اخبار داغ

گفتگو با «محمد عارف» نویسنده «سرزمین تات ها و مادها»

آیین کوله چارشمه در کمیجان/رسم ماندگاری که در آن مصیبت دیدگان شاد می شوند

آیین کوله چارشمه در کمیجان/رسم ماندگاری که در آن مصیبت دیدگان شاد می شوند
هرساله شب های چهارشنبه سوری در تعدادی از روستاهای کمیجان، شعله های سرکش یا نیمه جان آتش، بر فراز پشت بام ها، حال و هوای دیگری به زمین و آسمان منطقه می بخشد هرچند قبل ازجشن و آتش برپا کردن ابتدا از مصیبت دیدگان دلجویی می شود.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمد عارف، انسان شناس فرهنگی و عضو هیات علمی دانشگاه از چهره های برجسته علمی پژوهشی کشور، در گفتگو با خبرنگار سلام کمیجان، در خصوص اعیاد ایران باستان گفت:ﺁﻧﭽﻪ ﻣﺴــﻠﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻰﺭﺳــﺪ اینست ﻛﻪ ﻧﻴﺎﻛﺎﻥ ﻣﺎ ﺑــﺮﺍﻯ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﺍﻣــﻮﺭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺻﺎﺣﺐ ذوق ﻭ ﻧــﮕﺎﻩبان ﻓﺮﻫﻨــﮓ ﻭ ﺗﻤﺪﻧﻰ ﺳﺮﺷــﺎﺭ ﺍﺯ ﺣﻜﻤــﺖ ﻭ ﭘﻨــﺪ ﻭ ﺍﻧﺪﺭﺯ ﻭ ﻧﻜﻮﺩﺍﺷــﺖ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ. ﻳﺎفته ﻫﺎﻯ ﭘﮋﻭﻫﺸــﻰ ﺍﻧﺴﺎﻥﺷﻨﺎﺳــﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻫﻤﭙﺎﻯ ﻣﻠﻞ ﻛﻬﻦ ﺟﻬــﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔــﻰ ﺭﻭﺑﻪﺭﺷــﺪﻯ ﺩﺭ ﺯﻣﻴنهﻫﺎﻯ ﻓﺮﻫﻨﮕــﻰ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋــﻰ، ﺳﻴﺎﺳــﻰ ﻭ ﺍﻗﺘﺼــﺎﺩﻯ ﺩﺍﺷــﺘﻪﺍﻧﺪ.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

این استاد دانشگاه افزود: ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﻣﺘﺎﺳــﻔﺎﻧﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻧﻨﻮﺷــتهﺍﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺷــﺒﺨﺘﺎﻧﻪ ﭘﮋﻭﻫﺸــﮕﺮﺍﻥ ﻣﺮﺩﻡﺷﻨﺎﺳﻰ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﻴﺎﻥ، ﺭﻭﻣﻰﻫﺎ، ﺭﻭﺱﻫﺎ، ﺍﺭﻣﻦﻫﺎ ﻭ ﺣﺘﻰ ﮔﺰﺍﺭﺷﮕﺮﺍﻥ ﻋﻤﻮﻣﻰ بخش هایی اندک از آن همه مدنیت ایرانیان را ﻧﻮﺷــﺘﻪﺍﻧﺪ. ﺍﻣﺎ ﺳﻮﺍﻯ ﻫﻤﻪ ﺍﻳﻦ ﻛﻮﺷﺶﻫﺎﻯ ﺭﺍﻳــﺞ ﻫــﺮ ﻋﺼــﺮ ﻭ ﺩﻭﺭﻩﺍﻯ ﺩﺭ ﺍﻳــﺮﺍﻥ ﻧﻴــﺰ ﺧﻨﻴﺎﮔــﺮﺍﻥ ﺩﻭﺭﻩ ﮔﺮﺩ، ﺗﺬﻛﺮﻩ ﻧﻮﻳﺴــﺎﻥ ﻭﻗﺖ، ﻫﻨﺮﻣﻨــﺪﺍﻥ ﻭ ﺍﺩﺑــﺎ ﻭ ﺧﻠﻮﺕ ﻧﺸــﻴﻨﺎﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻛﻬﻦ نیز ﺧﻮﺍﺳــﺘﻪ ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳــﺘﻪ ﺑﻪ ﺛﺒﺖ ﻭ ﺿﺒﻂ ﻭ ﮔﺎﻫــﻰ ﻧﻴــﺰ ﺑﻪ ﺗﺤﻠﻴــﻞ ﻭ ﺗﻔﺴــﻴﺮ ﺭﺧﺪﺍﺩﻫﺎﻯ ﻓﺮﻫﻨﮕﻰ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻓﻮﻟﻜﻠﻮﺭﻳﻚ ﻣﻮﺟﻮﺩ در فرهنگ مردم ایران ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻭﺭﺯﻳﺪ ﻩﺍﻧﺪ. ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻــﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﻋﺘﻨﺎﻯ ﻓﻮﻟﻜﻠﻮﺭﻳﻚ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﻛﻬﻨﺴﺎﻝ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻜﻮﺩﺍﺷﺖ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﻭ ﻣﻨﺎﺳﻚﮔﺬﺍﺭ ﺑﻮﺩﻩ ﻛﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎ، ﻓﺮﻡﻫﺎ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﻫﺎﻳﻰ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺩﻳﺪﻩ ﻳﺎ ﺷﻨﻴﺪﻩ ﻣﻰﺷﻮﺩ.

,

دو فصل "هَمَه" و "زَینَه"  در فصول ایرانیان باستان

, دو فصل "هَمَه" و "زَینَه"  در فصول ایرانیان باستان, دو فصل "هَمَه" و "زَینَه"  در فصول ایرانیان باستان,

نویسنده کتاب کمیجان سرزمین شگفت انگیز تات ها و مادها ادامه داد: "هَمَه" و "زَینَه" ﺩﺭ ﺗﻘﺴــﻴﻢﺑﻨﺪی ﻓﺼﻮﻝ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﺎﺳــﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷــﺪﻩ ﻛﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺳــﺎﺱ ﻧﻴﺰ ﺩﻭ ﺟﺸﻦ ﺑﺰﺭگ (ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﻪ) یعنی ﺟﺸﻦ ﻛﺸﺎﻭﺭﺯﺍﻥ ﻭ (ﺯﻣﺴﺘﺎﻧﻪ) یعنی ﺟﺸﻦ ﭼﻮﭘﺎﻧــﺎﻥ، ﺑــﻪ ﺩﻟﻴــﻞ ﺍهمیـﺖ ﻛﺸــﺎﻭﺭﺯﻯ ﻭ ﺩﺍﻣﺪﺍﺭﻯ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺮﺳــﻮﻡ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳــﺖ. ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺟﺸــﻦ ﻛﻪ ﻳﻜﻰ ﺑﻪ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻓﺼﻞ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ (ﻛﻮسهﮔﺮﺩﻯ) ﺩﺭ ﺩﻫﻢ ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎﻩ ﻭ دیگری ﻋﺮﻭﺱ ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ(ﺧﻮﺷﻪﭼﻴﻨﻰ) ﺩﺭ ﺍﻭﻝ ﺗﻴﺮﻣــﺎﻩ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ، ﺍﺯ ﺷــﺎﺩﻯﻫﺎﻯ آیینی و ﺩﺍﺋﻤﻰ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴــﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﻀــﻮﺭ ﺧﺪﺍﻭﻧــﺪﮔﺎﺭ ﺧــﻮﺩ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴــﺘﻪﺍﻧﺪ. ﺑــﺎ ﺍﻳﻦ ﺣﺎﻝ ریشه ی ﺑﺴــﻴﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﻣﺪﻧــﻰ این آیین ها که حاصل ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣــﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎﺳــﺘﺎﻥ است ﺭﺍ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﺳـﻚﮔﺬﺍﺭ (ﺗﻮﻟﺪ، ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻭ ﻣﺮگ) ﺟﺴــﺘﺠﻮ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺳــﻮﺭﻯ ﻳﺎ ﭼﻬﺎﺭﺷــﻨﺒﻪ ﺳــﻮﺭﻯ یکی ﺍﺯ ﺍﺭﻛﺎﻥ ﺟــﺪﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﻰﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

,

معمولا چهارشنبه آخر هر سال (ماه مارس) را اغلب قبایل و کیش های ایرانی، به ویژه زرتشتیان و پاره ای از غیر ایرانیان بر پایه آیین نیاکان خود به نگاهبانی آتش که به آن سوری می گفته اند، می پرداخته اند و در بخشی از مراسم از روی آتش می پریده اند. نکته جالب توجه در این است که ارمنی ها، گرجی ها و پاره ای از قفقازی ها نیز در چهارشنبه آخر سال جشن آتش را با عنوان " دِرِن دِز"پاس می داشته و کماکان اجرا می کنند.

,

عدم ارتباط چهارشنبه سوری با آتش پرستی

, عدم ارتباط چهارشنبه سوری با آتش پرستی, عدم ارتباط چهارشنبه سوری با آتش پرستی,

پژوهشگر برتر دانشگاه های ایران با اشاره به عدم ارتباط جشن سوری با آتش پرستی گفت: ﺳــﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺟﺸــﻦ ﻧﮕﺎﻫﺒﺎﻧــﻰ ﺁﺗﺶ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺮﺳــﻮﻡ ﺑﻮدﻩ ﻭ ﻫﺴﺖ ﻫﻴﭻ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃــﻰ ﺑﻪ ﺁﺗﺶﭘﺮﺳــﺘﻰ ﻳﺎ ﻛﻔــﺮ ﻳﺎ ﺟﻬﺎﻟﺖ ﻧﺪﺍﺷــﺘﻪ ﻭ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﻠﻜﻪ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﻧﻜﻮﺩﺍﺷﺖ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﭼﻬﺎﺭﮔﺎﻧﻪ(ﺁخشیج)ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﺮﺑﻰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺍﺭﺑﻌﻪ ﻣﻰﮔﻮﻳﻨﺪ. ﺁﺗــﺶ، ﺁﺏ، ﻫــﻮﺍ  ﻭ ﺯﻣﻴﻦ(ﺧــﺎﻙ)ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺟــﺰﻭ ﭼﻬــﺎﺭ ﺗﺨﺘﻪﻯ ﭼﺮﺥ ﻫﺴــﺘﻰ ﺑﻪ ﺷــﻤﺎﺭ ﻣﻰﺁﻣــﺪﻩ ﻭ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻫﺮ ﭼﻬﺎﺭ ﻋﻨﺼﺮ ﺭﺍ ﻣﻜﻤﻞ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻯ ﺭﺳــﻴﺪﻥ ﺑﻪ ﺑﻰﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻰﺩﺍﻧﺴﺘﻪﺍﻧﺪ. ﻛﻤــﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ، ﺁﺏ ﺑﻪ ﻣﻬﺮﻳﻪ ﺣﻀﺮﺕ ﺯﻫﺮﺍ (ﺱ) ﺗﺒﺪﻳــﻞ ﮔﺮﺩﻳــﺪﻩ ﻭ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﭼﺮﺍﻍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺗﻤﺜﻴﻞﺍﻧﮕﺎﺭﻯ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳــﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﻋﻨﺼﺮ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣــﻮﺭﺩ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ (ﻧﻪﭘﺮﺳــﺘﺶ( ﺍﻳﺮﺍﻧﻴــﺎﻥ ﺑــﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﻴــﭻ ﺭﺑﻄــﻰ ﺑﻪ ﻫﻴﭻﻳــﻚ ﺍﺯ ﺍﺩﻳﺎﻥ ﻭ ﻛﻴﺶﻫــﺎ ﻭ ﻣﺬﺍﻫﺐ ﻭﻗﺖ ﻧﺪﺍﺷــﺘﻪ ﺍﺳــﺖ.

,

ﺁخشیج ﻫﺎﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧــﻰ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺮﺩﻡ ﻓــﻼﺕ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻭ ﺧﺎﻭﺭ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻭ ﺣﺘﻰ ﺁﺳــﻴﺎﻯ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻭ ﻗﻔﻘﺎﺯ ﻧﻘﺶ ﺣﻴﺎﺗﻰ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻛــﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺍﺷــﺎﻋﻪ ﮔﺮﺍﻳــﺎﻥ ﺑﻴﻦﺍﻟﻤﻠﻠﻰ، ﺩﺭ قفقاز و آسیای میانه و خاور نزدیک و تا نیمی از ﺍﺭﻭﭘﺎ ﻫﻢ ﺭﺍﻳﺞ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. 

,

جایگاه آتش در تفکرات ایرانیان باستان

, جایگاه آتش در تفکرات ایرانیان باستان, جایگاه آتش در تفکرات ایرانیان باستان,

نامزد قلم طلایی بین المللی سینمایی با بیان جایگاه آتش در تفکرات ایرانیان باستان ادامه داد: ﺁﺗﺶ ﻭ ﮔﺮﺍﻣﻴﺪﺍﺷــﺖ ﺁﻥ ﺑﻪ ﭘﻴــﺶ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩ ﺯﺭﺗﺸــﺖ ﻭ ﺣﺘﻰ ﺑﻪ ﭘﻴــﺶ ﺍﺯ ﻣﻬﺮ ﺑﺮ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ. ﺑﻰﺳــﺒﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺍﻳﺎﺗﻰ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺯﺭﺗﺸــﺖ ﺩﺭ ﺁﺗﻮﺭﭘﺎﺗﻜﺎﻥ(ﺁدرﭘﺎﺗﻜﺎﻥ، ﺁﺩﺭﺑــﺎﺩﮔﺎﻥ، ﺁﺩﺯ ﺁﺑــﺎﺩﮔﺎﻥ ﻭ ﺁﺫﺭﺑﺎﻳﺠﺎﻥ) ﺗﻮﻟﺪ ﺷــﺪﻩ ﺍﺳــﺖ. ﻳﻌﻨﻰ ﺗﻮﻟﺪ ﺯﺭﺗﺸﺖ ﺩﺭ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ ﺁﺗﺶ، ﺷﻤﺎﻝ ﻏﺮﺑﻰ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺷــﺮﻕ ﻭ ﺷﻤﺎﻝ ﺷــﺮﻗﻰ ﻭ ﺣﺘﻰ ﺑﻪ ﺁﺳﻴﺎﻯ ﻣﻴﺎﻧﻪ ﻫــﻢ ﺍﺷــﺎﻋﻪ ﮔــﺮﺩیده است. ﻫﻤــﻪ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻧﺸــﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﻜﻮﺩﺍﺷــﺖ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﻋﻨﺼﺮ ﻫﺴﺘﻰﺑﺨﺶ ﺍﻳﺮﺍﻧــﻰ (ﺁخشیج) ﻫﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳــﺖ، ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺑﻪ ﺭﻭﺷــﻨﻰ ﻣﻰﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﻛــﻪ ﺁﺗﺶ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻛﻴﺶ ﺧﺎﺻــﻰ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳــﺖ ﻭ ﻧﻪ ﻟﻄﻤــﻪﺍﻯ ﺑﻪ ﺩﻳﻦ ﻣﺒﻴﻦ ﺍﺳﻼﻡ ﻣﻰﺯﻧﺪ.

,

نویسنده کتاب درخت گیان افزود: ﺳــﻮﺭﻯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨــﮓ ﭘﻴﺶ ﺍﺯ ﺯﺭﺗﺸــﺖ ﻮرﻫﺮﺍﻡ ﻳﺎ ﺑﻬﺮﺍﻡ ﺷــﻴﺪ ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ بوده ﺍﻧــﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺳﻪ ﺷﻨﺒﻪ ﺁﺧﺮ ﺳــﺎﻝ شناخته می شده است در واقع پیش از روزشمار عربی ایرانیان باستان از نام ها برای روزها استفاده می کرده اند. مثلا سه شنبه را ورهرام شید یا بهرام شید می نامیده اند. نیاکان ما ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑــﻪ ﭘــﺎﺱ ﻧﺎﻡ ﻭﺭﻫﺮﺍﻡ ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷــﺖ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻣــﺮﺩﮔﺎﻥ، ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻜﺎﻧﻰ ﺩﻝ ﻭ ﺩﻭﺳــﺘﻰ ﻭ ﻋﺸــﻖ ﻭ ﮔﺬﺷــﺖ ﻭ ﻣﺤﺒﺖ ﻫﺎﻯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻰ ﻭ ﻓﺎﻣﻴﻠــﻰ ﻭ ﻗﻮﻣــﻰ ﻭ ﻗﺒﻴﻠــﻪ ﺍﻯ ﻭ ﻣﻠــﻰ می شناخته اند.

,

کارکردهای پنهان ﺳــﻮﺭﻯ ﻳــﺎ ﺟﺸــﻦ ﭼﻬﺎﺭﺷﻨﺒﻪ ﺳﻮﺭﻯ در فرهنگ باستانی ما ﺩﻗﻴﻘﺎ ﺻﻠﻪ ﺭﺣﻢ ﺍﺳﻼﻣﻰﺍﺳﺖ ﺑــﺎ ﺍﻳﻦ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﻭ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﭘﺎﻙ نیاکاﻥ ﻧﻴﺰ ﺣﺎﺿﺮ بوده ﻭ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺸﻦ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻰ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺍﺩﻏﺎﻡ ﺧﻮﺭﺷــﻴﺪ (ﻣﻈﻬﺮ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰ ﺧﺪﺍ) ﺑﺎ ﺁﺗﺶ ﻣﻮﺟﺐ ﺟﺸﻦ ﺑﻬﺮﺍﻡ ﺷﻴﺪ ﺩﺭ ﺁﺳﺘﺎﻧﻪ ﺳﺎﻝ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﮔﺮﺩﻳــﺪﻩ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺪ ﻧﻴﺴــﺖ ﺑﻠﻜــﻪ ﺑﺴــﻴﺎﺭ ﻫﻢ ﺧﻮﺏ ﺑــﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﺴﺖ.

,

دکتر محمدعارف تصریح کرد: اﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﻧﻴﺎﻛﺎﻥ ﮔﺮﺍﻥ ﺳــﻨﮓ ﻣــﺎ ﺩﺭ ﺍﻳــﻦ ﺭﻭﺯ ﺍﺑﺘــﺪﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺩﻳــﺪ ﺍﺯ ﻓﻘــﺮﺍ، ﻣﺴــﺘﻤﻨﺪﺍﻥ، ﺍﺯ ﻛﺎﺭﺍﻓﺘﺎﺩﮔﺎﻥ، ﺳــﺎﻟﻤﻨﺪﺍﻥ ﻭ ﺑﻰ ﻛﺴﺎﻥ ﻣﻰ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧــﺪ ﻭ ﺍﻭﻝ ﺑــﻪ ﺗﻌﻮﻳــﺾ ﻟﺒﺎﺱ ﻫــﺎﻯ ﺁﻧــﺎﻥ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧــﺪ، ﺧﺎﻧﻪ ﻫــﺎﻯ ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻤﻴــﺰ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺳــﭙﺲ ﺑﺎ ﺁﺗﺶ ﺍﻓﺮﻭﺯﻯ ﺑﺮ ﭘﺸــﺖ ﺑﺎﻡ یا ﺣﻴﺎﻁ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺷﺎﺩﻯ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑــﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫــﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﻣﻰ ﺭﺳــﻴﺪﻩ ﺍﻧﺪ.

,

ﺩﺭ ﺟﺸــﻦ ﭼﻬﺎﺭﺷــﻨﺒﻪ ﺁﺧــﺮ ﺳــﺎﻝ ﻫﻴﭻ ﺩﺭﺩﻣﻨــﺪﻯ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺷــﺘﻪ ﻭ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﻛﺖ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺟﺸﻦ ﻣﻠﻰ ﺑﻪ ﻋﺸــﻖ ﺑﺎﺯﻯ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧــﻰ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺩﮔﻰ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﻛﺎﺋﻨﺎﺕ ﻣﺒــﺎﺩﺭﺕ ﻣﻰ ﻭﺭﺯﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ. ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺭﻛﻦ ﻣﻨﺎﺳــﻚ ﺳــﻪ ﮔﺎﻧﻪ ﮔﺬﺍﺭ "ﻣﺮگ" ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﻮﺟﺐ ﺩﺭﻫﻢ ﺁﻣﻴﺨﺘﮕــﻰ ﻛﺎﻧﻮﻥ ﻫﺎﻯ ﮔﺮﻡ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻰ ﺑﺎ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﭘﺎﻙ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺁﺗﺶ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﻈﻬﺮ ﺧﺪﺍ ﮔﺮﺩﻳﺪﻩ ﺍﺳﺖ. در حقیقت نیاکان ما با حضور فرشتگان یا امشاسپندان به سرور خانوادگی و فامیلی می پرداخته اند.

,

ﺁﺗﺶ ﻧﻬﺎﺩ ﭘﺎﻛﻰ، ﺭﻭﺷــﻨﺎﻳﻰ، ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ

, ﺁﺗﺶ ﻧﻬﺎﺩ ﭘﺎﻛﻰ، ﺭﻭﺷــﻨﺎﻳﻰ، ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ, ﺁﺗﺶ ﻧﻬﺎﺩ ﭘﺎﻛﻰ، ﺭﻭﺷــﻨﺎﻳﻰ، ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ,

وی در باره معانی نمادین و مختلف آتش در فرهنگ ایرانیان باستان گفت: ﺁﺗﺶ ﻧﻬﺎﺩ ﭘﺎﻛﻰ، ﺭﻭﺷــﻨﺎﻳﻰ، ﮔﺮﻣﺎ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺍﺳــﺖ. ﺁﺗﺶ ﻣﻮﺟﺐ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﺭﻓﺘﻦ ﻧﺠﺎﺳــﺖ ﻭ ﺑــﺪﻯ ﻣﻰﮔــﺮﺩﺩ. ﺁﺗﺶ ﺑﺎﻋﺚ ﻓــﺮﺍﺭ ﺟﻬﺎﻟﺖ ﻭ ﻧﺎﺩﺍﻧﻰ ﻭ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰ ﻭ ﺯﺷﺘﻰ ﻭ ﺍﻫﺮﻳﻤﻦ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ. ﺁﺗــﺶ ﻧﻬﺎﺩ ﺩﺍﻧﺶ ﺍﺳــﺖ. ﺁﺗﺶ ﻧﻤــﺎﺩ ﮔﺮﻣﺎﻯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻰ ﺍﺳــﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺑﻰﺳﺒﺐ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺣﻠﻘﻪﻫــﺎﻯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔــﻰ ﺭﺍ ﻫﻤــﺎﺭﻩ ﺩﺭ ﺧــﻮﺩ ﻣﻰﺁﻓﺮﻳﻨﺪ. ﺁﺗﺶ ﺯﺷﺘﻰ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺑﻴﻦ ﻣﻰﺑﺮﺩ. ﺁﺗﺶ ﺭﻭﺷــﻨﮕﺮ ﺣﻘﺎﻳﻖ ﺍﻟﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﺮﻣﺎ ﺭﺍ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻣﻰﻛﻨﺪ.

,

ﺁﺗﺶ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺭﻫﻢ ﺁﻣﻴﺨﺘﮕﻰ ﻣﻴﺘﺮﺍﻳﻰ ﻣﻮﺟﺐ ﺳﺒﺰ ﺷــﺪﻥ ﻃﺒﻴﻌﺖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻬﺎﺭ ﺩﻟﻬﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻣﻰﺁﻭﺭﺩ. ﺁﺗﺶ ﺩﺭ ﻫﻴﭻ ﺳــﻨﺪ ﺷﻔﺎﻫﻰ ﻳﺎ ﻣﻜﺘﻮﺏ ﻛﻬﻦ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻰ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﮕﺮﻯ ﺫﻛﺮ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ.

,

نویسنده کتاب کمیجان سرزمین شگفت انگیز تات ها و مادها با بیان اعتقادات مذهبی ما و جشن چهارشنبه سوری بیان کرد:  ﺍﮔﺮ ﺍﻧﺪﻛﻰ در این باب ﺗﺎﻣﻞ ﺷــﻮﺩ می بینید که ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺎ ﺭﻭﺷﻦﺷــﺪﻥ ﺁﺗﺶ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻰﻓﺮﺳﺘﻨﺪ ﺣﺘﻰ ﺑﺎ ﺭﻭﺷﻦﺷﺪﻥ ﻋﻼءﺍﻟﺪﻳــﻦ ﻭ ﻻﻣﭗﻫﺎﻯ ﻣﻨــﺰﻝ ﻭ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ی ﻧﺠــﺎﺕ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﻳﻜــﻰ ﺑﺎ ﺩﺭﻭﺩ ﺑــﺮ ﻣﺤﻤﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﺳﺖ. ﺁﺗﺶ مشعل ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺯﻯ ﻭ ﻧﺠﺎﺑﺖ ﺑﺸــﺮ ﺍﺯ ﮔﻤﺮﺍﻫﻰ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺍﺷــﺎﻋﻪ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻠﻞ ﺟﻬﺎﻥ ﻧﻴﺰ  ﻫﻤﻴﻦ ﺟﺸــﻦ ًﺭﻭﺍﺝ ﭘﻴــﺪﺍ ﻛــﺮﺩﻩ ﺍﺳــﺖ. ﺩﻗﻴﻘﺎ ﭼﻬﺎﺭﺷــﻨﺒﻪ ﺳــﻮﺭﻯ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﻧﻮﺭﺍﻧﻰﺑﻮﺩﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﻋﻴﺴــﻰ ﻣﺴﻴﺢ(ﻉ) ﺩﺭ ﺑﺪﻭ ﺗﻮﻟﺪ ﺗﺪﺍﻋﻰ ﻣﻌﺎﻧﻰ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ. 

,

عارف گفت:ﺳﻮﺭﻯ ﻳﺎ ﺟﺸﻦ ﭼﻬﺎﺭﺷﻨﺒﻪﺳــﻮﺭﻯ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺁﻳﻴﻦﻫﺎﻯ ﻧﻤﺎیشی ﻛﻬﻦ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﺷــﻤﺎﺭ ﻣﻰﺁﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻏــﺎﺯ ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﻣــﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﻯ ﺳﻪﺷــﻨﺒﻪ ﺁﺧﺮ ﺳــﺎﻝ ﺭﺍ ﺗﺎ ﭘﺎﺳــﻰ ﺍﺯ ﺷــﺐ ﺑﺎ ﺍﻓﺮﻭﺧﺘــﻦ ﺁﺗــﺶ ﺩﺭ ﺣﻴﺎﻁ ﻣﻨــﺎﺯﻝ، ﻣﻴﺎﺩﻳﻦ، ﻛﻮﭼﻪﻫــﺎ ﻭ ﺣﺘــﻰ ﭘﺸــﺖﺑﺎﻡﻫﺎ ﺍﺯ ﺭﻭﻯ ﺁﻥ ﻣﻰﭘﺮﻧﺪ  ﻭ ﺗﺮﺍﻧﻪﻫﺎﻳﻰ مانند ﺯﺭﺩﻯ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ، ﺳــﺮﺧﻰ ﺗﻮ ﺍﺯ ﻣــﻦ ﺭﺍ ﻣﻰﺧﻮﺍﻧﻨــﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻴﻦ ﭘﺮﻳــﺪﻥ ﺩﺳــﺖﻫﺎﻯ ﻳﻜﺪﻳﮕــﺮ ﺭﺍ ﻣﻰﮔﻴﺮﻧﺪ ﻭ ﺣﻠﻘﻪﻫﺎﻯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﮔﻰ، ﺳﭙﺲ ﻓﺎﻣﻴﻠﻰ، ﻫﻤﺴﺎﻳﮕﻰ ﻭ ﺣﺘﻰ ﻗﻮﻣﻰ ﺩﺭﺳــﺖ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺷــﺎﺩﻯ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻰﻛﻨﻨﺪ.

,

آداب و رسوم چهارشنبه سوری ایرانیان

, آداب و رسوم چهارشنبه سوری ایرانیان, آداب و رسوم چهارشنبه سوری ایرانیان,

نویسنده «درخت گیان»در مورد آداب و رسوم چهارشنبه سوری گفت:  ﻣــﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺑﺎ ﭘﻮﺷــﻴﺪﻥ ﻟﺒﺎﺱﻫــﺎﻯ ﻣﻌﻄﺮ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺧﻮﺷــﺎﻣﺪ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﻰﺩﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻠﺦ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﺭﻳﺨﺘﻪﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﺳﺘﻘﺒﺎﻝ ﻓﺼﻠﻰ ﺟﺪﻳﺪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﻣﻰﺭﻭﻧــﺪ ﺁﺭﺯﻭﻯ ﻫــﺮ ﻗــﻮﻡ ﻭ ﻣﻠﺖ ﻭ ﺩﻳﻦ ﻭ ﻣﺬﻫﺒﻰ ﺍﻳﻦ ﺍﺳــﺖ ﻛﻪ ﻣــﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺁﻣﺪ ﻛﻨﻨــﺪ ﻭ ﺻﻠــﻪ ﺭﺣﻢ ﻧﻴــﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﻣﻌﻨــﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ﺳــﻮﺭﻯ ﺩﺭ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻧﻴــﺰ ﺩﻗﻴﻘﺎ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺭﺳــﻢ ﺍﺩﺏ ﻭ ﻣﻌﺮﻓــﺖ ﻭ ﺁﮔﺎﻫــﻰ ﻭ ﻛﻤــﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻰ ﺑﻪ ﻧﺴﻞﻫﺎﻯ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﻴﺎﻛﺎﻥ ﻭ ﺑﻪ ﻭﻳﮋﻩ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﭘﺎﻙ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺍﺳــﺖ.

,

وی افزود: ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳــﻦ ﻳﻜــﻰ ﺍﺯ ﺻﻔﺎﺕ ﺑﺴــﻴﺎﺭ ﭘﺴــﻨﺪﻳﺪﻩ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﻧﻜﻮﺩﺍﺷــﺖ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﻭ ﺍﺭﻭﺍﺡ ﻣﺮﺩﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺷــﻨﺎﻳﻰ ﻣﺤﻀﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳــﺖ. ﺟﺸــﻦ ﺳﻮﺭﻯ ﺟﺸﻦ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺍﺯ ﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﻛﻞ ﻳﻌﻨﻰ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻭ ﺧﺎﻧﻪﺗﻜﺎﻧﻰ ﻣﺮﺩﻣﻰ ﺗﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﻓﺎﻣﻴﻞ ﻭ ﻧﻴﺎﻛﺎﻥ ﻭ ﻫﻤﺴــﺎﻳﮕﺎﻥ ﻭ ﻗــﻮﻡ ﻭ ﻗﺒﻴﻠﻪ ﺗﺎ ﻋﺸــﻖ ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳــﺮﺍﻥ ﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﺭﻭﺷــﻨﺎﻳﻰ ﻣﺤﻀﺮ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳــﺖ.  ﺳﻮﺭﻯ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﺺﺗﺮﻳﻦ ﻧﻤﺎﺩﻫﺎﻯ ﺻﻠﺢ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ.

,

آیین کوله چارشمه(چارشنبه سوری) در سرزمین تات ها و مادها

, آیین کوله چارشمه(چارشنبه سوری) در سرزمین تات ها و مادها, آیین کوله چارشمه(چارشنبه سوری) در سرزمین تات ها و مادها,

عارف در مورد آداب و رسوم مردم کمیجان با فرا رسیدن عید نوروز و جشن چهارشنبه سوری گفت: هم اکنون در کمیجان همانند تمام نقاط ایران، این آیین کهن و نمادین اجرا می شود. با این تفاوت که مردم بومی روستاهای کمیجان به جای آتش افروزی در کوچه ها و میادین، در حیاط خانه های خود آتش می افروزند، گردش می ایستند، ترانه های محلی میخوانند و در پاره ای از روستاها مثل عیسی آباد، انار، خنجین، میلاجرد، اسفندان، چهره قان و وفس آتش را از دیوار حیاط به کوچه پرتاب می کنند، غالبا جارو به دست ساز بومی درون منزلشان را آتش می زنند و به کوچه می اندازند، زیرا باور دارند که با این کارشان کثافات، پلیدی، سیاهی، کینه، زشتی، ارواح خبیثه و سردی را ازخانه بیرون کرده اند. آنان خبائث را از کوچه می رانند تا گرمی بهار و طبیعت جدید و صلح و آشتی و دوستی و مهر و محبت را با تحول طبیعت به خانه بیاورند.

,

وی افزود: هرساله شب های چهارشنبه سوری در تعدادی از روستاهای کمیجان، شعله های سرکش یا نیمه جان آتش، بر فراز پشت بام ها، حال و هوای دیگری به زمین و آسمان منطقه می بخشد. به خصوص این که در باور بسیاری از مرم منطقه چهارشنبه اخر سال روز بد و نامبارکی است.

,

نحس بودن چهارشنبه سوری در برخی از اقوام

, نحس بودن چهارشنبه سوری در برخی از اقوام, نحس بودن چهارشنبه سوری در برخی از اقوام,

نویسنده کتاب باران و بوران با اشاره به تفکرات برخی از مردم در مورد نحس بودن چهارشنبه آخر سال، گفت: در حال حاضر ایرانیان سنتی در این ایام به مسافرت نمی روند، دید و بازدید نمیکنند و به هیچ کار خیری مبادرت نمی رزند. در پاره ای از روستاهای اراک از جمله حسین آباد بغدادی نیز یک روز قبل از چهارشنبه سوری جوانان روستا به دامنه های کوه های اطراف می روند و بوته های گون از زمین جدا می کنند و ساقه های آن را با سیم می بندند و در شب چهارشنبه سوری به پشت بام برده، آتش می زنند و میچرخانند . حسین آبادی ها باور دارند با این کارشان باعث فرار ارواح خبیثه و شیطان و کینه و بدبختی می شوند.

,

نویسنده کتاب شب واقعه افزود: یکی از آداب شایسته مردم کمیجان در آیین نمایشی سنتی کوله چارشمه این است که به رسم احترام، قبل از هرگونه آتش افروزی یا ادای نذور و نیاز به سوی پروردگار، به طور دسته جمعی و رعایت بزرگ و کوچکی به منزل مصیبت دیدگان روستا می روند و ضمن اهداء لباسها ی رنگی و عرض تسلیت مجدد، با ساکنین آن منزل رو بوسی کرده، سپس با ذکر سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص) ابتدا به عنوان شروع جشن قومی، آتش چهارشنبه سوری را بر بام آن عزاداران روشن می کنند، سپس در همان منزل به گفتگوهای روزمره و گاهاً مفرح می پردازند و در پایان که لباس آنان را با امید به سالی پر برکت و میمون و به دور از بلا، تعویض کردند، به خانه های خود برمی گردند و تازه شروع به آتش افروزی بر بام های خود می کنند.

,

نامزد قلم طلایی بین المللی سینمای مقاومت بیان کرد: آنها مابقی آتش را طبق باورهای پیشینیان به کوچه می ریزند تا با اخراج ارواح خبیثه، اخراج درد، کینه، ستیزه جویی و بلا را از خانه و کاشانه ی خود بیرون کنند و در عوض عشق، امید، زندگی و روزی را به خانه خود بیاورند.

,

کوله چارشمه هنوز هم در کمیجان اجرا می شود و تمامی اعضاء خانواده در آن شریک هستند، این آیین نمایشی جزو جشن های ملی ایرانیان است و به شکل عمومی اجرا می گردد.

,

انتهای پیام/

,
 
]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه