مردی که زندگیش وقف تولید بود

چهار سال پیش به جلسه‌ای در اتاق بازگانی دعوت شده بودم، جلسه به سخنرانی مردی منتهی شده بود که او را مهندس هندویی صدا می‌زدند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از بلاغ، چهار سال پیش به جلسه‌ای در اتاق بازگانی دعوت شده بودم، جلسه به سخنرانی مردی منتهی شده بود که او را مهندس هندویی صدا می زدند، مردی که سرتاسر سخنانش دغدغه بهبود وضعیت تولید و تولیدکنندگان استان بود.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, بلاغ,

اولین بار بود که با او آشنا می شدم، صراحت لهجه و صداقت در گفتار، مهم ترین ویژگی این مرد خستگی ناپذیر تولیدگر بود. وقتی در برابر یک خبرنگار قرار می گرفت می توانستی ادب را در رفتارش مشاهده کنی. به یاد ندارم در تمامی سخنرانی و جلساتی که حضور داشت، یادی از شهدا نکرده باشد، چون خودش از خانواده معظم شهدا بود.

برادرش جعفر هندویی از شهدای ششم بهمن آمل است. داریوش هندویی راه و رسم برادرش را به میراث برد و همچون یک رزمنده وارد عرصه تولید و جبهه اقتصادی شد.

مرحوم هندویی در اواخر دهه 60 فعالیت اقتصادیش را شروع کرد. وی ابتدا آمل فولادین را برای ریخته گری قطعات خودرو تاسیس کرد. او در ادامه واحد تولید آمل مذاب را راه اندازی و زمینه را برای ایجاد واحد تولیدی دیگری برای ریخته گری به وجود آورد. مردی که هر آنچه از تولید به دست آورد برای تولید هزینه کرد.

وی در این واحد ریخته گری پلیت های فولادی را برای مصرف واحدهای تولیدی فولاد، تولید می کرد.
تولیدکنندگان استان همیشه به نیکی از او یاد می کنند، صاحب نظری که پیشنهاد های وی همیشه مورد تایید و تحسین بود.

در سفری که به همراه هیئت تجاری وقت اتاق بازرگانی مازندران به بلاروس داشت، پیشنهادهای او در بهینه سازی مصرف سوخت مورد استقبال بلاروسی ها قرار گرفت.

او سال ها سکان دار خانه صنعت، معدن و تجارت و نماینده ای شایسته برای استان بود. مرحوم هندویی نائب رئیسی خانه صنعت و معدن ایران را نیز در کارنامه کاری خود دارد.

سال 93 به دلیل عارضه کلیوی در بیمارستان بستری شد و دو سال درگیر این بیماری بود، اما نهایتا روزهای پایانی سال 95 روزهای پایانی عمر او را رقم زد.

مرحوم داریوش هندویی بر اثر سکته قلبی جان به جان آفرین تسلیم کرد و با رفتنش یادگاران زیادی از خود به جا گذاشت.

,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,

انتهای پیام/

]