نقدی بر آرای مستشرقین درباره بعثت پیامبر اکرم(ص)؛

• سه‌شنبه ۰۵ اردیبهشت ۱۳۹۶ ۲۳:۵۳
• کد خبر : 1091743

• اخبار
• سایر رسانه ها

بعثت پیامبر گرامی اسلام رستاخیز معنوی، و انقلاب در همه امور بود که با «انقلاب فرهنگی» آغاز شد، چرا که پایه و اساس انقلابها به خواندن و نوشتن و پاکسازی و بهسازی (انقلاب فرهنگی) بستگی دارد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از شاهین پرس، رضا صفری/ یکی از مهم ترین تحولاتی که در زندگی بشریت به وقوع پیوسته، بعثت آخرین پیامبر و رسول الهی است.

بر این اساس، بعثت حضرت محمد(ص)، بزرگترین نعمتی است که خداوند در حق بشریت عنایت کرده و شایسته است که خداوند بر این نعمت منت گذارده و اهمیت این نعمت را بازگو کند، چنان که مى‏فرماید: «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلىَ الْمُۆْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُواْ عَلَیهِْمْ ءَایَاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَهَ وَ إِن کاَنُواْ مِن قَبْلُ لَفِى ضَلَالٍ مُّبِینٍ‏»(آل عمران/ 164) خداوند برمومنان منت نهاد (نعمت ‏بزرگى بخشید)، هنگامى که درمیان آن‏ها پیامبرى از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آن‏ها بخواند و آن‏ها را پاک کند و کتاب و حکمت ‏بیاموزد و البته پیش از آن در گمراهى آشکار بودند.

در این آیه خداوند به مهم‏ترین اهداف بعثت اشاره می فرماید:« یَتْلُواْ عَلَیهِْمْ ءَایَاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَ الْحِکْمَهَ» بعثت که معنی رستاخیز معنوی، و انقلاب در همه امور است با «انقلاب فرهنگی» آغاز گردید، چرا که پایه و اساس انقلابها به خواندن و نوشتن و پاکسازی و بهسازی (انقلاب فرهنگی) بستگی دارد. این شروع، آغازی نو برای بشریت بود و در اولین گام دو مقطع مهم تاریخی را از هم جدا کرد و آن عبارت بود از پشت سرگذاشتن تاریخ دوره جاهلیت و شروع عصر نوین که دوره اسلامی بود.

از این رو از این زمان که تبلیغ پیامبر(ص) شروع شد تا زمانی که حکومت نبوی در مدینه شکل گرفت و مسیر خود را ادامه داد، انقلابی عظیم در فرهنگ، اقتصاد، سیاست و بسیاری از ارزش ها صورت گرفت و بن مایه های مدینه فاضله در مدینه النبی متجلی شد. به گونه ای که اسلام در دوره پیامبر(ص) با سلوک و سیره و رفتار حضرت رسول، دروازه های قبایل و حکومت های شبه جزیره را گشود، چرا که شعار و مبانی آن بر اساس عدالت، برابری و مساوات اسلامی بود. این فتح در اولین قدم قلب های انسان ها را فتح می کرد.

پیامبر(ص) با آغاز رسالت خود در مسیر پرفراز و نشیبی قرار گرفت و در این راه می بایست سختی ها و شدائد بسیاری را تحمل کند، نسبت های ناروائی که تا امروز هم در این دنیای به اصطلاح مدرن ادامه دارد. جالب آنکه قرآن این اتهامات را مطرح می کند و پاسخ می دهد.

شاید اگر ثبت این مباحث در قرآن نبود، امروز اثری از آنها نبود؛ همچنان که اثری از کسانی که این اتهامات را مطرح می کردند، وجود نداشت، اما قرآن که از استحکام استدلالهای خود مطمئن است، از طرح ادعاهای آنان هراسی ندارد.

قرآن با صراحت و شهامت این پندارها و تهمت ها را نقل می کند تا همه انسان ها در همه اعصار تاریخی از آن آگاهی یابند و خداوند نشان می‌دهد که چگونه از دین خود و پیامبر خود در همه سختی ها و شدائد محافظت کرده است.

در فضای آن روز شبه جزیره، گاهی پیامبر را شاعر می خواندند: بل هو شاعر فلیأتنا بآیه کما أرسل الأوّلو ن (انبیاء/5)، عده ای هم می گفتند که او ساحر و یا جادوگر است. قرآن همه این تهمت های ناروا را یادآوری می کند و در آیات متعددی به شدت از ساحت پیامبر عظیم الشان اسلام دفاع می کند. «بل جاء بالحقّ و صدّق المرسلین»(صافات/37)چنین نیست، او حق را آورده و پیامبران پیشین را تصدیق کرده است. «فذکّر فما أنت بنعمت ربّک بکاهن و لا مجنو ن»(طور/37) پس تذکر ده که در لطف پروردگارت، تو کاهن و مجنون نیستی. «قل أنزله الذی یعلم السرّ فی السموات و الأرض إنّه کان غفوراً رحیم (فرقان/6) بگو؛ کسی آن را نازل کرده که اسرار آسمان ها و زمین را می داند، او همیشه آمرزنده و مهربان بوده است.

این تهمت ها به رسالت پیامبر و بعث حضرتش تنها در شبه جزیره نماند، بلکه در قرون وسطی تاریخ اروپا و حتی دنیای امروز نیز گاهی تهمت های ناروایی متوجه رسالت و بعثت پیامبر اسلام(ص) می شود. مونتگمری وات یکی از اسلام شناس های به نام غرب در این خصوص می نویسد؛ این تهمتها وصله های ناجوری است که به پیامبر اسلام و آیین او نمی چسبد ؛ لذا اذعان می کند که این تخطئه ها و تکذیبهای رجزخوانانه قرون وسطی با کندی و به تدریج از اذهان اروپاییان و جهان مسیحی پاک خواهد شد.

غربی ها و مستشرقین قرون وسطی از روی بدخواهی و برای اینکه بعثت نبی مکرم اسلام را زیر سوال ببرند، با طرح اشکالات مختلف بر دین اسلام، مبانی ارزشی آن و حتی ساحت پیامبر اسلام تلاش کردند. در حالی که اگر حقایق و واقعیت تاریخی را بررسی کنیم، بطلان تمام این ادعاها ثابت خواهد شد که در ادامه به برخی از این ادعاهای واهی اشاره می کنیم:

یکی از آنی ترین شبهه هایی که در دوران بعثت پیامبر اسلام و نیز در دوران قرون وسطی اروپا مطرح شد، شبهه ساختگی بودن قرآن توسط پیامبر اسلام می باشد که در کوتاه ترین جواب باید گفت، اول اینکه؛ اگر قرآن ساخته و پرداخته پیامبر بود، پس چگونه است که احادیث و روایات پیامبر از نظر فصاحت، بلاغت و بیان از قرآن ضعیف‌تر هستند؟ چرا که هیچ زبان و سخنی به لحاظ فصاحت و بلاغت به قران کریم نمی رسد و این کلام در هیچ مکانی و بیانی تکرار نشده است و مشابه ای ندارد.

دوم؛ اگر قرآن ساخته پیامبر بود، بهتر بود آن را به خودش نسبت می داد. در این صورت به جای ادّعای نبوت، ادّعای اولوهیت می‌کرد و خود را در هاله ای بزرگتر از پیامبری قرار داده و می توانست با جلب اعتماد بیشتر بر قداست خود بیافزاید و دهها دلیل دیگری که می توان بر این شبهه وارد ساخت.

بر گرفتن قرآن از یهود و نصاری، اخذ قرآن از غلام رومی، نقش یهود در پیدایش احکام اسلام و…از دیگر شبهانی بود که غربی ها در قرون وسطی متوجه بعثت نبی مکرم اسلام کردند که به راحتی قابل نقد هستند.

یکی دیگر از تهمت های ناروای آنها این بود که قرآن این کلام الهی به نوعی اقتباس از کتاب عهدین است. در این ادعای واهی، آنچه بیش از هر چیز باعث تعجب است، این بود که چگونه این ادعا می شود در حالیکه نگاهی سطحی به کتاب عهدین و قرآن نشان می دهد که تفاوت های عمیقی بین آنها وجود دارد.

عدم هماهنگی معارف قرآن و عهدین درباره مقام الوهیت نبوّت، اختلافات عمیق داستان های انبیا همچون ابراهیم، داود، یعقوب، لوط و عیسی و مهم تر از همه، تفاوت شگرف قرآن و عهدین از نظر اعجاز، هر انسان منصفی را به این باور می‌رساند که قرآن نمی تواند برگرفته از عهدین باشد.

حال برخی دیگر از مستشرقین که به واهی بودن سخن دیگر هم مسلکان خود واقف بودند، سعی کردند قضیه را جور دیگری بیان کنند. آنها در اولین گام، طرح تقلید قرآن از کتاب عهدین را مضحک خواندند ولی در سخن و عبارت دیگر، گفتند، سخن تقلید درست نیست و به جای آن باید گفت که قرآن برگرفته از گفتمان رایج جامعه درباره عهدین است نه از متن مکتوب عهدین.

در جمع بندی از مباحث فوق باید گفت، واقعیت امر این است که خداوند وعده داده است دین خود و کلام خود؛ یعنی قران را از هر گزندی محفوظ نگاه دارد. ازسوی دیگر، مستشرقین و کسانی که به مطالعه در حوزه اسلام شناسی می پردازند، به واقعیت و حقیقت اسلام آگاهی دارند و بر حقانیت اسلام و بعثت نبی مکرم اسلام واقف هستند ولی نگاه آنها از روی عناد است چرا که بیشتر آنها یا یهودی هستند و یا وابسته به موسسات علمی و پژوهشی جامعه یهودی و در سوی دیگر، امروز مبانی و ارزش های متعالی دین اسلام و سیره پیامبر اسلام مرزهای جغرافیایی را در نوردیده و این آیین مقدس به جز ممالک اسلامی، در اروپا و امریکا پیروانی بسیاری دارد و روز به روز بر پیروان آن افزوده می شود.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #