همه خیر در سه چیز!

«امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام فرمود: همه خیر در سه چیز فراهم آمده است، یکی از نظر( نگاه کردن) دوم، سکوت؛ سکوت در کلام (سخن گفتن)، اگر این سه رفتار متعارف اسلامی آنچنان که شایسته است، انجام گیرد همه خیرات مستقیم و غیرمستقیم در اینها جمع است.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، «أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ (ع) قَالَ جُمِعَ الْخَیْرُ کُلُّهُ فِی ثَلَاثِ خِصَالٍ النَّظَرِ وَ السُّکُوتِ وَ الْکَلَامِ فَکُلُّ نَظَرٍ لَیْسَ فِیهِ اعْتِبَارٌ فَهُوَ سَهْوٌ وَ کُلُّ سُکُوتٍ لَیْسَ فِیهِ فِکْرَةٌ فَهُوَ غَفْلَةٌ وَ کُلُّ کَلَامٍ لَیْسَ فِیهِ ذِکْرٌ فَهُوَ لَغْوٌ فَطُوبَى لِمَنْ کَانَ نَظَرُهُ عَبَراً وَ سُکُوتُهُ فِکْراً وَ کَلَامُهُ ذِکْراً وَ بَکَى عَلَى خَطِیئَتِهِ وَ أَمِنَ النَّاسُ شَرَّهُ.»

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

«امیر المؤمنین علی علیه السلام فرمود: همه خیر در سه چیز فراهم آمده است: نگاه کردن؛ سکوت؛ و سخن گفتن. پس هر نگاهى که عبرت انگیز نباشد، خطا است؛ و هر سکوتی که بى ‏تفکر باشد، غفلت است؛ و هر سخنى که خدا را به یاد نیاورد، بیهوده است. خوشا به حال آن که نگاهش عبرت و سکوتش فکر و سخنش ذکر باشد و بر گناه خود بگرید و مردم از شرّش در امان باشند.»

مقام معظم رهبری در شرح این حدیث در مقدمه درس خارج فرمودند: «امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمود: همه خیر در سه چیز فراهم آمده است، یکی از نظر( نگاه کردن) دوم، سکوت؛ سکوت در کلام( سخن گفتن)، اگر این سه رفتار متعارف اسلامی آنچنان که شایسته است، انجام گیرد همه خیرات مستقیم و غیرمستقیم در این ها جمع است.

(حضرت) فرمود: هر نظری، هر نگریستنی که در آن عبرت گرفتن نباشد، این عبرت (نظر و نگاه کردن) سهو است؛ یعنی کاریست که مثل عمل خطا، عمل اشتباه و سهو فایده ای ندارد.

یکی دیگر از رفتارهای متعارف سکوت است، انسان یک جاهایی ساکت است این سکوت می تواند همراه تفکر باشد، هر سکوتی که در آن فکری نیست، این غفلت است.. هر کلامی را که در آن یاد خدا نیست، بیهوده است.

بعضی ها حرف می زنند هیچ ثمری از این حرف عائد نمی شود. همین طور لفاظی (می کنند ) بدون اینکه کسی از این کلام استفاده ای بکند. این می شود لغو، آن وقت انسانی که این سه خصوصیت را دارد، (یعنی) وقتی ساکتیم، فکر کنیم وقتی حرف می زنیم تذکر در آن باشد وقتی نگاه می کنیم با سنجش باشد، آنوقت ( نتیجه این نوع رفتار این است که ) خطاهای خودمان را پیدا می کنیم .. وقتی فهمیدیم آن وقت عظمت کار را مشاهده می کنیم (و) اگر اهل دل باشیم بر خطاهای خودمان گریه می کنیم.