اخبار داغ

نیکخواه: چه کسی از ده میلیارد بدش می‌آید

نیکخواه: چه کسی از ده میلیارد بدش می‌آید
لیگ برتر بسکتبال هنوز در آزمون و خطاست. بطوریکه هر سال با قانون جدیدی روبرو می شویم .
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی دانا امسال این تغییر و تحولات از همیشه بیشتر بوده و کمی اهالی بسکتبال را نگران کرده است بخصوص اینکه برای این تغییرات در اندک زمان کوتاهی تصمیم گرفته شد، کارهایی که شش ماه نشده به یکباره می‌خواهد بشود یعنی همان نگاه بچه محصلی به شب امتحان، برای همین هم نگرانی هایی بوجود آمده است که نکند لیگ برتر بسکتبال ضعیف شود. نبود بازیکن خارجی، برگزار کردن دو لیگ ملی و حرفه ای، زمان اندک تیم ها برای آماده سازی، خروج برخی ملی پوشان از لیگ ایران، نبود اسپانسر در بسکتبال از جمله موارد مورد بحثی است که باید به آنها بیشتر پرداخته شود از همین رو امروز با صمد نیکخواه بهرامی کاپیتان تیم ملی بسکتبال کشورمان که این فصل همراه پتروشیمی در لیگ برتر حضور خواهد یافت هم کلام شده ایم تا کنکاشی داشته باشیم بر تصمیمات جدید و لیگی که برای مان مثل هندوانه سربسته می ماند و باید منتظر باشیم و ببینیم که در انتها قرمز و شیرین خواهد بود یا سفید و بی مزه...

, شبکه اطلاع رسانی دانا,


درباره لیگ برتر کمی صحبت کنیم به نظرت تغییر تا به این اندازه مفید است؟
تقریبا به این روال دیگر عادت کرده ایم و باید 5-4 هفته بگذرد تا بفهمیم عیار لیگ چقدر است. در حال حاضر سرمایه گذاری باشگاه ها افت کرده است و قانون سهمیه بندی هم کمی دست و پاگیر شده اما به هر حال حتما صلاح در این بوده و مطمئنا در کنار نقاط منفی، نقاط مثبتی هم خواهد بود.

با برگزاری دو لیگ ملی و حرفه ای موافق هستی؟
من تجربه نکرده ام و نمی توانم نظر خاصی بدهم اما اینکه دو تا لیگ پشت سر هم داشته باشیم جالب نیست. به اعتقاد من بهتر بود که لیگ ملی را در 6 ماه اول سال که تقریبا باشگاه ها تعطیل هستند برگزار شود. واقعیت این است که در بسکتبال ما 6 ماه اول سال تنها درگیر تیم ملی هستیم که این مختص نهایت به 20 بازیکن است و بقیه بازیکنان و مربیان در حال استراحت کردن هستند پس چه بهتر است که لیگ ملی را در آن مقطع برگزار کنیم که هم بقیه بازیکنان بتوانند خودی نشان دهند و هم تیم ها و مربیان درگیر رقابت باشند بجای اینکه در خانه بنشینند. اکثر کشورهای دنیا اینچنین می کنند و لیگ تابستانی هم برگزار می کنند می توان در طول سال چند لیگ را برگزار کرد و بین لیگ ها فاصله یک ماه استراحت گذاشت اینطوری به نفع همه خواهد بود. هم بازیکنان تیم ملی فعال هستند همه بقیه بازیکنان و باشگاه ها و در نتیجه بسکتبال نفع خواهد برد هر چه پویاتر باشیم بسکتبال زنده تر خواهد شد. البته شاید مسئولان هم با این تفکر چنین تصمیمی گرفته اند و می خواهند در سال های بعد چنین برنامه ای را پیاده کنند که اگر اینطور شود خلایی که الان احساس می کنیم پر خواهد شد.

نظرت راجب اینکه بازیکن خارجی در لیگ حرفه ای اضافه شود چیست؟ خیلی ها اعتقاد دارند که در آن زمان فرصت کافی برای هماهنگی وجود ندارد ضمن آنکه در آن مقطع هم نمی توان بازیکن خارجی خوب پیدا کرد.
درباره بازیکن خارجی خودم به شخصه فکر می کنم "هرچه خارجی بیشتر، لیگ با کیفیت تر" خواهد بود. در واقع به نفع بازیکن ایرانی خواهد بود. من به شخصه آدم رقابت طلبی هستم و برای همین همیشه دوست دارم با بازیکنان بهتر از خودم روبرو شوم، تیمی که با آن رقابت می کنم قوی باشد چون در چنین شرایطی است که پیشرفت خواهیم کرد. اینکه بخواهیم لول لیگ را پائین بیاوریم که بتوانیم رقابت کنیم تفکر غلطی است. برخی قوانین در طی این سالها باعث ضعیف تر شدن بازیکنان ما شده است.

مثلا کدام قوانین؟
همین نوع استفاده از بازیکن خارجی و یا سهمیه بندی بازیکنان ملی پوش. این قوانین دست و پاگیر، باعث ضعیف تر شدن ما شده است. وقتی سهمیه ها آزاد باشد و خارجی ها هم بیایند نقاط ضعف را می توان برطرف کرد و شرایط برای رقابت بهتر خواهد شد. من عاشق بسکتبالم و از بازی کردن لذت می برم . به هیچ عنوان هم اهل ترسیدن نیستم و همه را به مبارزه می طلبم. کسانی می گویند خارجی نباشد که ترس از رقابت دارند.

الان سهمیه بندی بازیکن ها هم یک معضل شده است و خیلی ها هنوز تیم ندارند؟
دقیقا همین طور است و من بسیار متاسفم از اینکه می بینم چند بازیکن خوب تیم ملی هنوز نتوانسته اند قرارداد ببندند. این را از ته دلم می گویم که ناراحتم و نگران آنهم برای این است که سهمیه بندی، بازیکنان را دچار چالش کرده است. باشگاه ها هم از این قضیه سواستفاده می کنند. به فرض مثال الان همه منتظر هستند تا پتروشیمی و مهرام تیم شان را ببندند بعد بقیه ببینند کی بیرون مانده با قیمت پائین تر آن را بگیرند. شاید این مثال بد و اشتباهی باشد متاسفم که این را می گویم اما برخی باشگاه ها دارند مثل لاشخورها عمل می کنند که این نه به صلاح بسکتبال است نه در شان رشته ای همچون بسکتبال. اینکه تا دقیقه 90 صبر کنیم ببینیم کدام بازیکن بیرون مانده و با قیمت پایین تر با او قرارداد ببندیم اصلا کار درست و زیبنده ای نیست و برای همین هم هست که بازیکنان ما سرگردان هستند چون تا دقیقه 90 پیشنهادی به آنها نمی شود. باشگاه ها باید واقعا دیدشان را عوض کنند چراکه این برنامه ای که در پیش گرفته اند به صلاح بسکتبال نیست.

اگر قرار بود تو درباره سهمیه بندی بازیکنان ملی و خارجی تصمیم بگیری چه می کردی؟
من که اساسا با سهمیه بندی بازیکنان ملی مخالفم و مخالفتم را به شخص آقای مشحون هم گفتم. به اعتقاد من سهمیه بندی نباید وجود داشته باشد. نباید تیم ها را محدود کرد اما مثلا می توان گفت در هر بازی تنها از 3 بازیکن ملی می توان استفاده کرد. الان ما در هفته 2 بازی باید برگزار کنیم اینگونه بازیکنان هم می توانند استراحت کنند. 7-8 ماه فشرده مسابقه دادند واقعا سخت است و دشوار.

با مشحون که صحبت کردی چه نظری داشت؟
تقریبا متقاعد شد اما عده ای دیگر بودند که مخالف برداشتن سهمیه های ملی بودند و برای همین هم منتفی شد که من هم وقتی دیدم اینگونه است گفتم چرا بیشتر از این اصرار کنم.

اما عده ای هم می گویند اگر سهمیه آزاد شود امکان دارد همه بازیکنان ملی در یک یا دو تیم جمع شوند و نیمکت نشین شدن به صلاح تیم ملی نیست.
اصلا با چنین عقیده ای موافق نیستم آنهم بخاطر اینکه هیچ بازیکن عاقلی نمی رود جایی که نیمکت نشین باشد، اتفاقا انگیزه ها برای رقابت کردن بیشتر می شود. بازیکن دوست دارد جایی باشد که هم از لحاظ مالی تامین باشد و هم از لحاظ سخت افزاری دغدغه ای نداشته باشد. نکته ای که من باید به آن اشاره کنم این است که یکی از دلایل اصلی که ما در اینچئون خوب نبودیم همین دغدغه فکری ما برای باشگاه مان بود. این یک واقعیت است و نمی توان کتمانش کرد که چقدر بازیکنان نگران فصل آینده خود بودند. تنها دو نفر قرارداد داشتند و 10 نفر بدون تیم بودند خب مسلم است که این روی فکر و بازی آنها تاثیر می گذارد. اینها بهانه نیست بلکه واقعیت است که باید سعی کنیم آن را برطرف کنیم تا دیگر در آینده به مشکل نخوریم. 

برای بازیکن خارجی چه تصمیمی می گرفتی؟
به نظرم بهترین تصمیم که در طی این سال ها برای بازیکن خارجی گرفته ایم این بود که اجازه توافق با 3 بازیکن خارجی را داشتیم و تنها از 2 بازیکن در زمین بهره می بردیم. آن زمان این قانون بسیار جواب داد و خوب هم بود. بازیکنان خارجی سطح کیفی رقابت ها و همین طور بازیکنان را بالا می برند و ما باید از این پتانسیل استفاده کنیم.

راستی تو مگر نماینده بازیکن ها نیستی؟
چرا من نماینده بازیکن ها هستم اما در هیچ جلسه ای حضور نداشتم.

خب چرا در جلسه حضور نداشتی و این پیشنهاد ها را ندادی؟
ما درگیر تیم‌ملی بودیم و برای همین هم نتوانستم حاضر شوم.

یک عده هم انتقاد می کنند که چرا چنین تصمیمات مهمی باید در یک جلسه مثلا دوساعته گرفته شود.
اول اینکه من فکر نمی کنم این تصمیمات تنها در آن جلسه گرفته شده باشد. مطمئنا قبل از آن مطرح و بحث شده است. من شخصا با سلیمانی رئیس سازمان لیگ صحبت کردم و از حرف هایش اینطور برمیامد که قبلا هم در این باره بررسی کرده اند. سلیمانی حتی گفت که در جلسه بعدی حتما دعوتت می کنیم که حضور داشته باشی. این را از ته قلب می گویم که شخص آقای سلیمانی بسیار پیگیر هستند، مشورت می کنند و ساعت ها وقت می گذارند پس نمی توان گفت که تصمیمات سرسری گرفته شده است اما درباره کسانی که انتقاد می کنند باید بگویم که انتقاد کردن آنهم از نوع درست و اصولی اش خوب است اما بهتر از انتقاد کردن این است که راهکار داشته باشیم. اینهایی که انتقاد می کنند چرا راهکاری نشان نمی دهند؟ مسئله را می دانیم اما مهم حل کردن آن است. باید راهکار منطقی ارائه بدهیم بعد اگر کسی قبول نکرد آن موقع می توان انتقاد کرد.

یک بحث دیگر هم همین است که مثلا در جلسه لیگ فقط چند نفر خاص حرف می زنند و بقیه بیشتر نظاره گر هستند.
ببینید نمی شود که هر مثلا 12 نفر حرف بزنند، هر 12 نفر پیشنهاد بدهند. در چنین جلساتی اکثر افراد به فکر خودشان و تیم خودشان هستند و بیشتر نظرهای شخصی مطرح می شود. به اعتقاد من باید 4-3 نفر کارشناس زبده، به علم روز و جوان را انتخاب کنند و مسئول این کار کنند که نقاط ضعف و قوت را پیدا کنند و با یک بررسی جامع به دنبال راهکار درست باشند.

یک ضعف دیگری که در بسکتبال شاهد آن هستیم نبود اسپانسر قوی است. این را چطور می بینی؟
بله واقعا این ضعفی است که احساس می شود و برای من جالب است که ما شرکت های بزرگی در داخل ایران داریم که می توانند بر روی ورزش و بسکتبال سرمایه گذاری کنند اما این کار را نمی کنند. خیلی از این شرکت ها برای تبلیغاتشان در تلویزیون و جاهای دیگر میلیاردها خرج می کنند که اگر به سرمایه گذاری در ورزش روی بیاورند از هر لحاظ به نفع شان خواهد بود. این اتفاق در اکثر کشورهای دنیا می افتد اما متاسفانه در ایران از آن محروم هستیم. به نظر من اگر بخش خصوصی در ورزش سرمایه گذاری کند به نفع آنها خواهد بود آنهم بخاطر اینکه با یک دهم هزینه ای که الان برای تبلیغات شان می کنند می توانند یک تیم خوب مثلا در بسکتبال در سطح قهرمانی آسیا ببندند که هم در تلویزیون و روزنامه ها تبلیغ خواهند داشت و هم اینکه در ذهن مردم خواهند ماند. مردم ما ورزش دوست هستند و با ورزش جوش خورده اند . 

در واقع می توان گفت کاری که مهرام در بسکتبال کرد می تواند الگویی باشد برای بقیه.
بله، دقیقا همین طور است. من یادم است 9 سال پیش من در تیم دوم لیگ حضور داشتم وقتی رفتم مهرام آنها در رده 11 جدول بودند. آن موقع هر کسی به من می رسید با حالت مسخره می گفت: سس دوست داری؟ آقا کچابی، سس خوردی توپول شدی... از این حرف ها به شوخی زیاد به من می گفتند اما الان وقتی می گوئیم مهرام، می گویند به‌به همان تیم قهرمان آسیا، همان تیم اول بسکتبال ایران، همان تیمی که بازیکنان مطرح دارد. دیگر کسی به سس اشاره نمی کند به قهرمانی مهرام اشاره می کنند. الان برند مهرام برندی شده است که با بسکتبال به خانه های مردم رفته و نزد آنها محبوب است. وقتی میگی سس مهرام بخر، می گویند این همان است که در بسکتبال تیم دارد؟ خب این نشان می دهد که سرمایه گذاری در ورزش تا چه اندازه می تواند مفید باشد. خوشبختانه آقای گنجی آمدند و هوشمندانه در بسکتبال سرمایه گذاری کردند و نتیجه آن را هم گرفتند کاش بقیه هم بیایند و این رقابت بیشتر و بهتر شود.

خب به نظرت چرا نمی آیند؟ چرا در بسکتبال بخش خصوصی سرمایه گذاری نمی کند؟
بخاطر اینکه هنوز از بسکتبال معرفی و پرزنت درستی نشده است. به نظرم همین ریش سفیدان بسکتبال که اتفاقا به قول خودشان دلسوزان بسکتبال هستند باید در این راه پیش قدم شوند. بروند و با اسپانسرها صحبت کنند و راه را برای آمدن آنها باز کنند. متاسفانه در بسکتبال همه نشسته اند و فقط منتظر هستند ببینند که فدراسیون چه می کند، کسی کمکی به فدراسیون نمی کند. یک دست صدا ندارد، این درست نیست که بنشینیم و منتظر باشیم تا فدراسیون لقمه آماده به ما بدهد، همه باید تلاش کنند. همکاری باید وجود داشته باشد. بحث انرژی اینجا خیلی مهم است و مطمئنا انرژی تو تکی و من تکی جواب نمی دهد، باید این انرژی ها را با هم همراه کنیم، آن موقع است که نتیجه و فایده آن را خواهیم دید. در بسکتبال همدلی لازم وجود ندارد و باید این همدلی ایجاد شود تا کارها پیش رود. هر کسی نباید ساز خود را بزند. باید سازها را با هم کوک کرد و نواخت. بسکتبال آنقدر پتانسیل دارد که از تمام نیروهای موجود بهره ببرد. ما بسکتبالی ها متاسفانه تنبل شده ایم و همه نشسته ایم ببینیم دیگری چه می کند که نتیجه همین می شود که شاهد آن هستیم.

یک بحث دیگری که وجود دارد این است که ما تیم های خوبی در بسکتبال داشتیم اما هر کدام به دلیلی کنار رفتند و نتوانستیم حتی همان ها را نگه داریم.
ببین اینکه چرا کنار رفتند به نظر من الان مهم نیست. الان مهم این است که چکار کنیم برگردند؟ گذشته برای گذشته است، الان باید چکار کرد. چگونه سرمایه گذاری کنیم؟ چه کنیم که اسپانسرها جذب شوند؟ چه قانونی تصویب کنیم تا آنها تمایل پیدا کنند به سرمایه گذاری کردن؟ یکی از کارهایی که سازمان لیگ باید انجام دهد همین است، راهکاری پیدا کنند برای ترغیب بخش خصوصی. چند نفر هم باید برای اینجا مامور کرد تا مشکلات را پیدا کنند، بررسی کنند و راه حل پیشنهاد دهند. بدون شک بسکتبال آنقدر محبوب است که سرمایه گذارها از آن استقبال کنند منتهی باید معرفی خوبی از آن داشته باشیم.

الان بحث فرار بازیکنان تیم‌ملی از لیگ ایران هم مطرح است کلا با کلمه فرار موافقی؟
به هیچ عنوان موافق نیستم. کجای دنیا به لژیونر شدن انگ فراری می زنند. اگر مشخصا لیگ چین منظورشان است که چین باید قبول کنیم از ایران بهتر است.

از چه لحاظ مالی یا کیفی؟
از هر دو نظر، هم مالی، هم سطح کیفی و هم از نظر سخت افزاری. وقتی شما چنین پیشنهاد بهتری داری چرا نباید بروی؟ اتفاقا لژیونر شدن بسیار هم خوب است و نشان می دهد که سطح بازیکنان ما به آن درجه رسیده که دیگر کشورها به دنبال آنها هستند. این نقطه روشنی است نه نقطه تاریکی. 

ولی باز هم یک عده معتقدند که لیگ ایران قوی تر از چین است؟
این حرف برای من واقعا خنده دار است. در ایران 2 تیم خوب و کاملا حرفه ای داریم که شاید امسال هم فقط یک تیم داشته باشیم بعد چگونه می شود که لیگ ما قوی تر از چینی باشد که حداقل نصفی از تیم های آن حرفه ای تیم داری می کنند. من سر همین حرف ها همیشه حرص می خورم و می گویم اگر قرار است حرفی بزنید لطفا تحقیق کنید، لطفا کارشناسی کنید، لطفا با اطلاعات نظر بدهید. من در لیگ چین بازی کرده ام و از نزدیک سطح لیگ آنها را دیده ام برای همین این جمله واقعا برایم خنده دار است.

از بحث لیگ بگذریم، با مصطفی هاشمی مشکلی داری؟
نه اصلا مشکلی ندارم. آقا مصطفی یکی از مربیان خوب من بوده است که همیشه قدردان زحماتش بوده ام. به نظر من هاشمی برای بسکتبال خیلی زحمت کشیده و می کشد.

پس رفتن تو از مهرام ربطی به جدا شدن حمیدرضا صمدزاده سرپرست تیم دارد؟
تا حدودی شاید به رفتن ایشان مربوط شود. شاید اگر بود زودتر از اینها مهرامی ها با من توافق می کردند اما واقعیت این است که من بیشتر از این نمی توانستم صبر کنم و در واقع یکسری اتفاقات افتاد که مجبور شدم در مهرام نباشم. با مهرام خیلی روزهای خوب و بدی را سپری کردم و بالا و پائین زیاد داشتیم در کل برای این تیم همیشه آرزوی موفقیت داشته ام.

از پتروشیمی تیم جدیدت راضی هستی؟
بله که راضی هستم، پتروشیمی همانطور که قبلا هم گفتم تیم خوبی است که مسئولان و کادر خوبی دارد و به نظرم می توانم یک فصل آرام را با این تیم پشت سر بگذارم.

اینکه پتروشیمی آنهمه هوادار دارد، انگیزه ات را برای رقابت بیشتر نمی کند؟
چرا اتفاقا وجود تماشاچی برای هر تیم نعمت است و به ما انگیزه می دهد. بحث هایی مطرح شد که جنوبی ها سال گذشته به من بی احترامی کرده اند که باید بگویم تماشاچی برای اینکه تیمش برنده شود همه کاری می کند و من این را قبول کرده ام و با آن مشکلی ندارم. سال گذشته هم اگر ناراحت شده بودم بخاطر هواداران نبود بلکه از آنهایی که مثلا کنار تیم بودند و از برخوردهای آنها ناراحت شدم ولی گفتم آن مال گذشته است و من الان بازیکن پتروشیمی هستم و برای موفقیت این تیم هر کاری که بتوانم می کنم و امیدوارم که بتوانم دل هواداران این تیم را شاد کنم. آنها لایق بهترین ها هستند.

اما درباره قراردادت، اینکه گفته می شود صمد قرارداد میلیاردی بسته است تا چه اندازه صحت دارد؟
اینجوری که مطرح شد نیست من قراردادم میلیاردی نیست اما توافق هایی انجام داده ایم که برای قهرمانی آسیا و ایران می توانم بگویم قرارداد خوبی بستم که هم من راضی هستم و هم باشگاه.

اما اگر میلیاردی هم بسته باشی اشکالی ندارد تو یکی از بهترین های آسیایی و حقت است.
من از خدایم است که قرارداد 10 میلیاردی ببندم، چه کسی بدش می آید؟ شاید قراردادم از همه بسکتبالیست هایی که در لیگ ایران هستند بیشتر باشد اما آنطوری که در رسانه ها مطرح شده نیست.

و آخر اینکه عده ای معتقدند باید در بسکتبال هم سقف قرداد داشته باشیم نظرت در این باره چیست؟
چه کسی چنین نظری دارد؟ تیمش چندم جدول است؟ بزرگترین افتخارش چیست؟ آیا کسانی که چنین نظری می دهند اگر مثلا در تیمی همچون پتروشیمی یا مهرام هم باشند باز چنین اعتقادی دارند؟ یا الان فقط دارند به منافع خودشان فکر می کنند؟ من مطمئنم که اگر اینها بودجه لازم را داشتند هیچ وقت چنین بحث هایی را مطرح نمی کردند چون واقعا سودی برای بسکتبال ما ندارد.

,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,

hkjiانتهای پیام/

, hkjiانتهای پیام/]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه