یادداشت ورزشی؛

• چهارشنبه ۰۷ تیر ۱۳۹۶ ۱۷:۵۵
• کد خبر : 1137490

• اخبار
• سایر رسانه ها

فوتبال فعلی ما جز پیشنهادهای تیم‌های درجه ۳ یا چهار اروپایی یا لیگ قطر و اخیرا جنوب شرق آسیا هیچ پیشنهاد بهتری ندارد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ۸دی، مجتبی ملک فرنود از ورزشی نویسان فوتبال گیلان ضمن یادداشتی درباره اوضاع بازیکنان ایرانی در لیگ های اروپایی نوشت:

در انتهای هر فصل فوتبالی شایعاتی مبنی بر ترانسفر برخی استعدادها به اروپا به گوش می‌رسد.
ولی در اکثر این اخبار چیزی که مشخص است خرید خبر توسط مدیر برنامه های بازیکنان است و بیشتر به قول معروف بازارگرمی برای بازیکن مورد نظر جهت بیشتر شدن مبلغ قرار دادش می‌باشد.

در حال حاضر فوتبال ایران در لیگ های معتبر اروپا یعنی چهار لیگ اسپانیا و انگلیس، ایتالیا و آلمان نماینده ای ندارد. اشکان دژاگه هم یک نیم فصل سکو نشین تیمش بود و در انتها فصل هم در لیست مازاد قرار گرفت. در این بین وضعیب علیرضا جهانبخش با آلمکار نامشخص است و شاید تنها بازیکنی باشد که بتواند در یکی از لیگ ها مطرح به میدان برود.

اما وضعیت سردار در روسیه کمی پیچیده است. آزمون چند پیشنهاد اغوا کننده به نقل از برخی از خبرگزاری ها معتبر دارد ولی در این بین احتمالا قربان بردیف سرمربی اش باشد. در حال حاضر روبین کازان با بردیف مشتری پرو پا قرص سردار آزمون است حتی شایعاتی مبنی بر حضور آزمون در تست پزشکی این باشگاه شنیده می‌شود. باشگاهی که تقریبا باعث نابودی فوتبال علیرضا حقیقی شد و تا جایی که سعی داشت فوتبال آزمون رو هم با محرومیت رو به رو کند.

سعید عزت الهی هم به تیم انژی ماخاچ قلعه به صورت قرضی پیوست و بعد دوباره به رستوف بازگشت و در حال حاضر جز فوتبال روسیه مشتری دیگری ندارد و این بازیکن هم اکنون بیشتر درگیر حواشی دوستی های مجازی خود شده تا اینکه به فوتبال اهمیت دهد.

علی کریمی اما با صبر و پشتکاری که داشت توانست پس از یک نیم فصل کابوس وار در دیناموزاگرب به لوکومتیو زاگرب بپیوندد و زمینه ساز حضورش در تیم ملی شود و به پیشنهادهای تیم های داخلی جواب رد دهد و شانس خود را در فوتبال اروپا محک بزند.

درباره کریم انصاری فرد و مسعود شجاعی هم چیزی که مشخص است این است که با توجه به سن و سالشان بعید است که به تیم بهتری معرفی شوند.

اما در این بین رضا شکاری جوان اگر کمی حوصله می‌کرد به راحتی می‌توانست بعد از درخشش در جام جهانی جوانان به تیم بهتری لینک شود که متاسفانه او نیز مقصد بهتری جز رستوف پیدا نکرد.

میلاد محمدی با استعداد اما از حصورش راضی است و به عینه پیشرفت را می‌توان در فوتبالش شاهد بود او در تیم ترک گژونی به مهره فیکس تبدیل شده ولی او نیز می‌تواند به لیگ بهتری برود.

اما در بین استعداد ها داخلی پتانسیل مهدی طارمی برای پیوستن به تیم ها اروپاهی وجود دارد ولی او نیز برای رفتن مردد است و یا شاید از حضور بر روی نیمکت واهمه دارد.

کاوه رضایی البته با یک تصمیم درست در سال منتهی به جام جهانی با مبلغ کمتری به شارلوای بلژیک پیوست تا نشان دهد می‌خواهد مسافر روسیه باشد.

رامین رضاییان نیز هنوز تیم آینده خود را انتخاب نکرده و احتمال اینکه لژیونر شود وجود دارد.

مرتضی پورعلی گنجی نیز کم کم باید از لیگ ستارگان دل بکند و در سن ۲۵ سالگی و در آخرین شانس حضورش در اروپا عزم خود را برای رفتن به تیم بهتر جزم کند.

چیزی که مشهود است این است که فوتبال ایران از عدم داشتن مدیر برنامه کاربلد رنج می‌برد در سالهای که فوتبال ایران در آسیا آقایی می‌کند ما یک نماینده در لیگ‌های معتبر نداریم و فقط شایعه یا خرید تیتر توسط مدیر برنامه هاست که ما را دلخوش به صدور بازیکن به لیگ ها معتبر می‌کند.

فوتبال فعلی ما جز پیشنهادهای تیم‌های درجه ۳ یا چهار اروپایی یا لیگ قطر و اخیرا جنوب شرق آسیا هیچ پیشنهاد بهتری ندارد و بازیکنانی مانند سروش رفیعی یا حاجی صفی مجبور به حضور در چنین لیگ هایی می‌باشند البته رخوت بازیکنان و مادی گرا بودن آن ها هم باعث شده تا بیشتر به این سمت سوق داده شوند.

استعدادهایی که به مراتب از بیشتر فوتبالیست های شرق آسیا بهتر هستند و می‌توانند پایه گذار حضور مستمر بازیکنان ایرانی در بهترین لیگ‌های جهان باشند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #