یکی از کلیشهایترین جملاتی که همه ما در زندگیمان شنیدهایم شعار «شهر ما، خانه ما» است. اینگونه شعارها اصول صحیح زندگی را به ما یادآور میشوند، اما ما چقدر به این اصول در زندگی خود پایبندیم؟[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از قدس خبر:شیشه خودرو را پایین میکشیم تهمانده سیگار، آشغال میوه، تنقلات و بطری آب را به بیرون پرت میکنیم. در ایام عزاداری بعد از صرف نذری در کنار ایستگاههای صلواتی، ظروف آن را کنار درخت و معابر میاندازیم. به طبیعت میرویم تا از زیباییهای آن استفاده کنیم و اوقات خوشی را بگذرانیم اما تلی از زباله به جا میگذاریم و خوشحال و خندان آنجا را ترک میکنیم.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, قدس خبر,گاهی به جای آنکه پسماندهای خود را تفکیک کنیم و در مخازن سر کوچه یا خیابان بگذاریم، آنها را کنار تیر چراغ برق رها میکنیم و همین تنبلی باعث میشود تا معابر و جوی آب شهر سرشار از پسماندهای ما باشد و بوی زباله در کوچهها و خیابانها بپیچد. بهراستی اگر ریختن زباله در جوی آب کار درستی بود، نام آن را «جوی زباله» میگذاشتند نه جوی آب.
یکی از کلیشهایترین جملاتی که همه ما در زندگیمان شنیدهایم شعار «شهر ما، خانه ما» است. اینگونه شعارها اصول صحیح زندگی را به ما یادآور میشوند، اما ما چقدر به این اصول در زندگی خود پایبندیم؟ وضعیت کوچهها و خیابانهایمان میگوید که متاسفانه بخشی از جامعه خود را مسئول رعایت اصول شهروندی و شهرنشینی نمیداند! باید از خود بپرسیم چگونه است به فضا و منظر شهری که محل زندگی خود ما به عنوان اعضای این اجتماع بزرگ است، اینگونه بیتفاوت هستیم؟ مگر ما درون منازل خود اینچنین بیرحمانه زباله میریزیم و نسبت به نظافت آن بیتفاوتیم؟ بیتفاوتی بخشی از جامعه نسبت به این موضوع باعث شده است که به گفته معاون خدمات شهری، شهرداری قدس روزانه در 2 شیفت اقدام به نظافت و رفت و روب معابر شهر کند، این در حالی است که در تهران به عنوان پایتخت کشور این کار یک بار در شبانهروز انجام میشود.
این به معنای تحمیل هزینه و نیروی مضاعف به شهرداری است؛ هزینه و نیرویی که میتواند برای از زمین برداشتن مشکل دیگری از شهر صرف شود. بهراستی چرا هنگام وزیدن باد به جای بوی خوش نسیم، باید بوی نامطبوع زباله به مشاممان برود.
بر اساس نظر روانشناسان و جامعهشناسان، آلودگیهای منظر و فضای شهری بر روی روح و روان جامعه نیز اثرات مخربی دارد و موجب بروز افسردگی و ناهنجاریهای اجتماعی میشود. شهر موجود زندهای است و باید عاری از هرگونه آلودگی و نازیبایی باشد، پس آن را عزیز بداریم.
گاهی به جای آنکه پسماندهای خود را تفکیک کنیم و در مخازن سر کوچه یا خیابان بگذاریم، آنها را کنار تیر چراغ برق رها میکنیم و همین تنبلی باعث میشود تا معابر و جوی آب شهر سرشار از پسماندهای ما باشد و بوی زباله در کوچهها و خیابانها بپیچد. بهراستی اگر ریختن زباله در جوی آب کار درستی بود، نام آن را «جوی زباله» میگذاشتند نه جوی آب.
,یکی از کلیشهایترین جملاتی که همه ما در زندگیمان شنیدهایم شعار «شهر ما، خانه ما» است. اینگونه شعارها اصول صحیح زندگی را به ما یادآور میشوند، اما ما چقدر به این اصول در زندگی خود پایبندیم؟ وضعیت کوچهها و خیابانهایمان میگوید که متاسفانه بخشی از جامعه خود را مسئول رعایت اصول شهروندی و شهرنشینی نمیداند! باید از خود بپرسیم چگونه است به فضا و منظر شهری که محل زندگی خود ما به عنوان اعضای این اجتماع بزرگ است، اینگونه بیتفاوت هستیم؟ مگر ما درون منازل خود اینچنین بیرحمانه زباله میریزیم و نسبت به نظافت آن بیتفاوتیم؟ بیتفاوتی بخشی از جامعه نسبت به این موضوع باعث شده است که به گفته معاون خدمات شهری، شهرداری قدس روزانه در 2 شیفت اقدام به نظافت و رفت و روب معابر شهر کند، این در حالی است که در تهران به عنوان پایتخت کشور این کار یک بار در شبانهروز انجام میشود.
,این به معنای تحمیل هزینه و نیروی مضاعف به شهرداری است؛ هزینه و نیرویی که میتواند برای از زمین برداشتن مشکل دیگری از شهر صرف شود. بهراستی چرا هنگام وزیدن باد به جای بوی خوش نسیم، باید بوی نامطبوع زباله به مشاممان برود.
,بر اساس نظر روانشناسان و جامعهشناسان، آلودگیهای منظر و فضای شهری بر روی روح و روان جامعه نیز اثرات مخربی دارد و موجب بروز افسردگی و ناهنجاریهای اجتماعی میشود. شهر موجود زندهای است و باید عاری از هرگونه آلودگی و نازیبایی باشد، پس آن را عزیز بداریم.
,,
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه