فریادهایی که شنیده نمی‌شود؛

• سه‌شنبه ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ ۱۶:۲۲
• کد خبر : 1730772

• اخبار
• سایر رسانه ها

مسئولان استان به ویژه امور عشایر استان فریادهای زنان و دختران جوان عشایر روستای بورک سیلاب کلوار بویراحمد را نمی‌شنوند که باید کیلومترها برای رسیدن به آب شرب آن هم آب غیربهداشتی پیاده‌روی کنند و مًشک آب بر دوش بگیرند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح زاگرس یکی از ضروریات زندگی هر منطقه ای داشتن آب آشامیدنی سالم و بهداشتی است، به گونه ای که مردم نیز برای رسیدن به این آب سالم دچار زحمت نشوند.

اما هنوز در استان کهگیلویه و بویراحمد مردم و عشایری هستند که برای رسیدن به اب آشامیدنی باید ساعت ها پیاده روی کنند تا به چاه آب برسند و در ان جا نیز به دلیل جمعیت زیاد باید ساعت ها در صف بمانند تا نوبت به آن‌ها برسد.

چاه ابتاگ حوزه عشایری روستای بورک بخش سیلاب کلوار شهرستان بویراحمد تنها منبع آب شرب برای صد ها خانوار عشایری این روستا است، که متاسفانه در بدترین شرایط بهداشتی در حال استفاده از این چاه هستند.

سید عزیزالله حسینی نیکو  بهورز خانه بهداشت روستای بورک حوزه سیلاب کلوار  نیز در این خصوص در گفت و گو با این پایگاه خبری گفت: شرایط در این منطقه بسیار نامناسب است 22 سال در این منطقه فعالیت می کنم و هر بار این موضوع را از مسئولان پیگیری کرده ام اما به هیچ نتیجه ای نرسیده است.

وی گفت: بارها قول دادند که چاه را بهسازی و آب آن را به مخزن ذخیرسازی هدایت کنند اما هیچ اقدامی نشده است ، در صورتی که اقدام اساسی  صورت نگیرد احتمال شیوع بیماریهای واگیردار بسیار زیاد است.

وی ادامه داد: در سال ۹۲ بنده شخصا رئیس امور عشایر را بردم و از محل مورد نظر بازدید و بررسی انجام داد اما باز هم نتیجه ای حاصل نشد.

حسینی عنوان کرد: از مسئولان استان، امور عشایر و استاندار می خواهیم که فریادهای مردم این منطقه را بشنوند و فکری برای این شرایط کنند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #