یادداشت/ شعبانعلی رمضانیان

• دوشنبه ۲۷ دی ۱۳۹۵ ۱۴:۳۴
• کد خبر : 1007031

• اخبار
• اجتماعی

تا روزی که این مهم شکل بگیرد باید به مصداق آیه شریفه " أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنی وَ فُرادی" هر فردی در هر نقطه و موقعیتی که هست خود دست به کار شود، هیچ کس به هیچ وجه نباید منتظر بماندتا اول جبهه شکل بگیرد، جبهه خود به خود شکل نمی گیرد مگر آنکه همه (اعم از افراد عادی و مسئولان) احساس مسئولیت کنیم و وارد میدان شویم و کاری که از عهده ما بر می آید انجام دهیم در این صورت هم به وظیفه اولیه عمل کرده ایم و هم به شکل گیری جبهه کمک کرده ایم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مدتی است بحث آسیب های اجتماعی بر سر زبان هاست و هرکس برداشتی از این مفهوم ارائه می دهد و به زعم خود عوامل و عناصری را به عنوان ریشه یا دلیل رشد یافتن آسیب های اجتماعی  به حساب می آورد. در بین صاحب نظران به نحوی بحث می شود و در بین مجریان و مسئولان به انحاء دیگر.

صرف نظر از اینکه آسیب اجتماعی را چه بدانیم و به چه بشناسیم توجه به این نکته ضرورت دارد که؛ آموزش و پرورش یکی از دستگاه هایی است که نباید و نمی تواند نسبت به آن بی تفاوت باشد. باید این امر خطیر در آموزش و پرورش جدی گرفته شود و باید باور کرد که اصل وجود آسیب ها  در وهله اول به کژکار کردی و بد کار کردی نهاد تعلیم و تربیت جامعه که آموزش و پرورش جزئی از آن است باز می گردد و حتی در مراحل بعد، باز هم آسیب ها نقش بازدارنده و کندکننده و حتی انحراف دهنده به تعلیم و تربیت خواهند بود لذا نباید از کنار آنها به سادگی گذشت. آسیب های اجتماعی هم محصول تربیت ناصحیح هستند  و هم مانع اصلاح تربیت می شوند .

صاحب نظران حوزه علوم انسانی و اجتماعی؛ هر نوع رفتاری که با ارزش های شناخته  شده جامعه در تعارض باشد و باعث اختلال در کار کرد فرد، خانواده یا اجتماع بشود را آسیب اجتماعی می نامند.

 از دید آنها آسیب اجتماعی زمانی رخ می دهد که کارکرد فرد دچار اختلال شده و هنجار های اجتماعی شکسته می شود، در این صورت جامعه از این اختلال متاٌثر می شود و وضعیت کاملاً غیر طبیعی خواهد شد. به زبان دیگر آسیب اجتماعی به هر نوع عمل فردی یا جمعی اطلاق می شود که در چارچوب اصول اخلاقی و قواعد عام جامعه قرار نمی گیرد و با منع قانونی و قبح اخلاقی و اجتماعی روبرو می شود.

آسیب اجتماعی و یا رفتار نابهنجار محصول یک نوع تربیت و آموزش است که از نظر جامعه، تربیت ناصحیح قلمداد می شود و این یعنی خلاء کارکردی و کژکارکردی نهاد تعلیم و تربیت رسمی کشور. بنابراین وقتی صحبت از آسیب های اجتماعی در جامعه می شود، نمی بایست این پدیده را بی ارتباط با تعلیم تربیت و آموزش و پرورش دانست زیرا یا علائم و نشانه های آن در مدرسه ظهور و بروز داشته و اقدام در خور با آن صورت نگرفته یا خلاء های موجود در مدرسه و محیط تعلیم و تربیت رسمی مجال و میدان پیدایش آنها را فراهم کرده است.  هرچند نباید از سایر عوامل محیطی و خانوادگی و در کنار آنها از اقدامات خصمانه دشمن نیز غفلت کرد.

پرخاشگری، اعتیاد، کم توجهی و بی توجهی به حجاب و عفاف ، گرایش به خود آرایی و جلب توجه کردن، اعتیاد به رایانه و موبایل، حضور بیش از اندازه در فضای مجازی، خود زنی و خود کشی و.... همان آسیب های رایج در جامعه هستند که متاسفانه به مدرسه هم سرایت می کنند  و حتی اگر مدرسه نتواند کارکرد صحیح خود را ارائه دهد می تواند کمک کننده و ترویج دهند آنها نیز باشد.

آنچه که مهم است این است که چگونه باید از این پدیده جلوگیری کرد و چطور می توان کاری کرد تا آسیب های افراد آسیب دیده، به دیگران سرایت نکند. به زبان دیگر در آموزش و پرورش چگونه با آسیب دیدگان روبرو شویم تا نه تنها مانع سرایت آسیب آنها به دیگران باشیم، بلکه خود آنها را در مدرسه معالجه کنیم؟ این سوال اساسی و مهمترین انتظار جامعه است و باید همه متولیان فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی برای آن پاسخ منطقی، شفاف و عملیاتی داشته باشند.

بسیاری از صاحب نظران در پاسخ به این سوال می گویند: ترویج تربیت دینی و دینی کردن مدارس، نظارت بیشتر و بهتر در مدارس، توجه ویژه به دانش آموزان درگیر آسیب های اجتماعی، به کارگیری معلمان دلسوز و متعهد و آموزش دیده، شناسایی عوامل و زمینه های آسیب زا و از بین بردن آنها، برخورد انظباطی با دانش آموزان خاطی، آگاه سازی والدین، آگاه سازی دانش آموزان نسبت به آسیب های فضای مجازی، راه اندازی شبکه های اجتماعی ملی و سالم، فیلترینگ شبکه های مجازی برای سنین نوجوانان، ارتقا مهارت و توانمندی دانش آموزان برای مراقبت از خود در برابر رفتارهای پرخطر و آسیب های اجتماعی، ایجاد زمینه های سالم برای فعالیت های سالم جهت تخلیه انرژی نوجوانان، توجه ویژه به مدارس شبانه روزی، برقراری روابط دوستانه و عاقلانه اولیاء مدارس با نوجوانان و نظارت جدی والدین نسبت به دوست یابی فرزندان و ... .

این موارد در یک جمع بندی یعنی تربیت صحیح، کامل، همه جانبه و به میدان آمدن همه عوامل و عناصر موثر در تربیت را اداره جامعه که معنای دیگر آن بخود آمدن مسئولان بخشهای مختلف و خروج از ولنگاری و شکل دهی به جبهه فرهنگی و اجتماعی با محوریت مدرسه و حضور مسئولانه همه دست اندکاران در عرصه های مختلف خواهد بود.

واقعیت آن است که زمانی می شود از بروز آسیب ها به جامعه جلوگیری کرد و اجازه نداد تا آسیب های شکل گرفته به دیگران سرایت کند که در جبهه مقابل عزم ها جزم، مسئولیت ها مشخص، برنامه ها روشن و مجریان، متعهد و پای کار باشند و ابزار و لوازم نیز فراهم گردد.

 این اتفاق نمی افتد مگرآنکه خطر همان طوری که هست احساس شود و بسیج همگانی از منابع و امکانات صورت گیرد، محور اقدام مشخص شود و وظایف دستگاهای مختلف در قوه مجریه، قضائیه و مقننه نیز مشخص و مطالبه شود. همه اقدامات پیش بینی کننده، پیشگیری کننده،  برخورد کننده و مجازات  کننده به همراه اقدامات ایجابی و جایگزین تربیتی به میدان آید و یک جبهه کامل تدافعی و تهاجمی با فرمانده مقتدر اجرایی تشکیل شود. این مسئله امروز متاسفانه گم شده جامعه ماست که فعالیتهای فراوان و دلسوزانه انسانها متعهد و وسط میدان را هم کم اثر و بی اثر می نماید.

در این شرایط مهم ترین کار بخود آوردن مسئولان، هوشیار و آگاه کردن مردم، مطالبه کار و اقدام عملی از هر دوی آنها، کمک و یاری عملی به هر دو در عرصه های شناسایی عوامل و ریشه ها، آثار و پیامدها، اقدامات دشمنان، ابزار و شیوه های جذب جوانان و مردم به سمت آسیب ها و ... است.

بسیج باید با بهره گیری از عنصر تعهد، دلسوزی، خیرخواهی، ایثار و .. نیروهای خود را جدی تر از گذشته وارد این میدان نماید و ضمن مطالبه قاطع از مسئولان، مردم را آگاه کند و آنها را بسیج نماید، آموزش دهد، مهارت ایجاد کند و دستگاههای مسئول را به حرکت در آورد.

اما تا روزی که این مهم شکل بگیرد باید به مصداق آیه شریفه " أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنی وَ فُرادی" هر فردی در هر نقطه و موقعیتی که هست خود دست به کار شود، هیچ کس به هیچ وجه نباید منتظر بماندتا اول جبهه شکل بگیرد، جبهه خود به خود شکل نمی گیرد مگر آنکه همه (اعم از افراد عادی و مسئولان) احساس مسئولیت کنیم و وارد میدان شویم و کاری که از عهده ما بر می آید انجام دهیم در این صورت هم به وظیفه اولیه عمل کرده ایم و هم به شکل گیری جبهه کمک کرده ایم.

ان شاء الله

انتهای متن/

• برچسب ها
• #
• #
• #