• چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ ۱۱:۴۰
• کد خبر : 1360894

• اخبار
• سایر رسانه ها

درهای آبی‌رنگ «کلبه هه نیسک »روستای حلوان در 45 کیلومتری سنندج در حالی بروی همه باز شد که بوی آش و چای هیزمی، نان محلی و نبات شیری همراه با عطر کاه‌گلی این خانه در کنار همان نوازیشان مشام مسافران را نوازش می دهد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، روستای شیان از توابع شهرستان سنندج و در 45 کیلومتری این شهر قرار دارد، روستایی زیبا و سرسبز که طبیعت آن دل هر کسی برای اقامت برای یک شب هم که شده است وا می کند .

برای کسی که در شهر بزرگ زندگی کرده و هر چه دیده ساختمان بلند و دود و سروصدا بوده، بهترین مکان اقامتی در سفرخانه بوم گردی است. خانه هایی که در آرام ترین روستاها یا دنج ترین نقطه از شهرها راه اندازی شده اند و محیطی پر از وسایل دوست داشتنی را به گردشگر معرفی می کنند.

این خانه ها پر از فرهنگ بومی و داستان های محلی هستند. غذاهای خوشمزه به شما تعارف می کنند و شما را به شنیدن موسیقی محلی دعوت می کنند و نکته مهم تر این که هزینه اقامت در این خانه ها خیلی خیلی کمتر از هتل های آنچنانی و در عین حال صفای اقامت در آنها خیلی بیشتر از هتل ها و هتل آپارتمان هاست.

در سال های اخیر اقبال کُردستانی ها و مخصوصاً گردشگران داخل و خارج ایران به راه اندازی این خانه ها بیشتر شده و در نقاط مختلف کشور خانه های بوم گردی با نام های زیبا فعال شده اند.

خانه های محلی های روستای حلوان در 45 کیلومتری سنندج و در هماسیگی روستای شیان خانه هایی است از جنس سنگ و چوب، روی شیب تند این کوه سال هاست که برقرار هستند.

ویژگی اصلی این خانه ها روش ساخت آنهاست بطوریکه دیواره های سنگی این خانه ها بدون ملات و به روش خشکه چین بنا شده است.

در میان این خانه های سنگی اقامتگاه بوم گردی بوم کلبه، خانه سنتی است که درهای خود را به روی مشتاقان طبیعت بکر منطقه پرشکفت گشوده و با آداب و رسوم محلی از آنها میهمان نوازی می کند.

ویژگی خاص این روستا جدا از خانه های قرص و محکمش ، گویش خاص مردم این منطقه هست. یکی از زیبا ترین و در عین حال اصیل ترین گویش های کردی که شبیه به گویش کردی اردلان است. زبانی که طی این همه سال اصالت خود را حفظ کرده و فرهنگ غنی و کهن کردستانی ها را به زیباترین شکل به نمایش گذاشته است.

کلبه ی بوم گردی هه نیسک در روستای حلوان سنندج وجود دارد که یک بانوی کُردستانی که خود در شهر سنندج اقامت دارند اما یک ماه مانده به بهار را به این روستا می رود و مهمان نوازیش را میزبان مهمانان می کند.

زینب قوامی 65 سال سن دارد و به مدت یک سال است که این خانه ی بوم گردی را در این روستا افتتاح کرده است.

وی 5 فرزند دارد که اکثر فرزندانش دارای شغل دولتی هستند و استخدام شده اند اما یکی از فرزندانش که معلم است همراه مادرش این خانه ی بوم گردی را افتتاح کرده اند.

درهای آبی‌رنگ «کلبه هه نیسک »روستای حلوان در حالی بروی همه باز شد که بوی آش و چای هیزمی، نان محلی و نبات شیری همراه با عطر کاه‌گلی این خانه در کنار همان نوازیشان مشام مسافران را نوازش می دهد.

سمیه که دختر این خانواده است و در کنار شغل معلمیش همواره همراه مادر این خانه بوم گردی را فعال کرده است می گوید: داشته‌های روستایم همواره برایم ارزشمند بوده و باوجودآنکه به دلیل تحصیلات دانشگاهی و شغلم در شهر زندگی کردم اما همواره خودم را دور از هویت و اصالتم حس می‌کردم.

وی  اضافه کرد: با توجه اینکه به کار در بخش گردشگری علاقه‌مند بودم، با همکاری خانواده و با مشورت کارشناسان میراث فرهنگی کردستان تصمیم به احیای میراث خانوادگی خود در این روستا در قالب اقامتگاه بومگردی بانام خونه هه نیسک به معنای آرامش کردم که امروز خانه ی پدریم به گذشته خویش برگشته و رونقش را از سر گرفته است.

وی با اشاره به اینکه اقتصاد کشور ما بر پایه نفت استوار بوده و با تغییر قیمت نفت، اقتصادمان هم افت‌وخیز دارد، اظهار داشت: مستقل کارکردن و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی به‌ویژه رونق بومگردی علاوه بر اینکه در حفظ و احیای سنت و اصالتمان تأثیر بسزایی دارد، در رونق اقتصاد روستا و ایجاد درآمد پایدار نقشی مؤثر ایفا می‌کند.

دایه زینب هم که با خنده ای زیبا که همیشه بر روی لبانش است می گوید: با راه اندازی این خانه بوم گردی برای 6 نفر اشتغالزایی ایجاد شده است.

خانه های بوم گردی در روستاهای کردستان در محیط های روستایی با قرار گرفتن در دامن طبیعت خدادادی توانسته اند دریچه ای متفاوت را به روی مسافران گشوده و طرحی نو دراندازند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #