• چهارشنبه ۲۱ شهریور ۱۳۹۷ ۱۲:۲۴
• کد خبر : 1407893

• اخبار
• سایر رسانه ها

آن روزها از نصب پلاکارد و پارچه های چند متری رنگ و وارنگ خیرمقدم و «حجکم مقبول» نصب شده بر در و دیوار و سبدها و تاج گلهای بزرگ خبری نبود و هیچ اسرافی صورت نمی گرفت، حاجی بدون هیچ گونه تشریفاتی ...

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، صدای سلام و صلوات و چاووش و دود اسپند که در کوچه پس کوچه های هر شهر و دیاری می پیچید، همسایه ها خبردار می شدند حاجی دارد می آید، آب در دست داشتند زمین می گذاشتند و بدون کارت دعوت و بی تکلف و صرفا برای ثواب به پیشباز می رفتندکلاه سفید حاج آقا و چارقد سفید حاج خانم بر سر حجاج تنها علامتی بود که نشان از سفر معنوی و روحانی حج و زائران بیت الله الحرام داشت.

این روزها بحث بازگشت حجاج از بیت الله الحرام داغ است، سفری سراسر معنویت و قرب به خدا، ولی متاسفانه شاهدیم برخی از این بازگشت ها با تجملات عظیمی همراه است که دود از سر انسان بلند می کند.

 آن روزها از نصب پلاکارد و پارچه های چند متری رنگ و وارنگ خیرمقدم و «حجکم مقبول» نصب شده بر در و دیوار و سبدها و تاج گلهای بزرگ خبری نبود و هیچ اسرافی صورت نمی گرفت، حاجی بدون هیچ گونه تشریفاتی با یک خداحافظی ساده و حلالیت طلبیدن واقعی و بدون وام و قرض و بدهی به سفر حج مشرف می شد و در نهایت سادگی اما سبکبال و آرام از سفر باز می گشت.

سالهاست سنت حسنه بدرقه و بازدید از زائران خانه خدا در فرهنگ ایرانی، اسلامی نهادینه شده است. فرهنگی نیکو که اکنون دستخوش تغییرات شده و برای برخی از حجاج خرید سوغاتهای گران قیمت و کرایه سالن و تالارهای غذاخوری مجلل و با شکوه به جای یک ولیمه ساده سفر، از پرداختن به آداب و مناسک معنوی حج مهمتر شده است.

متأسفانه این سنت پسندیده همانند بسیاری از سنتهای ناب ایرانی دستخوش تغییرات زیادی شده، به نحوی که اکنون چاووشی خوانی درزمان بدرقه حاجی از بین رفته و سفره های ولیمه که پای آن آشنا و غریبه و بخصوص فقرا می نشستند، جایش را به سالن های مجلل، تالارها و باغهای پرزرق و برق با میهمانان ویژه با انواع و اقسام آرایش های مخصوص حاجی و لباس شبهای گران قیمت با سنگ دوزیها و منجوق و پولک و... داده و هدایای تبرکی اعم از قواره های چادری و سنگ غار حرا و آب زمزم و تسبیح چوبی با عکس خانه خدا هم جایش را با رایانه کیفی، پارچه های حریر، لوازم صوتی و تصویری و آرایشی و بهداشتی و انواع و اقسام اسباب بازیها و عروسکهای باربی و... عوض کرده است.

تغییرات مشهود در سنت مناسک حج موجب شده تا هزینه حجاج برای سفر به خانه خدا چند برابر شود و حاجی به جای پرداختن به آداب و مناسک حج وادای مستحبات، دغدغه خرید سوغاتی و سالن و تالار غذاخوری برای پذیرایی از میهمانان و نصب پارچه و پلاکارد و هزار جور تشریفات، تجملات و مسائل مادی و دنیوی را داشته باشد، در حالی که موعد بازگشت حاجیان از سفر وحی فرا رسیده است، تأملی در برگزاری مراسم ولیمه حجاج از سفر نور بازگشته هر انسان فکوری را با دوگانگی روبرو می سازد.

از چند روز پیش، بازگشت حجاج بیت‌ا...‌الحرام به ‌کشور شروع شده و قاعدتا تا چند روز دیگر، اغلب شهروندانی که دوست و‌آشنایی از آنان به‌سفر حج رفته بود، به‌ضیافت ولیمه دعوت خواهند شد و این در حالی است که خانواده‌های حجاج دغدغه تامین محل برای برگزاری ضیافت ولیمه و پذیرایی از میهمانان خود به‌شکلی آبرومندانه را دارند و این امر، باعث شده تا از مدتی پیش مدیران و صاحبان تالارهای پذیرایی در نقاط مختلف کشور با کثرت مراجعان و متقاضیان اجاره سالن روبه‌رو شوند و ناگفته پیداست که افزایش تقاضا و محدودیت تالارهای پذیرایی و همچنین اصرار حجاج به برپایی ضیافت‌های ولیمه در یک دوره زمانی خاص، افزایش نرخ اجاره، خدمات جنبی و هزینه پذیرایی تالارها را نیز باعث شده است.

حاج سیف الله که توفیق زیارت کعبه مقصود و سفر معنوی حج نصیبش شده در گفتگو با خبرنگار کردتودی می گوید: «درگذشته اغلب مراسم در منازل برگزار می شد و از این همه تشریفات هیچ خبری نبود، اما چشم و هم چشمی ها باعث شده این مراسم امروز در تالارهای مجلل و باشکوه حتی پرخرج تر از یک مراسم عروسی با بریزو بپاش ها و هزینه های سرسام آور برگزار شود.

این حاجی سرد و گرم روزگار چشیده، با انتقاد از اینکه حجاج در این دوره و زمانه پس از بازگشت از سرزمین وحی گرفتار این تجملات و خودنمایی ها می شوند، می گوید: «زائران خانه خدا و سرزمین عرفات نباید میزبان سفره هایی باشند که با اسراف و حیف و میل نعمت های خدا رنگین شده اند.

وی در ادامه اظهار داشت : مگر چه اتفاقی رخ داده است که طی چندین سال گذشته اکثر حجاج علی رغم مشکلات مالی، با برپایی مراسم بسیار پرهزینه و پرزرق و برق، هر روز گرایش بیشتری به سمت تجملات پیدا می کنند، طوری که حاضرند از شکم زن و بچه بزنند تا بتوانند یک شب مهمانی آنچنانی مثلا در فلان تالار بگیرند!

حال قضاوت کنید، افرادی که پس از گذشت نزدیک به یک ماه به تصفیه درون پرداخته اند در بازگشت از این سفر، با تدارک چنین مهمانی هایی، چنان خود را دوباره به دنیای مادی و خرج و برج های اضافه می چسبانند که گویی اصلا چنین سفری در کار نبوده است.

مراسم حاجی خوری یا سالن مد؟!

اینها همه پیش زمینه اجراست اما داستان زمانی تاسف بار میشود که روز موعود فرا میرسد و اماده ی رفتن به مراسم میشویم.وقتی وارد مجلس میشویم با سالن مدی مواجه میشویم که اصلا شباهتی با ولیمه ی یک زائر خدا ندارد و بیشتر محلی برای فخر فروشی است...

بعد از اینکه چند ساعتی از پذیرایی و گپ و گفت مهمان ها دور میزهای رنگین از میوه ها و شربت ها و بستنی های متنوع میگذرد،پرده از میز غذا برداشته میشود و مهمانان رو به سرو شام دعوت میکنند و دیدن چنین میزی چاقی و پر خوری و اسراف رو هم از سر ادم می پرونه! برخی چنان به سمت میز میروند که انگار میخواهد قحطی بیایید برخی هم از فرط شلوغی اصلا غذا بهشان نمی رسد! .اگرچه میز غذا رنگین و مزین به غذاهای رنگارنگ است اما جای عطر خوش غذاهای خانگی و صفا و صمیمیت های مهمانی های ساده و بی ریای گذشته را نمی گیرد .

به کجا چنین شتابان؟

اگر از سفره های سنگین و رنگین و مهمانی باشکوه چینن مجالسی بگذریم انچه مایه تاسف است تجمل گرایی و اسراف در مهمانیست که رنگ و بوی معنوی دارد و عده ایی از حجاج این معنویت را با تجملات معامله می کنند تا فخر بفروشند و به دیگران بفهمانند که تمکن مالی دارند و می خواهند به شکرانه ین سفر سوری مفصل دهند!!!

ولیمه دادن واجب نیست و جزو مستحبات است اما برخی حاجیان چنان در این مسئله افراط کرده اند که این سنت به امر واجب همراه با تجمل گرایی رسم شده است اما ایا این حاجیان دست به خیر هم دارند؟ایا اگر جوانی به انها مراجعه کند و از انها مقداری پول برای قرض بخواهد تا بتواند به زندگی اش سر و سامان دهد و مراسم عروسی اش را برگزار کند بدون هیچ چشم داشتی حاضر است کمک کند؟

 از آنجا که توفیق حج نصیب هر کس نمى‏شود و اطرافیان و بستگان زائر بیت الله بطور طبیعى، به سفر مبارک حج و حاجى نگاه حسرت‏آمیز مى‏نمایند و با تمام وجود مى‏گویند: خوشا به حال تو! اى کاش این توفیق نصیب ما هم مى‏شد، در اینجا باید زائران خانه خدا به نحوى این تمایل مکتبى را پاسخ دهند ؛ یکى از راه‏هاى آن دعا و زیارت براى آنهاست.

اما در گوشه دیگر شهرمان هستند افراد میانسالی که آرزوی سفری هرچند کوتاه به مشهد مقدس دارند ولی چه کنند که حتی این هزینه کم را هم ندارند.
متاسفانه فخر فروشی و تجملات انچنان بر اعتقادات مردم سنگینی می کند که گویا حاجی هرچه مراسم ولیمه اش باشکوه تر باشد حج مقبول تری داشته است و شاید تعبیر درست این باشد:

 
 دلخوش از آنیم که حج می رویم             غافل از آنیم که کج می رویم

حال واقعا این فاصله طبقاتی را چه کسی پاسخگوست؟

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #