گزارش؛

• پنج‌شنبه ۰۵ اسفند ۱۳۹۵ ۱۵:۳۶
• کد خبر : 1047062

• اخبار
• سایر رسانه ها

ماه ها و حتی سالهاست که دیگر بازارها و مراکز تجاری بناب رنگ و بوی و شور و شوق را از رخ خود باخته است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از انعکاس بناب، شهری که مردمانش با اتحاد و اقتصاد و دینداری اش مشهور بود، اکنون در تنهایی به سر می‌برد، این همان شهریست که سالها پیش بازارهایش تا دیر وقت در رفت و آمد و خرید و فروش بود، ولی اکنون به جرأت میگویم، بازار این شهر رو به نابودی است.

واقعا چه شده است؟ چه بلایی سر این شهر آمده است؟ مردم دیگر به خرید نیاز ندارند؟

سوال های زیادی ذهن مردم را در این مورد مشغول کرده است، ولی کسی در پی جواب این مسئله نمی‌گردد.

 همیشه مسئولان را متهم به عدم توجه به مسائل بازار دانستیه ایم، ولی آیا تنها متهم این مسئله مسئولان شهر هستند؟

بله درست است، این را نمی‌توان انکار کرد که مسئولان نیز باید به بازار رسیدگی می‌کردند. ولی بهتر است به این مسئله عمیق تر بیاندیشیم، و از سمت و سوی دیگری به این مسئله نگاه کنیم.
مسئولان جادوگران و معجزه گران الهی نیستند که از آسمان برایمان نعمت نازل کنند، ما خودمان باید ایراد کار را ریشه یابی کنیم.

به راستی، ایراد کار در چیست؟ تا کنون با خود به این اندیشیده اید که شاید ضربه اصلی را، ما به این شهر زده باشیم؟

غالبا خیر، هیچکدام از ما به این فکر نکرده ایم که شاید یک وجه این مسئله به تک تک ما باز می‌گردد.

فروشندگان و بازاریان و کسبه ای که با قرض و بدهی و از ترس آبرویشان مغازه های خود را به زور سر پا نگه می دارند، و مردمانی که دیگر حتی توان خرید نان شب برای خانه را هم ندارند.

واقعا چه زیر ملافه سفید این شهر می‌گذرد؟ آیا واقعاً این شهر در باطن هم به این زیبایی به سر می‌برد؟

بناب، شهری که اصالت فرهنگ و صنعت و دینداری اش در کشور همیشه مطرح و زبانزد هم وطنان بوده است، ولی سالهاست که دیگر خرید هایمان وجهه جدیدی به خود گرفته است، یا بهتر بگویم خیلی با کلاس شده ایم!

برایمان افت دارد خرید‌های مان را از شهر خودمان بکنیم.

مدتی است که دیگر خریدهای خود را از بناب نمی کنیم برای مثال لوازم برقی خود را از شهرهای مرزی که کالای غیر بومی را به قیمت ارزان به فروش میرسانند میگیریم، حتی پارچه ای را که برای دوخت لباس برای خود تهیه می کنیم از شهرهای مرزی خریداری می‌کنیم یا کیف و کفش و لباسهای عیدمان را هم از شهرهای دیگر می‌خریم.

البته برای مان افت کلاس خواهد داشت اگر مبلمان خانه مان را از یافت آباد تهران نگرفته باشیم، چون خرید از آن جا هم شیک است هم کلاس دارد.

کار به جایی رسیده است که دیگر مصالح ساختمانی خود را نیز از شهرهای دیگری خریداری میکنیم. این اواخر که دیگر کلا مد شده است که بگوییم فلان جنس را از فلان شهر خریده ایم.

 و اما از فروشنده های محترم بگویم، بهتر است اصل تغییر نرخ‌ها را هم بدانیم.

همه ما از به وجود آمدن بازارها و برج های بزرگ تجاری در شهر باخبریم، یادمان می  آید در زمان افتتاح این مراکز چه مشتری های خوبی داشتند که پس از مدتی باز هم همین ازدحام جمعیت بود که کار خود را در تعیین قیمت ها انجام داد.
قیمت ها به سقف رسید، چرا که زمانی این مراکز خرید نگین و دردانه شهر بودند فروشندگان از شیرینی بالا رفتن قیمت ها لذت بردند و دلار را به رخ مردم کشاندند.
وقتی هم سوالی می شد از مغازه داران تنها جوابی که می دادند این بود: بازار کشش دارد، مغازه هایمان اجاره است و الی ماشاءالله…

ولی الحق ولانصاف، می دانید خرید هایی که از شهرهای دیگر میکنیم؟ چه بلایی سر شهر خودمان می‌آوریم؟ تا به حال به این فکر کرده اید که امکان دارد همه ما مقصر باشیم؟

دیگر بازار بناب روبه تعطیلی است.

 اکثر بازاریان مغازه‌های خود را جمع کرده اند و مابقی نیز یا پشتوانه مناسب مالی دارند و یا به جهت حفظ آبروی خود، در مغازه های شان را تخته نکرده اند.

به راستی همشهری، با شهر خود چه می کنی؟ بی خبر از این هستی که من وابسته به تو، و تو وابسته به دیگری هستی؟ به این فکر کرده ای که این شهر همیشه وابسته به شهروندانش است؟ آیا میدانی با خرید از شهره‌های دیگر قدرت مالی شهر خود را از بین میبریم؟ با شهر خود چه می کنیم؟
جوانان و فرزندانمان بیکار می‌شوند، مغازه ها بسته می‌شود، بازار تعطیل می‌شود، خانه‌ها به فروش میرسد، سفره ها خالی از نان می مانند.

شاید به نظر شما این مسئله یک شوخی باشد. درسته، این یک شوخی است، شوخیی که به بهای جان شهرمان تمام می‌شود.

اگر من و شما دست بکار نشویم و اشتباهمان را همچنان ادامه دهیم و اشتباهات گذشته را جبران نکنیم، عاقبت این شهر نه اینکه بهتر نمی‌شود بلکه بدتر و بدتر هم خواهد شد، چرخه اقتصادی این شهر در دستان من شماست.

این تک‌تک ما هستیم که در آخر شده ایم یک شهر و شهروندانش بیایید شهر خود را نجات دهیم.

شهر صنعت و اقتصاد کشور را با اشتباهمان از بین نبریم، بیایید آینده جوانان فرزندان خودمان را از بین نبریم.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #