نیویورک تایمز:
چه کسانی محدودیت آزادی بیان را در دانشگاه های آمریکا وضع می کنند؟
دونالد پی مونهن استاد روابط خارجی دانشگاه ویسکانسین در طول شش ماه گذشته حداقل برای سه بار قانونگذاران ایالت ویسکانسین تهدید به قطع بودجه ی دانشگاه دولتی به دلیل آموزش های تبعیض نژادی و... کرده اند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل کوگانا،دونالد پی مونهن استاد روابط خارجی دانشگاه ویسکانسین در طول شش ماه گذشته حداقل برای سه بار قانونگذاران ایالت ویسکانسین تهدید به قطع بودجه ی دانشگاه دولتی به دلیل آموزش های تبعیض نژادی و... کرده اند. من به عنوان یک عضو از آن گروه بر نحوه مدیریت سازمان های دولتی تمرکز می کنم، من چیز های زیادی در مورد خطرات ناشی از تداخل سیاست در آموزش و پرورش و آموزش عالی شنیده ام هر چند مقامات منتخب ویسکانسین در توجه به آزادی بیان در دانشگاه حتی پس از ناکامی در تشخیص اینکه چگونه و در چه رویکردی باشد و با انتقاد از تشکل سیاسی دولتی در دانشگاه بعنوان یک تهدید بزرگ برای آزادی بیان سخن گفته اند و هر چند مدعی اند به پروسه حفاظت از مطالبات رو به رشد دانشجویان باید بهتر رسیدگی شود.
برای نمونه استیف نز سناتور معروف رهبران دانشگاه را تشویق به عدم دادن راه به تجمعات اصلاح سیاسی کرده است و خواستار امکان وجود دانشگاه به عنوان مکانی امن شده است اما در ماه ژوئیه استیف ناز با ارسال یک نامه به سران این دانشگاه در مورد مقاله توهین آمیز در مورد مردان و گرایشات جنسی شکایت کرده است.
,
او چند روز پیش گفت: برنامه های دانشگاه برای کشف موضوع یک جنگ علیه مردان محسوب می شود. در این رابطه نازتنها نیست پیش از این نیز نماینده دولت که مسئول کمیسیون آموزش عالییست خواستار لغو پروژه ی شده بود که در مورد هویت افراد پوست سفید بحث کرده بوده و درخواست اخراج مربی و راهنمای آن پروژه را مطرح کرده است.
,
,
, مسئول مذکور دیو مورفی می گوید: که این روش نشاندهنده ی قطب گرایی نژادی در دولت است. و اگر من در کنار این استاد اخراجی دانشگاه قرار بگیرم، نمی دانم که چگونه مالیات دهندگان رادر کنار خود حفظ کنم و قول داد که برای هدایت تیم آموزشی خود آنها را به سمت علوم انسانی سوق دهد تا از آموزش عالی قانونی اطمینان حاصل شود.
,نمونه های فراوان از این دست نشان می دهد که آزادی دانشگاه ها ی آمریکا در بحران قراردارد و به امری قابل قبول تبدیل شده است. و این ماجرا ها بعنوان یک رویداد معمولی میان ارزش های سنتی از آزادی بیان و هویت سیاسی با ناپدید شدن تحمل تفاوتها وجود یافته است. که این رویه با ناپدید شدن مخالفان و یا عقب نشینی آنها همراه گردیده است.
,این جنگ در حال حاضر در همه دانشگاه های امریکا در درجات مختلف بعنوان یک واقعیت در جریان است گرچه درک نمی شود و آنها به نمادبرتر ترس فوری بیشتر در مقایسه با بسیاری از موسسات خصوصی و نخبگان خاص تبدیل شده اند.
,
این مثالها تنها نمایندگی یک بُعد از آزادی بیان در دانشگاه ها بعهده دارد و نمی تواند تجربه 14 سال تدریس من در دانشگاه های دولتی میشیگان، تگزاس و ویسکانسین را منعکس کند. من و همکارانم به یک دلیل روشن نگرانی هایی در مورد برنامه های ایدئولوژیک مقامات منتخب و سیاستمداران دولتی داشتیم. دانشجویان می توانستند به گرایشات دانشگاه اعتراض کرده و خواستار تغییر سیاست باشند در مقابل مقامات منتخب نیز می توانستند قوانین یا قطع منابع بودجه و میزان چشم انداز خود را به مدیریت دانشگاه منتقل کرده و آن را اعمال کنند.
اعضای دانشگاه به ارزیابی و پژوهش مشکلات اجتماعی و زیست محیطی که سازگار با چشم انداز حزبی نیست و قوه مقننه کنترل آنرا در اختیار دارد می پردارند با این حال آنها ترجیح می دهند که امادگی اعتراض مقامات دولتی را که در برابر آن نهفته است داشته باشند. در دانشگاه کارولینای شمالی، اعضای شورای دولتی،تامین مالی مرکز تحقیقات دانشگاه رامتوقف کردند زیرا که در بررسی علل فقر به انتقاد ازدولتمردان که به اتخاذ سیاست های جنگ علیه فقرا پرداخته اند اشاره کرده بود.
,
,
در میان کاهش بودجه مرکزی به طور گسترده تر در ویسکانسین، فرماندار این ایالت، اسکات واکر، به قطع کمک های مالی بدون هشدار قبلی یا توضیح اقدام کرد و تمام وجوه مورد نظر را به مرکز دولتی تحقیقات انرژی های تجدید پذیر اختصاص داد.
,در دانشگاه های خصوصی و دولتی اساتید معتقدند که بحث در مورد نژاد و جنسیت، طبقات اجتماعی، انتخابات و یا حتی سیاست می تواند آنها را در معرض خطر حمله گروه های محافظه کار قرار دهد. این موضوع شامل اعضای نگران موسسات عمومی پژوهشی برابر امکان جستجوی پیام ها و ایمیل های آنان نیز تحت قوانین موجود می شود. چون کنترل کننده اصلی آن موارد قانون گذاران قوانین کلی در قبال موسسات مورد اشاره قرار داده است.
,در این میان کارمندانی هستند که نظارت و مراقبت را با نوشتن گزارش منفی علیه استادان ویسکانسین را دنبال کرده تا همانندگذشته در زمان جدید با ارتباط با یکی از اعضای کنگره و دولت محلی که دوست دارند به دانشگاه حمله کنند پست و مقام بالاتری را دریافت کنند.
,پس از تضعیف حمایت از داشگاه بوسیله ی قانونگذاران جدید استادان دانشگاه ویسکانسین و در حال حاضر امکان مواجه شدن با اسلجه در غرفه ها و زیرسرپله ها را بعید نمی دانند چون این چیزی است که مسببین آن نمی خواهند تلاش برای ایجاد یک فضای امن بحث و تعامل علمی موثر در دانشگاه حاکم باشد.
,خطر از اینجا نشات می گیرد، قانون گذارانی که خود را به عنوان حافظ آزادی بیان در دانشگاهها می دیدند اکنون در برخورد با آن به عنوان یک عنوان گزینشی برخورد می کنند. و به دانشجویان می گویند که موسسات اموزش عالی را به معنی گوش دادن به دیدگاه های نظریه مخالف ببینند در حالی که خود آن را نادیده گرفته و یا به شدت به فرسایش شرایط ساختاری آن می پردازند امری که اجازه می دهد چنین آزادی به تصویر ی کاملاً دور از موسسات خصوصی تبدیل شود بنابر این دانشگاه باید محلی باشد که در آن به غربالگری نگرانی که بعنوان یک راه که به نفع جامعه تمام می شود نگاه کنند .
,ترجمه:عبدالمجید اورا
]
ارسال دیدگاه