مدیرکلی که جامعه ورزشی کردستان را خون به دل کرده است!

آقای جولایی تعدادی را برای آنکه از او تعریف و تمجید کنند با لابی گری به ریاست هیات های ورزشی می نشاند تا برای او به به و چه چه کنند که متاسفانه این افراد هیچ تعصبی برای آن رشته ندارند و فقط برای منافع مادی قبول مسؤولیت می کنند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، این روزها مدیرکل ورزش و جوانان کردستان آنچنان دلسوزان و نخبگان ورزشی استان را خون به دل کرده و در حاشیه قرار داده که دیگر رمقی برای ادامه کار ندارند و انها هم به اجبار به جرگه رها شدگان از ورزش کردستان پیوسته اند و حضورشان در حوزه ورزش استان مانند یک انسان بی روح است که فقط ظاهر فیزیکی آن نمایان است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, کُردتودی،,

اغلب کارشناسان و افراد کاربلد ورزش استان کردستان از آینده ورزش رهاشده و درحال نابودی استان نگران هستند اما هیچ گوش شنوایی در مجموعه تصمیم گیرندگان استان و حتی کشور برای شنیدن دغدغه های آنها وجود ندارد.

یکی از مدیران اداره کل ورزش و جوانان کردستان که دسترسی قابل توجهی به اسناد و عملکردهای واقعی این اداره کل دارد واقعیت هایی را برای خبرنگار ما بازگو کرد و بسیار جای تأسف دارد که کردستان با آن همه نام و نشانی که از قهرمانان و نام آوران گذشته اش در حوزه ورزش به یدک می کشد اکنون به این حال روز افتاده است که ناامیدی و دلسردی به جای آن همه خاطرات خوب جا خوش کرده است!

بنابه خواسته این مدیر که ممکن است به دلیل بیان این اظهارات با او برخورد قهری یا حذفی صورت بگیرد از آوردن نامش خودداریم می کنیم. این مدیر واقعیت های ورزش و جوانان کردستان را اینگونه برای ما بازگو کرد:

در بازیهای آسیایی جاکارتا، کردستان 4 بازیکن به این بازی ها اعزام کرد که فقط یک نفر از آنها ساکن کردستان بود. دو هندبالیست به نام کردستان در این بازیها حضور یافته اند که ده سال است در کردستان زندگی نمی کنند. یک ورزشکار اصفهانی را آوردند تا در مقابل دریافت مقدار توجهی پول بگوید من کردستانی هستم و برای این استان در بازی های آسیایی حضور یابد.

جدا از آن در سال های گذشته در بخش بازیهای پارآسیایی استان کردستان همیشه 5 الی 6 نماینده داشت اما امسال حتی نتوانست یک ورزشکار را به این بازی ها اعزام کند.

با برگزاری چندین مراسم پیاده روی خانوادگی و جشن بادبادک که نمی توان گفت کار ورزشی انجام داده ایم و این فقط نمایش ورزش است. ورزش کردستان جزو استان های درجه چهار کشور است و اکنون عملکردی که وزارت ورزش برای استان ها ارائه می دهد، کردستان جزو استان های 24 به بعد است.

کردستان در پینگ پنگ در گذشته حرفهای زیادی برای گفتن داشت که در دوره آقای جولایی با هرج و مرج مواجه شد و در زمان مدیریت وی حدود 4 رئیس هیئت عوض کرده است.

قبلا می گفند ورزش کردستان ثبات مدیریت ندارد، آقای جولایی باسخگو باید باشد که در این پنج سال چه کاری برای ورزش کردستان و ثبات مدیریت آن کرده اند؟

در گذشته بسکتبال کردستان در تمامی رده ها و قایقرانی آن جزو برترین های کشور بود، امروز وضعیت بسکتبال را ببینید که با چه مشکلاتی رو به رو است!، وضعیت قایقرانی را ببینید که چقدر تنزل یافته است.

آقای جولایی تعدادی را برای آنکه از او تعریف و تمجید کنند با لابی گری به ریاست هیات های ورزشی می نشاند تا برای او به به و چه چه کنند که متاسفانه این افراد هیچ تعصبی برای آن رشته ندارند و فقط برای منافع مادی قبول مسؤولیت می کنند. بروید ببینید چه پول هایی به حساب این روسای نور چشمی مدیرکل ورزش و جوانان واریز می شود، بعد می گویند ورزش و جوانان کردستان پول ندارد. برخی اتفاقات در حوزه ورزش کردستان روی می دهد که شرمم می شود آن را مطرح کنم.

می گویند ورزش کردستان پول ندارد، اتفاقا پول دارد اما مدیریت خرج کردن ندارد.

کردستان در حوزه ورزش اولین استانی است که بالاترین آمار در خصوص نیروهای تحصیل کرده را دارد. در دوره مدیریت آقای جولایی 12 نفر از نیروهای متخصص و نخبه استان را ترک کرده اند که سه نفر از آنها برای همیشه از ایران رفتند و پناهندگی کشورهای اروپایی را گرفتند!

اکنون اداره کل ورزش و جوانان کردستان 4 نفر نیروی متخصص با مدرک دکترا دارد که عملا بیکار هستند و فقط پشت صندلی هایشان نشسته اند تا ساعت های کاری سپری شود! مدیرکل عملا به آنها میدان نمی دهد چون از صندلی خود می ترسد و در مقابل یک نفر خطاط را آورده اند مسئول اداره ورزش قهرمانی استان کرده اند، البته منکر توانمندی های این فرد نیستیم اما توانمندی های او برای همان پست قبلیش به کار می آید. نه ورزش قهرمانی! در حالی که حدود 15 نفر با تحصیلات عالیه و مرتبط با ورزش قهرمانی داریم که توجهی به آنها نمی شود.

سه نفر با مدرک تحصیلی مدیریت بازرگانی را در سه معاونت ورزش و جوانان به کارگیری کرده اند که تخصصی در آن حوزه ها ندارند.

آقای جولایی آنچنان سیستم مدیریت ورزش کردستان را به هم ریخته است که اگر کس دیگری هم جایگزین او شود سردرگم خواهد ماند. ورزش کردستان نیازمند یک مدیریت توانمند و بی باک است تا بتواند بازسازی شود و دوباره ورزش این استان را رو غلطک بیندازد.

اغلب سالن های ورزشی استان در بهترین زمان های روز که می بایست مملوء از ورزشکار باشند تعطیل هستند. چرا؟ چون مدیریت های آنان را به کسانی سپرده اند که شناختی از ورزش ندارند و اگر فرزندان این استان ورزش هم نکنند، چکار باید بکنند؟

من خودم در بعضی مکان ها شرمسار هستم که بگویم یکی از مدیران اداره کل ورزش و جوانان استان کردستان هستم، چون اثر دهی مثبتی برای ورزش استان ندارم و در حاشیه قرار گرفته ام.

در اداره کل ورزش و جوانان استان کردستان توانمندها، با تجربه ها و باسابقه ها را به حاشیه رانده اند و به آنها اجازه کار کردن نمی دهند، به چه دلیل؟؛ چون آقای جولایی فکر می کند که مدیریت یک میراث ماندگار است و برای همیشه در این پست خواهد ماند!

بروید وضعیت کاراته، کنگ فو و کشتی را ببینید، کشتی کردستان دیگر از حد افتضاح هم گذشته است.

اوایل هفته به اینجا سری بزنید، باید اوج هجوم مراجعه کنندگان مردمی و ورزشکاران باشد. در اتاق های اداره کل ورزش چرخی بزنید ببینید حتی یک مراجعه کننده را می بینید؟!، کسی دور و بر این اداره نمی آید.

حدود 46 هیئت ورزشی در استان کردستان داریم، خدا را شاهد می گیریم که بعضی از روؤسای این هیات ها برای یک بار هم که شده در این اداره ندیده ام.

آقای فلان وفلان که از مسوؤلان ارشد این استان هستند را مسوؤل هیئت های خاصی کرده اند که چه بشود؟ این آقایان پاسخگو باشند که تا حالا چه کاری برای این هیئت ها کرده اند؟ یا مثلا رئیس فلان دانشگاه را مسئول هیئت خاصی کرده اند، چه اقدام مثبتی داشته؟ یا اینکه عضو شورا را در ریاست هیئتی خاص نشانده اند که هیچ شناختی از آن ندارد و با سفارش آقای مسوؤل ارشد در روز رای گیری انتخاب ریاست هیأت، او را به ریاست این سمت انتصاب می کنند.

فاتحه قهرمانی در ورزش کردستان سال هاست که خوانده شده و نابود شده است.این درد ها را به چه کسی باید بگوییم؟ این مشکلات و معضلات ورزش کردستان به معاون سیاسی استاندار، حتی به خود استاندار، به دستگاه های امنیتی و به وزارتخانه اطلاع داده شده ولی هیچ عکس العملی برای تغییر این رویه انجام نشده است.

بیش از 20 سال است که در ورزش کردستان مشغول به فعالیت هستم و به این نتیجه رسیده ام که ورزش کردستان نه برای وزارتخانه و نه استانداری اهمیتی ندارد، چون اگر اهمیت داشت وضعیت ورزش کردستان اکنون اینگونه نبود.

انتهای پیام/

]