در یک نشست دانشجویی مطرح شد؛
معرفی سخنرانان مجاز از طرف استانداری به روسای دانشگاه‌ها!/ جنبش دانشجویی دیگر جریان‌ساز نیست
به مناسبت فرارسیدن روز دانشجو، نشست دانشجویی با حضور مسئولین برخی از تشکل‌های دانشجویی در تحریریه آناج برگزار شد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج، هر سال با نزدیک شدن به 16 آذر روز دانشجو، تکاپو برای برگزاری برنامه‌های دانشجویی افزایش می‌یابد. در همین راستا و به مناسبت فرا رسیدن روز دانشجو با دعوت از مسئولین برخی تشکل‌های فعال دانشجویی دانشگاه‌های استان، نظرات و رویکردشان را در خصوص جایگاه، وظایف و وضعیت فعلی تشکل‌های دانشجو در سطح دانشگاه و جامعه جویا شدیم.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,مهمانان تحریریه آناج آقایان مهران گلزاری، دانشجوی کارشناسی ارشد روانشسانی بالینی و دبیر انجمن اسلامی دانشجویان تحکیم وحدت دانشگاه تبریز؛ مهدی احمدی، دانشجوی سال آخر مهندسی صنایع و مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور تبریز ومهدی جلیلی مرند، دانشجوی ترم آخر مهندسی عمران و دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز بودند.
باید صدای رسای مردم بود/ جنبش دانشجویی دیگر جریان‌ساز نیست/ بسیاری از تشکل‌ها سست و بی رمق
آناج: ضمن خیر مقدم و تشکر از قبول دعوت و حضور در پایگاه اطلاع رسانی آناج، از نظر شما وظایف و رسالت‌های جنبش دانشجویی در قبال دانشگاه، جامعه و حاکمیت چیست؟
گلزاری: پس از گذشت چهل سال، جای تعجب است که چرا این سوال هنوز مطرح است چراکه هنوز صورت مسئله را نتوانسته‌ایم حل کنیم. شاید یکی از دلایل طرح چندین باره این سوال، تغییر دولت و رویکرد‌های سیاسی آن باشد اما به نظرم دلیل اصلی به خود تشکل‌ها بازمی‌گردد که هنوز نتوانسته‌اند به این سوال پاسخ دهند که رسالت اصلی‌شان چیست. این ضعف نیز به علوم انسانی باز می‌گردد چرا که علوم انسانی ما برای وضعیت فعلی و جامعه امروز تهیه نشده است.
اما آنچه در جواب سوال می‌شود گفت این است که رسالت یک جنبش دانشجویی در وهله اول طرح و بهبود مشکلات دانشگاه، مطالبه درخصوص تولید علم، آگاه‌سازی سیاسی دانشجویان و در سطح جامعه، صدای رسای مردم بودن و بازگو کردن مشکلات مردم می‌باشد.
احمدی: اگر بعد از گذشت این سال‌ها بخواهیم رسالت‌های جنبش دانشجویی را بررسی کنیم، به نظرم تعاریف و وظایف مشخص شده و نیازی به بازگو کردن آن‌ها نیست اما نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که دانشجو و یک مجموعه دانشجویی نمی‌داند واقعا وظایفش در دانشگاه چیست. اگر بخواهیم جنبش دانشجویی فعلی را با زمان دهه 40 یا 50 مقایسه کنیم، خواهیم دید که ما امروز از جنبش‌های دانشجویی به تشکل دانشجویی و به معنای خنثی و بی تحرک آن نزول کرده‌ایم و آن اثرگذاری دانشجویان که منتج به تحولات عمده سیاسی و اجتماعی شده بود را دیگر نمی‌بینیم.
امروز اکثر تشکل‌های دانشجویی در گیر و دار سیاست‌زدگی یا سیاسی‌کاری هستند. جنبش دانشجویی که بتواند در کشور جریان‌سازی کند و اثرگذاری سیاسی داشته باشد، چنین چیزی امروز مطلقا نیست و غالب مجموعه‌های دانشجویی به سمتی رفته‌اند که یا در اولویت و وظایف یک جنبش نیستند و یا اصلا اثرگذاری ندارد. اما اینکه دولت‌ها در فرایند خنثی‌سازی جنبش‌های دانشجویی نقش داشته‌اند، این موضوع قابل بحث است چراکه در بسیاری از مواقع چنان دغدغه آفرینی بی مورد ایجاد کرده‌اند که تشکل‌ها فرصتی برای انجام وظایف اصلی خود ندارند.
در مورد وظایف جنبش دانشجویی هم چندین بار گفته شده و همین مسائلی که آقای گلزاری گفتند را شامل می‌شود اما آنچه برای یک جنبش حقیقتا مهم است، این است که در محیط تاثیر بگذارد درحالی که امروز اینطور نیست.
جلیلی: باید بررسی کنیم، ببینیم نقش و وضعیت جنبش دانشجویی در دهه 50، 60 و یا در دهه 70 چه بوده و امروز که در دهه 90 هستیم چگونه است؟ به نظر من در دورانی قرار گرفته‌ایم که جنبش دانشجویی از پویایی کافی برخوردار نیست. بسیاری از تشکل‌ها سست و بی رمق نشسته‌اند تا ببینند وضعیت چه خواهد شد.
اما آنچه به صورت عموم می‌توان از جنبش دانشجویی و وظایفش گفت، این است که جنبش دانشجویی ارتباط تنگاتنگی با بدنه جامعه دارد. از دیگر وظایف جنبش دانشجویی این است که فاصله بین نسل گذشته و نسل حال را کمتر کند و با حوادث روز جامعه به صورت عقلانی برخورد کند، سیاست‌زدگی موجود در دانشگاه را اصلاح کرده و امید و پویایی را به سطح دانشگاه بازگرداند و دانشجو را نسبت به مسائل سیاسی دغدغه‌مند کند.
آناج: به نظرتان وضعیت فعلی تشکل‌های دانشجویی چگونه است؟
ما به احمدی‌نژاد نقد داریم/ رانت‌های عجیبی در صدور مجوز غیر انتفاعی تبریز انجام گرفته/ چرا صدا و سیما صدای مردم نیست/ مسئول رخوت فعلی تشکل‌ها خود دولت است
گلزاری: در ادامه موضوع قبل دوستان اشاره کردند که امروز جنبش دانشجویی از اثرگذاری و جریان‌سازی فاصله گرفته و بسیاری از تشکل‌ها این روزها دچار سیاسی کاری شده و همه چیز را در سیاست می‌دانند. ما در دفتر تحکیم وحدت جریان اصلی را به بحث عدالت و پیگیری آن در سطح دانشگاه و جامعه اختصاص داده‌ایم. عدالت در آموزش، قوه قضاییه و یا خود عدالت رسانه‌ای.
ما به شدت به صدا وسیما نقد داریم که چرا حرفی از کارگران هفت‌تپه نمیزند و این خودش مطالبه عدالت رسانه‌ای است. خیلی از موضوعاتی که باعث عقده در مردم شده دلیلش این است که ما صدای‌شان نشدیم و کسی به حرف آن‌ها گوش نمی‌دهد.
یا در همین بحث عدالت آموزشی، موضوعات بسیار مهمی در خود تبریز مطرح است. شهر تهران با حدود 15 میلیون نفر جمعیت چیزی بین 900 مدرسه غیرانتفاعی دارد در صورتی که در تبریز، برای جمعیت نزدیک به دو میلیون نفر، بیش از 700 مدرسه غیر انتفاعی تاسیس شده است و این نشان از رانت‌های عجیب در بحث صدور مجوزهاست، از طرفی وضعیت خصوصی سازی در دولت فعلی نیز به صورت عجیبی در حال اجرا شدن است.
ما در بحث عدالت مطالبات را مطرح می‌کنیم و نظر رهبر انقلاب نیز در این زمینه این است که عدالت تندروی نیست بلکه حق‌گرایی است. دفتر تحکیم وحدت به این موضوع پرداخته و به این نتیجه رسیده که حق‌گرایی سوای مصلحت‌سنجی و جانبداری است. نامه‌ای را یکی از السابقون عدالتخواه تبریزی منتشر کرده و گفته، نباید بگوییم اصلاح‌طلب یا اصول‌طلب بلکه بگوییم گراطلب، چرا که این این‌ها بر سر منافع باهم مشکل دارند وگرنه در حالت کلی تفکرشان یکی است.
