گذری بر مد و مدگرایی/هنجار شکنی اجتماعی به بهانه ی آراستگی

پدیده مد شکلی از تقلید و پیروی و یکسان سازی اجتماعی اما متقابلا پیوسته و در حال تغییر است که از زمانی به زمان دیگر و میان طبقات مختلف اجتماعی متفاوت می باشد مد و لباس جزیی از فرهنگ است و اگر این جزء با کل فرهنگ در انطباق نباشد می تواند از ایزارهای تهاجم فرهنگی در موضوع ترویج مدهای غربی ناسازگار با فرهنگ جامعه باشد.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از تیار، شهر من تابلویی است رنگارنگ که انسان های درون آن با نوع پوشش و سبک زندگی خود به آن معنا می دهند گاهی می شود هارمونی از رنگ ها و تصاویر را در آن دید و گاهی می شود شلختگی و نازیبایی را به راستی چه چیزی به طرح و نقش های آن روح می دهد آیا به جز فرهنگ، هویت، سنت، سنتها، باورها و آیین ها چیزی هست که ماندگار شود و تصویری زیبا را به ارمغان آورد حال تصور کنید که در این هارمونی رفتار اجتماعی نوظهوری بروز کند و عده ای هم کورکورانه از آن تبعیت کنند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, تیار,

گستره‏ مد به اندازه‏ ى گستره‏ زندگی انسان است و تمامی شئونات آن را در بر می‌گیرد. به طور کلی هر کجا که پای جنبه زیبا شناختی در میان باشد، مد هم آنجا حضور دارد. عرصه پوشش، آرایش، محیط آرایی، مدل ماشین، مدل کیف، لوازم منزل،حتی ادبیات سیاسی، شیوه احوال‌پرسی، و خلاصه جنبه‌های زیبا شناختی همه متاع‌ها و کالاهای دنیوی، گستره مد و مد گرایی هستند. اما با وجود آن که مد و مدگرایی کل گستره‏ زندگی را در بر می‌گیرد، پوشاک و سبک و شیوه ‏ى آرایش، شاخص ترین کالای مد شونده محسوب می‌شوند.

هرچند مد همواره در بین همه نسل‌ها و عصرها وجود داشته است، اما آهنگ رشد آن تا دوره معاصر بسیار کند بوده است. در دوره معاصر به ویژه در چند دهه اخیر در واقع مد و مد گرایی به افراطی‌ترین حد خود رسیده است. شکی نیست که گسترش وسایل ارتباط جمعی همانند ماهواره و اینترنت از یک طرف و ارتقای سطح زندگی و رفاه و افزایش نقدینگی موجود در جوامع از علل اصلی آن هستند.

از طرف دیگر معمولاً مدها در بیشتر فرهنگ‌ها ظهور پیدا کرده و امری اجتناب ناپذیر‌ند. هیچ فرهنگی یافت نمی‌شود که کلمه مد در آن ناآشنا باشد، لکن در فرهنگ‌های مختلف ظهور و بروز مد و مدگرایی نسبی و متفاوت است.معمولاً جوامع دینی که هنوز به سنت‌های دینی خود پایبند هستند، پدیده مد و مد‌گرایی در آنها کند و ضعیف است.

مد و مدگرایی یکی از مسائل مهم و روز جامعه است این موضوع از جنبه های گوناگون اعتقادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و روانی بررسی و دیدگاه های متفاوتی درباره آن بیان شده است افرادی آن را نشانه رشد و تمدن بالا می دانند در مقابل نیز عده ای به شدت با آن مخالفت می کنند و آن را نوعی خودباختگی و بی هویتی می دانند.

در این میان افرادی می کوشند با جداسازی مدهای خوب و بد و یافتن اشتراک میان این دو گروه آنها را آشتی دهند ولی خود به سردرگمی در تعریف مد خوب و مد بد دچار شده اند. مدگرایی را به طور مطلق نمی توان رد کرد و از سویی پذیرش کامل و بی چون و چرای آن نیز عاقلانه نیست بلکه میانه روی در مدگرایی و مراقبت داشتن بر هماهنگی آن با فرهنگ و مذهب و ملیت خوی مناسب ترین راه برخورد با مد و مدگرایی و مراقبت داشتن بر هماهنگی آن با فرهنگ و مذهب و ملیت خویش مناسب ترین راه برخورد با مد و مدگرایی است.

در یک تقسیم بندی ساده مد و مدگرایی به سه دسته خانوادگی، اجتماعی و فردی تقسیم می شوند کارشناسان علوم اجتماعی مدگرایی را پناه بردن به آرامش ظاهری تعبیر کرده اند و برای آن عوامل مختلفی بیان نموده اند مانند طرد شدن یا عدم پذیرش فرد از سوی خانواده، عدم انطباق نظام ارزشی خانواده با نظام فرهنگی جامعه، عدم پاسخگویی خانواده به نیازهای اعضاء و از بعد اجتماعی نبود امکانات علمی، هنری، تفریحی و ورزشی و ...

وقتی فرد در شرایطی باشد که نیازهایش برآورده نشود و الگویی مناسب برای تقلید نداشته باشد در اینصورتاین افراد جذب گروههایی می شوند که کشش به تولید و الگوبرداری در آن گروهها بیشتر باشد.

در نتیجه می توان گفت زیبایی مفهوم مورد پسند عام است و هر فردی به زیبایی علاقمند است و می کوشد تا زیبا باشد زیبا زندگی کند و زیبا فکر کند هر گاه این زیبای به سمت انحراف رود عنوان مد به خود می گیرد و شاهد تغییراتی در اجتماع خواهیم بود در این صورت زندگی فردی و اجتماعی و خانوادگیممکن است دچار آسیب های بحران ساز شود وقتی مادر خانواده متناسب با مد روز و بدون چون و چرا پذیرای اندیشه ای باشد که با هویت و عرف در تضاد است می تواند آسیبی جبران ناپذیر به خانواده و در نهایت اجتماع وارد نماید.

نباید فراموش کرد گاهی امروزی شدن رابطه ی انسان را با گذشته اش که همان سابقه ی تاریخی و هویت فرهنگی اوست قطع می کند و این امر همان گریز از مرکز است گریزی که هویت و نوع نگرش های پیشین انسان را زیر سوال می برد.

پدیده مد شکلی از تقلید و پیروی و یکسان سازی اجتماعی اما متقابلا پیوسته و در حال تغییر است که از زمانی به زمان دیگر و میان طبقات مختلف اجتماعی متفاوت می باشد مد و لباس جزیی از فرهنگ است و اگر این جزء با کل فرهنگ در انطباق نباشد می تواند از ایزارهای تهاجم فرهنگی در موضوع ترویج مدهای غربی ناسازگار با فرهنگ جامعه باشد که دشمن از آن استفاده می کند با وجود این که بسیاری تصور می کنند مد تنها حربه ای برای افزایش فروش است اما این اصطلاح دارای مفهومی بسیار پیچیده تر می باشد تصور امروز ما از مد تصوری است است که رسانه های غربی برای اشاعه فرهنگ مبتذل خود در ذهن مخاطبان ساخته اند اما در واقع مد دارای وسعتی به پهنای جوامع و فرهنگ های بشر است.

انتهای پیام/

]