• چهارشنبه ۱۳ تیر ۱۳۹۷ ۱۱:۰۴
• کد خبر : 1381659

• اخبار
• سایر رسانه ها

ارزش برخی از مواد قابل بازیافت در زباله ها این روزها افراد بیش تری را به جمع کردن زباله ها در سطح شهر سنندج ترغیب کرده است. کسانی که از راه جمع آوری و فروش این زباله ها زندگی را به سختی می گذرانند. زباله هایی که از مصرف گرایی ثروتمندان و مرفهان تولید می شود؛ فروخته می شود و دوباره زباله می شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از  کُردتودی، تعداد این افراد هر روز در حال افزایش است و هر روز  شهر سنندج شاهد این  افرادی است که با لباس های مندرس در میان سطل های آشغال به دنبال پلاستیک و دیگر وسایلی هستند که قابل فروش می باشند این موضوع جامعه را رنج می دهد و در کنار مشکلات امنیتی که به وجود می آورد مشکلات روحی جامعه را نیز افزایش خواهد داد.

 

هر فردی از جامعه هر صبح که با این  افراد مواجه شود با چه روحیه ای به کار برود و روح و روان جامعه به شدت آسیب خواهد دید. کسانی که این زباله ها را سرو ته می کنند افرادی هستند که در ملأ عام و با خیال راحت از مخزن های آشغال، آشغال و یا به قول خودشان طلای کثیف را جدا می سازند و کمتر کسی هم به ان ها توجهی نشان می دهد.


 شاید شما هم بارها و بارها با افرادی که در کنار خیابان ها مشغول  جست و جوی زباله ها هستند، روبه رو شده اید می توان گفت پدیده  زباله گرد و آشغال جمع کن به یک معضل جدی اجتماعی در استان تبدیل شده است. دولت و نهادهای ذیربط به این موضوع باید توجه جدی نموده و نگذارند که اوضاع از این بدتر شود.


با دیدن یکی از همین افراد که دستش را به میان آشغال ها می برد و کمی زیرورو می کند، خرد شیشه ای پیدا می کند و کیسه را می شکافد، مقداری لباس کهنه، کفش، کاغذ و زباله های تر از داخل کیسه بیرون می ریزد، یک پیراهن از وسط آشغال ها بیرون می آورد و می پوشد و یک کیسه هم برمی دارد زیر بغل می زند و چند دقیقه دیگر آشغال ها را بالا و پایین می کند و در نهایت چند کفش کهنه جمع آوری می کند و از آن جا می رود در پاسخ علت کارش به خبرنگار گفت: در حال حاضر چرخ زندگی به سختی می‌چرخد،‌ ولی خدا را شکر، درآمد خوبی از این راه کسب می‌کنم.


محمود ویسی ادامه می دهد: بابت ضایعاتی که جمع می کنیم، پولی نمی دهیم و حتی مورد ترحم دیگران قرار می گیریم و پولی نیز دریافت می کنیم.


این پیرمرد با اشاره به این که سرپرست کارگاهی که زباله‌ها را برای فروش پیش وی می‌برد، قبلاً خودش مشغول جمع کردن آشغال بوده و با یک موتور سه چرخ رفت و آمد می‌کرده است، می افزاید: حالا او بعد از گذشت چند سال کار کردن در این حرفه، گاراژی خریده است و چند ماشین زیر پایش دارد.

 

پیمان جوان 25 ساله ای که مشغول همین کار است.

 

وی که در خیابان  فردوسی مشغول آشغال ها بود، با اصرارهای فراوان حاضر شد چند دقیقه ای به سوالاتم پاسخ دهد می گوید: از روی بیکاری پا به عرصه آشغال گذاشته ام، اما پولش را بیشتر از دستمزد کارگری می دانم.


وی ادامه می دهد: پلاستیک، آلومینیوم، بطری، شیشه و کارتن جمع می کنم به علت بیکاری در این کار دست زیاد شده است، اما واقعا درآمد خوبی دارد.


وی می گوید: چند نفر قبلا از همین جاها شروع کرده اند، اما الان خودشان چند نفر دارند که برایشان کار می کنند یعنی خودشان دیگر نمی آیند پای کار جمع آوری و سرمایه دار شده اند! ما هم برای آن ها کار می کنیم.


