اخبار داغ

آزادسازی خرمشهر در شعر شاعران البرزی

آزادسازی خرمشهر در شعر شاعران البرزی
در آستانه ی سوم خرداد و سالروز آزاد سازی خرمشهر گلچینی از اشعار شاعران البرزی در مورد این روز که سروده شده است را برای علاقمندان منتشر نمودیم.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از نگارانه؛در آستانه ی سوم خرداد و سالروز آزاد سازی خرمشهر گلچینی از اشعار شاعران البرزی در مورد این روز که سروده شده است را برای علاقمندان منتشر نمودیم.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, نگارانه,

بهروز قاسمی- خرمشهر شهر خون

, بهروز قاسمی- خرمشهر شهر خون,

خونین شهر، ای شهر خون

,

ای سرزمین دلیرمردان

,

ای یادواره نیکان و جان برکفان

,

به سویت می آیم

,

با قلبی پر امید، با عزمی راسخ

,

با اراده ای پولادین

,

به سویت می آیم

,

ای خرم زمین، خونین شهر

,

ای زادگاه برومندان،ای جایگاه فداکاران

,

 به سویت می آیم

,

آنگاه که خاک مقدست

,

از خون جوانان سرخ می شود

,

آنگاه که رودهای خروشانت

,

از خون بسیچیان سرخ می شود

,

 به سویت می آیم

,

چرا که نمی توانم تحمل کنم

,

تو در اسارت و بند

,

به زیر چکمه های اشغالگران بدفطرت

,

سرزمینت له می شود

,

درختانت سوزانده

,

خانه هایت ویران

,

می خروشم و می تازم

,

به دشمنان تو

,

اشغالگران تو

,

و به سویت می آیم

,

آنگاه که همه چیز سرخ است از خون

,

به سویت می آیم

,

من نخواهم گذاشت

,

تو در اسارت بمانی

,

من نخواهم گذاشت

,

که نام پاک تو، محو شوداز تاریخ ایران

,

من مسلمانم

,

مسلمانی آزاده، پیرو قرآن محمد

,

و تو سرزمین من، سرزمین مسلمانان

,

سرزمین آزادگان، سرزمین شیعیان

,

سرزمین عاشقان، عاشقان حسین

,

عاشقان مهدی، عاشقان علی

,

عاشقان زهرا،عاشقان محمد

,

خرمشهر، ای شهر خونین

,

هرگز، هرگز، هرگز

,

ترا تنها نخواهم گذاشت

,

 با رزمندگان دلاور

,

 بسیجیان جان برکف

,

 به سویت می آیم

,

آنگاه که اراده ها استوار گردند چون کوه

,

 به سویت می آیم

,

آنگاه که عشق یوسف زهرا

,

بنشیند در دل

,

به سویت می آیم

,

مگر می شود

,

 تو در اشغال و من خاموش

,

مگر می شود

,

تو در اسارت و بند و من بی خروش

,

هرگز، هرگز، هرگز

,

خرمشهر ای شهر خون

,

آزادت می کنم، آزادت می کنم

,

سیف الدین حسین زاده

, سیف الدین حسین زاده,

از همت خونهای شهیدان به هم آمد

,

آرش به هواخواهی جمشید وجم آمد

,

ضحاک ترین عربده در بیشۀ کاوه

,

لرزان و سرافکنده چونان بید خم آمد

,

شب را سر سودای حکومت به زمین بود

,

بر پیکرۀ ناقص شب بافه کم آمد

,

موسای من از نیلِ پراز فتنه گذر کرد

,

دیگِ سر گوسالۀ بدنام دَم آمد

,

آبستن شب بود جهنم زده ابلیس

,

از زائوی شب ، صبح خبرهای غم آمد

,

برطبلِ ظفر سخت بکوبید دلیران

,

ازکشور تهمینه و رستم عجم آمد

,

بوی خوش لبخند خدا شهر به شهراست

,

این دسته گل پرپر ما از حرم آمد

,

مزدا و اهورا شده آمادۀ تبریک

,

شیرینی خرمای جهانگیر ِبم آمد

,

پیچیده خبرهای خوش از بوی شهادت

,

آرش به هواخواهی جمشید وجم آمد

,

نظام غلامی احمدآبادی

, نظام غلامی احمدآبادی,

گـردان صـد و بـیـسـت وچـار

,

سِـپــاس آن خـُداٸــی کـه خَـلــق آزِمُـــود

,

بـه صـُلـح و بـه جَـنـگ و بـه بــُود و نـَبـود

,

چــو شُـد حُـبِّ مــیـهــن ز ایـمـان  پَـدیـد

,

کـسی لـطـفِ دشـمــن  بــه عـالـَـم نَـدیـد

,

کــنــون  از  یِـگــانـی  بــگـویـم   نِــشـان

,

کـه  آوازه اش ، بَــس  عـَـظــیـم  و  عَـیـان

,

سـَلـام  ای یگــانِ صـد و  بـیـسـت  و  چـار

,

بـه جـَنـگ  و  بـه  صُلـحـَت  کـنـم  اِفـتـخار

,

دورود  ای  یِـگــانِ  صـَد  و  بـیـست و چـار

,

سـَرِ  دشـمـَن  ایـنک  بـه  پایَـت  چـه خـوار

,

سَـر افـــرازِ   پـیــروزِ   مــیـدان ِ   جَــنــگ

,

گـرفـتی  تـو حـُلـقــومِ  دشـمـن  به چـَنـگ

,

شــدی  یـار  و  یـاوَر   بـه  آٸـیــن  و کـیش

,

دلِ  دشـمـن از  وَحـشَـتَـت  ریــش  ریــش

,

تـویـی  واحـد  ِنـیـک  و  بــی بـاک ِ تـیـپ

,

چـو مَـهـتـاب  رَخـشان  بـه اَفـلـاکِ  تـیـپ

,

تو پـیـکـان  و  مُـشـتِ  هـمــان  لـشکـری

,

بـه  مَـیـدان سِتــودَش  بَـسـی ، رَهــبــری

,

بــفــرمـــود  از   آن  لـشکــرِ   پــُر  غـُـرور

,

کـه  دیـدم  هــنـرهـاش  در  کَــرخـه  نــور

,

تـــــوانـــایِ  چــالــاکِ   مـــیــدان ِ  رَزم

,

بــه ایـمـان قــویّ  و سـرآمـد  بــه  نَــظـم

,

چـه  گـویـم  ز  تـو  و آن  هـمــه افــتـخـار

,

ز  صـــد هــا  تَــک  و  پـاتَــک  و  کــارزار

,

ز  فـرمـانـدهـانـت  تــو   خــود  بــاز  گــو

,

از   آن  نـــامـــــداران  ز  آغـــــاز   گــــو

,

بـگــو  ز آن هــمــه  شـــور ِ یــارانِ خــود

,

بــه عــشـق  و خـُلـوصِ  جــوانــان خــود

,

ز کــادر  و  وظــیـفـه  بــه  پـیـر  و جــوان

,

بـگـو  خــود  ز  تــدبــیـرِ  فـرمــانـدهــان

,

بــه  نــو آوَری  پـیـشـه  کُـــن ، بــیشـمار

,

تَــلــاشــی  کــه  در  جـبــهـه  آیـد  بـکـار

,

بـگـــو   از   شــهـیـدان ِ  گـمـنـامِ   خـــود

,

بــگــو  از  غـَـیــوران ِ بــی نـــامِ   خـــود

,

هــم ایـنـک کـه شـد  رَزمگـاهَــت  بـوٸـین

,

در ایـن عَــرصـه  هـم  رَزمــی آور نـُـویـــن

,

بــه  تَـدبـیر  و دانـش بــه  مَـردی بـِکـوش

,

بـه  نــام  آوری هَــمـچـو  شـیـران خُـرُوش

,

تَـوانـمـنـد و پــیــروز  و پــایـنــده  بــاش

,

چـو  مَـهـتـاب رَخـشان  بـه  آیـنـده بــاش

,

سپاس  ای  پَـلـنـگـان ِ دُشــمــن  شِــکــار

,

بــه  پیـش ، ای یَـلـانِ  صَـد و بیست و چار

,

بــه  درگـــاهِ   اِیــزد  تــمـنــایِ  خـویــش

,

بـبـیـنـم  شـمــا  را  سـَـرافــراز  ،  بــیــش

,

سـلـامَـت  بـه  جِـسـم  و سـَعـادت  به نـام

,

هـمــه  سـر بــلنــد  و خـوش و  شـادکــام

,

ز  آمــادگــی جُــمــلـــه  پــا  در  رکــــاب

,

شِـتابـان و  رَخـشـنـده  هَـمـچـون  شـَهـاب

,

غـلـامـی ، تـو خــود عُـضـوی از  ایـن تـَنـی

,

یـکــی کُـهـنـه سَـربـاز  ِایــن مَــیــهــنــی

,

اشرف السادات سادات

, اشرف السادات سادات,

هزار سال بعد از حادثه

,

خاطرات

,

خاک ریزه را که مرور می کنی

,

هنوز گام های تو را

,

پریشان می شونو

,

و عطر تو را

,

به دست باد مب سپارند

,

تا حضورت همیشه جاودان باشد

,

انتهای پیام/

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه