تهدیدی بر فلسفه موجودیت «شورا»

بدور از هر گونه سیاست زدگی در حوزه شوراها لازم است این مهم برای تک تک کاندیداها طرح شود که هیچگاه سیاست برای عوام نان و آب نبوده و نخواهد بود؛ چرا که حداقل 50 درصد مردم در کشور بدون نیاز به سیاست های جناحی در عرصه های متعدد فعالیت می کنند و تنها مسیر مطلوب حوزه هایی چون اقتصاد، توسعه شهری، اشتغالزایی و ... را شناسایی و از شوراها مطالبه می کنند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از کوثرخبر، امروزه در شهرها و روستاها نمی توان اساس و کار و حتی رویکرد و عملکرد «شوراها» را در یک محدوده یا بازه زمانی، جناحی عنوان کرد؛ هرچند فعالیت جناح های سیاسی موجودیت یک ملت آگاه و همچنین موجب ارتقای سیاسی جناحین می شود ولی نه در بحث شوراها، آن هم در شهری سیاست زده ای چون گیوی!

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, کوثرخبر,

در پَس مدیریت کارآمد و هماهنگی های لازم برای توسعه و ابادانی شهر گیوی که متشکل از منطقه 1 و 2 شهری است؛ می توان تنها نحوه مدیریت، نو آوری و خلاقیت در حوزه شهری را به سیاست های جناحی آن هم فارغ از هرگونه شناخت مدیریتی و شهری ترجیح داد و بطبع کاندیدایی که هم تخصص و هم تعهد فعالیت در «شوراها» را دارد می تواند بدون هیچ سیاست جناحی تنها با عملکرد مطلوب خود در مدیریت و مشاوره شهری نظر مردم را به خود جلب کند.

حال بدور از هر گونه سیاست زدگی در حوزه شوراها لازم است این مهم برای تک تک کاندیداها طرح شود که هیچگاه سیاست برای عوام نان و آب نبوده و نخواهد بود؛ چرا که حداقل 50 درصد مردم در کشور بدون نیاز به سیاست های جناحی در عرصه های متعدد فعالیت می کنند و تنها مسیر مطلوب حوزه هایی چون اقتصاد، توسعه شهری، اشتغالزایی و ... را شناسایی و از شوراها مطالبه می کنند.

اما فارغ از هرگونه سیاست بازی در شوراهای شهر گیوی، عواملی هستند که فلسفه موجودیت «شورا» را تهدید کرده و شاید مفهوم و ماهیت اصل این نهاد مردمی را به فراموشی سپرده اند:

1- سیاست زدگی، پشت میز نشینی، عدم شناخت شهری، لیبرال سرمایه گذاری، تبعیض و ... عاملی هستند که تهدیدی برای عقب ماندگی اقتصادی، فرهنگی و ... شهر و مردم آن شهر تلقی می شوند.

2- ممکن است کسانی به تدریج شوراها را با یک «مغازه سیاسی» و یک «بنگاه معاملاتی» اشتباه بگیرند که آسیبی دوچندان را برای شهر بوجود خواهد آورد؛ چرا که با این وجود تعریفی برای مدیریت کارآمد شهری موجودیت نخواهد داشت.

3- تهدید دیگر از منظر تجربه حاصله از مدیریت شهری، منیت طلبی شوراها می باشد؛ ممکن است شوراها به جای نهادی برای تجمیع نیروهای مردمی برای مرتفع ساختن مسائل منطقه ای به سدی در برابر راهبردها و ارزش های ملی تبدیل شوند؛ به عبارتی شورا را تنها قدرت منطقه ای برای دست یابی به مطالبات چند سال پیش خود مطرح سازد.

4- نباید عضویت در شوراها به یک رانت تبدیل شود و اعضای شوراها فراموش کنند که مردم به آنها رای اعتماد داده و به نمایندگی از مردم یک شهر، روستا یا بخش، برای حل مسائل منطقه ای گردهم آمده‌اند.

5- شوراهای می بایست برای کارآمدی بیشتر در حوزه مدیریتی، ضمن تبیین مردم سالاری دینی و اجتماعی، اساس منافع و مصالح عموم مردم و منطبق با ضوابط اسلامی و ایدئولوژیک انقلاب، تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی را در سطح یک جامعه احیا کنند.

6- آسیب‌هایی همچون هرج و مرج منطقه ای در حوزه شهری، نفی عقلانیت و تضاد عملی و افکاری بین اعضای شورای شهر و ملوک‌الطوایفی شدن حاکمیت محلی از دیگر تهدید های پارلمان کوچک یک شهر است که می بایست مورد توجه قرار گیرد.

پس می بایست در ابتدا به اصول، مبانی و مفهوم فلسفی شوراها اندیشیده و نگریست، تا به تدریج ظاهر و باطن اعمال یک عضو شورا منطبق با مفاهیم و موجودیت شوراها شکل بگیرد و تهدید و آسیبی متوجه هویت ملی و مردمی شوراهای اسلامی نشود.

شورا در نگاه امام (ره): نباید اجازه داد که دسته‌بندی‌های سیاسی و طناب‌کشی قدرت در شوراها این نهاد را از اهداف خود دور کند؛ چراکه با این دست باندبازی‌ها، حکومت کردن صادقانه ممکن نیست.

انتهای پیام/

]