• چهارشنبه ۰۳ شهریور ۱۳۹۵ ۱۶:۱۱
• کد خبر : 864969

• اخبار
• سایر رسانه ها

روستاى هزاوه واقع در بیست کیلومترى شهر اراک با طبیعت بسیار زیبا قریه اى است که زادگاه امیرکبیر و محل دفن پیکر مطهر یکى از سلاله هاى حضرت زهرا(س ) و یکى از شجره هاى طیبه اهل بیت رسالت به نام « سلطان سید احمد » است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از  وبلاگ  لات لیل گیلان؛روستاى هزاوه واقع در بیست کیلومترى شهر اراک با طبیعت بسیار زیبا قریه اى است که زادگاه امیرکبیر و محل دفن پیکر مطهر یکى از سلاله هاى حضرت زهرا(س ) و یکى از شجره هاى طیبه اهل بیت رسالت به نام « سلطان سید احمد » مى باشد. که این مطلب در کتب تاریخى بحر الانساب ناسخ التواریخ و کتاب سادات ایران نوشته مرحوم آیه الله العظمى مرعشى نجفى و تاریخ قم نوشته استاد فرید هزاوه اى ذکر شده است

( تصویر زیر ورودی روستای هزاوه است که به تندیس امیرکبیر مزین شده است )

گفتنى است حضرت در اواسط نیمه اول قرن چهارم به ایران و به منطقه عراق یا اراک فعلى نزول اجلال نموده و به علت تحت تعقیب بودنش از طرف عمال بنى عباس به ارتفاعات قریه هزاوه پناهنده شدند و در سنه ۳۶۰ هجرى با حمله کینه توزانه و ناجوانمردانه عمال منطقه در حال اقامه نماز شب به درجه رفیع شهادت میرسند و پیکر مطهرشان در همان ارتفاعات (امامزاده فعلى ) مدفون مى گردد. در زمان شاه عباس کبیر گنبد و بارگاه عالى بر فراز آن قبر بنا شده که همواره مورد توجه عامه مردم بوده است .

سیده زینب بیگم خواهر شاه عباس صفوى نیز در بازگشت از عتبات عالیات از مسیر ساروق به هزاوه آمده و رفع بیمارى خود را از این امامزاده (سلطان سید احمد) مسئلت نموده که به محض تماس پوشش متبرک ضریح با موضع درد و الم درد تسکین یافته و آثارش معدوم مى شود و این کرامت باعث مى شود آن بانوى معتقده به خرید دانگى از قریه ى فارس جهان و وقف منافع آن براى بقعه فوق اقدام ورزد.

ضمنا نسب این بزرگوار با پنج واسطه به امام زین العابدین(ع) منتهى مى گردد و به گواهى شجره نامه هاى موجود از سادات بنو سلطان سید احمد که در هزاوه و تفرش شهرتهاى میرعبدالحق سجادى زین العابدینى میرى هاشمى و قائم مقامى و حسینى زندگى مى کنند و هم به استناد کتابهاى تاریخ اراک مرحوم دهگان و مرقومه حاج شیخ حسین بادکوبه اى و کتاب سلطان علم سلسله النسب حضرت سلطان سید احمد(ع) به شرح زیر است .

سلطان سید احمد بن محمد بن حسن بن حسین بن حسن الافطس بن على اصغر بن امام زین العابدین علیه السلام .

جد مقام معظم رهبری در روستای هزاوه اراک :

امامزاده سلطان سیداحمد(ع) فرزند امامزاده محمد(ع) است که نسب شریف وی با ۵واسطه به امام سجاد(ع) رسیده و ایشان جد مقام معظم رهبری است که امام خامنه ای در سفر به استان مرکزی فرمودند: “بنده افتخار می‌کنم که این بزرگوار جد من است.”

“سیداحمدبن محمدالمدائنی بن حسن بن حسین بن حسن الافطس بن علی الاصغر بن الامام علی بن الحسین زین العابدین (ع)” نسب امامزاده سلطان سیداحمد(ع) از فرزندان و ذریه پاک امام سجاد(ع) که در روستای هزاوه استان مرکزی مدفون است را نشان می‌دهد.

براساس اسناد تاریخی موجود، سلطان سید احمد(ع) در نیمه اول قرن ۴هجری به کشور ایران و به منطقه “عراق عجم” یا “اراک فعلى” عزیمت کرده و سبب اینکه وی از طرف عمال بنى‌عباس تحت تعقیب بوده، به ارتفاعات قریه هزاوه پناهنده شدند.

( بر روی این سنگ نما ، شجره نامه امامزاده سلطان سید احمد هزاوه درج شده است که نام مقام معظم رهبری نیز در آن دیده می شود )

ایشان در سال ۳۶۰هجرى درحالی با حمله کینه توزانه و ناجوانمردانه عمال منطقه به شهادت رسیدند که در حال اقامه نماز شب بود و پس از شهادت، پیکر مطهر امامزاده سلطان سیداحمد(ع) در همان ارتفاعات هزاوه و محل فعلی بقعه متبرکه امامزاده به خاک سپرده شد.

در دوران شاه صفوی گنبد و بارگاهی بر فراز آن قبر مطهر بنا شد که همواره مورد توجه عامه مردم بوده و هست که پس از گذر زمان با بهسازی و بازسازی این مکان متبرکه که زیارتگاه و پناهگاه مردم مسلمان ایران اسلامی است، امروزه بعنوان یکی از مراکز زیارتی و اعتقادی در ایران اسلامی مطرح است.

هزاوه ، زادگاه امیرکبیر :

میرزا محمدتقی خان امیرکبیر فرزند کربلایی قربان بیگ فراهانی در سال ۱۲۲۲ ق در هزاوه فراهان از توابع اراک (سلطان آباد پیشین) متولد شد. کربلایی قربان پدر امیرکبیر در دستگاه میرزا عیسی (میرزا بزرگ) پدر میرزا ابوالقاسم قائم‌‌مقام سمت آشپزی داشت. مادر امیرکبیر فاطمه‌سلطان دختر استاد شاه محمد‌بنا از اهالی فراهان بود. میرزا محمدتقی خان به خاطر هوش و استعداد کم‌نظیرش از همان دوران نوجوانی مورد توجه میرزابزرگ و سپس قائم‌مقام فراهانی قرار گرفت و به ترتیب به سمت منشی‌گری آن دو دست یافت و به سرعت مورد توجه قائم‌مقام و عباس میرزا نایب‌السلطنه قرار گرفت. اولین تجربه سیاسی میرزامحمدتقی خان همراهی خسرومیرزا فرزند نایب‌السلطنه و هیئت همراه او در سفرش به روسیه تزاری بود. این سفر به‌دنبال قتل گریبایدوف وزیر مختار روسیه در تهران و در شوال ۱۲۴۴ و به منظور عذرخواهی از واقعه قتل گریبایدوف صورت گرفت.

میرزاتقی خان طی سالهای آتی بیش‌از‌پیش در انجام امور دیوانی و غیره لیاقت و شایستگی نشان داد و در اواخر دوران سلطنت فتحعلی‌شاه در دستگاه محمدخان زنگنه امیرنظام و پیشکار آذربایجان وارد خدمت شد. چند سال بعد و در ۱۲۵۳ ق میرزا محمدتقی وزیر نظام آذربایجان گردید. میرزا محمدتقی که اینک به امیرنظام ملقب شده بود در ۱۶ شوال ۱۲۵۳ به همراه ناصرالدین میرزا ولیعهد عازم روسیه شد و در ارمنستان (ایروان) با نیکلای اول تزار روسیه ملاقات کرد. از مهمترین مأموریتهای سیاسی امیرنظام در دوران سلطنت محمد شاه ریاست نمایندگی دولت ایران در کمیسیون صلح ارزنه‌الروم بود که به عنوان «وکیل تام الاختیار» ایران در ماه صفر ۱۲۵۹ آغاز شد و به‌رغم تمام مشکلاتی که بروز کرد پس‌از چهار سال که از اقامت امیرکبیر در عثمانی سپری می‌شد قرارداد صلح مطلوبی با عثمانی به امضا رسید. پس از عقد قرارداد صلح در ۱۶ جمادی الثانی ۱۲۶۳ امیرنظام سخت مورد تشویق و تفقد محمدشاه قرار گرفت. امیرنظام که از سالها قبل با ناصرالدین میرزا الفت و نزدیکی پیدا کرده بود پس از فوت محمدشاه مقتدرانه مقدمات و اسباب بر تخت نشستن ناصرالدین شاه را فراهم آورد و در ۱۴ شوال ۱۲۶۴ سلطنت ناصرالدین شاه را اعلام کرد.

امیرنظام که با آغاز سلطنت ناصرالدین شاه منصب صدراعظمی یافته بود در ۲۲ ذیقعده ۱۲۶۴ علاوه بر لقب امیرنظامی به القاب امیرکبیر اتابک اعظم نیز مفتخر شد. امیرکبیر مدت کوتاهی پس از صدارت اصلاحات سیاسی، امنیتی، مالی، اقتصادی و فرهنگی اش را آغاز کرد و در این میان ایجاد امنیت و پایان دادن به شورشها و یاغی گریها و نیز اصلاحات مالی و جلوگیری از اجحافات پیدا و پنهان صاحبان قدرت و نفوذ را در اولویت برنامه های خود قرار داد و مدت کوتاهی پس از صدارت نشان داد که قصد دارد از نفوذ و دخالت بیگانگان (روس و انگلیس) در امور مختلف کشور بکاهد.

از جمله اقدامات مهم امیرکبیر پایان دادن و سرکوب شورش محمدحسنخان سالار فرزند اللهیارخان آصف الدوله در خراسان (در نوروز ۱۲۶۶ ق) بود. در همان حال امیرکبیر ضمن نظم بخشیدن بر امور دستگاه سلطنت و حکومت و کنترلی که بر اعمال و رفتار دیوانیان، شاهزادگان، خاندان سلطنت، رجال و صاحبان قدرت و غیره اعمال می‌کرد اصلاحات گسترده ای در امور اداری کشور به عمل آورد و با ریشه‌کن کردن بسیاری از مفاسد اداری و مالی در اداره امور کشور نظمی نو پدید آورد؛ بگذریم از این که اقدامات اصلاحی امیرکبیر برخی از مهمترین دیوانیان و صاحبان نفوذ و قدرت را با او دشمن کرد. از دیگر اصلاحات امیرکبیر بازسازی ارتش و قشون و پایه‌گذاری نظمی نو در نیروی نظامی کشور بود. آگاهان و ناظران امور در همان روزگار از سازمان نظامی جدیدی که امیرکبیر پایه گذاری کرد سخت تمجید و تحسین می‌کنند. از دیگر اقدامات امیرکبیر ایجاد چاپارخانه، تذکره خانه (اداره گذرنامه)، بنای بازار و تیمچه و سرای امیر در تهران، تأسیس سازمان اطلاعاتی – جاسوسی و خبررسانی و خفیه‌نویسی بود که در دوران صدارت او بسیار کارآمد عمل می‌کرد. امیر کبیر همچنین تلاشهای بسیاری برای اصلاحات قضایی و به تبع آن از میان برداشتن رسم بست‌نشینی انجام داد که در موارد بسیار، روندی انحراف‌‌آمیز یافته بود.

از مهمترین اقدامات امیرکبیر تأسیس دارالفنون بود که پس از تلاشهای بسیار در ۵ ربیع‌الاول ۱۲۶۸و فقط ۱۳ روز قبل از قتل امیرکبیر افتتاح شد. امیرکبیر در همان دوران کوتاه صدارت (۱۲۶۴─ ۱۲۶۸ ق) گامهای استواری برای توسعه اقتصادی و صنعتی کشور و نیز رشد اقتصاد تجاری کشور برداشت و برای مثبت شدن تراز بازرگانی خارجی ایران تلاشهای فراوانی انجام داد. انتشار روزنامه وقایع‌اتفاقیه، تلاش برای ترجمه و انتشار کتب از دیگر اقدامات امیرکبیر بود. امیرکبیر که خود فردی مذهبی بود در ارتقاء شأن و منزلت علما و روحانیون کوشید. به‌ویژه نقش برجسته امیرکبیر در سرکوب شورش باب و از میان برداشتن فتنه ‌بابیه که با محاکمه و اعدام سید علی‌محمدباب به‌پایان رسید، روابط امیرکبیر و علمای دینی را بیش‌از‌پیش تحکیم بخشید. وطن‌دوستی و مخالفت شدید امیرکبیر با نفوذ کشورهای خارجی در ایران، تلاش برای برقراری عدالت و امنیت، جلوگیری از شکنجه و آزار متهمان و مجرمان، جلوگیری از پناهندگی جنایتکاران و مجرمین سیاسی و غیره در سفارتخانه‌های خارجی و تلاش برای قطع ارتباط جاسوسی – اطلاعاتی اتباع داخلی برای نمایندگان خارجی از دیگر اقدامات اصلاح گرانه امیرکبیر در طول دوران کوتاه (چهار ساله) صدارت بود.

امیرکبیر که از همان آغاز صدارت سخت مورد حمایت و اعتماد ناصرالدین شاه قرار گرفته بود در روز جمعه ۲۲ ربیع‌الاول ۱۲۶۵ با ملکزاده خانم عزت‌الدوله خواهر تنی شاه ازدواج کرد.

تلاشهای اصلاحگرانه امیرکبیر مدتی طولانی تداوم نیافت و در حالی که سیاست خارجی مستقل امیرکبیر و تلاشهای جدی او برای قطع نفوذ و دخالت روس و انگلیس می‌رفت تا طلیعه آغاز عصر نوینی در کشور شود، توطئه‌های نمایندگان سیاسی این دو کشور و همگامی بدخواهان پیدا و پنهان داخلی امیرکبیر با سیاست بیگانگان به‌تدریج موجبات رنجش و سپس نومیدی و خشم ناصرالدین شاه را از او فراهم آورده از صدارت اعظمی و دیگر مشاغل اداری و نظامی‌اش معزول کرده و به شهر کاشان تبعید کرد. بدین ترتیب با دسیسه بیگانگان و همدستی و خیانت گروهی از عوامل اثرگذار داخلی، ناصرالدین شاه، حاجی علی مراغه ای (حاجب الدوله) را مأمور قتل امیرکبیر کرد.

امیرکبیر در محرم ۱۲۶۸ از مقام صدارت عظمی عزل شد و در شب شنبه ۱۸ ربیع‌الاول ۱۲۶۸ توسط حاجب‌الدوله در حمام فین کاشان به قتل رسید.

( ضریح مطهر امزاده هزواه که بدستور مقام معظم رهبری در سال ۸۵ ساخته شده است )

تصویری از سقا خانه امامزاده :

تابلویی که در روستای هزاوه نصب شده است :

( مسافران ، در کنار امامزاده سلطان سید احمد هزاوه )

( تصاویری از حضور مقام معظم رهبری در هزاوه ) :

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #