توانمندسازی سیاسی زنان!

مرور وعده‌های آقای حسن روحانی به زنان در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، بیانگر برجسته سازی موضوعات سیاسی در ادبیات رئیس جمهور نظیر«تبعیض میان زنان و مردان» است، موضوعاتی که از دیدگاه دولت تدبیر و امید بر نیازهای اساسی و حیاتی زنان در مسایل اشتغال و معیشت، برتری و اولویت پیدا کرده است!

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از سبلان‌ما، معاون رئیس جمهور در امور بانوان در سفر اخیر به اردبیل در اظهاراتی گفته که با وجود دستاوردهای کسب شده در حوزه آموزش و بهداشت، ایران در شاخص توانمندی سیاسی بانوان رتبه پایینی دارد؛ او ضمن ابراز نگرانی از این وضعیت، خواستار توانمندسازی زنان از طریق مشارکت بیشتر در عرصه‌های سیاسی شده است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, سبلان‌ما, .,

شهیندخت مولاوردی همچنین با اذعان به این که اغلب مطالبات مردمی، ارتباط مستقیمی با اشتغال و مسایل اقتصادی دارد، از این که جمعیت زنان ایران از جایگاه خود در مشارکت فعالیت های سیاسی در مقایسه با زنان دنیا، در فاصله زیادی قرار دارند، اظهار تاسف کرده است.
دولت یازدهم با پیروی از الگوی توسعه مشارکت سیاسی بین المللی، در شرایطی چنین هدفی را دنبال می کند که بدون توجه به این واقعیت که هیچ الگویی از توسعه به طور کلی قابل انطباق با تمام فرهنگ ها نیست و لذاست که نیازهای زنان ایران لزوماً و صرفاً از دریچه الگوی وارداتی،قابلیت اجرایی ندارد.
برای بسیاری این پرسش مطرح است در شرایطی که مشکلات اشتغال و اقتصادی زنان در بسیاری از کشورهای در حال توسعه در پله اول متوقف مانده است تا چه حد مشارکت سیاسی می‌تواند برای آنان ضرورت و معنا داشته باشد؟ ضمن این که در این هیچ تردیدی نیست که برنامه‌های توسعه بدون حضور زنان بی‌معناست و زنان باید در فرایند توسعه، مشار کت عادلانه داشته باشند.
دولت یازدهم با سپردن برخی پست های مدیریتی به زنان در رده های گوناگون و امتثال استانداران در اجرای این تاکتیک، سعی کرده که عزم جدی خود را در این زمینه به منصه ظهور وبروز برساند تا به زعم خود به شاخص های بین المللی در توسعه پایدار که به گفته دولتمردان همانا توسعه مشارکت سیاسی زنان است، دست یابد، امری که در دولت اصلاحات به عنوان اصلی ترین شعار و برنامه دولت وقت تئوریزه شد اما به دلیل درک نادرست از توسعه پایدار و همه جانبه و رویکرد صرفاً تک بعدی و غفلت از مسایل اقتصادی و معیشتی بی نتیجه ماند و هدف موردنظر تحقق نیافت.
از طرفی لحن این سخنان و تناسب زمانی آن با ماههای منتهی به اردیبهشت ماه 96 ، بار دیگر این شائبه را ایجاد می کند که دولت آقای روحانی با نگاه جنسیتی، برنامه ویژه ای برای نیمی از جمعیت ایران دارد بی آنکه درباره مجموعه بیشمار و بلاتکلیف معضلات و مشکلات اشتغال و معیشت زنان که فهرست آن در برنامه های تبلیغاتی آقای روحانی در بحبوحه انتخابات مطرح شد، سخن به میان آمده باشد.
مرور وعده‌های آقای حسن روحانی به زنان در جریان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری، بیانگر برجسته سازی موضوعات سیاسی در ادبیات رئیس جمهور نظیر«تبعیض میان زنان و مردان» است، موضوعاتی که از دیدگاه دولت تدبیر و امید بر نیازهای اساسی و حیاتی زنان در مسایل اشتغال و معیشت، برتری و اولویت پیدا کرده است!
آمارها نشان می دهد که به دلیل رکود حاکم بر کشور به دنبال سیاست های اقتصادی دولت یازدهم و به رغم وعده های بیشمار گشایش اقتصادی پسابرجام و تعطیلی کسب و کار و تولید، آمار ازدواج در مقایسه با گذشته تنزل و طلاق و دیگر آسیب های اجتماعی ناشی از این مسئله رشد تصاعدی پیدا کرده است.
امروز در شرایطی دولت محترم، مشارکت سیاسی زنان و توانمندسازی سیاسی آنان را جزو اولویت ها مطرح می کند که کارنامه و گزارش شفافی درباره وعده های اساسی آقای روحانی به زنان در زمینه پوشش خدمات بیمه ای و تامین اجتماعی زنان خانه دار ،بخصوص زنان سرپرست خانوار، زنان بدسرپرست، زنان روستایی، تقویت نهاد خانواده و ... ارائه نمی شود.