تا جای خالی اسطوره های وطنی

هالیوود سال هاست که با سبک دنیای قهرمانی خود، برای کودکان ما الگوهای پوشالی خود را ساخته و این وسط همیشه جای خالی سینما و تلویزیون ما در این قهرمان سازی به چشم می آید.

[

به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ سینمای قصه گو و قهرمان پرور، دنیایی است که سال ها هالیوود و در این سال های اخیر، سینمای «مارول» هوشمندانه محور اصلی فیلم های خود قرار داده اند. چون گردانندگان هالیوود به خوبی می دانند که برای تغییر فرهنگ و حکمرانی بر ذهن کودکان و فرزندان سراسر دنیا، نیاز به ابرقهرمانانی دارند که بچه ها را به رویا پردازی و زندگی با این قهرمانان خیالی وا دارد. مرد آهنی، سوپرمن، بتمن، مرد عنکبوتی، هالک؛ همگی قهرمانان همین دنیای خیالی ولی با نفوذ هالیوود اند؛ سینمایی که صنعتی پولساز برای تهیه کنندگان آن و ابزاری قدرتمند برای سیاستمداران به شمار می آید. صنعت پوشاک، تبلیغات تجاری، آموزش و تحصیل، مبلمان شهری و خیلی از صنایعی که حیات خود را وابسته به همین صنعت سینما و قهرمانان آن جستجو می کنند، سالانه میلیون ها دلار هزینه می کنند تا خوراک فکری کودکان ما را تامین کنند تا بتوانند در آینده حکمرانان بلامنازع دنیا باشند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

اما در ایران این قصه، رنگ و بوی دیگری دارد؛ با وجود قهرمانان واقعی که سال ها همه آن ها در کنار ما نفس کشیده و زندگی کرده اند و نه مثل ابرقهرمانان دنیای مارول، خیالی و ساختگی باشند؛ مدیران و سیاست گذاران فرهنگ و هنر ما، نخواسته و یا نتوانسته اند رویای شبانه کودکان ما را با این قهرمانان وطنی بسازند و صنعت را آنقدر وابسته فرهنگ و هنر سازند تا نتیجه آن زیست شبانه روزی فرزندان ما با این قهرمانان دوست داشتنی وطنی باشد.

مدتی قبل تصویری از رسانه‌های غربی منتشر شد که در آن همه سوپرمن‌های فیلم‌های هالیوودی در برابر کادر درمانی تعظیم کرده بودند، این بدان معنا است که بشر دریافته، الگوهایی که تا به حال رسانه‌های غربی به خورد افکار آنان داده است، تنها توهم و ساخته ذهن بشر بوده‌اند و قطعا این را نیز دریافته که افرادی چون کادردرمانی که حاضر شده‌اند جان خود را برای نجات هم نوع خود فدا کنند قهرمانان واقعی دنیا هستند.

بهانه نوشتن این گزارش، سالگرد شهادت «خلبان علی اکبر شیرودی» است. یکی از همان قهرمانان واقعی وطنی؛ اگر جنبه انصاف را رعایت کرده باشیم، در این سال ها تلویزیون و سینمای ما به همت برخی کارگردانان دلسوز دنیای قهرمانی (نه مدیران دلسوز فرهنگی) زندگی این قهرمان ها را سوژه سریال ها و فیلم های خود کرده اند تا تصویری ماندگار برای فرزندان ما به یادگار گذاشته باشند.

حسین قاسمی جانی، سال 71 سریال «سیمرغ» را با نگاهی بر زندگی دو تن از خلبانان هوانیروز؛ علی اکبر شیرودی و احمد کشوری به آنتن شبکه اول رساند. محمد جوزانی در این سریال نقش شهید شیرودی و سید جواد هاشمی نقش شهید کشوری را بازی کردند و بسیار خوب در این نقش‌ها در خشیدند و همین چند سال پیش بود که شهاب حسینی در نقش شهید بابایی در سریال «شوق پرواز» نقش آفرین یکی دیگر از قهرمان ها و خلبان های شهید کشور را رقم زد.

سریال «سیمرغ» در دهه 70 ساخته شد، زمانی که چند سالی بیشتر از جنگ نمی گذشت، این سریال را می توان از موفق ترین سریال‌های دفاع مقدسی خواند زیرا آن چنان به دل مخاطبان نشست که هنوز هم با وجود گذشت نزدیک به سی سال زیبا و جذاب است، تیتراژ ابتدایی این سریال هنوز هم جزو نوستالژیک ترین و زیباترین تیتراژهایی است که در خاطرمان مانده است. با این حال نباید به ساخت این سریال که با امکانات دهه 70 ساخته شده است اکتفا کرد بلکه می توان با پژوهش های بیشتر و این بار از زاویه‌ای دیگر به ساخت اثری درباره تاریخ سازان کشورمان پرداخت.

بی شک نمی شود از سینما و دنیای قهرمانی حرف زد و از کنار نام «ابراهیم حاتمی کیا» به راحتی گذشت. ما حصل سی سال فیلمسازی ابراهیم، خاطره بازی با قهرمان هایی است که برای ما در قاب سینما به یادگار گذاشته است؛ از قهرمان های ایستاده «دیده بان» و «مهاجر» تا قهرمان های زخم خورده «از کرخه تا راین»، «بوی پیراهن یوسف» و «آژانس شیشه ای» و حتی این اواخر در «بادیگارد»، «به وقت شام» و «خروج» و نمایش قهرمان های بازنشسته ای که هنوز به وقت عمل، خوش می درخشند.

سینمای ما از این قهرمان ها به چشم خود کم ندیده؛ از رضای «کیمیا»ی درویش گرفته تا امیرحسین زخم دیده «دست های خالی» طالبی که شکیبایی نازنین را هنوز که هنوز است در خاطر ما جاودانه کرده است.

بی تردید فرزندان ما نیاز به قهرمانانی از جنس زمانه خود دارند. کسانی که با آن ها بزرگ شده اند و می توانند الگویی برای روزهای تنهایی آن ها باشند. جوانانی که بین ما ها قد کشیدند و لقب «مدافعان حرم» را حالا یدک می کشند تا پزشکان و پرستارانی که این روزها جان خود را پیش کش سلامتی ما کرده اند و باز هم این وسط چقدر جای سینما و تلویزیون در این قهرمان سازی خالیست.

,
,

گزارش: نسیم اسدپور

]