• چهارشنبه ۰۵ فروردین ۱۳۹۴ ۱۷:۴۲
• کد خبر : 271465

• اخبار
• سایر رسانه ها

در حال حاضر دو قتلگاه معروف وجود دارد که یکی متعلق به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) می باشد که در محل کربلا می باشد و دیگری متعلق به اولین سفیر و شهید اهل بیت در ایران، حضرت علی بن محمد باقر (ع) می باشد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا، به نقل از پیام دلیجان، قتلگاه حضرت علی بن امام محمد باقر (ع) در چهار کیلومتری حرم مطهر ایشان در مشهد اردهال و در درّه ای به نام ازناوه واقع شده که حقیقتاُ از جاذبه های معنوی و از مکان های مقدّس و روح بخش محسوب می شود.

نحوه ی ورود حضرت به منطقه ی چهل حصاران (کاشان امروزی و فین) بدین صورت بوده که مردم این منطقه همواره کویر تشنه ی خود را، با زلال کوثر ولایت طراوت بخشیده اند. بر این اساس بزرگان منطقه ی مرکزی ایران در سال 113 هجری، اجتماعی تشکیل می دهند و برای بهره مندی از سرچشمه ی ولایت از بین خود "عامر بن ناصر فینی" و چند نفر دیگر را به عنوان هیئت همرا انتخاب می نمایند و همراه با هدایایی به محضر امام محمّد باقر (ع) به مدینه می فرستند تا حضرت یکی از فرزندان خود را به این منطقه اعزام فرمایند.

امام باقر (ع) با فرصتی که برای تفکر در مسئله می گیرند شب هنگام رسول خدا (ص) را در عالم رویا می بیند که می فرمایند: "دوستانم از راه دور آمده اند و تقاضای مبلغ نموده اند شما فرزندم علی را برای راهنمایی آنها بفرست" حضرت روز بعد فرزند خود را که حدود 32 سال داشته و بعد از امام صادق (ع) از اکابر اولادش بوده، به همراه عامر بن ناصر، اعزام می فرماید.

حضرت به مدت سه سال در منطقه ی مرکزی ایران به ارشاد و راهنمایی مردم، اقامه نماز جمعه و جماعت می پردازد. مردم از مناطق دور و نزدیک از فیض حضور و از برکات وجودش بهره مند می گردیدند.

سعایت دشمنان نزد هشام بن عبد الملک مروان (خلیفه وقت) باعث می شود طی نامه ای ارقم شامی را از منطقه شام مامور به قتل حضرت نماید. در سال 116 هجری آن شخصیت بزرگوار در منطقه ی قتلگاه اردهال  همراه با یکصد تن از یاران با وفای خود پس از جنگی نا برابر همچون جد مظلومش حضرت ابا عبد الله الحسین (ع) به شهادت می رسند، بدن مطهر او و یارانش از قتلگاه به مکان فعلی (حرم مطهر) در مشهد اردهال منتقل و دفن می شوند.

در این منطقه جنگی عظیم و نفس گیری میان لشکر کفر و حضرت و یارانش رخ می دهد و پس از پیروزی های چشمگیر حضرت در مقابل لشکر کفر و نفاق و درماندگی آنان در مقابل رشادت یاران حضرت، تشنگی بر حضرت و یارانش غلبه کرده و برای وضو ساختن نیز آب می خواستند، حضرت کمی بالاتر رفته و تخته سنگی را از جای برداشته و به حکم الهی از زیر سنگ آب جاری شده (چشمه شفا) و همگی وضو ساخته و نماز جماعت اداء کردند. در این میان دشمن دست به حیله ای زده و از انتهای درّه که شباهت بسیار زیادی به منطقه "کوه احد" دارد وارد گذرگاه شده و لشکر حضرت را از پشت سر مورد هجوم قرار می دهند که بسیاری از یاران ایشان به شهادت می رسند. در این بین حضرت نیز زخمی شده و خون بر صورت مبارکشان جاری می گردد و به سمت بالای گذرگاه حرکت نموده اند امّا بر اثر شدت جراحت و تسلط ضعف به کنار تخته سنگی (گودی قتلگاه) تکیه می نمایند. پس از آن، "ارقم شامی" ملعون به ایشان نزدیک شده و سر مطهر را از بدنش جدا و به نزد "ازرق ابرح" حاکم وقت قزوین می برد.

این مکان مقدّس خون گلوی علی بن باقر (ع) و یارانش را به خود دیده و یادآور حماسه خونین کربلایی دیگر در ایران است. در اینجا ملائک بر زمین سجده می کنند و برای بوسه زدن بر خاکش از یکدیگر سبقت می گیرند. قتلگاه تابلوی حماسه و عرفان است که بر تارک تاریخ ایران اسلامی می درخشد. 

اکنون هزاران عاشق دلباخته اهل بیت عصمت و طهارت (ع) از سراسر ایران اسلامی به قتلگاه آن حضرت مشرّف و نماز خوانده و به حاجات مشروع خود می رسند.

در خصوص مقام والای آن حضرت روایت های متعددی نقل شده است که از جمله آن می توان به حدیث حضرت امام صادق (ع) اشاره کرد که می فرماید: "هر کس برادرم علی (ع) را در اردهال زیارت کند مانند کسی است که قبر جدم حسین (ع) را در کربلا زیارت کرده باشد." همچنین حضرت امام رضا (ع) می فرماید: "چه خوب مکانی اس اردهال پس به آن التزام و تمسک پیدا کنید."

کرامات بسیار مهمی در حرم مطهر و قتلگاه آن بزرگوار مشاهده شده که در کتاب "کرامات باهر" به آن اشاره شده است. از جمله این کرامات: مهندس اردبیلی سفیر وقت ایران در فرانسه دخختری به نام فاطمه داشته که از ناحیه قلب دچار نارسایی مادرزادی بوده و پس از مراجعه به دکتر های فرانسه، پزشکان اعلام می دارند که دختر نیاز به عمل جراحی قلب دارد و نوبت جراحی مشخص می کنند ولی با توجه به آشنایی قبلی مهندس با این مکان مقدّس، به ایران سفر و به قتلگاه حضرت مشرف می شوند و پس از شستشوی بدن بچه با آب چشمه قتلگاه، شاهد بازی کردن و بالا رفتن بچه از پله های قتلگاه می شوند. پدر و مادر متعجب می شوند که با توجه به عدم کشش قلب، بچه هر چه می دود اثری از گرفتگی قلب در او نیست. پس از عزیمت به فرانسه م معاینه مجدد پزشکان جهت جراحی، هیچ اثری از ناراحتی قلبی در او مشاهده نمی کنند.پزشک معالج می پرسد: آیا او را نزد دکتر دیگری برده اید؟ پدر و مادر در پاسخ او می گویند: بله، در ایران نزد دکتری بردیم که شما به آن اعتقاد ندارید و داستان را تعریف می کنند و می گویند او آقای مظلوم و شهید اردهال علی بن باقر (ع) است.

تهیه و تنظیم: میثم کاظمی 

انتهای پیام/ر

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #
• #
• #
• #