ای کاش قدر آثار تاریخی دامغان را بهتر بدانیم
اکنون به جای استفاده از آثار تاریخی دامغان برای توسعه گردشگری و معرفی آنها به همگان ، آنطور که شایسته این ابنیه تاریخی است به آنها رسیدگی نمی شود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پایگاه خبری تحلیلی تیتریک ، دامغان ، شهری است که به گواه مورخین همان صد دروازه معروفی است که 472 سال پایتختی شاهان اشکانی را عهده دار بود ودر آن دوران که شهری همچون تهران وجود نداشت وحتی شهرهای همجوارمان روی نقشه ایران نبود، توسط یونانیان، hecatompylos خطاب می شد که به علت این پیشینه و اصالت ، اثار تاریخی بی شماری در این شهر وجود دارد که از شمارش خارج است و تاکنون 120 اثر تاریخی این شهر در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, تیتریک , دامغان ,اما اکنون به جای استفاده از این آثار تاریخی برای توسعه گردشگری و معرفی آنها به همگان ، آنطور که شایسته این ابنیه تاریخی است به آنها رسیدگی نمی شود و چه بساخیلی از این آثار رو به تخریب رفته است، که نمونه بارز آن قطع درختان چشمه علی دامغان بود که کوچکترین برخوردی با خاطیان در این ماجرا نشد و تنها دلیل آن ضعف اداره میراث فرهنگی دامغان است که این قضیه ناشی از سیاست های مدیر می باشد.
,آنچه که اظهر من الشمس است، سیاست های مدیر مرکز باعث شده که توجه چندانی به آثار تاریخی دامغان نشود، همان مدیرانی که با وجود آثار تاریخی فاخری مانند مسجد تاریخانه و چشمه علی دامغان ، دروازه ارگ سمنان را به عنوان نماد تاریخی استان سمنان در سایت ادارات تابعه خود معرفی می کنند.
,فلذا بر تک تک مردم دامغان است که در راستای حفظ و معرفی این آثار تاریخی کوشا بوده تا با رسیدگی به این ابنیه ، زمینه رشد و توسعه گردشگری در دامغان فراهم شده و از برکات آن استفاده شود. شاید روزی که طراح آرم دانشگاه دامغان، با اقتباس از ستون های تاریخانه آرم این دانشگاه را طراحی می نمود نمی دانست که بزرگترین خدمت را به دامغان و این اثر تاریخی کرده است.
,شاید روزی که معمار کتابخانه دانشگاه دامغان کار معماری این ساختمان را با اقتباس از ساختمان چشمه علی به پایان رساند نمی دانست که بزرگترین کار را برای معرفی آثار تاریخی دامغان انجام داده است.
,حال که سیاست های مدیران مرکز این است که پر بازدید ترین اثر تاریخی استان را نادیده می گیرند، لازم است ،فرماندار محترم و نماینده گرامی خود دست به کار شده تا زمینه برای رشد و توسعه گردشگری و معرفی این آثار تاریخی فراهم گردد، مانند آنچه در ساخت دیوار های شهرداری صورت گرفت که در طراحی آن از معماری ستون های مسجد تاریخانه استفاده شد یا نامگذاری میدان ورودی شهر از سمت تهران به نام میدان صد دروازه . اما آیا این کافیست؟
,شاید ساخت المان های میادین دامغان به شکل آثار تاریخی دامغان و یا ساخت سردر برای دانشگاه دامغان با استفاده از معماری ستون های تاریخانه هزینه بر نباشد ولی آنچه که مسلم است اولین سوال برای دانشجویی که پا به شهر ما می گذارد این باشد که چرا آرم و سردر دانشگاه دامغان به این شکل است؟ و این یعنی استفاده از پتانسیل های وجود 15 هزار دانشجو در دامغان و قرار گرفتن در مسیر زائرین علی الابن موسی الرضا (ع).
,همچنین ایجاد رشته باستان شناسی در دانشگاه دامغان که باعث ایجاد پایه علمی برای مطالعه این آثار می گردد، به حفظ و رشد این آثار کمک شایانی می کند.
,به امید دامغانی آباد.
,,
انتهای پیام/ص
]
ارسال دیدگاه