واکنش بسیج دانشجویی نقده به عدم ساماندهی مزار شهدای گمنام

شورای تبین مواضع بسیج دانشجویی دانشگاه های نقده نسبت به عدم ساماندهی مزار شهدای گمنام در قالاباشی واکنش نشان داد.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از سولدوز خبر، در این بیانیه که یک نسخه از آن به دفتر پایگاه خبری سولدوز خبر ارسال شده آمده:

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, سولدوز خبر,

مسئول بی سامان بودن مقبره شهدای گمنام کیست؟ اگر مسوولین مدیریت یا بودجه ندارند و یا احساس تکلیف نمیکنند مسئولیت این امر را به جوانان انقلابی بسپارند

امروز گلزار شهدا، میعادگاه عاشقان راه شهادت و بندگی است و به تعبیر زیبای امام خمینی«ره»همین تربت پاک شهیدان است که تا قیامت مزار عاشقان و عارفان و دارالشفای آزادگان خواهد بود.
در باب جایگاه رفیع شهادت و قداست گلزار شهدا میتوان مقاله ها و کتاب ها نوشت و البته سخن ها بسیار گفت اما روی سخن در این جا ناظر به مظلومیت شهدا و به ویژه شهدای گمنام شهرستان نقده می باشد.
آذر سال 1388 بود که صدای زنگ قافله از شهرستان شهید پرور نقده، دیاری که شهید چمران آن را دروازه آذربایجان نامید به صدا درآمد و شهر را همهمه ای از آمدن سه پرستوی گمنام فرا گرفت. مردم سر از پا نشناخته و با شعرهایی به مانند «شهید گمنام سلام خوش آمدی مسافر من »آماده استقبال و پذیرایی بودند. سه پرستوی خونین بال بر فراز دستان مردم ولایت مدار شهرستان نقده تا قالاباشی با شکوه و عظمتی خاص تشییع و تدفین شدند.
تقریبا هشت سال از آن روزها می گذرد اما برای یادمان شهدا هنوز کاری انجام نشده و باز باید گفت: شهدا شرمنده ایم...
پس از گذشت حدود هشت سال از آن تشییع با شکوه و خلق حماسه بصیرت، وضعیت مقبره شهدای گمنام شهرستان نقده حال خوشی ندارد و انگار قرار است که سه پرستوی خونین بال در مملکت خود نیز گمنام بمانند.
شهیدان گمنام، عاشقان بی نام و نشانی هستند که در باغ ملکوت شهره اند و در عالم خاک غریب.
شهدای گمنام نیازمند توجه نیستند که اگر اهل توجه، تجمل و بارگاه بودند آنگونه پروانه وار و گمنام نمیرفتند، ولی ما بازماندگان از آن قطار نیازمند این چنین فضا و مکانی هستیم که شاید بتوانیم خود را به آنها نزدیک کنیم.
قرار بود گمنام به اینجا بیایند تا با میهمان نوازی مردم شهرستان نقده از غربت و دوری از خانواده‌شان به در آیند، اما غریبتر و گمنام تر شدند، گو اینکه گمنامی و مهجوری باید حتی در مقبره آنها هم نمود پیدا میکرد هر چند اینها از همه درخشانترند.
انگار شهدا باید همچنان گمنام بمانند و کسی به فکر آنها نباشد. مگر فراموش کرده ایم این فرموده امام راحل را در وصف شهدای گمنام که فرمودند:«سلام من بر مفقودین عزیز که مونسی جز نسیم صحرا و پناهگاهی بجز مادرشان زهرا س ندارند».
چرا بعد از گذشت هشت سال همچنان این شهدای گمنام مورد غفلت قرار گرفته اند و چرا هیچ مسئولی به فکر آنها نیست؟ متولی این بی برنامگی کیست؟ بنیادشهید، حفظ آثار و نشر ارزشها، میراث فرهنگی، فرمانداری، شهرداری، شورای شهر یا ...؟
پیشنهاد میکنیم اگر مدیریت یا بودجه ایجاد یادمان برای شهدای گمنام را ندارند و یا احساس تکلیف نمیکنند مدیریت این کار را به جوانان انقلابی بسپارند که قطعا جوانان با حمایت مردم شهر که در تمامی عرصه های انقلاب نشان داده اند چیزی برای نظام، انقلاب و شهدا کم نمیگذارند و در این مورد هم یار، یاور و همگام جوانان بوده و از این امر خیر استقبال خواهند کرد.
به یاد داشته باشیم برای ارزش نهادن به مقام شامخ شهدا تنها نام گذاری معابر نام آنها کافی نیست بلکه باید حرمت و شان شهدا، مقابر آنها و خانواده شهدا را نیز نگه داشته و در همه حالات پیگیر امور مربوط به آنها باشیم.
امیدواریم هر چه سریعتر مقبره این سه دردانهء باغ شهادت در شهرستان شهید پرور نقده ساماندهی شود و بیش از این شاهد مظلومیت و شرمندگی در برابر مقام شامخ شهدای گمنام نباشیم.

انتهای پیام/