محصولات تراریخته؛اما و اگرها(بخش دوم)
حمایت موسسات ظاهرا خیریه صهیونیستی از کشت تراریخته/انحصار بذرهای استراتژیک تراریخته در دست شرکت‌های آمریکایی
واقعیت جهانی در مورد محصولات دستکاری شده ژنتیکی این است که با گذشت بیش از ۲۰ سال از تولید تجاری این محصولات، انحصار بذرهای استراتژیک تراریخته همچنان در دست شرکت بزرگ آمریکایی «مونسانتو» قرار دارد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از زرخبر،در بخش اول یادداشت با عنوان «محصولات تراریخته؛ اما و اگرها/سلاحی تمام عیار برای برده‌داری نوین» به این موضوع اشاره شد که برخی دستکاری های ژنتیکی محصولات چنان مضر است که می‌تواند به عنوان یک سلاح تمام عیار علیه ملت‌ها و حتی برای عقیم سازی نسل‌ها مورد استفاده قرار گیرد؛ اما دانش محور بودن این محصولات و مزایای توصیفی آن به بهانه توسعه فناوری‌های نو سبب شده برخی نسبت به انجام و استفاده از آن روی خوش نشان دهند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, زرخبر, سلاحی تمام عیار برای برده‌داری نوین,راهیابی محصولات تراریخته به ایران
, راهیابی محصولات تراریخته به ایران, راهیابی محصولات تراریخته به ایران,اواخر دهه هفتاد محققان ایرانی به تحقیقات مهندسی ژنتیک ورود کردند و در سال ۱۳۷۸ برنج دستکاری شده ژنتیک با ژن مقاوم نسبت به آفت کرم ساقه‌خوار در کشور تولید شد.
,در سال‌های بعد نیز این روند ادامه پیدا کرد، و متناسب با ارتقای دانش بیوتکنولوژی موسسات تحقیقاتی کشور نیز تجهیز شده‌اند.
,در سال‌های ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۳ بسیاری از موسسات تحقیقاتی کشاورزی و پزشکی کشور به تجهیزات پیشرفته بیولوژی مولکولی مجهز شدند. این سال‌ها مقارن با همان زمانی است که زمزمه وجود تراریختگی در مواد غذایی وارداتی (به خصوص روغن آرژانتینی) مطرح شد. گرچه با کمال تاسف علی‌رغم اینکه ما ابزارهای تشخیصی مناسبی در اختیار داشتیم و چند پایان‌نامه دانشجویی نیز در این زمینه صورت گرفت اما برای تشخیص و برچسب‌گذاری این محصولات اقدام موثری از سوی مسئولان انجام نشد.
,برای ورود این محصولات به سفره غذایی مردم نباید عجله کرد. نباید فقط فشار رسانه‌ای ذی‌نفعان را در نظر گرفت البته لازم است در اسرع وقت زیرساخت‌های ارزیابی مخاطرات و انجام آزمون‌های سلامت و زیست محیطی این محصولات توسط تمامی مراجع ذی‌ربط فراهم شود.
,بنابر گفته برخی کارشناسان واردات محصولات تراریخته به کشور یک دهه کتمان شده است. زمانی که حساسیت‌ها نسبت به مخاطرات محصولات تراریخته تشدید شد، افرادی که اصرار به تولید انبوه و رهاسازی این محصولات در طبیعت داشتند ماجرای واردات تراریخته را در دهه اخیر علنی کردند و اذعان نمودند جای هیچ گونه نگرانی وجود ندارد؛ در صورتیکه سلامت یک محصول تراریخته را آزمایشگاهای ذی‌صلاح و بی‌طرف تعیین می‌کنند نه صرفا ادعای سلامت از سوی ذی‌نفعان.
,در شرایط فعلی جریان ترویج تراریخته در کشور سودمحور به نظر می‌رسد. عده‌ای شرکت‌هایی تاسیس کرده‌اند و از دولت برای این کار وام گرفته‌اند بنابراین اصرار دارند این محصولات زودتر تولید و وارد بازار شود و آنان هم به سودشان برسند.
,یک معاهده بین‌المللی در این زمینه می‌گوید محصول تراریخته پس از تولید باید از جنبه‌های گوناگون مورد آزمایش و بررسی قرار بگیرد تا مخاطرات سلامتی و زیست محیطی آن به حداقل کاهش یابد، انجام کامل این آزمایشات بعضا حدود ۱۳ سال طول می‌کشد.
,این مساله از آن جهت نگران کننده است که چرا موافقان محصولات تراریخته بیش از یک‌دهه واردات آن را مسکوت نگه داشته بودند و زمانی که از متوقف شدن واردات و تولید این محصولات بیمناک شدند، موضوع را رسانه‌ای کردند؟
,هر چند علی‌رغم تبلیغات بسیار زیاد محصولات تراریخته با اقبال فراگیر و مستمری مواجه نشده است و تولیدات تراریخته در سراسر دنیا عمدتا به ۴ محصول ذرت، کلزا، سویا و پنبه محدود می‌شود،برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که گویا افرادی در ایران مانند کشور چین قصد تراریخته کردن دو محصول برنج و پنبه را دارند. به نظر می‌رسد منافع اقتصادی ویژه‌ای پشت این مساله وجود دارد.
,برای کنترل آفات از جمله کرم ساقه برنج روش‌های مطمئن‌تری مانند سموم زیستی وجود دارد که می‌توان با حداقل خطر آنها را به کار بست. ولی برخی‌ها می‌خواهند به جای سموم شیمیایی از روش‌های بیولوژیک مشکل کرم ساقه‌خوار برنج را حل کنند بنابراین با تولید احتمالی انبوه برنج تراریخته، تولید برنج با روش‌های کم خطرتر و سازگار با محیط زیست در الویت آخر قرار خواهد گرفت.
,در صورت صحیح بودن این ادعا که تولیدات تراریخته باعث کاهش مصرف سموم می‌شوند باید مصرف سموم شیمیایی در برزیل (به عنوان دومین کشور تولید کننده محصولات تراریخته) بسیار کم باشد در حالیکه واقعیت امر چیز دیگری است.
,مصرف سالانه سم در ایران به ازای هر نفر ۴۰۰ گرم و در برزیل پنج هزار و ۲۰۰ گرم است بنابراین توسعه کشت تراریخته در برزیل نه تنها مصرف سموم را کاهش نداده بلکه باعث افزایش آن نیز شده است.
,سرانه بالای سموم شیمیایی و عوارض مخرب آن بر روی سلامتی انسانها و محیط زیست باعث ایجاد مشکلات زیادی در آنجا شده و چند سالی است که این کشور قوانین بسیار سخت گیرانه‌تری را در زمینه محصولات تراریخته اعمال می‌کند به طوری که برای رهاسازی یک محصول تراریخته در برزیل ۱۱ وزارتخانه باید مجوز صادر کنند.
,,
انحصار بذرهای استراتژیک تراریخته در دست شرکت‌های آمریکایی
, انحصار بذرهای استراتژیک تراریخته در دست شرکت‌های آمریکایی, انحصار بذرهای استراتژیک تراریخته در دست شرکت‌های آمریکایی,واقعیت جهانی در مورد محصولات دستکاری شده ژنتیکی این است که با گذشت بیش از ۲۰ سال از تولید تجاری این محصولات، انحصار بذرهای استراتژیک تراریخته همچنان در دست شرکت بزرگ آمریکایی «مونسانتو» قرار دارد. این کمپانی و شرکت‌های اقماری آن حدود ۸۰ درصد از تولید بذرهای ژنتیکی دنیا را در اختیار دارد و با استراتژی حساب شده وارد کشورها می‌شود.
,این کمپانی از حفاظ امنیتی و تجاری از جانب دولت آمریکا برخوردار است چراکه طبق قانون تجارت جهانی اگر هر مجموعه‌ای بدون پرداخت حق امتیار این کمپانی اقدام به کشت و تولید این محصولات نماید مجرم شناخته شده و باید غرامت پرداخت کند، در غیر این صورت با دولت آمریکا طرف خواهد بود.
,سود حاصل از محصولات تراریخته در جیب دولت آمریکا
, سود حاصل از محصولات تراریخته در جیب دولت آمریکا, سود حاصل از محصولات تراریخته در جیب دولت آمریکا,به این ترتیب و با توجه به حمایت دولت آمریکا از حق مالکیت معنوی این کمپانی‌ها سهم دولت در فروش آنها بین ۱.۲ تا ۱.۵ درصد است.
,این کمپانی‌ها بیشتر از طریق مجموعه‌های ظاهراً خیریه و عام المنفعه، مانند بنیاد صهیونیستی راکفلر و در قالب طرح‌های مشترک تحقیقاتی و بورس تحصیلی؛ نخبگان کشورهای هدف را تحت حمایت خود می‌گیرند بعد این افراد آموزش دیده این پیام را از درون به دولت‌ها منتقل می‌کنند که کشت محصولات تراریخته یک ضرورت انکارناپذیر بوده و هرگونه تعللی نشانه عقب‌ماندگی است. آنها به این نتیجه رسیده‌اند که بهترین روش توسعه تجارت محصولات تراریخته، نفوذ در دولت‌ها است.
,,
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه