روحانی نه مانند هاشمی، توانسته برای خود لقبی بتراشد، نه مثل خاتمی توانسته سیاسی باشد و نه توانسته احمدینژادی از پس موانع برآید و پُز مردمی بودن بدهد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از آناج، روحانی تنهاست. این را همه کسانی که کمی سیاست بَلدند میدانند. معاون اول با موضع گیریهایش از او اعلام برائت کرده، وزرای کلیدی کابینه یکی پس از دیگری عرصه را خالی کردهاند، مدافعان سرسخت زمان انتخاباتش هرکدام به اندازهای، حمایت خود را از او قطع میکنند. مردم از گرانی و وضعیت بد اقتصادی کلافهاند، سیاستهای خارجی دولت تقریبا به بنبست رسیده و تهدیدهای آمریکا آرامش روانی مردم را از بین برده، از طرفی هم زمزمههای استعفای ظریف هم از کوچه پس کوچههای پاستور به گوش میرسد! رسانههای حامی دولت هم مدتی است دیگر به نفع دولت قلم نمیزنند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,روحانی امروز، نه از حمایت اصولگرایان سنتی سال 92 برخوردار است و نه از حمایت اصلاحطلبانی که او را مرحلهای از به قدرت رسیدنشان تلقی میکردند و بسیاری از تحلیلگران، در چرایی رای 23.5 میلیونی مردم به روحانی در دور دوم، تاثیرگذاری رسانه و ترس از وضعیت آشفتهی ترسیم شده توسط روحانی را عامل اصلی رای بالا و اعتماد مجدد به او میدانند و نه مولفه دیگر.
,اما چرا امروز، روحانی در این وضعیت است، اینگونه تنها شده و تقریبا حامی اصلی او رهبر انقلاب است؟! روحانی در این پنج سال، نظر هیچ یک از جناحهای سیاسی را آنطور که میخواهند تامین نکرده. او نه مانند هاشمی، توانسته برای خود لقبی بتراشد، نه مثل خاتمی توانسته سیاسی باشد و نه توانسته احمدینژادی از پس موانع برآید و پُز مردمی بودن بدهد.
,هرچند تحلیل چرایی تنهایی روحانی با دلایل بالا، توجیح سیاستِ کثیف وابستگی و سیاسیکاری است و از آنچه اصل است، یعنی خدمت صادقانه به مردم، فاصله دارد، اما مشکلی است که روحانی امروز با آن دست و پنجه نرم میکند. هرچند اگر روحانی در یکسال گذشته میتوانست مانند چهارسال اول دولتش حرکت کند، از حمایت نسبی برخی از افراد برخوردار میشد اما او و حامیانش نیک میدانستند که این حرکت دیر یا زود متوقف خواهد شد.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه