یادداشت؛ حمید شیرازی/
جراحی در فوتبال ایران؛ ضرورتی انکار ناپذیر
آنچه که از سکوهای ورزشگاه آزادی در دیدار با استقلال به گوش رسید نه لجبازی با حاکمیت بود و نه نادیده گرفتن تمامیت ارضی ایران بلکه دهن کجی به فوتبال ناپاک و بی اخلاق ایران در این چند سال گذشته بود.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ حمید شیرازی در زیتون نوشت:
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, زیتون ,این روزها ورزش فوتبال در کشورهای اروپایی تنها نه به عنوان یک ورزش و سرگرمی، بلکه به عنوان یک صنعت، اقتصاد و یک فرهنگ جا افتاد است. فوتبال به یک زبان زنده و تاثیرگذار در جهان تبدیل شده است و کشورهای اروپایی آن را به عنوان یک ابزار مهم در انتقال فرهنگ و تاثیر گذاری به شمار می آورند.
,بر همین اساس است که سنگین ترین جرایم برای حرکات نژاد پرستانه و شبیه آن در نظر گرفته می شود. هرچند طی سالیان گذشته اتفاقات بد و نامیمون زیادی هم در فوتبال اروپا بعضا رقم خورده است، اما نباید این موضوع را کتمان کرد که اروپاییان به خوبی توانسته اند به وسیله فوتبال بسیاری از برنامه هایی که نمی توانسته اند در شرایط عادی محقق کنند را به انجام برسانند.
,همزمان با رشد چشمگیر دامنه ورزش فوتبال و افزایش طرفداران این رشته جذاب، کشورهای آسیایی هم در اندیشه توسعه آن افتاده اند. مسئولین ورزشی ایران به عنوان یکی از تیم های قدیمی و ریشه دار فوتبال در آسیا، مدتهاست که سعی دارد این ورزش را به صورت حرفه ای و با شیوه ای شبیه به کشورهای اروپایی توسعه دهند.
,در رده ملی و باشگاهی کشور، با عقد تفاهم نامه های همکاری و خرج هزینه های میلیاردی سعی می شود از باشگاههای مدرن و پیشرفته جهان الگو برداری شود. تلاشی که هرچند پر هزینه می باشد، اما تا به اینجا کم نتیجه بوده است.
,باشگاههای ایرانی اگرچه نام پرطمطراق "حرفه ای" را یدک می کشند، اما آنچه که در عمل دیده می شود کاملا متفاوت با حرف و ادعای مدیران می باشد. شاید در این بین تنها رقم قرارداد های مربیان و بازیکنان است که افزایش یافته و موضوعات بسیاریست که از آن غفلت شده است. این روزها باشگاهی نیست که کلمه فرهنگی بر سر در آن نباشد، اما فرهنگ و فرهنگ سازی عنصر گمشده فوتبال ایران است.
,اتفاقات رخ داده در روی سکوهای ورزشگاه آزادی در دیدار تراکتور و استقلال و سر دادن شعارهای عجیب و پرهزینه مجددا این موضوع را به اذهان تبادر کرد که باید در شیوه مدیریتی و اداره ورزش فوتبال در ایران بازنگری اساسی ضورت گیرد.
,اگرچه کسی از شعار ساختارشکنانه "خلیج عربی" برخی هواداران تراکتور دفاع نمی کند و به هیچ وجه قابل توجیه هم نیست، اما نگرانده بر این باورم که باید منبع و دلایل چنین اتفاقاتی را جای دیگری جست و جو کرد. همین هواداران تراکتور در ورزشگاه 70 هزار نفری یادگار امام تبریز هم به تماشای فوتبال می نشینند اما شعار این چنینی و کمتر از این هم سر داده نمی شود.
,همین هواداران تراکتور تیم های عربی اماراتی و عربستانی را رقیب و نقطه مقابل خود می دانند و از شکستشان بیش از شکست هر تیم دیگری خرسند می شوند.
,اگر امروز شعار ساختار شکن از سوی هوارداران تراکتور به گوش می رسد، حاصل چندین سال روند اشتباه در فوتبال کشورمان است. بدیهی است که توهین به قومیت ها بسترساز رفتار ها و شعار های ساختار شکنانه است.
,اگر فدراسیون فوتبال و کمیته انظباطی به عنوان نهاد مرجع، راه توهین به اقوام را ببندد، آنموقع به سهولت می توان با شعار های ساختار شکن مقابله کرد.
,فوتبال امروز به یک ورزش بی اخلاق تبدیل شده است، اگر کشتی و ورزشهای رزمی را با روح پهلوانی و صداقت می شناسیم، فوتبال در ایران به عنوان ورزش دروغ گویی ها، توهین ها، بی مسئولیتی و بی اخلاقی های دیگر شناخته شده است. فرقی هم ندارد چه بازیکنش باشد و چه مدیر و مربی اش، غالبا به این خصوصیان ناشایست، {نه تعمدا بلکه ناخواسته} دچار شده اند و همین روند به سکو ها هم کشیده می شود.
,آنچه که از سکوهای ورزشگاه آزادی به گوش رسید نه لجبازی با حاکمیت بود و نه نادیده گرفتن تمامیت ارضی ایران بلکه دهن کجی به فوتبال ناپاک و بی اخلاق ایران در این چند سال گذشته بود.
,بدون تردید باید چاره ای به حال این فوتبال بیمار کشور کرد تا ورزشی که باید عاملی برای نزدیکی قومیتها باشد، موجب انفصال و جدایی نشود. فوتبال بیمار ایران جراحی اساسی می طلبد، با واکسن و آمپول هم نمی تواند زیاد سرپا بایستد.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه