• سه‌شنبه ۰۸ فروردین ۱۳۹۶ ۱۲:۵۸
• کد خبر : 1070890

• اخبار
• سایر رسانه ها

ببین چه میکنه این نود پنج ؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ و به نقل از هم‌هم– سلام ، تقویم “سال نود و شش” عزیز. حالت که حتما خوب هست؟ من هم همان اوایل که آدم ها  حسابی تحویلم گرفتن حالم خوب بود. به من لقب “کبیسه” هم دادن. بگذریم که حالا توی بازار به نیم بها هم خریدار ندارم .  اوایل شروع شدنم آدم ها گفتن :

–  ورزشکاران المپیکی‌مان با مدال های خوش رنگشان، سال خوبی را برایمان شروع کردن.

اما بعد از آن همه چیز را به پای من نوشتن و گفتن:

• عجب سالی این “نود پنج”؛ ببین توی ترکیه چه خبره ؟

و یا به سبک گزارشگر فوتبالشان  داد زدن:

– ببین چه میکنه این نود پنج ؟ چه بازیکن هایی را از ماگرفت.

سال “نود و شش” عزیز از خدا که پنهان نیست، از شما چه پنهان. این آدم‌ها در هر زمینه ای برچسبی به من چسپاندن . گفتن توی موسیقی “مرد تنهای شب ” را ازشان گرفتنم؛ از بین کارگردان هایشان، کارگردان “با طمع گیلاس” شان را گرفتم؛ از بین بازیگرانشان خاک صحنه خورش، تا آن که از خاک صحنه خوردن سرطان معده گرفته بود را گرفتم .

کاش فقط اینها بود، به رحمت خدا رفتن مامان کلاه قرمزی هم نوشتن به پای بد قدم بودن من!  اصلا مرا “پسر خاله ملک الموت” می دانستند.  در آب و هوا هم، گرمای بیش از حد و غش کردن مجری تلوزیون را به من نسبت دادن؛ تا آمدن سیل در استان های جنوبی. همه را به من نسبت دادن….

قضیه ریز گرد های خوزستان هم توی کارنامه من نوشتن. آخر هیچ کدام از دولت مردانشان مسئولیتش را بر عهد ه نمی گرفتند . امان از دست دولت مردانشان؛ یکی از بزرگانشان که به ” یار انقلاب” شناخته شده بود که به رحمت خدا رفت، اینقدر توی تلوزیونشان مقدس اش کردن که من وجدان درد گرفتم از ثبت وفاتش در صفحات دی ماهم! البته یکی از وزیر هایشان یه جای دیگر جبران کرد وجدان من را آسوده کرد. میدانی، کجا بود؟ توی حادثه قطار تبریز- مشهد  که وزیر مورد نظر گفت:

• جای نگرانی نیست همه مسافر ها بیمه بوده اند!

ناگفته نماند که در زمینه سیاست،  از دست رفتن عزیز کرده دیگری  هم به من نسبت دادن. برای به دست آوردن آن عزیز کرده   وزیر و همراهانش در” ژنو” خون دل که نه، شام و نهار ها خورده بودند.  مدیون هستی اگر فکر کنی “بر جام” را میگویم. در آخر تحریم های نرفته، برگشته، هم گذاشتن به پای نحسی  من .  اصلا همه این ها را قبول داشته باشم. حادثه پلاسکو را نمی توانم قبول کنم . تو که غریبه نیستی، اما ماموریت فرو ریختن ساختمان پلاسکو از دهه هفتاد بین سال ها دست به دست شد، آمد تا رسید به من . باور کن من حکم بازیکنی داشتم که توپی که همه به هم پاس داده بودن را گل کردم . هر چند که اگر گلی بود، گل را  آتش نشانانی  کاشتن که برای جان دیگران جان خودشان را دادن .  اسکار سوپرایز ترین حادثه،  من هم رسید  به انتخابات آمریکا و رئیس جمهور شدن کودک هفتاد ساله ی که خودش مدعی تقلب در انتخابات آمریکا بود.  بازگو کردن عواقب کارها و حرف های این کودک هفتاد ساله  بر عهده  شما و دیگر تقویم های ده نود هست .

آدم ها این اواخر  بهم تهمت زدن که در وقت اضافه هم دارم تلفات می گیرم . آن هم از بین شاعر ها. یکی نیست بهشان بگوید، عدد پنج، نود و پنج من به شکل قلب نوشته شده پس من با احساس و شاعر دوستم…  از تنها شاعری که بدم میاد شاعر شعر ” چه گل زد بر سرت سال گذشته،، بیا امسال را تحویلش نگیریم ” است.

این ها را برایت شرح دادم که بگویم رسم  آدم ها مثل ما تقویم ها نیست، که خوب و بد های تصمیماتمان را روی تن خودمان ثبت کنیم . این ها خوب ها را به پای خودشان و بدها به پای نحسی ما سال ها می نویسند.  این ها را گفتم که اگر تحویل ات گرفتن تو زیاد خودت را تحویل نگیری.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #