پشت پرده صنعت بازی های رایانه ای؛

• پنج‌شنبه ۰۳ فروردین ۱۳۹۶ ۱۳:۴۸
• کد خبر : 1068188

• اخبار
• سایر رسانه ها

دریکی ازنسخه های این مجموعه بازی به نام ندای وظیفه: عملیات سیاه یک قسمتی از داستان بازی درمورد نابودی داعش است و دقیقا تاریخ و ساعت بمب گذاری فرانسه توسط داعشی ها که چندی پیش شاهد آن بودیم در بازی اتفاق می افتد و جالب تر آن که این قسمت از بازی دو سال قبل از اتفاق افتادن این حادثه در واقعیت به بازار عرضه شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از چشمه سار، در بخش های قبلی این مقاله درباره گیرمرها و ویژگی هایی که به مرور زمان بر اثر بازی های رایانه ای در آنها شکل می گیرد صحبت شد، 

در ادامه به لایه های پنهان تری از این بازی های خواهیم پراخت.
بازی ندای وظیفه که اولین نسخه از آن موضوع جنگ جهانی دوم را نمایش می دهد.

اما در نسخه های بعد وارد داستان هایی از بازی می شویم که هرچند تخیلی و افسانه ای به نظر می رسد ولی گویا از آینده ای نزدیک و زندگی امروزی خبر می دهد. 

موجوداتی به نام زامبی (مرده هایی متحرک که در داستان بازی ویروسی آنها را ناخواسته به حرکت در می آورد و در جستجوی خون و کشتن انسان ها هستند و اتفاقا این ویروس را همیشه در همه نسخه ها دولت کشوری درست می کند که شما نقش فردی از همان کشور را بازی می کنید.)، زندگی در خارج از سیاره زمین، جنگ با دیگر کشور ها (که اکثرا مسلمان یا خاورمیانه ای هستند) و حتی پدیده ی داعش و...همه و همه ما را به فکر فرو می برد که نکند کشورهای ابر قدرت با این بازی ها ما را برای جنگ های آینده ی خود و اهداف پلیدانه آماده می کنند.

در اکثر بازی های رایانه ای این چنینی کشور های دشمن بد نشان داده می شوند. حتی ممکن است رئیس جمهور کشور خودتان که در بازی هستید مرتکب عمل بدی شود ولی طوری بازی پیش می رود که شما محو حماسه داستانی آن شده و بین بد و بدتر به دنبال کشف بدتر هستید و اشتباهات کشور خود را نادیده گرفته متعاقبا در صدد اهداف بالاتر یعنی نابودی کشور و گروه های متجاوز هستید.

دریکی ازنسخه های این مجموعه بازی به نام ندای وظیفه: عملیات سیاه یک قسمتی از داستان بازی درمورد نابودی داعش است و دقیقا تاریخ و ساعت بمب گذاری فرانسه توسط داعشی ها که چندی پیش شاهد آن بودیم در بازی اتفاق می افتد و جالب تر آن که این قسمت از بازی دو سال قبل از اتفاق افتادن این حادثه در واقعیت به بازار عرضه شد.

ممکن است پس از خواندن این متن ها از برنامه ریزی دقیق ابرقدرت ها برای ساخت بازی ها و هدایت بازیکنان به سمت خود شما را حیرت زده کند.

بیایید خودمان را جای بازیکنانی بگذاریم که ایران و دیگر کشور های منطقه را نمی شناسد و صرفا فقط از آنها چیزی شنیده و داستان بازی را ادامه می دهند.

به این نتیجه خواهیم رسید که تقصیری ندارند که اندیشه ها و حرف های ایران و اسلام و به طور کل شرق هراسانه را باور کنند.

یکی دیگر از بازی های مورد علاقه ی جوانان فرقه ی قاتلین یا Assassin’s Creed است. به شخصه در صنعت گیم این بازی را تحسین
می کنم.

این بازی از سال 2007 تا 2016 چندین عنوان را دارا بوده و سبک آن ماجراجویی-مخفی کاری است. باز هم خشونت ولی این بار با طعم تاریخ اسلام و ایران!!

همه ما می دانیم که جنگ های صلیبی یکی از اجزای مهم تاریخ است. اتفاقاتی در آن زمان رخ داده که بر روی زندگی همه ما تاثیر گذاشته است. اگر کمی مو شکافی کنیم در این دوره به گروهی می رسیم به نام حشاشیون (کسانی که در فلسطین دارو می ساختند و حشیش ماده مهم آن ها بوده است).

این گروه به سرپرستی حسن صباح یکی از فرماندهان صلاح الدین ایوبی اداره می شده است. تمام اعضای آن شیعه جعفری بوده اند. زمانی که صباح از صلاح الدین درخواست ارتقای رتبه می کند با رای منفی مواجه می شود. چرا که از اندیشه های شوم او همگان خبردار شده بودند.

او و گروهش به صلیبیون می پیوندند و از حشاشین به اساسین یعنی قاتلان تغییر نام می دهند. چیزی نمی گذرد که ریچارد شیردل به او مشکوک می شود و صباح را می کشد.

شایان ذکر است که سیب عدن (که اسرائیلی ها بر این باورند که نزد امام زمان (عج) است و ایشان در یکی از مسجد ها آن را پنهان کرده اند و به بهانه آن مسجد های فلسطین را خراب می کنند) در داستان بازی نزد صباح بوده و قبل از مرگش آن را پنهان می کند و کسی نمی داند کجاست.

صباح دارای فرزندی حرام زاده است که کسی نمی داند این فرزند وجود دارد غیر از مادرش که به روم (ایتالیا امروزی) گریخته است. این فرزند اسمی ندارد و به خاطر نوع پوشش کشیشی و توانایی ذاتی جنگ در بام خانه ها و تیز بودن اساسین ها مردم به او الطائر (پرنده یا عقاب) می گویند.

این فرزند در ایتالیا بزرگ شده و پس از سال ها به فلسطین (اورشلیم) باز می گردد و نسخه اول بازی با مرگ او پایان می پذیرد.

در داستان های بعدی سیب عدن در دستان نوادگان الطائر یعنی اتزیوبه معنی عقاب در ایتالیا، کانر در آمریکا  آرنو به معنی عقاب در فرانسه و... دست به دست می شود.

تعجب برانگیز است که در تمام نسخه ها چهره هایی معروف مثل ناپلئون بناپارت، داوینچی، سلطان سلیمان عثمانی، گراهام بل و غیره وجود دارند و طبق تحقیقات اینجانب همه آن ها تفکری ضد اسلام و ایران داشته اند.

حتما می گویید با بازی و سرگرمی چقدر دقیق اعتقادات ما را تحلیل و اهداف خود را تضمین کرده اند. طبیعی است چون شرکت یوبی سافت آمریکایی-اسرائیلی سازنده این مجموعه است.

در این چند سال عناوین این چنینی کم نبوده اند. شاهزاده ایرانی، فرار از سلول، میدان نبرد از جمله عناوینی است که اسم گیم و محتوای ضد بشری را به دوش می کشند

مجالی برای سخنان واضح تر و طولانی تر نیست. حال چند سوال مطرح می شود؛
به نظر شما صنعت گیم به صورت حرفه ای ایده ی خوبی است؟
چرا کشور و منطقه ی ما در این زمینه ضعیف کار می کنند؟
چقدر مسئولان به سازندگان داخلی که اساسا خلاقیت و ایده بیشتری نسبت به خارجی ها دارند توجه می کنند؟
و چرا جوانان ما بازی های هیجان انگیز تر و زرق و برق دار خارجی را بیشتر می پسندند؟

امیدواریم توانسته باشیم حق مطلب را ادا کرده و حاصل مدتی تحقیق روی مسائل صنعت گیم و تجربه ی شخصی مفید فایده واقع شده باشد.


 

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #