تفسیر دیگری از همینه که هست؛
مملکت شیخِ بناب
مردم با مشاهده‌ی زندگی لاکچری مسئولان و فرزندان‌شان به آن زندگی سطح پایینی که مدنظر شیخ بناب است، راضی نمی‌شوند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج/ مجید قنبرزاده: مردم صبح تا شب در جامعه پرسه می‌زنند و وضعیت بازار و قیمت‌های نجومی را می‌بینند، گاهاً درآمدشان کفاف هزینه‌های رو به افزایش را نمی‌دهد و در برابر اهل منزل شرمنده می‌شوند. این‌ها واقعیت‌هایی است که روزانه لمس‌شان می‌کنیم و چنانچه ککِ عده‌ای هم با این شرایط نگزد لااَقل می‌دانند قشر مستضعف و حتی متوسط جامعه چه فشاری را تحمل می‌کنند.
گله‌مندی مردم از مسئولان را عالی رتبه‌ترین مقامات کشور نیز درک کرده و به آنان حق داده‌اند اما بعضاً اظهار نظرهایی از سوی چهره‌های نام‌دار به‌گوش می‌رسد که فشار روانی و عصبی دوچندانی را به ملت تحمیل می‌کند. به‌طوریکه سکوتِ این طیف به‌مراتب بیشتر از نطق‌شان برای انقلاب و نظام مفید است.
شیخ عبدالحمید بنابی از چهره‌های شاخص تبریز می‌باشد که به گفته‌ی خود فعالیت چشمگیری در انقلاب داشته و مدتی نیز جامه‌ی نمایندگی مردم را بر تن کرده است. او اخیراً در منبر به‌جای آنکه مسئولان را مورد خطاب قرار دهد رویِ سخنان خود را به سمت مردم چرخانده و گفته است: "نا شکری نکنید، مملکت خیلی هم عالیست! سطح زندگی خود را بالا برده‌ایم، در جیب فرزندان‌مان گوشی چند میلیونی است و نمی‌توانیم اداره کنیم، سطح زندگی ما در قدیم‌الایام پایین بود و به‌راحتی زندگی می‌کردیم"
بی‌شک آن گروه از مستضعفانی که به‌سبب گرانی‌های اخیر از خرید مایحتاج اولیه‌شان عاجزند و در جیب فرزندان‌شان گوشی چند میلیون تومانی نیست و به عبارت ساده‌تر از عهده‌ی هزینه‌های سطح پایین‌ترین زندگی‌شان نیز بر نمی‌آیند با استماع جمله‌ی مملکت خیلی هم عالیست از کوره در می‌روند، اما آیا شیخ عبدالحمید بنابی این را نمی‌داند؟!
در اینکه گروهی از خانواده‌ها روحیه‌ی مصرف‌گرایی دوچندانی دارند هیچ شکی نیست اما در این مملکت عالی گرانی‌ها و نوساناتِ ارزی بیشترین فشار را بر مستضعفان وارد می‌کند و اتفاقاً آنانکه سطح زندگی‌شان را بالا برده‌اند از آنجایی که پیش‌تر ثروت داشته‌اند و اکنون نیز درآمد خوبی دارند، چندان دچار مصیبت نمی‌شوند و حداقل از عهده‌ی تامین نانِ شب‌شان بر می‌‌آیند.
نیت بنابی از طرحِ این سخنان معلوم نیست و چنانچه با رویکردِ حمایت از دولت، مردم را مورد سرزنش قرار داده باشد، در خوش‌بینانه‌ترین حالت با غفلت گل به‌خودی زده است و این سخن او را از جهات مختلف می‌توان نقض کرد.
انتظار از خطیبان و صاحبان منبر این است که در برهه‌ی فعلی مطالبه از مسئولان را سرلوحه‌ی کارشان قرار دهند، مگر همین وزرا، استانداران و سایر مدیران سطحِ پایین زندگی می‌کنند که مردم نیز بعد از 40 سال به سطحی‌ترین زندگی قانع باشند؟! شیخ ما یا سوراخِ انتقاد را گم کرده است و یا از احوالِ مملکت بی‌خبر است که آن را عالی می‌داند و اعتراض مردم را غیر جایز!
بنابی خیلی شفاف جمله‌ی "همینه که هست" وزیر بهداشت را برای مردم تفسیر می‌کند و از آنان می‌خواهد به آفت‌های موجود تن دهند. قطعاً ملت چنین درخواستی را پس می‌زنند.
انتهای پیام/
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
]
ارسال دیدگاه