یادداشت؛

• چهارشنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۷ ۱۴:۴۸
• کد خبر : 1417305

• اخبار
• سایر رسانه ها

درست چهار راه بایوه راکه پشت سر می گذرای همهمه وفریادهای را احساس می کنی که حس کنجاوی هر رهگذری را به خودجلب می کند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، درست چهار راه بایوه  راکه پشت سر می گذرای همهمه وفریادهای را احساس می کنی که حس کنجاوی هر رهگذری را به خودجلب می کند.

چند قدم آنطرف تر از دور جمعیت بیشماری از رده های مختلف سنی را می بینی که از دور سر درگریبان ،مستاصل و گاها بیقرار با موبایل هایشان در آنی از لحظه سایت ها و کانال های مرتبط قیمت دلار و ارز را به ثانیه رصد می کنند و با هر تب و لرز دلار بدنشان به تب و لرز و گاها به رعشه می افتد.

به مثال نگارنده این یاداشت اگر بلند قد باشی و سونامی جمعیت فرو رفته در خود را بتوانی کنار بزنی دست های سرگردانی را در نسیم خنکای  هوا زیر برگ های  زرد شده پاییزی می بینی که دلارهای تازه  و سبز رنگ را به رقص باد می دهند تا شاید از این همه فریاد  بتوانند مشتری همیشه دست به نقد  این روزهای دلار خود را پیدا کنند.

برای یک لحظه هم که شده به بفکر فرو می روی که این دلار های سبز سرگردان چطور توانسه که چنین هلهله و فریادی در این خلق (شهروندان مریوان) در این روزها انداخته باشد.

بله! دلار...این  مهمان ناخوانده ای  وشاید هم  خوش فرم  و دل ربا که از آنسوی دیگه دنیا ( آمریکا) این روزها و تا پاسی از ساعات بامدادان شب در  محله  استادیوم مریوان را چنان به تکاپو و رقصی انداخته که انگار در آنسوی دیوارهای استادیوم  ورزشی مریوان (زاگرس )فینال قهرمانی 2018 به اوج خود رسیده است.

بی شک اگر این روزها گمشده ات ،دوست یا همسایه ات را دنبال می کنی دیگر لازم نیست سراسمیه و نگران به دنبال آگهی در سایت ها و  کانال های مجازی باشی بی تردید آدرس گم شده ات را در دوئل  این روزهای دلار و دینار فروشهای مریوان پیدا می کنی.

به باور نگارنده یاداشت در کمال تاسف و در نهایت شوربختی وضع نابسامان آشفته بازار و اقتصاد این روزهای کشور و شهر مرزی هچون مریوان  اگر در واقعیت تلخ  این لشکر های سیاهی که از دور در ساعاتی از پایان روز (غروب) جمعیت آن گاها به ده ها هزار تن می رسد به نوعی همه نگران، مستاصل و پریشان احوالند از این همه تب و لرز دلارکه مبادا در تب پیچ های شل وسفت کن حوادث سیاسی و اظهارات مبارک بزرگان بانک مرکزی در سراشیبی سقوط و گاها صعود  دلار همچنان یاغی گرانه و بدون رقیب می تازد.

به قول دوست شیرین سخن ام که این روزها و هفته ها تحولات قیمت دلار  را با من رصد می کند، می گفت :این روزها در مریوان شهری که تا چند ماه پیش از سوی فرماندارش به عنوان بهشت تجارت و تفریح در غرب کشور  با بوق  وسورنا در رسانه ها و فضاهای مجازی معرفی شده بود،  اکنون هستند افرادی زیادی که طلاهای همسر، ماشین و لوازم غیر ضروری زندگی خود را به دلار تبدیل کرده اند چون باورشان شده است که دلار این اسب سرکش و افسار گسیخته این روزها وماه ها در بازار بی درو پیکر شهر مریوان یکه تازی  و جولان می دهد.

صد البته  نگارنده این یاداشت  نه مفسر اقتصادی است و نه تحلیلگر ارز و بازار دلار . ولی به برکت تنورداغ این روزهای دلار همه شهروندان  از همه اقشار مردم از فرهنگی گرفته تا بازاری و کارمند به نوعی برای خود مفسر و تحلیلگر بازار دلار شده اند.

کوتاه سخن اینکه سایه دلار این روزها نه تنها در شهر های مختلف کشور  و به تبع آن در شهر های مرزی همچون مریوان همچنان سنگینی می کند و چنان  تنور داغی در میان مردم  به پا کرده است  که هیچ کس در واقعیت امر نمی داند این تب و سوز شعله های تنورش تا کجا  پیش می رود .

و صد البته همچنان این سبز رنگ ناخوانده  مهمان ، زیر آسمان این شهر ( مریوان) بر روی  دستان و انگشتان مردم در زیر برگهای رنگ پریده درختان پاییزی به رقص  وپایکوبی خود ادامه می دهد و چه شوربختانه و مظلومانه ریال(پول) رایج شهرم در گونی ها و گاها کیسه های نخی در کنجی گوشه گیر و منزوی به باد فراموشی سپرده  می شوند.

وشاید اینجاست که باید در حیران بمانی از دوئل نابرابر این روزهای دلارو ریال... ویا شاید هم باید انگشت به دهن شوی که آیا؟ این سبز رنگ بلای جان این مردم است یا برکتی پوشالی سر سفره این مرزداران غیور...

بهرام غلامی

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #