به بهانه ادامه تاخت و تاز سرخ‌ها در تهران؛
کاش تمامی بازی‌های تراکتورسازی خارج از خانه بود!
نمایش خیره کننده تراکتورسازان در بازی‌های خارج از خانه است که آنها را در کورس قهرمانی قرار داده است.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج، تراکتورسازی تبریز در هفته هجدهم لیگ برتر فوتبال روز گذشته در خانه تیم پیکان تهران به 3 امتیاز ارزشمند دست یافته و در روزی که هوادارانش را بار دیگر در کنار خود می‌دید و از پشتوانه آنها برخوردار بود، این تیم پایتخت‌نشین را با یک گل مغلوب ساخت.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,شاگردان قلعه‌نویی درحالی اولین باخت خانگی فصل را به یاران جلالی تحمیل کردند که آمار خیره کننده خود در دیدارهای خارج از خانه لیگ شانزدهم را نیز بهبود بخشیدند.
,سرخ‌پوشان فوتبال تبریز طبق آمار و جدول و با فاصله از سایر تیم‌ها، بهترین تیم خارج از خانه مسابقات هستند؛ این تیم در 9 بازی دور از خانه خود به 7 برد و 2 تساوی دست یافته و از 27 امتیاز ممکن تنها 4 امتیاز از دست داده است که آمار فوق العاده‌ای محسوب می‌شود.
,این آمار وقتی خارق العاده به نظر می‌آید که یاران قلعه‌نویی در 7 بازی طی این دیدارها کلین‌شیت کرده و اجازه باز شدن دروازه خود را به میزبانان نداده‌اند؛ پیروزی در خانه تیم‌های آسیایی ذوب آهن، استقلال تهران و استقلال خوزستان و حتی تیم‌های تهرانی نفت و پیکان قابل ستایش و نشانگر قدرت نماینده مدعی تبریز است.
,با این وجود، تراکتورسازی در دیدارهای خانگی لیگ شانزدهم همچون دور رفت فصل گذشته بسیار ناامیدکننده ظاهر شده و از 9 بازی و 27 امتیاز تنها 14 امتیاز را به حساب امتیازاتش واریز کرده که پایین‌تر از نیمی از امتیازات کامل این بازی‌هاست و به هیچ عنوان با بازی‌های خارج از خانه قابل مقایسه نیست.
,البته برای علت این ناکامی سرخ‌ها در تبریز باید مشکل نبود ورزشگاه یادگار امام را معرفی کرد چراکه تراکتورسازان تا نیم‌فصل مسابقات با کوتاهی مسئولان استانی در پروژه تعویض چمن ورزشگاه یادگار امام تمامی بازی‌های خانگی را در زمین تمرینی خود برگزار کردند و ضمن اینکه از شرایط مناسب برای انجام بازی رسمی به دور بودند، در اختیار نداشتن خیل عظیم هواداران نیز موجب شد تا آنها به راحتی امتیازات مصاف‌های خانگی را از دست بدهند.
,شاید درست نباشد قیاس مع‌الفارق کرد اما اگر سرخ‌پوشان تبریز در خانه نیز به سان خارج از خانه عمل می‌کردند، در حال حاضر وضعیت به مراتب بهتری می‌داشتند و در چنین شرایطی دیگر بحث بازی کردن قبل و بعد تیم رقیب یعنی پرسپولیس هم وجود نداشت.
,بنابراین باید به مسئولان ورزش استان به دلیل این عقب افتادگی تیم محبوب تراکتورسازی مدال و تندیس افتخار داد؛ مسئولانی که هنگام شدیدترین جریمه‌ها علیه تراکتورسازی و هوادارانش همواره روزه سکوت اختیار کردند که نتیجه این خیانت‌ها همان می‌شود که در بازی نفت بر سر تراکتورسازان آمد یا داستان پرویز هادی که با حق‌خوری آشکار از حضور در المپیک بازماند!
,در یک کلام با بازی‌های این فصل تراکتورسازی به این نتیجه می‌توان رسید که کاش تمامی بازی‌های نماینده محبوب فوتبال آذربایجان خارج از خانه برگزار می‌شد چون در این صورت نه هزینه‌ای از جرایم ناعادلانه کمیته انضباطی گرفته تا نگهداری چمن و بازی در ورزشگاه یادگار امام روی دست سرخ‌ها می‌ماند و نه اینگونه امتیازات به سادگی از دست می‌رفت.
,گرچه باید در این آرزو باید چشم‌ها را بر شور و هیجان پرشورها در ورزشگاه یادگار امام بست؛ شوری که مشخصه تراکتورسازی و جزء جدایی‌ناپذیر این تیم است و هرگز نمی‌توان آنها را از یکدیگر منفک دانست.
,انتهای پیام/
انتهای پیام/
انتهای پیام/
انتهای پیام/
انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه