تحلیلی بر یک مسئله اجتماعی؛

• سه‌شنبه ۰۵ تیر ۱۳۹۷ ۰۹:۴۰
• کد خبر : 1378776

• اخبار
• سایر رسانه ها

در گذشته هایی بسیار دور مردم زندگی های بسیار ساده داشتند و دسته جمعی زندگی می کردند و خبری از چشم و هم چشمی های امروزه نبود و کارها همه مردانه بود و زنان به دلیل داشتن جسمی ضعیف امور خانه را به دست گرفته بودند اما کم کم با پیشرفت جامعه ...

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، زن خسته و کوفته روی مبل راحتی می‌نشیند و برای لحظه‌ای چشم‌هایش را می‌بندد...


 کار بیرون از منزل، بچه داری، شوهرداری و کارهای خانه امانش را بریده، زندگی شغلی و شخصی او از تعادل خارج شده و دیگر هیچ وقتی برای خودش ندارد.آیا باید ادامه دهد یا از خیر سال‌ها کار، تحصیل و تجربه بگذرد.

 

وضعیت زندگی امروزه به خصوص در شهرها به گونه ای است که کار کردن مرد به تنهایی نمی تواند کفاف زندگی را بدهد و زنها مجبورند همپای مردها کار کنند تا بتواند از پس مخارج زندگی و پرداخت اقساط منزل و شهریه مدرسه بچه ها بر آیند.

 


در گذشته هایی بسیار دور مردم زندگی های بسیار ساده داشتند و دسته جمعی زندگی می کردند و خبری از چشم و هم چشمی های امروزه نبود و کارها همه مردانه بود و زنان به دلیل داشتن جسمی ضعیف امور خانه را به دست گرفته بودند اما کم کم با پیشرفت جامعه و به وجود آمدن کارهایی که زنان هم می توانستند انجام دهند زنان نیز به جامعه راه پیدا کردند ولی همچنان نقش خود را در منزل به عنوان همسر و مادر حفظ کردند و اینگونه شد که امروزه ما در جامعه با زنانی مواجه هستیم که هم خانه دار هستند و هم کارمند و فشار مضاعفی را تحمل می کنند.

 


توانایی هماهنگ‌کردن زندگی حرفه‌ای خسته‌کننده با زندگی خانوادگی کاملا منظم یک شاهکار است؛ مخصوصا اگر خانم خانه، مادر هم باشد.

 


زنان در جامعه ما وظیفه خانه‌داری و تربیت فرزندان را بر عهده دارند و در شرایط امروز که زنان در خارج از خانه هم پا به پای مردان مشغول فعالیت هستند، باز هم بعضی مواقع این وظیفه بدون همیاری مردان بر دوش زنان است و گاهی زنان بعد از یک روز پر مشغله و درگیری باید در خانه هم چندین کار را انجام دهند و اغلب مردان هیچ نقشی در خانه ایفا نمی‌کنند.

 


مهم ترین مشکل این است که کار خارج از خانه باعث خستگی بسیار جسم و روح زنان می شود و گاهی حتی به برخی از بیماری های جسمی در افراد منجر می شود. کاهش آرامش خانواده به دلیل وجود استرس بالا در زنان شاعل به خصوص برای افرادی که دارای برخی مشاغل خاص پر استرس هستند، پیامد دیگر اشتغال زنان است.

 


کار کردن زنان در خارج از منزل به هر حال جنبه هایی از زندگی خانوادگی را تحت تاثیر قرار می دهد و مسۆولیت هایی از قبیل خانه داری و بچه داری را تحت الشعاع قرار می دهد.

 


البته آنچه در این راستا حائز اهمیت بسیار می باشد این است که بسیاری از معایب قید شده در بالا قابل رفع اند به شرطی که زن و مرد در ابتدای زندگی مشترک در مورد اشتغال زن و درآمد وی به توافق برسند و سپس با مشورت یکدیگر و در صورت لزوم کمک مشاورین خانواده برای زندگی آینده شان برنامه ریزی کامل و جامع انجام دهند و بر این اساس زندگی شان را بر ضد بسیاری از آسیب ها و مشکلات پیش رو واکسینه نمایند.

 

 

 این موجب می‌شود که زنان به مرور زمان از لحاظ جسمی و روحی فرسوده شوند و در برخی موارد درگیر آسیب‌های جبران‌ناپذیر شوند. محیط خانه باید عرصه همکاری و همیاری زن و مرد در کنار یکدیگر باشد تا کسی فشار بار اضافه را احساس نکند.

 


البته نمی‌توان تک بعدی به مسأله اشتغال زنان نگاه کرد و همه تقصیر‌ها را به گردن مردان یا مسئولان خاصی انداخت. باید در قوانین استخدام و شرایط پذیرش زنان تجدید نظر شود و کارفرمایان هم بدون نگاه جنسیتی، حقوق و مزایای کار را به زنان اعطا کنند.

 


از سوی دیگر مناسب‌سازی فضاهای کسب و کار برای زنان از سوی مسئولان استانی می‌تواند توانمندی‌ها و ظرفیت‌های زنان را شکوفا کند و بخش اعظمی از مسائل اجتماعی و بعضاً خانوادگی را هم حل کند.

 


شرایط حاکم بر زندگانی زنان شاغل در اکثر نقاط دنیا حاکی از آن است که نه تنها از مسئولیت‏های دیگر زنان کاسته نشده است بلکه اشتغال آنان بار مضاعفی را بر دوششان افزوده است. شاید در نگاه اول بتوان بخشی از مشکل را به نقش مهم زنان در تولید و باروری و زاد و ولد ربط داد که مبنای تقسیم جنسیتی کار به نقش‏های تولیدی و زادآوری شده است و مشارکت کامل زنان را در زندگی جمعی محدود ساخته است.

 


حضوری که اشتغال یکی از مهم‌ترین ابعاد آن است و خواست بیشتر زنان و دختران به‌ویژه فارغ‌التحصیلان دانشگاهی است. البته کم نیستند زنان نان‌آوری که جبر زندگی آنها را به اشتغال در کارهای کم درآمد و نه چندان امن گمارده است.

 


بر اساس آن‏چه گفته شد می‏توان نتیجه گرفت که در دنیای مدرن امروز راه حل عملی برای تعادل در جامعه آن است که با تأمین کافی خانواده‏ها، اشتغال بیرون از خانه برای زنان بخش عمده‏ی وقت آنان را در برنگیرد و سیاست گذاران و برنامه‏ریزان جامعه شرایطی را فراهم سازند که زنان بتوانند از شرایط مطلوبِ اشتغال استفاده کرده و حتی در مواقع لزوم بدون از دست دادن شغلِ خویش از مرخصی‏های طولانی برای حضور در کنار فرزندان خردسال (حداقل تا دو یا سه سالگی) استفاده کنند.

 


 البته طبیعی است زنانی که فرزند نداشته یا فرزندان آنان مستقل شده‏اند یا زنان مجرد می‏توانند در اشتغال تمام وقت و فعال نیز حاضر باشند هرچند نباید فراموش کرد که شرایط فیزیکی و روانی زنان ایجاب می‏کند که آنان عمدتاً در مشاغلِ متناسب با خویشِ حضور یابند تا دچار مشکلاتِ ناشی از فشارهای کارِ نامتناسب نگردند.


انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #