مردم مقصر نیستند؛
رسانه‌ها در انتخابات 96 چقدر تاثیرگذار بودند؟
مهم نیست آن اطلاعاتی که رسانه‌ها به مردم می‌دهند راست باشد یا دروغ، سیستم خواه‌ناخواه بین جنگ و گرسنگی، دومی را انتخاب می‌کند و ضعف‌های اطلاعاتی خود را جبران می‌سازد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج، جامعه مانند سیستمی است که بر اساس اطلاعات دریافتی، تحلیل می‌کند و بر اساس آن تصمیم می‌گیرد و دست به انتخاب می‌زند. اگر بخواهیم سیستم، درست تحلیل کند، باید اطلاعات درست و بی‌نقص به آن داده شود، در غیر این صورت سیستم قطعا تصمیم دیگری خواهد گرفت.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آناج,تصور غلطی است اگر بگوییم می‌توان به هر روشی سیستم را مدیریت کرد و به آن طوری خوراک بدهیم که محصول دلخواه ما را فرآوری کند. چنین اندیشه‌ای جز از سوی مستبدان و مستکبران عرضه نمی‌شود، چرا که آنها معتقدند سیستم باید همان‌گونه تحلیل کند که ما می‌گوییم؛ بنابراین باید همان داده‌هایی را به سیستم رساند که دست به انتخاب دلخواه ما بزند.
,این نوع از رفتار سیاسی، مخصوصا طی دو دهه اخیر به مدد رشد تکنولوژی و دسترسی مردم به خبرها و تحلیل‌های دیگر سیستم‌ها، به شدت با چالش مواجه شده است. از همین روست که برخی ناظران، «گردش آزاد اطلاعات» را از لوازم پیروزی حسن روحانی در انتخابات اخیر می‌دانند. اطلاعاتی که تر و تازه بوده و توانسته مردم را با واقعیاتی که به زعم خودشان از آنها پنهان می‌شد، آشنا سازد.
,اما آیا بحث به همین سادگی و خوش‌مزگی است؟ خیر. نگارنده بر این باور است آنچه به عنوان «گردش آزاد اطلاعات» در فضای رسانه‌زده‌ی کنونی مطرح می‌شود، چیزی جز «گردش آزاد اراده‌ی اهالی قدرت» نیست. نه اینکه به کلی همه‌ی اخبار و نگاشته‌های موجود را نقض کنم، بلکه می‌گویم آنچه رسانه‌های کنونی بر مخابره‌ی آن اصرار دارند، ارائه‌ی تصویری دلخواه از واقعیات است که با ایجاد امواج پر قدرت رسانه‌ای قابلیت تغییر نگرش‌ها، باورها و اعتقادات را از یک سو به سوی دیگر دارا می‌باشد.
,رسانه می‌تواند از «هیچ»، «همه» بسازد و از «همه»، «هیچ». این خاصیت رسانه است! اصلا رسانه آمده تا بلندگوی واقعیاتی باشد که به زعم من و شما خوب یا بد جلوه می‌کند. رسانه آمده تا فساد جناح رقیب را بزرگ جلوه دهد و فساد جناح رفیق را کوچک.
,در این میان، همان جامعه‌ای که به منزله‌ی یک سیستم در نظر گرفته شده، غرق در اطلاعاتی می‌شود که لحظه به لحظه در حال افزایش است و هر گاه ظرف آن پُر شود، انفجار رخ می‌دهد. آری؛ «انفجار اطلاعات» است که می‌تواند ذهن و نگرش یک شخص را نسبت به آنچه بوده و باید باشد، به آن سمتی که رسانه‌ها می‌خواهند ببرند، سوق داده و همان تحلیلی را از «سیستم» خارج کند که خودش می‌خواهد! تحلیل که هم‌سو باشد، قطعا انتخاب نیز هم‌سو خواهد بود.
,در انتخابات اخیر، دو نوع اطلاعات به سیستم وارد شد. اما سیستم نتوانست برخی اطلاعات را هضم کند و به‌ناچار «هَنگ» کرد. این هنگ و سوءهاضمه‌ی اطلاعاتی، ناشی از آن بود که سیستم مدت‌هاست دچار انفجار اطلاعات شده و حالا برای خاموش‌کردن شعله‌ی انفجار نیاز به «آب خنک» دارد. اینجاست که سیستم از «گردش آزاد اطلاعات» کمک می‌گیرد تا به نوعی اثرات تخریبی انفجار را کاهش دهد.
,هر گروهی که بتواند اطلاعات جدیدی جهت اصلاح نواقص سیستم منتشر کند، پیروز میدان است. حالا فرقی نمی‌کند اطلاعات جدید، راست باشد یا دروغ، بلکه فقط و فقط باید بتواند سیستم را نسبت به آنچه او را نگران کرده تا هنگ نکند، آگاه کند. بنابراین «گیرنده‌های سیستم» به شدت فعال می‌شوند؛ سیستمی که این‌گونه برایش تعریف شده که هم مشکلات شدید اقتصادی دارد و هم گذشته‌ای تیره و تار. اطلاعات اولیه او را با وعده‌های یارانه‌ای دلگرم می‌سازند، اما این اطلاعات آنقدری نیست که بتواند او را از اطلاعات ثانویه که ناظر بر وقوع جنگ است غافل نماید. بنابراین سیستم خواه‌ناخواه بین جنگ و گرسنگی، دومی را انتخاب می‌کند و ضعف‌های اطلاعاتی خود را جبران می‌سازد.
,سیدهادی مصطفوی
]
ارسال دیدگاه