در حاشیه چهارراه جام جم، مردی در حالی که سرش را داخل مخزن آشغال کرده است، توجهم را به خود جلب می کند. با او نیز گفت وگویی می کنم. او می گوید: تا پارسال اوضاع کار بهتر بوده است.


 وی در ادامه می‌افزاید: 5فرزند دارم و مخارج زندگی آن قدر سنگین است که با این سن زیاد هم باید روزی زندگی ام را از لابه لای آشغال های دیگران پیدا کنم. این پیرمرد در تشریح جزئیات کار خود می‌گوید: آهن پاره‌ها را از سر ساختمان و سطل‌های زباله‌ جمع‌آوری می کنم و بعد می‌فروشم.

 

وقتی دلیل حضورش در میان آشغال ها را می پرسم می گوید: زندگی ام را با این آشغال ها می گذرانم کجا بروم با این بیکاری که وجود دارد با کارگری کردن هم به خرج زندگی نمیرسم پس مجبورم آشغال هایی که بازیافت می شود از میان آشغال ها جمع کنم و بفروشم و هزینه زندگیم را تأمین کنم.


یکی از شهروندان سنندجی گفت: چند سالی است که این امربه معضل در سنندج تبدیل شده است و این افراد با بازکردن کیسه های زباله موجب انتشار بوی مشمئز کننده ی اشغال ها در فضا می شوند که این خود موجب بیماری های زیادی می شود و چهره ی شهر را زشت و کثیف می کند.


مریم اوسطی ادامه داد: اگر تفکیک زباله ها به طور کامل در مبدا  در میان جامعه فرهنگ سازی شود ، می توان دست زباله دزدها را از این طلای کثیف کوتاه کرد


وی افزود:جلوی معضل زباله گردی را به‌طور کامل نمی‌توان گرفت‌ ولی آهنگ رشد آن را می‌توان کاهش داد و با اقدامات مؤثر می‌توان جلوی فعالیت آن‌ها را به طور مؤثر گرفت.


یکی دیگر از شهروندان در گفتگو اظهار کرد: اینکار برای شخصی که آشغال جمع میکنه واقعا سخته،شاید عادت کرده باشه ولی دستشو میبره در مرکز آلودگیها، ممکنه به هزار و یک بیماری پوستی و خونی دچار بشه.

 

اسعد جلیلی ادامه داد: زباله در امد خیلی خوبی داره ولی برای کسی که این زباله هارو میخره و بعد با تفکیک این زباله ها اوناور میفروشه.
وی افزود:اگر شهرداری مراکز بازیافت درست کنه و همین افراد رو اونجا به کار مشغول کنه،مطمئمنا هم این افراد راضی تر هستن هم درآمد خوبی نصیب شهرداری میشود.

 

مهناز معتمدی کارشناس روانشناس در گفتگو با کردتودی گفت: زباله گردی پدیده ای اجتماعی است وقتی بستر اشتغال در جامعه وجود نداشته باشد و افراد نتوانند در مشاغل مختلف ایفای نقش کنند زمینه و بستر برای شغل های کاذب فراهم می شود.

 

وی گفت: این افراد تعدادشان زیاد است و شاید نیازی هم به آمار و ارقام نباشد، کافی است کمی چشمان ما دقت بیشتری داشته باشند تا تعداد زیاد افرادی را که در سطل آشغال های شهر، در پی امرار معاش خود هستند، ببینیم.  افرادی که هرروز در خیابان های شهر، از این سطل زباله به سراغ دیگری می روند و با وضعیت نامناسب، در خیابان ها وکوچه های شهر پرسه می زنند تا مواد قابل بازیافت و استفاده مجدد را از سطل های زباله جمع آوری کنند.


طرح تفکیک از مبدا به خوبی در  استان اجرا نمی شود اگر این طرح اجرایی می شد بسیاری از مشکلات برطرف می شد. روزانه تعداد زیادی هستند که  تمام زمان خود را با زباله ها سپری می کنند تا از این طریق امرار معاش کنند. البته نباید از این نکته غافل شد که پول اصلی در این زمینه به جیب سرشبکه های آنها می رود.

 

هر چند باید اشاره کنیم که محدودیت شغلی تنها علت برای پدید آمدن این معضل نیست ولی در استان کردستان بیکاری تا حد زیادی به این امر دامن می زند.

 

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #