جای خالی بهار نارنج در گردشگری مازندران؛
بهار نارنج، ظرفیتی که فدای نام و نشان شد
توجه به نام بهار نارنج در بین مسئولان و چالش بر سر اینکه کدام شهر، شهر بهار نارنج است؛ بیش از توجه به مزایای این درخت مورد بحث قرار گرفته است و در حالی که که اگر مدیران به ظرفیت این درخت تمرکز می‌کردند مازندران می‌توانست در این حیطه برندسازی کرده و صادرات داشته باشد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ پایگاه خبری تحلیلی «بلاغ»، فصل بهار، پیام‌آور عشق و رویش و فصل شکفتن است آغاز، فصلی نو برای طبیعت تا بتواند تولدش را جشن بگیرد و زیبایی‌های رنگارنگش را در تابلوی معرفت هستی به تصویر بکشد و با رایحه‌اش زمینان را مست کند.
یکی از این زیبایی‌ها که در این تابلوی رنگارنگ در انتهای فروردین و اردیبهشت‌ماه رخ‌نمایی می‌کند شکوفه‌های بهار نارنج در شهرستانی است که در قسمت مرکزی استان مازندران و در ایالت قدیم طبرستان و در ۱۵ کیلومتری جنوب دریای مازندران قرار دارد و به علت رایحه درخت‌های نارنجش به شهر بهار نارنج مشهور شده است.
شهرستانی که به دو منطقه شهری تقسیم می‌شود و در دوران زندیه، مرکز ولایت مازندران بوده و مردمانش از قومیت طبری هستندکه ریشه در قوم تپوری دارند و به زبان مازندرانی صحبت می‌کنند و به عنوان یکی از شهرهای مهم شمال کشور از جنبه‌های تجاری، سیاسی، فرهنگی، درمانی، کشاورزی و دانشگاهی محسوب می‌شود.
هرچند نباید از قابلیت‌های قابل توجه دیگر آن گذشت اما نباید فراموش کرد که در ماه اردیبهشت بوی بهشت را می‌توان در کوچه و پس کوچه‌های شهرهای مازندران یافت رایحه‌ای که شاید در هیچ جای دیگر کره زمین آن را نتوان یافت و به جرات می‌توان گفت که زمانی در زیر درختان نارنج گام برمی‌داری گویی در بهشت برین سیر می‌کنید.
تفاوت بهار نارنج بابل با دیگر شهرها
میلاد محمدی از جمله کارشناسان جهاد کشاورزی استان مازندران است که در گفتگو با خبرنگار بلاغ گفت: نارنج، گونه‌ای غیربومی، معطر و مقاوم در برابر آفت‌هاست،که با توجه به شرایط جفرافیایی این شهرستان، به منطقه ما خوب جواب داده است و از آنجایی که این شهرستان از شرایط خاص اقلیمی خوبی برخوردار بوده است و حالت آبرفتی دارد این شرایطِ خاص باعث شده که عطر شکوفه‌های نارنج در این شهرستان از طراوت و سنگینی ویژه‌ای برخوردار باشد که با دیگر شهرهای کشور متمایز است.
این کارشناس جهاد کشاورزی معتقد است که همین خاص و منحصربه‌فرد بودن عطر بهار نارنج در این شهر باعث شده که بابل را به نام عطر شکوفه‌های نارنج یعنی بهار نارنج بخوانند.
وی بابیان اینکه از شکوفه‌های بهار نارنج در صنعت عطرسازی استفاده می‌شود افزود: امروزه اسانس گل‌های بهار نارنج به نام «نرولی اویل» در جهان مشهور است و از اسانس‌های گرانقیمت است که طرفداران بی‌شماری دارد.
بهار نارنج، ظرفیتی که فدای نام و القاب شد
مریم رهنما از جمله شهروندان شهرستان بابل است که در گفتگو با خبرنگار بلاغ ضمن انتقاد از نبود سیاست درست از این ظرفیت الهی اظهار داشت: برگزاری یک جشنواره آن هم جشنواره‌ای که جز یدک کشیدن یک نام بازخورد دیگری ندارد نمی‌تواند استفاده درست از این نعمت الهی باشد.
وی از کاستی‌های جشنواره‌ای می‌گوید که سال‌ها جز نوای کنسرتش چیز دیگری را برای این شهرستان به ارمغان نیاورده است.
این شهروند بیان کرد: شهرستان بابل دارای ظرفیت‌های بی‌نظیری است اما نبود اتحاد و همدلی‌ها باعث شده که بسیاری از این ظرفیت‌ها گم و گاها فراموش شود و زمانی هم که قرار است کاری انجام گیرد هم برای رفع تکلیف جشنواره‌ی برگزار می‌شود که غرفه‌های غیر بهارنارنجی‌اش بیش از بهار نارنج است.
رهنما افزود: بهار نارنج، ظرفیتی است که سال‌های اخیر فدای نام و القابش شده است زیرا در سال‌های اخیر همیشه این پرسش بوده است که کدام شهر مازندران شهر بهار نارنج بوده است و برای حل این مسئله سر مسئولان مربوطه چالش بوده است و هر ساله در اثبات آن مدیران شهری درگیر آن هستند و هیچگاه نیامدند در حوزه برندسازی محصولات نارنج موفق عمل کرده و برندسازی کنند تا از ظرفیت آن کل استان بهره‌مند شود.
طنازی شکوفه‌های بهار نارنج و شمیم روح‌انگیز آن ظرفیت طبیعی و بی‌بدیل در صنعت گردشگری است.
حال به سراغ دیگر شهروند این شهرستان رفتیم تا نظرش را در مورد این نعمت الهی بپرسیم.
محمد اسلامی دانشجوی رشته ریاضی فیزیک در گفتگو با خبرنگار بلاغ ضمن ابراز خرسندی از این که شهروند این شهرستان است اظهار کرد: اگر من جای مسئولان مربوطه بودم زیر هر درخت یک پارچه پهن می‌کردم تا این شکوفه‌ها این سرمایه عظیم زیر دست وپای عابران خراب نشود.
اسلامی تصریح کرد: بسیاری از کشورهای جهان با ایجاد کردن ظرفیت‌های مصنوعی برای جذب توریست اقدام می‌کنند اما در این شهرستان با این قابلیت بی‌نظیر در جذب توریست دچار مشکل است
بهار نارنج ظرفیتی که پشت ویترین عطاری‌ها خاک می‌خورد
علی حیدرپور از جمله کارشناسان طب سنتی است که در گفتگو با خبرنگار بلاغ با اشاره به اینکه بهار نارنج ظرفیتی عالی است که در پشت ویترین عطاری‌ها خاک می‌خورد اظهار داشت: نه تنها در مازندران بلکه در کشور نیز ظرفیت خوب فرآوری گیاهان دارویی مغفول مانده و تنها فرآوری ما از این محصول به صورت عرقیات است.
وی ادامه داد: از بهار نارنج عرق تهیه می‌شود که طبیعتی گرم دارد. اشتهاآوری قوی بوده و برای رفع ضعف اعصاب، غم و افسردگی بسیار مفیدبوده است.
حیدرپور تصریح کرد: شکوفه‌های نارنج پادزهر سم گزندگان، شادی‌بخش، مقوی مغز و ریه و دستگاه گوارش است. بوئیدن شکوفه آن مقوی مغز و تحلیل‌برنده زکام است و عرق آن که ماءالقداح و عرق بهار نامیده می‌شود، جهت رفع ضعف مغز و گشودن منافذ بدن و رفع نزله‌ها، بسته بودن منافذ استخوان پرویزنی، درد سینه، تپش قلب، قولنج، تقویت اشتها و از بین بردن آروغ و نفخ استفاده می‌شود و چنانچه به همراه آب کرفس مصرف شود برای استخراج سنگ‌های کلیه و مثانه و خرد کردن آن‌ها بسیار مؤثر است. مصرف این عرق هنگام بروز ناراحتی به افراد مبتلا به بیماری غش نیز توصیه می‌شود.
امید داریم این گزارش تلنگری شود برای متولیان امر تا به این نعمت الهی بها بیشتری دهند.
ارسال دیدگاه