ما در همین بحث‌های اخیر آقای احمدی‌نژاد هم حرف داریم و آن را تایید نمی‌کنیم چرا که جنس مطالبات آقای احمدی‌نژاد به جای حق‌گرایی به طرف گزینش موضوعات رفته و آنچه که برای خودشان موجب چالش شده را مطرح می‌کنند.
در پاسخ صحبت‌های آقای جلیلی هم باید به این موضوع اشاره کنم که وقتی اشاره می‌کنند به خنثی شدن و سستی فعالیت‌های دانشجویی، باید دید که این سستی از کجا نشات می‌گیرد. متاسفانه وضعیت رخوت و سستی در دولت فعلی شدت بیشتری گرفته و باید آقای جلیلی به این سوال پاسخ دهند که چرا وضعیت به اینجا رسیده؟ چون می‌دانید که انجمن اسلامی از طرفداران سرسخت دولت آقای روحانی است.
انجمن اسلامی تفکر اصلاح‌طلبی را پیش روی خود قرار داده/ بعد از فوت آقای هاشمی یک شبه 80 مسئول تشکل دانشجویی را عوض کردند!
جلیلی: شما فکر می‌کنید دولت در ایجاد یاس و ناامیدی مسئول است؟ هرچند ما اکنون نیز به عملکرد آقای روحانی منتقدیم اما نقش نهادهای خارج از دانشگاه در ایجاد چنین ناامیدی چیست؟ شما ببینید بعد فوت جناب آیت الله هاشمی، یک شبه 80 نفر از مسئولین کل تشکل‌های دانشجویی تغییر کرد و یا بسیاری از اساتید را به اجبار بازنشسته کردند و یا خود خانواده آقای هاشمی چقدر دارای محدودیت شد.
اگر شما می‌فرمایید دفتر تحکیم بحث عدالت‌خواهی را معیار قرار داده، انجمن اسلامی دانشجویان نیز خط اصلاح‌طلبی را پیش روی خود قرار داده است.
دوستان انجمن اسلامی نسبت به عملکرد دولت پاسخگو باشند/ محدودیت‌های امروز دولت صدای همه را در آورده/ اگر واقعا منتقدید، در تریبون رسمی اعلام کنید
احمدی: بسیج دانشجویی تا جایی که می‌تواند در مباحث مربوط حوزه اجتماعی جلو رفته است، در موضوع اردوهای جهادی این بسیج‌دانشجویی است که پرچم دار محرومیت زدایی شده اما در مباحث سیاسی یا اقتصادی به نظرم حرف نگفته زیاد داریم. جنبش دانشجویی از مردم فاصله گرفته و دلیلش پیوستن به جناح‌های سیاسی است. راهکار این آفت را بازگشت به جنبش اصیل دانشجویی انقلابی میدانم.
امروز جنبش دانشجویی دچار سیاسی کاری شده و بعضا هم از اشتباه خود باز نمی‌گردد و بر آن پافشاری می‌کند. اینکه یک تشکل از آقای روحانی حمایت کرده و اکنون این کم کاری را از دولت می‌بیند و حرفی نمیزند استمرار همان اشتباه است.
یک زمانی دوستان مطرح می‌کردند که چون فضا بسته است، دانشجو ستاره دار است بخاطر همین فعالیت دانشجویی محدود شده، یاس وجود دارد، بسم الله؛ امروز که بیش از 6 سال است دولت در دست افرادی است که با شعار فضای باز، آزادی، عدم وجود دانشجوی ستاره دار به روی کار آمده اند و ما بازهم بگوییم که وضعیت همان است، این یک پارادوکسی است که باید دوستان انجمن اسلامی جوابگویش باشند.
امروز در فضای دانشگاهی، حضور سخنرانان چنان محدود شده است که از هر طیفی صدا و انتقاد بلند است و محدودسازی در اوج خود قرار دارد. این انتقاد توسط بسیج دانشجویی با برخی دیگر از تشکل‌ها در تریبون‌های رسمی اعلام شده اما آیا آنهایی که طلایه دار حمایت از دولت تدبیر و امید بوده‌اند نیز این انتقاد را مطرح کرده‌اند؟
متاسفانه وضعیت اسف‌باری در استان به لحاظ دعوت از سخنران‌ها ایجاد شده است. ظاهرا استانداری نامه‌ای به دانشگاه‌ها در خصوص مراسم روز دانشجو ارسال کرده و در آن لیست سخنرانان مجاز را برای روسا فرستاده و ورود دیگر سخنرانان را ممنون کرده است. اگر این اسمش محدودیت نیست، پس چیست؟! و این را من ضعف جنبش دانشجویی میدانم که هیچ‌گونه واکنشی را نسبت به این اقدام انجام نداده است.
آناج: آیا در وضعیت فعلی ایجاد شده، تنها دولت مقصر است؟ یا نهادهای دیگر هم از وضعیت فعلی راضی‌اند؟ تشکل‌های دانشجویی در این زمینه چه کرده‌اند؟
احمدی: نقش اصلی را اینجا دولت ایفا می‌کند، البته ما با هرکسی که بخواهد روحیه آزاداندیشی را در دانشگاه محدود کند مخالفیم. در همین قضییه اخیر و سخنان مسئول نهاد رهبری کل کشور که گفته بودند دانشگاه جای ضد انقلاب‌ها نیست، نیروهای ارزشی به این سخنان واکنش نشان داده و آن را خلاف منظومه فکری رهبر انقلاب دانستند. دانشجویان ارزشی از سردمداران انتقاد از این تفکر بودند؛ البته گویا این سخنان هم وارونه جلوه داده شده بود اما به هرحال ما با این قسم سخنان نیز مخالف بودیم.
دخالت دستگاه‌های دولتی و امنیتی در داخل دانشگاه زیاد است/ شورای تامین حق ورود به تصمیمات دانشگاه را ندارد/ انجمن اسلامی علارغم وجود دولت مطبوع خود بازهم در تنگناست
جلیلی: متاسفانه انجمن اسلامی و به ویژه انجمن اسلامی دانشگاه آزاد، علارغم روی کار بودن دولت مطبوع خود در تنگنا و فشار بی سابقه‌ای است. هرچند بعد از فوت مرحوم هاشمی این فشار در دانشگاه آزاد چندین برابر شد اما مطلع هستیم که این محدودیت‌ها در دانشگاه‌های دیگر نیز وجود دارد. در حال حاضر تشکل‌های اصلاح‌طلب در مقایسه با تشکل‌هایی که گفتمان آن‌ها نزدیک به حاکمیت هست هزینه سنگینی را در حال پرداخت کردن هستند.
متاسفانه شرایط طوری شده که ما برای دعوت و حضور یک سخنران در دانشگاه حتی در داخل اتاق خودمان نیز باید مجوز بگیریم و جالب این جاست که چنین مجوزی هیچ‌گاه صادر نمی‌شود. دخالت دستگاه‌های دولتی و امنیتی در دانشگاه‌ها بسیار زیاد است و این حقیقتا ابتکار عمل را از دانشجویان گرفته. جالب اینجاست که شورای تامین به مسایل دانشگاه ورود می‌کند در حالی که این قانونی نیست، مسائل داخل داشگاه به خود دانشگاه مربوط است، دانشگاه حراست دارد، شورای فرهنگی دارد، هئیت نظارت دارد و این دخالت خارج از دانشگاه را واقعا نمیدانیم چگونه قبول کنیم.
دانشگاه کارگر را تهدید می‌کند/ چرا حکم قطعی متخلفین شورای شهر تبریز با شفاعت یک نفر متوقف می‌شود؟/ از دادستان و رئیس دادگستری آذربایجان شرقی دعوت می‌کینم تا در دانشگاه حضور یابند و پاسخگو باشند
گلزاری: اینکه آیا دولت مقصر است، بلی نقش به سزایی دارد اما اینکه ما چه کرده‌ایم، نمونه کوچک کار ما، انتقاد از وضعیت موجود بوده است اما مسائل تنها به محدودیت در دعوت از سخنرانان معطوف نمی‌شود، ما در دانشگاه تبریز با یک موضوعی مواجه شده‌ایم و آن نوع برخورد دانشگاه با کارگران قراردادی است. بسیاری از این کارگران با حقوق ناچیز و با انبوهی از کار، مجبور به فعالیت هستند و دانشگاه کار چندین نفر را از یک نفر طلب می‌کند.
بسیاری از کارگران در خوابگاه‌ها دچار مشکلات و بیماری‌های اساسی شدند اما کسی پیگیر وضعیتشان نیست. زمانی هم که از مسئولین مطالبه می‌کنیم می‌روند و کارگر را تهدید می‌کنند که اگر ادامه بدهی اخراجی!
یا در مورد دیگر، در همین قضیه متهمین شورای شهر که برایشان حکم صادر شد، یک نفری که همه می‌شناسندش، این‌ها را وساطت و شفاعت کرد و حکمشان را متوقف نمود و ما پیگیر این قضییه هستیم که رئیس کل دادگستری استان بیایند در این خصوص پاسخگو باشند.
انجمن اسلامی دانشجویان تحکیم وحدت دانشگاه تبریز از همین تریبون از رئیس دادگستری استان آذربایجان شرقی و دادستان تبریز دعوت می‌کند تا با حضور در دانشگاه تبریز در خصوص پرونده شورای شهر تبریز و دلیل توقف اجرای حکم متخلفین و بسیاری دیگر از سوالات دانشجویان پاسخگو باشد.
آناج: شاهد هستیم که در طول چند سال اخیر، روند برگزاری روز دانشجو به سمت مراسمات جشن و یا اجراهای کمدی رفته است، موضع شما چیست؟
گلزاری: قطعا تبدیل روز دانشجو به جُنگ شادی، محکوم و مورد انتقاد ماست. روز دانشجو که روز شهادت سه دانشجو هست را جشن بگیریم یعنی چه؟ به حمدالله امسال این دغدغه در اکثر افراد بود که مراسم روز دانشجو به این سمت نرود.
چیزی بنام جشن روز دانشجو نداریم!/ در برخی دانشگاه‌ها مسئولین از برگزاری مراسم جشن استقبال می‌کنند
احمدی: اصلا چیزی به نام جشن در روز دانشجو نداریم. این چه حرفی است؟! اما در خصوص اینکه در یک دانشگاهی، بسیج دانشجویی در روز دانشجو کمدین مشهور تبریزی را به برنامه آورده بود این موضع شدیدترین انتقادات را به همراه داشت و این موضوع امسال در شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی به کل رد شد. فرقی نمی‌کند در روز دانشجو چه بسیج، انجمن یا هر تشکل دیگری بخواهند جنگ شادی برگزار کند این امر اشتباه است و اینکه بودجه فرهنگی برای چنین مراسمی تخصیص یابد این نیز جای سوال و اشکال است.
متاسفانه در برخی دانشگاه‌ها، مسئولین هم از این قضییه استقبال می‌کنند چرا که ضرر چنین مراسمی را نسبت به یک جلسه سخنرانی کمتر می‌دانند و با آغوش باز برای برگزاری مراسم طنز در روز دانشجو مساعدت می‌کنند. این وظیفه جنبش دانشجویی که در مقابل چنین موضوعاتی بایستد. ما بارها اعلام کرده‌ایم، اینجا هم تاکید می‌کنیم که بسیج دانشجویی با مراسم جشن مخالف نیست اما به هیچ وجه تبدیل مراسم روز دانشجو را به جشن و پاکوبی قبول نمی‌کند.
جلیلی: 16 آذر روز شهادت سه دانشجوی آزادی خواه است. انجمن اسلامی، مخالف شادی و جشن نیست اما در روز دانشجو این اصلا معنی ندارد.
آناج: در خصوص برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی که امروز به شدت در دانشگاه‌ها سیر نزولی داشته، نظرتان چیست؟
موضوعاتی را انتخاب می‌کنیم که جذاب نیست/ باید بازنگری جدی در نحوه اجرا داشته باشم
گلزاری: متاسفانه در ما دانشجویان یک تخصصی ایجاد شده که مفاهیم ناب رهبری را بگیریم و آنقدر دستمالی و وارونه کنیم که این مفاهیم ار ارزش و اعتبار و اثرگذاری بیافتد و این در قضیه کرسی‌های آزاداندیشی اتفاق افتاده است. ضعف دیگری که امروز با آن مواجه هستیم این است که تشکل‌های دانشجویی با تبلیغات فراوان و هزینه مضاعف، موضوعاتی را میپردازند که اساسا نه مقبولیت دارد، نه اولویت دار است و نه جذاب. در خود دانشگاه تبریز دوستان موضوعی را انتخاب می‌کنند که پنج یا نهایت هفت نفر مخاطب دارد. باید بازنگری جدی در مفاهیم و نحوه اجرای کرسی‌ها داشته باشم.
دانشجویان از ترس مراجع امنیتی در کرسی حاضر نمی‌شوند
احمدی: همانطور که آقای گلزاری فرمود، موضوعاتی مطرح می‌شود که اصلا به درد دانشجو نمی‌خورد و کاملا غیر ملموس است. در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی مباحث زیادی وجود دارد که متاسفانه پرداخت نمی‌کنیم. مسئله دیگر، اساتید کرسی‌ها هستند که خیلی از این بزرگواران از حضور در کرسی امتناع می‌کنند و متاسفانه این مورد خیلی تاثیرگذار است.
از طرف دیگر بسیاری از دانشجویان به دلیل ترس از مراجع امنیتی از حضور در کرسی آزاداندیشی خودداری می‌کنند. ما در روزهای اخیر یک تریبون دانشجویی برگزار کردیم آنهم با موضوع صنفی، جالب اینجا بود که بسیاری از دانشجویان به دلیل ترس از حراست، از صحبت کردن امتناع کردند و این جای تامل دارد که چرا وضعیت چنین شده است.
انتهای پیام/
مهمانان تحریریه آناج آقایان مهران گلزاری، دانشجوی کارشناسی ارشد روانشسانی بالینی و دبیر انجمن اسلامی دانشجویان تحکیم وحدت دانشگاه تبریز؛ مهدی احمدی، دانشجوی سال آخر مهندسی صنایع و مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور تبریز ومهدی جلیلی مرند، دانشجوی ترم آخر مهندسی عمران و دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز بودند.
باید صدای رسای مردم بود/ جنبش دانشجویی دیگر جریان‌ساز نیست/ بسیاری از تشکل‌ها سست و بی رمق
آناج: ضمن خیر مقدم و تشکر از قبول دعوت و حضور در پایگاه اطلاع رسانی آناج، از نظر شما وظایف و رسالت‌های جنبش دانشجویی در قبال دانشگاه، جامعه و حاکمیت چیست؟
گلزاری: پس از گذشت چهل سال، جای تعجب است که چرا این سوال هنوز مطرح است چراکه هنوز صورت مسئله را نتوانسته‌ایم حل کنیم. شاید یکی از دلایل طرح چندین باره این سوال، تغییر دولت و رویکرد‌های سیاسی آن باشد اما به نظرم دلیل اصلی به خود تشکل‌ها بازمی‌گردد که هنوز نتوانسته‌اند به این سوال پاسخ دهند که رسالت اصلی‌شان چیست. این ضعف نیز به علوم انسانی باز می‌گردد چرا که علوم انسانی ما برای وضعیت فعلی و جامعه امروز تهیه نشده است.
اما آنچه در جواب سوال می‌شود گفت این است که رسالت یک جنبش دانشجویی در وهله اول طرح و بهبود مشکلات دانشگاه، مطالبه درخصوص تولید علم، آگاه‌سازی سیاسی دانشجویان و در سطح جامعه، صدای رسای مردم بودن و بازگو کردن مشکلات مردم می‌باشد.
احمدی: اگر بعد از گذشت این سال‌ها بخواهیم رسالت‌های جنبش دانشجویی را بررسی کنیم، به نظرم تعاریف و وظایف مشخص شده و نیازی به بازگو کردن آن‌ها نیست اما نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که دانشجو و یک مجموعه دانشجویی نمی‌داند واقعا وظایفش در دانشگاه چیست. اگر بخواهیم جنبش دانشجویی فعلی را با زمان دهه 40 یا 50 مقایسه کنیم، خواهیم دید که ما امروز از جنبش‌های دانشجویی به تشکل دانشجویی و به معنای خنثی و بی تحرک آن نزول کرده‌ایم و آن اثرگذاری دانشجویان که منتج به تحولات عمده سیاسی و اجتماعی شده بود را دیگر نمی‌بینیم.
امروز اکثر تشکل‌های دانشجویی در گیر و دار سیاست‌زدگی یا سیاسی‌کاری هستند. جنبش دانشجویی که بتواند در کشور جریان‌سازی کند و اثرگذاری سیاسی داشته باشد، چنین چیزی امروز مطلقا نیست و غالب مجموعه‌های دانشجویی به سمتی رفته‌اند که یا در اولویت و وظایف یک جنبش نیستند و یا اصلا اثرگذاری ندارد. اما اینکه دولت‌ها در فرایند خنثی‌سازی جنبش‌های دانشجویی نقش داشته‌اند، این موضوع قابل بحث است چراکه در بسیاری از مواقع چنان دغدغه آفرینی بی مورد ایجاد کرده‌اند که تشکل‌ها فرصتی برای انجام وظایف اصلی خود ندارند.
در مورد وظایف جنبش دانشجویی هم چندین بار گفته شده و همین مسائلی که آقای گلزاری گفتند را شامل می‌شود اما آنچه برای یک جنبش حقیقتا مهم است، این است که در محیط تاثیر بگذارد درحالی که امروز اینطور نیست.
جلیلی: باید بررسی کنیم، ببینیم نقش و وضعیت جنبش دانشجویی در دهه 50، 60 و یا در دهه 70 چه بوده و امروز که در دهه 90 هستیم چگونه است؟ به نظر من در دورانی قرار گرفته‌ایم که جنبش دانشجویی از پویایی کافی برخوردار نیست. بسیاری از تشکل‌ها سست و بی رمق نشسته‌اند تا ببینند وضعیت چه خواهد شد.
اما آنچه به صورت عموم می‌توان از جنبش دانشجویی و وظایفش گفت، این است که جنبش دانشجویی ارتباط تنگاتنگی با بدنه جامعه دارد. از دیگر وظایف جنبش دانشجویی این است که فاصله بین نسل گذشته و نسل حال را کمتر کند و با حوادث روز جامعه به صورت عقلانی برخورد کند، سیاست‌زدگی موجود در دانشگاه را اصلاح کرده و امید و پویایی را به سطح دانشگاه بازگرداند و دانشجو را نسبت به مسائل سیاسی دغدغه‌مند کند.
آناج: به نظرتان وضعیت فعلی تشکل‌های دانشجویی چگونه است؟
ما به احمدی‌نژاد نقد داریم/ رانت‌های عجیبی در صدور مجوز غیر انتفاعی تبریز انجام گرفته/ چرا صدا و سیما صدای مردم نیست/ مسئول رخوت فعلی تشکل‌ها خود دولت است
گلزاری: در ادامه موضوع قبل دوستان اشاره کردند که امروز جنبش دانشجویی از اثرگذاری و جریان‌سازی فاصله گرفته و بسیاری از تشکل‌ها این روزها دچار سیاسی کاری شده و همه چیز را در سیاست می‌دانند. ما در دفتر تحکیم وحدت جریان اصلی را به بحث عدالت و پیگیری آن در سطح دانشگاه و جامعه اختصاص داده‌ایم. عدالت در آموزش، قوه قضاییه و یا خود عدالت رسانه‌ای.
ما به شدت به صدا وسیما نقد داریم که چرا حرفی از کارگران هفت‌تپه نمیزند و این خودش مطالبه عدالت رسانه‌ای است. خیلی از موضوعاتی که باعث عقده در مردم شده دلیلش این است که ما صدای‌شان نشدیم و کسی به حرف آن‌ها گوش نمی‌دهد.
یا در همین بحث عدالت آموزشی، موضوعات بسیار مهمی در خود تبریز مطرح است. شهر تهران با حدود 15 میلیون نفر جمعیت چیزی بین 900 مدرسه غیرانتفاعی دارد در صورتی که در تبریز، برای جمعیت نزدیک به دو میلیون نفر، بیش از 700 مدرسه غیر انتفاعی تاسیس شده است و این نشان از رانت‌های عجیب در بحث صدور مجوزهاست، از طرفی وضعیت خصوصی سازی در دولت فعلی نیز به صورت عجیبی در حال اجرا شدن است.
ما در بحث عدالت مطالبات را مطرح می‌کنیم و نظر رهبر انقلاب نیز در این زمینه این است که عدالت تندروی نیست بلکه حق‌گرایی است. دفتر تحکیم وحدت به این موضوع پرداخته و به این نتیجه رسیده که حق‌گرایی سوای مصلحت‌سنجی و جانبداری است. نامه‌ای را یکی از السابقون عدالتخواه تبریزی منتشر کرده و گفته، نباید بگوییم اصلاح‌طلب یا اصول‌طلب بلکه بگوییم گراطلب، چرا که این این‌ها بر سر منافع باهم مشکل دارند وگرنه در حالت کلی تفکرشان یکی است.
ما در همین بحث‌های اخیر آقای احمدی‌نژاد هم حرف داریم و آن را تایید نمی‌کنیم چرا که جنس مطالبات آقای احمدی‌نژاد به جای حق‌گرایی به طرف گزینش موضوعات رفته و آنچه که برای خودشان موجب چالش شده را مطرح می‌کنند.
در پاسخ صحبت‌های آقای جلیلی هم باید به این موضوع اشاره کنم که وقتی اشاره می‌کنند به خنثی شدن و سستی فعالیت‌های دانشجویی، باید دید که این سستی از کجا نشات می‌گیرد. متاسفانه وضعیت رخوت و سستی در دولت فعلی شدت بیشتری گرفته و باید آقای جلیلی به این سوال پاسخ دهند که چرا وضعیت به اینجا رسیده؟ چون می‌دانید که انجمن اسلامی از طرفداران سرسخت دولت آقای روحانی است.
انجمن اسلامی تفکر اصلاح‌طلبی را پیش روی خود قرار داده/ بعد از فوت آقای هاشمی یک شبه 80 مسئول تشکل دانشجویی را عوض کردند!
جلیلی: شما فکر می‌کنید دولت در ایجاد یاس و ناامیدی مسئول است؟ هرچند ما اکنون نیز به عملکرد آقای روحانی منتقدیم اما نقش نهادهای خارج از دانشگاه در ایجاد چنین ناامیدی چیست؟ شما ببینید بعد فوت جناب آیت الله هاشمی، یک شبه 80 نفر از مسئولین کل تشکل‌های دانشجویی تغییر کرد و یا بسیاری از اساتید را به اجبار بازنشسته کردند و یا خود خانواده آقای هاشمی چقدر دارای محدودیت شد.
اگر شما می‌فرمایید دفتر تحکیم بحث عدالت‌خواهی را معیار قرار داده، انجمن اسلامی دانشجویان نیز خط اصلاح‌طلبی را پیش روی خود قرار داده است.
دوستان انجمن اسلامی نسبت به عملکرد دولت پاسخگو باشند/ محدودیت‌های امروز دولت صدای همه را در آورده/ اگر واقعا منتقدید، در تریبون رسمی اعلام کنید
احمدی: بسیج دانشجویی تا جایی که می‌تواند در مباحث مربوط حوزه اجتماعی جلو رفته است، در موضوع اردوهای جهادی این بسیج‌دانشجویی است که پرچم دار محرومیت زدایی شده اما در مباحث سیاسی یا اقتصادی به نظرم حرف نگفته زیاد داریم. جنبش دانشجویی از مردم فاصله گرفته و دلیلش پیوستن به جناح‌های سیاسی است. راهکار این آفت را بازگشت به جنبش اصیل دانشجویی انقلابی میدانم.
امروز جنبش دانشجویی دچار سیاسی کاری شده و بعضا هم از اشتباه خود باز نمی‌گردد و بر آن پافشاری می‌کند. اینکه یک تشکل از آقای روحانی حمایت کرده و اکنون این کم کاری را از دولت می‌بیند و حرفی نمیزند استمرار همان اشتباه است.
یک زمانی دوستان مطرح می‌کردند که چون فضا بسته است، دانشجو ستاره دار است بخاطر همین فعالیت دانشجویی محدود شده، یاس وجود دارد، بسم الله؛ امروز که بیش از 6 سال است دولت در دست افرادی است که با شعار فضای باز، آزادی، عدم وجود دانشجوی ستاره دار به روی کار آمده اند و ما بازهم بگوییم که وضعیت همان است، این یک پارادوکسی است که باید دوستان انجمن اسلامی جوابگویش باشند.
امروز در فضای دانشگاهی، حضور سخنرانان چنان محدود شده است که از هر طیفی صدا و انتقاد بلند است و محدودسازی در اوج خود قرار دارد. این انتقاد توسط بسیج دانشجویی با برخی دیگر از تشکل‌ها در تریبون‌های رسمی اعلام شده اما آیا آنهایی که طلایه دار حمایت از دولت تدبیر و امید بوده‌اند نیز این انتقاد را مطرح کرده‌اند؟
متاسفانه وضعیت اسف‌باری در استان به لحاظ دعوت از سخنران‌ها ایجاد شده است. ظاهرا استانداری نامه‌ای به دانشگاه‌ها در خصوص مراسم روز دانشجو ارسال کرده و در آن لیست سخنرانان مجاز را برای روسا فرستاده و ورود دیگر سخنرانان را ممنون کرده است. اگر این اسمش محدودیت نیست، پس چیست؟! و این را من ضعف جنبش دانشجویی میدانم که هیچ‌گونه واکنشی را نسبت به این اقدام انجام نداده است.
آناج: آیا در وضعیت فعلی ایجاد شده، تنها دولت مقصر است؟ یا نهادهای دیگر هم از وضعیت فعلی راضی‌اند؟ تشکل‌های دانشجویی در این زمینه چه کرده‌اند؟
احمدی: نقش اصلی را اینجا دولت ایفا می‌کند، البته ما با هرکسی که بخواهد روحیه آزاداندیشی را در دانشگاه محدود کند مخالفیم. در همین قضییه اخیر و سخنان مسئول نهاد رهبری کل کشور که گفته بودند دانشگاه جای ضد انقلاب‌ها نیست، نیروهای ارزشی به این سخنان واکنش نشان داده و آن را خلاف منظومه فکری رهبر انقلاب دانستند. دانشجویان ارزشی از سردمداران انتقاد از این تفکر بودند؛ البته گویا این سخنان هم وارونه جلوه داده شده بود اما به هرحال ما با این قسم سخنان نیز مخالف بودیم.
دخالت دستگاه‌های دولتی و امنیتی در داخل دانشگاه زیاد است/ شورای تامین حق ورود به تصمیمات دانشگاه را ندارد/ انجمن اسلامی علارغم وجود دولت مطبوع خود بازهم در تنگناست
جلیلی: متاسفانه انجمن اسلامی و به ویژه انجمن اسلامی دانشگاه آزاد، علارغم روی کار بودن دولت مطبوع خود در تنگنا و فشار بی سابقه‌ای است. هرچند بعد از فوت مرحوم هاشمی این فشار در دانشگاه آزاد چندین برابر شد اما مطلع هستیم که این محدودیت‌ها در دانشگاه‌های دیگر نیز وجود دارد. در حال حاضر تشکل‌های اصلاح‌طلب در مقایسه با تشکل‌هایی که گفتمان آن‌ها نزدیک به حاکمیت هست هزینه سنگینی را در حال پرداخت کردن هستند.
متاسفانه شرایط طوری شده که ما برای دعوت و حضور یک سخنران در دانشگاه حتی در داخل اتاق خودمان نیز باید مجوز بگیریم و جالب این جاست که چنین مجوزی هیچ‌گاه صادر نمی‌شود. دخالت دستگاه‌های دولتی و امنیتی در دانشگاه‌ها بسیار زیاد است و این حقیقتا ابتکار عمل را از دانشجویان گرفته. جالب اینجاست که شورای تامین به مسایل دانشگاه ورود می‌کند در حالی که این قانونی نیست، مسائل داخل داشگاه به خود دانشگاه مربوط است، دانشگاه حراست دارد، شورای فرهنگی دارد، هئیت نظارت دارد و این دخالت خارج از دانشگاه را واقعا نمیدانیم چگونه قبول کنیم.
دانشگاه کارگر را تهدید می‌کند/ چرا حکم قطعی متخلفین شورای شهر تبریز با شفاعت یک نفر متوقف می‌شود؟/ از دادستان و رئیس دادگستری آذربایجان شرقی دعوت می‌کینم تا در دانشگاه حضور یابند و پاسخگو باشند
گلزاری: اینکه آیا دولت مقصر است، بلی نقش به سزایی دارد اما اینکه ما چه کرده‌ایم، نمونه کوچک کار ما، انتقاد از وضعیت موجود بوده است اما مسائل تنها به محدودیت در دعوت از سخنرانان معطوف نمی‌شود، ما در دانشگاه تبریز با یک موضوعی مواجه شده‌ایم و آن نوع برخورد دانشگاه با کارگران قراردادی است. بسیاری از این کارگران با حقوق ناچیز و با انبوهی از کار، مجبور به فعالیت هستند و دانشگاه کار چندین نفر را از یک نفر طلب می‌کند.
بسیاری از کارگران در خوابگاه‌ها دچار مشکلات و بیماری‌های اساسی شدند اما کسی پیگیر وضعیتشان نیست. زمانی هم که از مسئولین مطالبه می‌کنیم می‌روند و کارگر را تهدید می‌کنند که اگر ادامه بدهی اخراجی!
یا در مورد دیگر، در همین قضیه متهمین شورای شهر که برایشان حکم صادر شد، یک نفری که همه می‌شناسندش، این‌ها را وساطت و شفاعت کرد و حکمشان را متوقف نمود و ما پیگیر این قضییه هستیم که رئیس کل دادگستری استان بیایند در این خصوص پاسخگو باشند.
انجمن اسلامی دانشجویان تحکیم وحدت دانشگاه تبریز از همین تریبون از رئیس دادگستری استان آذربایجان شرقی و دادستان تبریز دعوت می‌کند تا با حضور در دانشگاه تبریز در خصوص پرونده شورای شهر تبریز و دلیل توقف اجرای حکم متخلفین و بسیاری دیگر از سوالات دانشجویان پاسخگو باشد.
آناج: شاهد هستیم که در طول چند سال اخیر، روند برگزاری روز دانشجو به سمت مراسمات جشن و یا اجراهای کمدی رفته است، موضع شما چیست؟
گلزاری: قطعا تبدیل روز دانشجو به جُنگ شادی، محکوم و مورد انتقاد ماست. روز دانشجو که روز شهادت سه دانشجو هست را جشن بگیریم یعنی چه؟ به حمدالله امسال این دغدغه در اکثر افراد بود که مراسم روز دانشجو به این سمت نرود.
چیزی بنام جشن روز دانشجو نداریم!/ در برخی دانشگاه‌ها مسئولین از برگزاری مراسم جشن استقبال می‌کنند
احمدی: اصلا چیزی به نام جشن در روز دانشجو نداریم. این چه حرفی است؟! اما در خصوص اینکه در یک دانشگاهی، بسیج دانشجویی در روز دانشجو کمدین مشهور تبریزی را به برنامه آورده بود این موضع شدیدترین انتقادات را به همراه داشت و این موضوع امسال در شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی به کل رد شد. فرقی نمی‌کند در روز دانشجو چه بسیج، انجمن یا هر تشکل دیگری بخواهند جنگ شادی برگزار کند این امر اشتباه است و اینکه بودجه فرهنگی برای چنین مراسمی تخصیص یابد این نیز جای سوال و اشکال است.
متاسفانه در برخی دانشگاه‌ها، مسئولین هم از این قضییه استقبال می‌کنند چرا که ضرر چنین مراسمی را نسبت به یک جلسه سخنرانی کمتر می‌دانند و با آغوش باز برای برگزاری مراسم طنز در روز دانشجو مساعدت می‌کنند. این وظیفه جنبش دانشجویی که در مقابل چنین موضوعاتی بایستد. ما بارها اعلام کرده‌ایم، اینجا هم تاکید می‌کنیم که بسیج دانشجویی با مراسم جشن مخالف نیست اما به هیچ وجه تبدیل مراسم روز دانشجو را به جشن و پاکوبی قبول نمی‌کند.
جلیلی: 16 آذر روز شهادت سه دانشجوی آزادی خواه است. انجمن اسلامی، مخالف شادی و جشن نیست اما در روز دانشجو این اصلا معنی ندارد.
آناج: در خصوص برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی که امروز به شدت در دانشگاه‌ها سیر نزولی داشته، نظرتان چیست؟
موضوعاتی را انتخاب می‌کنیم که جذاب نیست/ باید بازنگری جدی در نحوه اجرا داشته باشم
گلزاری: متاسفانه در ما دانشجویان یک تخصصی ایجاد شده که مفاهیم ناب رهبری را بگیریم و آنقدر دستمالی و وارونه کنیم که این مفاهیم ار ارزش و اعتبار و اثرگذاری بیافتد و این در قضیه کرسی‌های آزاداندیشی اتفاق افتاده است. ضعف دیگری که امروز با آن مواجه هستیم این است که تشکل‌های دانشجویی با تبلیغات فراوان و هزینه مضاعف، موضوعاتی را میپردازند که اساسا نه مقبولیت دارد، نه اولویت دار است و نه جذاب. در خود دانشگاه تبریز دوستان موضوعی را انتخاب می‌کنند که پنج یا نهایت هفت نفر مخاطب دارد. باید بازنگری جدی در مفاهیم و نحوه اجرای کرسی‌ها داشته باشم.
دانشجویان از ترس مراجع امنیتی در کرسی حاضر نمی‌شوند
احمدی: همانطور که آقای گلزاری فرمود، موضوعاتی مطرح می‌شود که اصلا به درد دانشجو نمی‌خورد و کاملا غیر ملموس است. در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی مباحث زیادی وجود دارد که متاسفانه پرداخت نمی‌کنیم. مسئله دیگر، اساتید کرسی‌ها هستند که خیلی از این بزرگواران از حضور در کرسی امتناع می‌کنند و متاسفانه این مورد خیلی تاثیرگذار است.
از طرف دیگر بسیاری از دانشجویان به دلیل ترس از مراجع امنیتی از حضور در کرسی آزاداندیشی خودداری می‌کنند. ما در روزهای اخیر یک تریبون دانشجویی برگزار کردیم آنهم با موضوع صنفی، جالب اینجا بود که بسیاری از دانشجویان به دلیل ترس از حراست، از صحبت کردن امتناع کردند و این جای تامل دارد که چرا وضعیت چنین شده است.
انتهای پیام/
مهمانان تحریریه آناج آقایان مهران گلزاری، دانشجوی کارشناسی ارشد روانشسانی بالینی و دبیر انجمن اسلامی دانشجویان تحکیم وحدت دانشگاه تبریز؛ مهدی احمدی، دانشجوی سال آخر مهندسی صنایع و مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور تبریز ومهدی جلیلی مرند، دانشجوی ترم آخر مهندسی عمران و دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز بودند.
,
, ,
باید صدای رسای مردم بود/ جنبش دانشجویی دیگر جریان‌ساز نیست/ بسیاری از تشکل‌ها سست و بی رمق
,آناج: ضمن خیر مقدم و تشکر از قبول دعوت و حضور در پایگاه اطلاع رسانی آناج، از نظر شما وظایف و رسالت‌های جنبش دانشجویی در قبال دانشگاه، جامعه و حاکمیت چیست؟
,گلزاری: پس از گذشت چهل سال، جای تعجب است که چرا این سوال هنوز مطرح است چراکه هنوز صورت مسئله را نتوانسته‌ایم حل کنیم. شاید یکی از دلایل طرح چندین باره این سوال، تغییر دولت و رویکرد‌های سیاسی آن باشد اما به نظرم دلیل اصلی به خود تشکل‌ها بازمی‌گردد که هنوز نتوانسته‌اند به این سوال پاسخ دهند که رسالت اصلی‌شان چیست. این ضعف نیز به علوم انسانی باز می‌گردد چرا که علوم انسانی ما برای وضعیت فعلی و جامعه امروز تهیه نشده است.
,اما آنچه در جواب سوال می‌شود گفت این است که رسالت یک جنبش دانشجویی در وهله اول طرح و بهبود مشکلات دانشگاه، مطالبه درخصوص تولید علم، آگاه‌سازی سیاسی دانشجویان و در سطح جامعه، صدای رسای مردم بودن و بازگو کردن مشکلات مردم می‌باشد.
,احمدی: اگر بعد از گذشت این سال‌ها بخواهیم رسالت‌های جنبش دانشجویی را بررسی کنیم، به نظرم تعاریف و وظایف مشخص شده و نیازی به بازگو کردن آن‌ها نیست اما نکته‌ای که باید به آن توجه کرد این است که دانشجو و یک مجموعه دانشجویی نمی‌داند واقعا وظایفش در دانشگاه چیست. اگر بخواهیم جنبش دانشجویی فعلی را با زمان دهه 40 یا 50 مقایسه کنیم، خواهیم دید که ما امروز از جنبش‌های دانشجویی به تشکل دانشجویی و به معنای خنثی و بی تحرک آن نزول کرده‌ایم و آن اثرگذاری دانشجویان که منتج به تحولات عمده سیاسی و اجتماعی شده بود را دیگر نمی‌بینیم.
,امروز اکثر تشکل‌های دانشجویی در گیر و دار سیاست‌زدگی یا سیاسی‌کاری هستند. جنبش دانشجویی که بتواند در کشور جریان‌سازی کند و اثرگذاری سیاسی داشته باشد، چنین چیزی امروز مطلقا نیست و غالب مجموعه‌های دانشجویی به سمتی رفته‌اند که یا در اولویت و وظایف یک جنبش نیستند و یا اصلا اثرگذاری ندارد. اما اینکه دولت‌ها در فرایند خنثی‌سازی جنبش‌های دانشجویی نقش داشته‌اند، این موضوع قابل بحث است چراکه در بسیاری از مواقع چنان دغدغه آفرینی بی مورد ایجاد کرده‌اند که تشکل‌ها فرصتی برای انجام وظایف اصلی خود ندارند.
,در مورد وظایف جنبش دانشجویی هم چندین بار گفته شده و همین مسائلی که آقای گلزاری گفتند را شامل می‌شود اما آنچه برای یک جنبش حقیقتا مهم است، این است که در محیط تاثیر بگذارد درحالی که امروز اینطور نیست.
,جلیلی: باید بررسی کنیم، ببینیم نقش و وضعیت جنبش دانشجویی در دهه 50، 60 و یا در دهه 70 چه بوده و امروز که در دهه 90 هستیم چگونه است؟ به نظر من در دورانی قرار گرفته‌ایم که جنبش دانشجویی از پویایی کافی برخوردار نیست. بسیاری از تشکل‌ها سست و بی رمق نشسته‌اند تا ببینند وضعیت چه خواهد شد.
,اما آنچه به صورت عموم می‌توان از جنبش دانشجویی و وظایفش گفت، این است که جنبش دانشجویی ارتباط تنگاتنگی با بدنه جامعه دارد. از دیگر وظایف جنبش دانشجویی این است که فاصله بین نسل گذشته و نسل حال را کمتر کند و با حوادث روز جامعه به صورت عقلانی برخورد کند، سیاست‌زدگی موجود در دانشگاه را اصلاح کرده و امید و پویایی را به سطح دانشگاه بازگرداند و دانشجو را نسبت به مسائل سیاسی دغدغه‌مند کند.
,آناج: به نظرتان وضعیت فعلی تشکل‌های دانشجویی چگونه است؟
,ما به احمدی‌نژاد نقد داریم/ رانت‌های عجیبی در صدور مجوز غیر انتفاعی تبریز انجام گرفته/ چرا صدا و سیما صدای مردم نیست/ مسئول رخوت فعلی تشکل‌ها خود دولت است
,
, گلزاری: در ادامه موضوع قبل دوستان اشاره کردند که امروز جنبش دانشجویی از اثرگذاری و جریان‌سازی فاصله گرفته و بسیاری از تشکل‌ها این روزها دچار سیاسی کاری شده و همه چیز را در سیاست می‌دانند. ما در دفتر تحکیم وحدت جریان اصلی را به بحث عدالت و پیگیری آن در سطح دانشگاه و جامعه اختصاص داده‌ایم. عدالت در آموزش، قوه قضاییه و یا خود عدالت رسانه‌ای.
,ما به شدت به صدا وسیما نقد داریم که چرا حرفی از کارگران هفت‌تپه نمیزند و این خودش مطالبه عدالت رسانه‌ای است. خیلی از موضوعاتی که باعث عقده در مردم شده دلیلش این است که ما صدای‌شان نشدیم و کسی به حرف آن‌ها گوش نمی‌دهد.
,یا در همین بحث عدالت آموزشی، موضوعات بسیار مهمی در خود تبریز مطرح است. شهر تهران با حدود 15 میلیون نفر جمعیت چیزی بین 900 مدرسه غیرانتفاعی دارد در صورتی که در تبریز، برای جمعیت نزدیک به دو میلیون نفر، بیش از 700 مدرسه غیر انتفاعی تاسیس شده است و این نشان از رانت‌های عجیب در بحث صدور مجوزهاست، از طرفی وضعیت خصوصی سازی در دولت فعلی نیز به صورت عجیبی در حال اجرا شدن است.
,ما در بحث عدالت مطالبات را مطرح می‌کنیم و نظر رهبر انقلاب نیز در این زمینه این است که عدالت تندروی نیست بلکه حق‌گرایی است. دفتر تحکیم وحدت به این موضوع پرداخته و به این نتیجه رسیده که حق‌گرایی سوای مصلحت‌سنجی و جانبداری است. نامه‌ای را یکی از السابقون عدالتخواه تبریزی منتشر کرده و گفته، نباید بگوییم اصلاح‌طلب یا اصول‌طلب بلکه بگوییم گراطلب، چرا که این این‌ها بر سر منافع باهم مشکل دارند وگرنه در حالت کلی تفکرشان یکی است.
,ما در همین بحث‌های اخیر آقای احمدی‌نژاد هم حرف داریم و آن را تایید نمی‌کنیم چرا که جنس مطالبات آقای احمدی‌نژاد به جای حق‌گرایی به طرف گزینش موضوعات رفته و آنچه که برای خودشان موجب چالش شده را مطرح می‌کنند.
,در پاسخ صحبت‌های آقای جلیلی هم باید به این موضوع اشاره کنم که وقتی اشاره می‌کنند به خنثی شدن و سستی فعالیت‌های دانشجویی، باید دید که این سستی از کجا نشات می‌گیرد. متاسفانه وضعیت رخوت و سستی در دولت فعلی شدت بیشتری گرفته و باید آقای جلیلی به این سوال پاسخ دهند که چرا وضعیت به اینجا رسیده؟ چون می‌دانید که انجمن اسلامی از طرفداران سرسخت دولت آقای روحانی است.
,انجمن اسلامی تفکر اصلاح‌طلبی را پیش روی خود قرار داده/ بعد از فوت آقای هاشمی یک شبه 80 مسئول تشکل دانشجویی را عوض کردند!
,
, جلیلی: شما فکر می‌کنید دولت در ایجاد یاس و ناامیدی مسئول است؟ هرچند ما اکنون نیز به عملکرد آقای روحانی منتقدیم اما نقش نهادهای خارج از دانشگاه در ایجاد چنین ناامیدی چیست؟ شما ببینید بعد فوت جناب آیت الله هاشمی، یک شبه 80 نفر از مسئولین کل تشکل‌های دانشجویی تغییر کرد و یا بسیاری از اساتید را به اجبار بازنشسته کردند و یا خود خانواده آقای هاشمی چقدر دارای محدودیت شد.
,اگر شما می‌فرمایید دفتر تحکیم بحث عدالت‌خواهی را معیار قرار داده، انجمن اسلامی دانشجویان نیز خط اصلاح‌طلبی را پیش روی خود قرار داده است.
,دوستان انجمن اسلامی نسبت به عملکرد دولت پاسخگو باشند/ محدودیت‌های امروز دولت صدای همه را در آورده/ اگر واقعا منتقدید، در تریبون رسمی اعلام کنید
,احمدی: بسیج دانشجویی تا جایی که می‌تواند در مباحث مربوط حوزه اجتماعی جلو رفته است، در موضوع اردوهای جهادی این بسیج‌دانشجویی است که پرچم دار محرومیت زدایی شده اما در مباحث سیاسی یا اقتصادی به نظرم حرف نگفته زیاد داریم. جنبش دانشجویی از مردم فاصله گرفته و دلیلش پیوستن به جناح‌های سیاسی است. راهکار این آفت را بازگشت به جنبش اصیل دانشجویی انقلابی میدانم.
,امروز جنبش دانشجویی دچار سیاسی کاری شده و بعضا هم از اشتباه خود باز نمی‌گردد و بر آن پافشاری می‌کند. اینکه یک تشکل از آقای روحانی حمایت کرده و اکنون این کم کاری را از دولت می‌بیند و حرفی نمیزند استمرار همان اشتباه است.
,یک زمانی دوستان مطرح می‌کردند که چون فضا بسته است، دانشجو ستاره دار است بخاطر همین فعالیت دانشجویی محدود شده، یاس وجود دارد، بسم الله؛ امروز که بیش از 6 سال است دولت در دست افرادی است که با شعار فضای باز، آزادی، عدم وجود دانشجوی ستاره دار به روی کار آمده اند و ما بازهم بگوییم که وضعیت همان است، این یک پارادوکسی است که باید دوستان انجمن اسلامی جوابگویش باشند.
,امروز در فضای دانشگاهی، حضور سخنرانان چنان محدود شده است که از هر طیفی صدا و انتقاد بلند است و محدودسازی در اوج خود قرار دارد. این انتقاد توسط بسیج دانشجویی با برخی دیگر از تشکل‌ها در تریبون‌های رسمی اعلام شده اما آیا آنهایی که طلایه دار حمایت از دولت تدبیر و امید بوده‌اند نیز این انتقاد را مطرح کرده‌اند؟
,متاسفانه وضعیت اسف‌باری در استان به لحاظ دعوت از سخنران‌ها ایجاد شده است. ظاهرا استانداری نامه‌ای به دانشگاه‌ها در خصوص مراسم روز دانشجو ارسال کرده و در آن لیست سخنرانان مجاز را برای روسا فرستاده و ورود دیگر سخنرانان را ممنون کرده است. اگر این اسمش محدودیت نیست، پس چیست؟! و این را من ضعف جنبش دانشجویی میدانم که هیچ‌گونه واکنشی را نسبت به این اقدام انجام نداده است.
,آناج: آیا در وضعیت فعلی ایجاد شده، تنها دولت مقصر است؟ یا نهادهای دیگر هم از وضعیت فعلی راضی‌اند؟ تشکل‌های دانشجویی در این زمینه چه کرده‌اند؟
,احمدی: نقش اصلی را اینجا دولت ایفا می‌کند، البته ما با هرکسی که بخواهد روحیه آزاداندیشی را در دانشگاه محدود کند مخالفیم. در همین قضییه اخیر و سخنان مسئول نهاد رهبری کل کشور که گفته بودند دانشگاه جای ضد انقلاب‌ها نیست، نیروهای ارزشی به این سخنان واکنش نشان داده و آن را خلاف منظومه فکری رهبر انقلاب دانستند. دانشجویان ارزشی از سردمداران انتقاد از این تفکر بودند؛ البته گویا این سخنان هم وارونه جلوه داده شده بود اما به هرحال ما با این قسم سخنان نیز مخالف بودیم.
,
, دخالت دستگاه‌های دولتی و امنیتی در داخل دانشگاه زیاد است/ شورای تامین حق ورود به تصمیمات دانشگاه را ندارد/ انجمن اسلامی علارغم وجود دولت مطبوع خود بازهم در تنگناست
,جلیلی: متاسفانه انجمن اسلامی و به ویژه انجمن اسلامی دانشگاه آزاد، علارغم روی کار بودن دولت مطبوع خود در تنگنا و فشار بی سابقه‌ای است. هرچند بعد از فوت مرحوم هاشمی این فشار در دانشگاه آزاد چندین برابر شد اما مطلع هستیم که این محدودیت‌ها در دانشگاه‌های دیگر نیز وجود دارد. در حال حاضر تشکل‌های اصلاح‌طلب در مقایسه با تشکل‌هایی که گفتمان آن‌ها نزدیک به حاکمیت هست هزینه سنگینی را در حال پرداخت کردن هستند.
,متاسفانه شرایط طوری شده که ما برای دعوت و حضور یک سخنران در دانشگاه حتی در داخل اتاق خودمان نیز باید مجوز بگیریم و جالب این جاست که چنین مجوزی هیچ‌گاه صادر نمی‌شود. دخالت دستگاه‌های دولتی و امنیتی در دانشگاه‌ها بسیار زیاد است و این حقیقتا ابتکار عمل را از دانشجویان گرفته. جالب اینجاست که شورای تامین به مسایل دانشگاه ورود می‌کند در حالی که این قانونی نیست، مسائل داخل داشگاه به خود دانشگاه مربوط است، دانشگاه حراست دارد، شورای فرهنگی دارد، هئیت نظارت دارد و این دخالت خارج از دانشگاه را واقعا نمیدانیم چگونه قبول کنیم.
,دانشگاه کارگر را تهدید می‌کند/ چرا حکم قطعی متخلفین شورای شهر تبریز با شفاعت یک نفر متوقف می‌شود؟/ از دادستان و رئیس دادگستری آذربایجان شرقی دعوت می‌کینم تا در دانشگاه حضور یابند و پاسخگو باشند
,گلزاری: اینکه آیا دولت مقصر است، بلی نقش به سزایی دارد اما اینکه ما چه کرده‌ایم، نمونه کوچک کار ما، انتقاد از وضعیت موجود بوده است اما مسائل تنها به محدودیت در دعوت از سخنرانان معطوف نمی‌شود، ما در دانشگاه تبریز با یک موضوعی مواجه شده‌ایم و آن نوع برخورد دانشگاه با کارگران قراردادی است. بسیاری از این کارگران با حقوق ناچیز و با انبوهی از کار، مجبور به فعالیت هستند و دانشگاه کار چندین نفر را از یک نفر طلب می‌کند.
,بسیاری از کارگران در خوابگاه‌ها دچار مشکلات و بیماری‌های اساسی شدند اما کسی پیگیر وضعیتشان نیست. زمانی هم که از مسئولین مطالبه می‌کنیم می‌روند و کارگر را تهدید می‌کنند که اگر ادامه بدهی اخراجی!
,یا در مورد دیگر، در همین قضیه متهمین شورای شهر که برایشان حکم صادر شد، یک نفری که همه می‌شناسندش، این‌ها را وساطت و شفاعت کرد و حکمشان را متوقف نمود و ما پیگیر این قضییه هستیم که رئیس کل دادگستری استان بیایند در این خصوص پاسخگو باشند.
,انجمن اسلامی دانشجویان تحکیم وحدت دانشگاه تبریز از همین تریبون از رئیس دادگستری استان آذربایجان شرقی و دادستان تبریز دعوت می‌کند تا با حضور در دانشگاه تبریز در خصوص پرونده شورای شهر تبریز و دلیل توقف اجرای حکم متخلفین و بسیاری دیگر از سوالات دانشجویان پاسخگو باشد.
,آناج: شاهد هستیم که در طول چند سال اخیر، روند برگزاری روز دانشجو به سمت مراسمات جشن و یا اجراهای کمدی رفته است، موضع شما چیست؟
,گلزاری: قطعا تبدیل روز دانشجو به جُنگ شادی، محکوم و مورد انتقاد ماست. روز دانشجو که روز شهادت سه دانشجو هست را جشن بگیریم یعنی چه؟ به حمدالله امسال این دغدغه در اکثر افراد بود که مراسم روز دانشجو به این سمت نرود.
,چیزی بنام جشن روز دانشجو نداریم!/ در برخی دانشگاه‌ها مسئولین از برگزاری مراسم جشن استقبال می‌کنند
,احمدی: اصلا چیزی به نام جشن در روز دانشجو نداریم. این چه حرفی است؟! اما در خصوص اینکه در یک دانشگاهی، بسیج دانشجویی در روز دانشجو کمدین مشهور تبریزی را به برنامه آورده بود این موضع شدیدترین انتقادات را به همراه داشت و این موضوع امسال در شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی به کل رد شد. فرقی نمی‌کند در روز دانشجو چه بسیج، انجمن یا هر تشکل دیگری بخواهند جنگ شادی برگزار کند این امر اشتباه است و اینکه بودجه فرهنگی برای چنین مراسمی تخصیص یابد این نیز جای سوال و اشکال است.
,
, متاسفانه در برخی دانشگاه‌ها، مسئولین هم از این قضییه استقبال می‌کنند چرا که ضرر چنین مراسمی را نسبت به یک جلسه سخنرانی کمتر می‌دانند و با آغوش باز برای برگزاری مراسم طنز در روز دانشجو مساعدت می‌کنند. این وظیفه جنبش دانشجویی که در مقابل چنین موضوعاتی بایستد. ما بارها اعلام کرده‌ایم، اینجا هم تاکید می‌کنیم که بسیج دانشجویی با مراسم جشن مخالف نیست اما به هیچ وجه تبدیل مراسم روز دانشجو را به جشن و پاکوبی قبول نمی‌کند.
,جلیلی: 16 آذر روز شهادت سه دانشجوی آزادی خواه است. انجمن اسلامی، مخالف شادی و جشن نیست اما در روز دانشجو این اصلا معنی ندارد.
,آناج: در خصوص برگزاری کرسی‌های آزاداندیشی که امروز به شدت در دانشگاه‌ها سیر نزولی داشته، نظرتان چیست؟
,موضوعاتی را انتخاب می‌کنیم که جذاب نیست/ باید بازنگری جدی در نحوه اجرا داشته باشم
,گلزاری: متاسفانه در ما دانشجویان یک تخصصی ایجاد شده که مفاهیم ناب رهبری را بگیریم و آنقدر دستمالی و وارونه کنیم که این مفاهیم ار ارزش و اعتبار و اثرگذاری بیافتد و این در قضیه کرسی‌های آزاداندیشی اتفاق افتاده است. ضعف دیگری که امروز با آن مواجه هستیم این است که تشکل‌های دانشجویی با تبلیغات فراوان و هزینه مضاعف، موضوعاتی را میپردازند که اساسا نه مقبولیت دارد، نه اولویت دار است و نه جذاب. در خود دانشگاه تبریز دوستان موضوعی را انتخاب می‌کنند که پنج یا نهایت هفت نفر مخاطب دارد. باید بازنگری جدی در مفاهیم و نحوه اجرای کرسی‌ها داشته باشم.
,دانشجویان از ترس مراجع امنیتی در کرسی حاضر نمی‌شوند
,احمدی: همانطور که آقای گلزاری فرمود، موضوعاتی مطرح می‌شود که اصلا به درد دانشجو نمی‌خورد و کاملا غیر ملموس است. در حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی مباحث زیادی وجود دارد که متاسفانه پرداخت نمی‌کنیم. مسئله دیگر، اساتید کرسی‌ها هستند که خیلی از این بزرگواران از حضور در کرسی امتناع می‌کنند و متاسفانه این مورد خیلی تاثیرگذار است.
,از طرف دیگر بسیاری از دانشجویان به دلیل ترس از مراجع امنیتی از حضور در کرسی آزاداندیشی خودداری می‌کنند. ما در روزهای اخیر یک تریبون دانشجویی برگزار کردیم آنهم با موضوع صنفی، جالب اینجا بود که بسیاری از دانشجویان به دلیل ترس از حراست، از صحبت کردن امتناع کردند و این جای تامل دارد که چرا وضعیت چنین شده است.
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه