فوتبال، مرفهی که زیر خط فقر است!

برای پیشرفت متوازن فوتبال، باید نوع نگاه حاکم بر مدیران تغییر کند و در هزینه‌کردهای یک باشگاه، به یک اندازه به بحث زیرساخت‌ها و هزینه‌های قرارداد بازیکنان توجه شود و همه چیز در کنار هم دیده شود تا مانند امروز نباشد که از نظر رقم قراردادها، فوتبال در ردیف قشر مرفه قرار بگیرد و از نظر امکانات زیر خط فقر باشد!

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ فوتبال ایران گرفتار تناقض‌های فراوانی است، از یک طرف گردش هزار میلیاردی و قراردادهای میلیاردی و چندصد میلیونی با بازیکنان بسته می‌شود و از سوی دیگر روزی نیست اهالی فوتبال از کمبود امکانات و زمین تمرین و زیرساخت‌ها گلایه نکنند! یکی مانند کارلوس کرش در چند سال گذشته یکی از منتقدان اصلی زیرساخت‌های فوتبال کشورمان بوده و مدعی است که برای تیم ملی نمی‌تواند یک زمین تمرین استاندارد پیدا کند. یحیی گل‌محمدی هم دیروز در مصاحبه‌ای درباره امکانات و شرایط حرفه‌ای باشگاه‌های کشورمان گفته بود که «فوتبال ایران زیر خط فقر است»، اما ورزشی که گردش مالی هزار میلیاردی دارد، چرا باید از نظر امکانات و زیر ساخت‌ها شرایطی ناامید‌کننده و به گفته سرمربی سابق پرسپولیس و ذوب‌آهن زیر خط فقر قرار داشته باشد. ریشه این مشکلات و کمبودها را باید در عملکرد مدیران حاکم بر ورزش و فوتبال ایران جست‌وجو کرد، مدیرانی که با وجود بودجه‌های چند ده میلیاردی در طول فصل نمی‌توانند شرایط حداقلی را برای تیم‌شان از نظر زیرساخت‌ها فراهم کنند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,

این مسئله به نوع نگاه مدیران برمی‌گردد، نگاهی که در لیست هزینه‌های یک باشگاه در طول فصل متمرکز بر خرید بازیکن است و بیش از 90 درصد بودجه یک باشگاه برای قراردادهای هنگفت با بازیکنان هزینه می‌شود، طوری که می‌توان گفت برخلاف فقر امکاناتی فوتبال ایران، از نظر رقم قراردادها و پول‌هایی که برای بازیکنان پرداخت می‌شود، فوتبال یکی از ورزش‌های ثروتمند است و فوتبالیست‌ها با توجه به قراردادهای هنگفتی که از بیت‌المال و بودجه دولتی دریافت می‌کنند، جزو اقشار مرفه جامعه محسوب می‌شوند. هر فصل هم که می‌گذرد رقم قراردادها رشد سرسام‌آوری دارد و سبب می‌شود تا بودجه‌ای که باشگاه صرف خرید بازیکن می‌کند، هر سال بدون اینکه شاخصی برای آن تعریف شده باشد، افزایش پیدا کند.

در مقابل هزینه‌های چند ده میلیاردی برای قرارداد بازیکنان، از نظر امکانات فوتبال ایران شرایطی همان‌طور که گل‌محمدی به آن اشاره کرده است، زیر خط فقر قرار دارد. این مسئله متوجه سیستم مدیریتی حاکم بر فوتبال کشور است. مدیرانی که نگاهی آینده‌نگر و زیرساخت‌محور در باشگاه‌ها داشته باشند، انگشت‌شمار و محدودند و اکثر مدیران باشگاه توجهی به زیرساخت‌ها و تیم‌های پایه و همچنین فراهم آوردن امکانات برای نزدیک شدن یک باشگاه به شرایط حرفه‌ای ندارند. برنامه‌ای برای این فاکتورها که جزو بخش‌های اصلی باشگاهداری حرفه‌ای است، در کمتر باشگاهی دیده می‌شود و بودجه سالانه باشگاه صرف قراردادهای چندصد میلیونی و میلیاردی فوتبالیست‌ها می‌شود. این نوع نگاه سبب شده که فوتبال ضربات زیادی بخورد و بخش اعظم بودجه‌های باشگاه‌ها از بیت‌المال صرف پرداخت قراردادهای میلیاردی بازیکنان شود، مسئله‌‌ای که باعث شده تا زمینه‌ای برای گسترش فساد مالی و اخلاقی در فوتبال که در گزارش پرونده فساد در فوتبال مجلس به آن به صورت کامل اشاره شده، باز شود و واکنش‌های منفی جامعه را هم به همراه داشته باشد.

با وجود چنین قراردادهایی، اما در مقابل تیم‌ها از داشتن حداقل امکانات یک باشگاه حرفه‌ای هم محروم هستند و سرمایه‌گذاری در رده‌های پایه که برای آینده فوتبال پشتوانه‌سازی می‌کند، صورت نمی‌گیرد. مسئله‌‌ای که با توجه به هزینه‌های بیش از هزار میلیاردی که در فوتبال ایران می‌شود، ارتباطی به بی‌پولی ندارد و همانطور که اشاره شد به عملکرد مدیرانی برمی‌گردد که 90 درصد بودجه سالانه باشگاه را صرف قراردادهای میلیاردی بازیکنان می‌کنند. در این شرایط بدیهی است که برای پیشرفت متوازن فوتبال، باید نوع نگاه حاکم بر مدیران تغییر کند و در هزینه‌کردهای یک باشگاه، به یک اندازه به بحث زیرساخت‌ها و هزینه‌های قرارداد بازیکنان توجه شود و همه چیز در کنار هم دیده شود تا مانند امروز نباشد که از نظر رقم قراردادها، فوتبال در ردیف قشر مرفه قرار بگیرد و از نظر امکانات زیر خط فقر باشد!

]