یادداشتی پیرامون روز غزه؛

• سه‌شنبه ۲۸ دی ۱۳۹۵ ۱۶:۳۰
• کد خبر : 1008872

• اخبار
• سایر رسانه ها

یهودیانی که کمتر از یک سوم جمعیت و مالک سرزمینی کمتر از 6درصد کل فلسطین بودند، زمینی به مساحت 500/14 کیلومتر مربع یعنی 57 درصد از کل کشور فلسطین به آنها بخشیده شد. این نشان می دهد که به یهودیان زمینی 10برابر آنچه که داشتند تعلق گرفت.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از اسنا، با توجه به تاکیدات مقام معظم رهبری امام خامنه ای ( مدظله العالی ) بر حمایت از مقاومت جبهه ی اسلامی در منطقه، ما را بر آن داشت تا در روز بزرگداشت غزه در این راستا قدمی کوچک جهت شناسایی رژیم غاصب و کودک کش اسرائیل بر داریم و به صورت خلاصه به نقد و بررسی رخ دادهای چند سال اخیر نوار غزه بپردازیم.

فَبِما نَقْضِهِمْ میثاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ وَ جَعَلْنا قُلُوبَهُمْ قاسِیَةً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظًّا مِمَّا ذُکِّرُوا بِهِ وَ لا تَزالُ تَطَّلِعُ عَلی‏ خائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلاَّ قَلیلاً مِنْهُمْ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اصْفَحْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ «مائده 13»

اسرائیل خالق خود را فراموش کرد. قصرها بنا می کند و یهودا شهرهای حصاردار بسیار می سازد. اما من آتش به شهرهایش خواهم فرستاد که قصرهایش را بسوزاند. « کتاب هوشع نبی باب8 ش14 »

واژه ی صهیونیسم؛
صهیونیسم از واژه ی (صهیون) یا (صیون) گرفته شده است. صهیون نام کوهی در بیت المقدس است که یهودیان آن را زادگاه حضرت داوود (ع) می دانند.

به تعبیری دیگر صهیون یکی از 4 کوه مهم در شهر قدس است که یهودیان معتقد هستند از جهت تاریخی به خاطر وجود (یهوه) خدای یهود در این سرزمین نوعی تقدس کسب کرده است.

همچنین صهیون مترادف بیت المقدس و ارض اسرائیل نیز هست، اگر چه صهیون با پسوند ایسم به یک مکتب تبدیل شده است.

صهیونیسم به معنای برپایی سازمانی است که علاوه بر جذب (دوست داران صهیون) که در حال حاظر موجود است شکل قومی سیاسی را نیز در بر دارد.

به تعبیری صهیونیست دلالت بر قومی دارد که جنبه ی دینی از آن زدوده شده و به گروه نژادی تبدیل شده است. در تعبیری دیگر از صهیونیسم در لغت به معنی دلباخته ی کوه صهیون می باشد.

البته صهیونیسم از یهودیت جدا است. یهودیت یک نوع سیستم مذهبی است در حالی که صهیونیسم یک حرکت فکری است که دارای ویژگی های زیر می باشد.

1- در تفکر صهیونیست ها اندیشه ی افراطی نژاد پرستارانه وجود دارد.
2- توجه خاص صهیونیست ها به استفاده از سرمایه و پول برای انجام اهداف
3- توسل به خشونت و هر وسیله ی دیگر برای به کرسی نشاندن اهداف
4- قربانی شدن قومیت های فراوان، حتی یهودیان در راه مطامع اسلامی
5- ارتباط دائمی ابر قدرت ها جهت استفاده از آنان برای تثبیت پایه های اقتدار
6- مظلوم جلوه دادن یهودیت و صهیونیسم تحت عناوین موهوماتی مثل سوزاندن یهودیان در آتش
7- کنترل رسانه های جمعی و روزنامه ها به عنوان مهمترین ابزار به منظور تسلط بر جهان
تشکیل دولت صهیونیستی اسرائیل؛

1) مجمع عمومی سازمان ملل و قطع نامه تقسیم: با وجود مخالفت های زیاد در خارج و درون دستگاه دولت آمریکا، ترومن پیرو این عقیده بود که دولت یهود باید تاسیس شود.

بدین سان هنگامی که کمیسیون ویژه ی فلسطین تقسیم سرزمین تحت قیمومت را به یک کشور یهودی و یک کشور عرب و تبدیل بیت المقدس را به منطقه ای بین المللی توصیه کرد، رئیس جمهور به وزارت خارجه دستور داد که از طرح تقسیم پشتیبانی کند.

زمان نبرد نهایی اندیشه در ذهن ترومن در مورد اسرائیل در ماه نوامبر سال 1947 فرا رسید. در این هنگام سازمان ملل متحد تصمیم بر تقسیم فلسطین به دو دولت یهودی و عربی رای گیری کند. ضد صهیونیست ها که وزارت خارجه آنها را رهبری می کرد، مصرانه با این طرح مخالف بودند.

صهیونیست ها و متحدین آنها در کاخ سفید، شدیدا برای کسب حمایت ایالات متحده از طرح تقسیم تلاش می کردند.

بالاخره طرح تقسیم فلسطین در 29 نوامبر 1947 زیر فشار همه جانبه ی آمریکا وارد جلسه شد و با 33 رای موافق، 13 رای مخالف و 17 رای ممتنع و 2غایب به تصویب رسید.

جمع کردن این 33 رای موافق در سازمان ملل کار پیچیده ایی بود. دولت آمریکا با تمام ظرفیت های خود، ازجمله تحدید های اقتصادی، نظامی و همچنین پرداخت رشوه های کلان توانست دوسوم آرا (33 رای در برابر 13 رای) برای به تصویب رساندن طرح تقسیم کسب نماید.

دلایل عدم اعتبار قطع نامه تقسیم؛

الف) عدم صلاحیت سازمان ملل: با توجه به اینکه سازمان ملل، سازمانی است که بخاطر هدف های خاص ذکر شده در منشور به وجود آمده است، پس بنابراین در هیچ زمانی این سازمان واجد حاکمیت یا حقی بر فلسطین نبوده است.

ب) تجاوز (تدریجی) به حاکمیت فلسطین: قطع نامه مجمع عمومی برای تقسیم فلسطین، تجاوزی آشکار نسبت به حاکمیت مردم فلسطین بود.

ج) تخلف از میثاق جامعه ی ملل و منشور سازمان ملل: سومین دلیل بی اعتباری قطع نامه ی تقسیم این است که اصول مندرج در ماده ی 22 میثاق جامعه ی ملل و منشور در سازمان ملل را نقض کرده است.

د) دخالت های قدرت های استعماری: در سال 1947 قدرت های بزرگ که از رای مجمع نسبت به تقسیم پشتیبانی می کردند، درخواست کشورهای عرب از مجمع عمومی جهت فرستادن پرونده ی تقسیم نقشه به دیوان بین المللی دادگستری مخالفت کردند و آن را بی ثمر گذاشتند.

ه) اعمال نفوذ بیجا: بر کسی پوشیده نیست که قطع نامه تقسیم فلسطین به وسیله ی نفوذ صهیونیست ها و فشار سیاسی آمریکا به وجود آمد.

و) بی عدالتی در تقسیم: در طرح تقسیم 4/56 درصد به ایجاد دولت صهیونیسم اختصاص دادند که در بر دارنده ی جمعیتی که تنها 33درصد از ساکنان را شامل می شد.

با این طرح یهودیانی که کمتر از یک سوم جمعیت و مالک سرزمینی کمتر از 6درصد کل فلسطین بودند، زمینی به مساحت 500/14 کیلومتر مربع یعنی 57 درصد از کل کشور فلسطین به آنها بخشیده شد. این نشان می دهد که به یهودیان زمینی 10برابر آنچه که داشتند تعلق گرفت.

همچنین کلیه  ی مناطق حاصل خیز سهم یهودیان شد، در حالی که مناطق کوهستانی و مناطق غیر قابل کشت و زرع به مردم فلسطین تعلق گرفت. به عبارت دیگر یک تقسیم نبود بلکه یک غارت بود. بنابراین بی عدالتی آنان محرز است.

2) امپریالیسم آمریکا و اسرائیل: در قرن بیستم میلادی، تلاش سیاست خارجی آمریکا بر این بوده است که به اروپائیان اجازه ی دخالت در امور نیم کره ی غربی را ندهد. دیپلمات های واشنگتن سودای رفتار کردن به مثابه یک قدرت بزرگ را که به اروپائیان شبیه باشد با این اندیشه ی نسبتا متعصبانه که ایلات متحده به لحاظ کار آمدی، بر اروپائیان پیشه گرفته است را داشتند. این دو گرایش ضد و نقیض در سراسر تاریخ دیپلماسی آمریکا جریان دارد.

در این موقعیت جدید یک اسرائیل نیرومند برای آمریکا ارزش سوق الجیشی دارد، زیرا منافع این کشور در برابر تهدیدات معنی گرایانه رادیکال منطقه که محتملا شوری نیز پشتیبان آنها بوده، حفظ خواهد کرد.

به این ترتیب ایلات متحده می توانست با خیال راحت نقشه های سیاسی و اهداف استراتژیک و نظامی خود را در تمام منطقه ی خاورمیانه، به مورد اجرا بگذارد.

اریل شارون می گوید: کمک های تقدیمی ایالات متحده به رژیم صهیونیستی از سی میلیارد دلار بیشتر نیست. ولی خدماتی که اسرائیل به آمریکا ارائه داده بیش از صد میلیارد دلار است. پس ایالات متحده هفتاد میلیارد دلار به ما بده کار است.

با توجه به اینکه ارائه توضیحات بیشتر در مورد سر فصل در این مجال نمی گنجد، به همین میزان توضیحات اکتفا کرده و به ارائه ی توضیحات بیشتر در مورد مسائلی ازجمله: عدم مشروعیت اسرائیل از نظر بین الملل، نژاد پرستی دولت صهیونیسم، رسانه های غرب و صهیونیسم، تعریف دولت یهود، صرف نظر می گردد و به حول قوه ی الهی در فرصتهای بعدی در مورد مسائل فوق توضیحات و بررسی ها ارائه می گردد.


منابع:
 پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه ی اسلامی
کتاب صهیونیسم و نقد تاریخ نگاری معاصر غرب
مرکز اسناد انقلاب اسلامی
موسسه فرهنگی و هنری انتشارات مرکز انقلاب اسلامی
شکاف های اجتماعی و امنیت ملی در اسرائیل، فصل نامه روابط خارج شماره سوم پاییز 1389 ص73-105
نوام چامسکی، جنگ 22 روزه ترجمهی زهرا مرادی نسب تهران خرسندی 1388 ص23
پیروزی حماس و چشم انداز آینده، قم، دفتر تبلیغات اسلامی 1387 ص147
کنفرانس هشتم هرتزیلیا 2008، پیشین، ص316



 رسول کبود بند


ادامه دارد...

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #