مفاخره حضرت زهرا(س) با همسرش امیرالمومنین علی(ع)؛
نگاهی به کتاب «عشق ذوی القربی» به قلم بانو علویه همایونی
کتاب «عشق ذوی القربی» به قلم بانو همایونی است و متن آن ترجمه و شرح حدیث مفاخره حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها است که در آن هرکدام از این بزرگواران به طرز زیبایی به بیان فضائل خود می پردازند[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ ندای اصفهان، بانو زینت السادات علویه همایونی از اساتید پیشکسوت حوزه علمیه خواهران و شاگرد بانو مجتهده امین است، که در ۱۰تیرماه ۱۳۹۵ در سن صدسالگی به علت کهولت سن در اصفهان درگذشت. بانو همایونی در کنار استاد بزرگوارش، نمادهایی بی‌‌بدیل از بانوان ایرانی هستند که با اراده‌ای استوار از تنگنای محدودیت‌ها و مصائب می‌گذرند تا چراغ هدایت را در برابر نسل‌های آینده خود برافروزند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, ندای اصفهان,تأسیس حوزه علمیه خواهران و تألیف کتبی از جمله زن مظهر خلاقیت الله، نسیم ولایت، عشق ذوی‌القربی، سفرنامه، زندگی‌نامه بانو امین، ترجمه اربعین الهاشمیه و ترجمه کتاب اسرارآلایات صدرالمتألهین شیرازی از جمله سوابق این بانوی فقیه بود.
,کتاب «عشق ذوی القربی» به قلم بانو همایونی است که توسط انتشارات «کانون پژوهش» در سال ۱۳۸۴ در ۳۰۰۰ نسخه به چاپ دوم رسیده و پس از آن دیگر تجدید چاپ نشده است. متن کتاب ترجمه و شرح حدیث مفاخره یا ملاطفه حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها است که در آن هرکدام از این بزرگواران به بیان فضائل خود می پردازند.
,متن زیر مقدمه چاپ دوم این کتاب به قلم بانو علویه همایونی است که در آن نگارنده به بیان نحوه نگارش این کتاب می پردازد.
,متن کامل حدیث و ترجمه فارسی آن را از (اینجا) بخوانید.
, اینجا,***
,در سال ۱۳۷۲ هجری شمسی عشق ذوی القربای رسول اکرم صل الله علیه و آله به ویژه توسّل به یگانه محبوبه باری تعالی و رسول خدا صل الله علیه و آله مرا بر آن داشت که جزوه ای به نام «مودّه فی القربی» درباره محبت آن ها بنگارم و نیز در کتاب عوالم العلوم حدیثی از ابن شاذان مبنی بر گفتگو و مزاح امیرالمومنین با زوجه خود زهرای اطهر علیها سلام به نظر رسید که مورد توجه واقع شد؛ ولی چون فرصت شرح و بسط آن نبود فقط عبارت آن درج گردید و بعدا که فرصتی بدست آمد و جملات آن مورد دقت و توجه قرار گرفت با خودم گفتم صحیح است که آن بزرگواران با هم مزاح نموده اند ولی تلویحا خود را به ما معرفی نموده و به شناسائی خود پرداخته اند و سخنان آنها بی مأخذ و بی مبنا نیست، زیرا علی و فاطمه سلام الله علیهما دو نقطه حاوی حروف و کلماتند و سخنان آنها مفید حکمت و گنجینه دانش است و عامل تعلیم و تربیت؛ و سزاوار نیست از آن ها به آسانی بگذرم و باید به جستجوی ماخذ و مبناء آن ها برآمد، این بود که هر جمله از آن ها مورد توجه و تحقیق قرار گرفت و تا آنجا که امکانات یاری نمود و مقدور قابلیت و استعداد بود کوشش و پژوهش در آن ها به عمل آمد که حقیقت و واقعیتی درک شود و نورانیتی حاصل گردد و نیز خلوص و صداقتی نسبت به اولیاء خدا و والیان حق تثبیت پذیرد.
,در هر حال گرچه جملات مقاله بیش از صد کلمه مستقل بود ولی متاسفانه به شرح بسط بیش از نصف آن ها توفیق نیافتم.
,چنان که گفته شد قسمتی که در سال ۷۲ نوشته شده بود، به نام «موّده فی القربی» منتشر گردید ولی چون در ضمن تحقیقاتی که داشتیم با کتابی به چنین اسم (یعنی موده القربی) برخورد نمودم، نام این کتاب را با اینکه در واقع دنباله همان نوشته سال ۷۲ است به نام «عشق ذوی القربی» تغییر دادم.
,
, امید است که عشق خوانندگان به مطالعه این کتاب کمتر از عشق نویسنده آن نباشد و لذت ویژه ای از توسل به بی بی عالم و ذریه طاهرینش سلام الله علیهم احساس گردد و از خواندن مطالب شیرین تر از قند آن حال و روحانیتی دریافت شود که فرموده استاد علامه طباطبائی رحمه الله علیه برای مطالعه کنندگان محقق گردد که گفته اند:
,مهر خوبان دل و دین از همه بی پروا برد رخ شطرنج نبرد آنچه رخ زیبا برد
,تو مپندار که مجنون سر خود مجنون گشت از سمک تا به سهابش کشش لیلی برد
,من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه ذره ای بودم و مهر تو مرا بالا برد
,من خس بی سر و پایم که به سیل افتادم او که می رفت مرا هم به دل دریا برد
,جام صهبا ز کجا بود مگر دست که بود که درین بزم بگردید و دل شیدا برد
,خم ابروی تو بود و کف مینوی تو بود که به یک جلوه ز من نام و نشان یکجا برد
,خودت آموختیم مهر و خودت سوختیم با برافروخته روئی که قرار از ما برد
,همه یاران به سر راه تو بودیم ولی خم ابروت مرا دید و ز من یغما برد
,همه دلباخته بودیم و هراسان که غمت همه را پشت سر انداخت مرا تنها برد
,پیشگفتار چاپ اول
,نزدیک سی سال افتخار اداره کردن و خدمتگزاری مکتب شریف فاطمه سلام الله علیها را به عهده داشتم و هر صبح که وارد مکتب می شدم مثل اینکه در محضر فاطمه اطهر سلام الله علیها وارد شده و آن حضرت را می بینم سلام عرضه می داشتم و از وجود ذی جود ایشان استمداد می نمودم و به عشق اینکه فعالیتم زیر نظر آن حضرت است با دقت هرچه تمام تر مشغول کار و تدریس می شدم زیرا به دلایلی برایم ثابت بود که آن سرور توجه ویژه ای به این مکتب معطوف داشته اند و نیز معتقد بودم که در این مکان مقدس نباید تخلف رخ دهد و باید با اخلاص کامل عمل شود ولی چون به علت عارضه قلبی از مکتب کناره گرفتم کناره گیری از صاحب مکتب یعنی زهرای اطهر سلام الله علیها مقدورم نبود و هر صبح احساس محرومیتی داشتم که سلام و توسلی از من فوت شده و از فیوضات وجود مقدس سرور گرامی فاطمه زهرا سلام الله علیها مهجور مانده ام.
,آری هر روز سلام و اظهار ارادت خدمت آن حضرت و دو کلمه راز دل گفتن با آن یگانه محبوب الهی بسیار لذیذ و نشاط آور است و نیروی مخصوصی به انسان می بخشد و ترک آن تاسف آور و موجب نگرانی روحی و ملامت فراوان می گردد.
,و بالاخره پس از بررسی بعضی آیات و روایات در رابطه با اوصاف بی نظیر آن حضرتت آیه شریفه «قل لا أسألُکُم علیهِ أَجراً إِلاّ المَوَدَّهَ فیِ القُربی»(**) که وجه تسمیه کتاب را نیز معلوم می کند، توجه مرا به خود جلب نمود و عشق و علاقه مرا به این آیه مبارکه معطوف داشت و از صاحب قرآن در بیان آن طلب توفیق و استمداد نمودم و شروع به نوشتن کردم ولی البته معلوم است که هیچکس از عهده تفسیر و بیان اینگونه مطالب تا به حال به طور کامل برنیامده است تا چه رسد بی بضاعت ترین آنها حقیر و فقیری چون من، اما با همه اینها نکته گیری استادان را چون دانشجوئی محتاج به جان می پذیرم، امید است که مطالب این رساله موجب افروختگی عشق و علاقه خوانندگان محترم گردد و بیش از پیش جویای شناخت «ذوی القربی» حضرت رسول اکرم صل الله علیه و آله باشند.
,(**) ناگفته نماند که در قرآن شریف کلمه «فی القربی» و «ذَی القُربی» و «ذَوی القربی» هر سه آمده است و به فرموده روایات مصداق آنها علی (ع) و فاطمه زهرا (س) و فرزندانشان علیهم السلام می باشند.
,…
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه