یادداشت؛
نقش انگلیس و سازمان ملل در "یوم النکبت" فلسطین
قیمومت فلسطین بوسیله ی انگلیس علی رغم خواست مردم منطقه و تلاش همه جانبه این کشور در انتقال و اسکان یهودیان طی دوره ی زمانی 1920 تا 1948در خاک فلسطین ، نقش اساسی این کشور را در این مسئله به خوبی نمایان می کند .[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح زاگرس،شهرام مهدوی مطلق طی یادداشتی نوشت:این روزها به ایام اشغال فلسطین توسط صهیونیست ها نزدیک می شویم که در محاورات عربی ، از آن با عنوان "یوم النکبت" یاد می کنند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صبح زاگرس,بحران فلسطین به عنوان یکی از چالش های اساسی منطقه ی خاورمیانه برخلاف سایر بحران های منطقه ای و جهانی ، سابقه طولانی و ذاتی نداشته و اساساً منطقه شامات فاقد چنین چالش اساسی در حوزه های داخلی و پیرامونی خود بوده است . آن چه امروزه به عنوان بحران فلسطین و یوم النکبت از آن یاد می شود و ریشه بحران های غرب آسیا هم شده است ، به طور رسمی از سال 1948 شروع شده است ؛ اما به لحاظ تاریخی و ریشه یابی ، سابقه ی این بحران به اواخر جنگ جهانی اول برمی گردد .
,تاریخ شروع آغاز یوم النکبت فلسطین را می توان به وعده وزیر وقت خارجه انگلیس در جریان جنگ جهانی اول مبنی برتشکیل دولت یهود دانست . (( مهم ترین نکته در اعلامیه ی (بالفور ) این بود که دربحبوبه ی جنگ جهانی اول با صدور اعلامیه ای در دوم نوامبر1917 وعده داد که دولت وی (انگلیس)تلاش خواهد کرد تا زمینه ی شکل گیری دولت یهودی را فراهم نماید .)) و بعد از آن با درخواست یهودیان از کنگره صلح ورسای برای ایجاد این دولت در سرزمین شامات و متعاقب آن موافقت جامعه بین المللی با این درخواست و واگذاری قیمومت فلسطین به انگلیس در دهه ی بیست میلادی بر می گردد.
,خلاصه اینکه به دنبال اعلامیه ی بالفور وزیر وقت خارجه انگلیس در پایان جنگ جهانی اول و درجریان برگزاری کنگره ی صلح ورسای در اول ژانویه 1919 ،کنگره صهیونیزم طی یادداشتی از کنگره صلح (جامعه ملل ) درخواست می نماید که امکان ایجاد یک حکومت یهودی در منطقه شامات ( فلسطین ، اردن و جنوب لبنان ) بوجود آید .وعده ی بالفور در نوامبر 1917 و درخواست رسمی عده ی قلیلی یهودی مبنی بر تشکیل حکومت یهودی در فلسطین دو سال بعد از درخواست بالفور در سال 1919در حقیقت آغاز و تاریخچه بحران فلسطین و روز نکبت فلسطینیان است .
,نکته قابل تامل دراین دوره زمانی این است که ؛ چه عوامل و دلایلی در میان بوده که بعد از اعلام همکاری دولت بریتانیا مبنی بر تشکیل دولت یهودی ، بلافاصله درخواست یهودیان از کنگره صلح برای ایجاد این دولت در فلسطین مطرح و بعد از آن سرپرستی سرزمین فلسطین مشروط به ایجاد دولت یهودی به خود انگلیس واگذار می شود . و اساسا چرا فلسطین انتخاب می شود ؟
,این سؤالی است که تاریخ پاسخ روشنی به آن نداده است. نقش محوری و بسیار موثر دولت بریتانیا و توافق سران جامعه ملل در آغاز این بحران واقعیتی عینی و انکار نشدنی است ؛نگاه به این مسئله حاکی از یک عمد و توافق ضمنی در بوجود آوردن این مسئله است . چراکه اگر به هردلیلی ایجاد دولت یهود در دستورکار بود ، چرا منطقه مسلمان نشین فلسطین که در مکانی دورتر و کناره از جنگ بود، انتخاب می شود و چه دلیلی می تواند داشته باشد ؟
,اگر دراین مرحله جوابی باشد و یا نباشد ، چرا مجددا بعد از حنگ جهانی دوم ، رفتار نازی ها با یهودیان را که با اغراق همراه است بهانه اشغال قرار می دهند، که اصولاً نه توسط مسلمان چنین اتفاقی رخ داده است و نه دلیلی وجود دارد که تاوان اشتباه نازی ها را باید مسلمانان بدهند ؟ این خود نقطه ای است که متاسفانه سازمان های بین المللی و تاریخ نویسان غربی به دلیل فشار لابی های صهیون از کنار آن بی تفاوت گذشته اند .
,قیمومت فلسطین بوسیله ی انگلیس علی رغم خواست مردم منطقه و تلاش همه جانبه این کشور در انتقال و اسکان یهودیان طی دوره ی زمانی 1920 تا 1948در خاک فلسطین ، نقش اساسی این کشور را در این مسئله به خوبی نمایان می کند .
,این واقعیت زمانی واضح تر می گردد که بدانیم (( طی دوره ی قیمومت انگلیس بارها به اماکن مقدس مسلمانان و حتی مسیحیان حمله شد . بارها مردمان فلسطین آواره شدند و املاک آنان مصادره و در اختیار دیگران قرار گرفت .علاوه برآن در همین دوره ی زمانی تلاش شد تا ترکیب جمعیتی ساکنان فلسطین به نفع صهیونیست ها با جنایت های متعدد به هم بخورد و توازن جمعیتی اقلیت محدود یهودی مهاجر با مردم بومی منطقه یا برابری نماید و یا از آن بیشتر شود. ((برابر سرشماری که خود انگلیس در اکتبر 1922 انجام دادند ، جمعیت فلسطین ؛ 78% اعراب مسلمان ،11% یهودی و 16% عرب مسیحی بودند که در دومین سرشماری {به فاصله کوتاهی }افزون بر 5% از جمعیت اعراب مسلمان کاسته و در عوض 6% به جمعیت یهودی اضافه شد .))
,این روند تا جایی ادامه یافت که در نهایت به تصرف بیشاز 50% خاک فلسطین در سال 1948 انجامید وتصمیم جامعه ملل مبنی بر قیومت انگلیس در فلسطین و تشکیل دولت یهودی ، بحران فلسطین را شروع کرد.
,تصویب قطعنامه 181 سازمان ملل متحد در واقع بحران را تکمیل و یوم النکبت را رقم زد و النهایه 57% خاک فلسطین را به یهود واگذار کرد و یهودیان به این درصد هم اکتفا نکردند و هرچه را توانستند و نیز مازاد بر آن تصاحب و غضب نمودند و درحال غصب هستند.
,در کنار تمام مشکلات و بحران هایی منطقه،دست های پیدا و پنهان انگلیس خبیث و نقش منفی سازمان ملل کاملا پیداست ، شاید اگر جامعه ملل شکل نمی گرفت و بالفور یهودی در راس وزارت خارجه انگلیس نبود ،این روزها با بحران فلسین مواجه نبودیم و مردم آواره فلسطین نیز ، این اندازه در رنج و مشقت نبودند.
,
لذا در کنار تمام دلایل و علت های داخلی و خارجی و تاریخی که منجر به بحران فلسطین و روز یوم النکبت شده است،نمی توان و نباید از نقش انگلیس و بازی منفی سازمان ملل متحد در این راستا غافل شد.
,
انتهای پیام
]
ارسال دیدگاه