او بود و عشق بود و صفا بود و آرزو، میریخت گویی از در و دیوار بوی عشق، حرف وفا به دیده و صد راز در نگاه، شیرین بود ز راه نظر گفتگوی عشق[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از هرمز؛ پس از پیروزی انقلاب دیوارها هم با نام انقلاب بزرگ شده و قد کشیده بودند، اگر نگاهی به فضای اوایل انقلاب و جبهه و جنگ داشته باشیم، دیوارها در آن، خود را برای رساندن پیام انقلاب استوار کرده بودند. و تمام قاب های هنرمندانه دیوار به هنرمندی رشادت و شجاعت و شهادت و دلدادگی آذین بسته بودند. با تو خوب سخن می گفتند و روح انقلاب و زندگی در آنها جاری بود. در مطلع ایثار و دلدادگی دیوار یک حریم نبود بلکه پاسداشت حرمت بود. شاهنامه حماسی را باید از دیارهای کاه گلی دیروز آموخت و با همه صافی و سادگی دل خود را برای قاب گرفتن عکس شهدا و نام آوران و دلاورمردان جبهه و جنگ به استقبال نشسته بودند. میخ از به دوش کشیدن چنین قاب هایی هرگز خسته نمیشد و افتخار می نمود، در و دیوار عاشقی پر از هجوم عاشقان بود و ازدحام تصویر شهدا جایی برای قابی دیگر بی معنی می گذاشت.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, هرمز,, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه