اخبار داغ

بر سر دو راهی؛

بازی با همنوع یا گوشه نشینی با موبایل

بازی با همنوع یا گوشه نشینی با موبایل
کودک انرژی، شادی و بسیاری از توانمندی هایش را در بازیهای کودکانه و دوستی با همسن و سال خود می یابد نه در فضای مجازی که متناسب ظرفیت وجودی اش نیست و اصلا معلوم نیست که او را به چه سمتی و سویی می کشد.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از  راه آرمان ؛ سفیدی چهره ی کودکانه اش آن هم با گونه های  برآمده، اطرافیان را وادار می کرد تا به سمتش رفته و او را در آغوش گیرند حتی اگر طاقت هم می آوردی شروع به حرف زدن که می کرد دیگر کمتر کسی بود که می توانست خود را کنترل کند و  به سمتش نیاید تا گونه هایش را در دست بگیرد.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, راه آرمان,

کمی که گذشت نا آرامی هایش شروع شد و مادرش برای آرام کردنش گوشی تلفن همراهش را از کیفش در آورد و به دستش داد. ساکت شد و در دنیای کودکانه ی خود به دنبال فضای مجازی رفت که در حد و اندازه ی سن و سال او نبود.

,

البته او تنها کودک و پسر جلسه نبود بلکه بودند مادران دیگری که با فرزندان خود میهمان جلسه ی مولودی زنانه شده بودند.آن طرف تر هم داستان همین بود تنها چیزی که توانسته بود بچه های جلسه را آرام کند همین گوشی موبایل بود.در فضایی که مادران به شادی می پرداختند ،فرزندان در گوشی موبایل سر  فرو برده بودند.

,

اگر هم فرزندی در این میان آن هم به طور تصادفی با کناری اش دوست شده بود و به یمن این دوستی به بازی می پرداختند از هر طرفی توسط همین مادرها تهدید می شدند و دعوا که بنشینید و این قدر سر و صدا به پا نکنید…

,

جالب این جا بود که در پایان این جلسه مادران دست به دعا شدند و برای عاقبت به خیری فرزندانشان آمین گفتند فارغ از این که پایه های عاقبت بخیری فرزندان در کودکی است که مستحکم می شود.

,

بدانیم که کودک انرژی و شادی و بسیاری از توانمندی هایش را در بازیهای کودکانه و دوستی با هم نوع خود می یابد نه در فضای مجازی که متناسب با سن و سال کودک نیست و اصلا معلوم نیست او را به چه سمتی و سویی می کشد.

,

رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار رمضانی با جمعی از شاعران کشور در تاریخ ۱۳۷۷/۰۲/۲۳ در رابط با الگو پذیری کودکان می فرماید:

,

“بچه‌ى شما در آغوش شما، در مدرسه‌ى شما، در کتابخانه‌ى کانون و جلوِ روى شماست و شما براى او فکرهایى، آینده‌اى و امیدوارى‌اى دارید. ناگهان مشاهده مى‌کنید دسترسى یک نفر که حداقل بیگانه است – شما با این بچه خویشاوندید، شما معلّمش، پدرش، یا مربّیش هستید؛ لیکن او بیگانه و بى‌علاقه به سرنوشت این بچه است – به این بچه، از راه همین کالاهاى فرهنگىِ متداول و رسانه‌هاى گوناگون خبرى و فرهنگى، بیشتر از شماست! این، جاى نگرانى است و امروز این وجود دارد؛ چه من و شما بخواهیم، چه نخواهیم!”

,

انتهای پیام/

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه