خانواده زندانیان، در بند بی پناهی/ رنج هایی که عزت می شکند
زنانی که شوهرانشان در زندان به سر می برند برای بدست آوردن هزینه گذران زندگی روز مره به هر دری می زنند، در این میان باید پاسکاری میان ادارات ذی ربط را نیز به جان بخرند تا شاید فرجی حاصل شود اما آنچه تراژدی غمناک زندان را غمناک تر می کند، عزت هایی است که گاهی می شکند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از عصر اترک، فقر، استیصال، بدهکاری، اضطراب، تهدیدهای اجتماعی در کمین، از بین رفتن عزت نفس ها از اجزای جدایی ناپذیر زندگی خانواده های زندانیانی است که مرد خانواده اشان در پشت میله های زندان به سر می برند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, عصر اترک,شاید بسیاری از خانواده های زندانیان در زمانی که سایه مرد خانواده بر سر خانواده است با فقر و بدهکاری دست و پنجه نرم کنند اما از هنگامی که مرد خانواده به هر علتی در پشت میله های زندان در قفس می شود، رنج و مشقت زندگی بر دوش خانواده این زندانیان تا چندین برابر افزایش پیدا می کند.
زنانی که تا دیروز چشم به دست مرد خانواده داشتند در دوران زندانی شدن مردانشان باید چشم بر دستان خود بدوزند که از کجا پولی را بدست آورند و شکم خود و فرزندانشان را سیر کنند.
هر چند که پول، تنها دغدغه این زنان نیست، آنان باید نگران استرس ها و آینده فرزندان خود، نگران بی مهری های جامعه، نگران تهدیدهای اجتماعی در کمین، پرداخت بدهی های طلبکاران و ... باشند.
علاوه بر آن، در این میان این خانواده ها که برای بدست آوردن ممری درآمد، به هر نهاد حمایتی رو می زنند که آیا جواب بگیرند و یا نگیرند در این میان باید پاسکاری میان ادارات ذی ربط را نیز به جان بخرند تا شاید فرجی حاصل شود و یک شب را از میان بسیاری از شب های پر اضطرابی که در پیش رو دارند، پشت سر بگذرانند.
اینکه جامعه چقدر این زنان و فرزندان آنان را درک می کند که آنان چه رنج و محنتی را تحمل می کنند، این زنان نه در سکوتی کامل هستند نه روی فریاد شنیده شدن دردهایشان را دارند.
به گزارش عصر اترک، در همین راستا، یک بانوی بجنوردی که حدود شش ماه است همسرش به علت مال خری و دزدی زندانی شده است، می گوید: به دوش کشیدن بار زندگی با سه بچه کوچک و نوجوان بدون دست خرجی و بی پولی خیلی سخت است.
وی می افزاید: از لحاظ روحی حال خوبی ندارم و این شرایط سخت را تحمل می کنم.
وی در ادامه عنوان می کند: وقتی شوهرم زندانی شد در محله ناظر آباد بجنورد مستاجر بودیم که از پس پرداخت اجاره خانه بر نیامدم و با کمک سمن خادمان ولی نعمتان انقلاب اسلامی خراسان شمالی توانستم در محله ای دیگر خانه اجاره کنم و از سوی صاحبخانه قبلی تحت فشار نباشم.
وی می افزاید: در حال حاضر زندگی من و سه بچه با یارانه و دستمزد روزانه کارگری ام، روزگار می گذرانیم.
پیشنهاد ابتذال به زن خانواده زندانی
معصومه، زنی 25 ساله و مادر یک فرزند که شوهرش شش سال است به علت حمل مواد مخدر زندانی شد و خود معصومه هم به همین علت دو سال زندانی بوده است، می گوید: فرزندم با خانواده شوهرم زندگی می کند، وقتی چهار سال قبل از زندان آزاد شدم هفته ای یکبار به بهزیستی می رفتم و درخواست کمک می کردم که حمایتم کنند و حتی به آنان می گفتم که مدرک خیاطی و آرایشگری دارم، کمکم کنید تا کاری مستقل راه بیندازم اما این نهاد طی این چهار سال هیچ کمکی به من نکرد و جوابم را نداد حتی نامه دادستان را به آنان دادم تا به من کمک کنند، آنان به نامه ام رسیدگی نکردند.
معصومه می افزاید: این چهار سال را با بدبختی و با کارکردن در این آرایشگاه و آن آرایشگاه و در یک اتاق کوچک زندگی ام را گذرانده ام.
وی در ادامه توضیح می دهد: کارفرماهایم حقوقم را کامل نمی دادند و در حال حاضر بیکار هستم و حتی نتوانستم اجاره خانه ام را بدهم که صاحبخانه امروز وسایلم را به بیرون ریخت و الان بی خانمان شده ام.
وی با بیان اینکه در سن 25 سالگی ناراحتی اعصاب و روان گرفته ام، عنوان می کند: در این شرایط بی خانمانی چه باید بکنم آیا چاره ای جز خودکشی دارم؟
وی یادآور می شود: به رغم چهار سال دوندگی برای دریافت کمک از بهزیستی که به هیچ نتیجه ای هم نرسیدم، اخیرا به کمیته امداد رفتم و درخواست کمک کردم که آنها دو مرتبه سبد کالا به من دادند.
علاوه بر این، معصومه تصریح می کند: بی پولی، رنج روحی و روانی، ندیدن فرزند بخشی از مشقت های زندگی ام بوده اند، اما رنج مهمتر زندگی ام این بوده که هنگامیکه از زندان آزاد می شدم، یکی از پرسنل زندان در هنگام آزادی ام درخواست کثیفش را به من پیشنهاد داد همینطور پس از آن، برخی از اراذل محله ای که در آن زندگی می کردم نیز دائم مزاحمم می شدند و تهدید می کردند که به امیال کثیف آنها تن بدهم که تا الان جان سالم به در برده ام.
وی می افزاید: نهادهای حمایتی کجا هستند تا از زنان و خانواده های بی پناه زندانی حمایت کنند؟
اعظم، دیگر بانوی بجنوردی، ساکن گلستان شهر و مادر دو فرزند خردسال که همسرش به علت سرقت اینترنتی سه سال است که در زندان به سر می برد، می گوید: در گلستان شهر اجاره نشین هستم تا اسفند ماه سال 95 با یارانه و کمک های موردی پدرم زندگی ام را گذراندم.
وی می افزاید: آموزش حرفه قالی بافی را دیده ام اما به علت اینکه در آپارتمان زندگی می کنم، نمی توانم در این مجتمع قالی بافی کنم.
نگرانی های مادرانه از آینده فرزندان/گذران زندگی با کارت یارانه
اعظم اظهار می کند: سه سال است که در راه دریافت کمک از اداره کل زندان ها، کمیته امداد، کفش ها پاره کرده ام نه برای خودم بلکه برای کمک به فرزندانم، اما این همه رفت و آمد هیچ ثمری نداشت و آنها به من و فرزندانم کمکی نکردند.
وی می افزاید: طی سه ماه اخیر با بدبختی سرانجام تحت پوشش کمیته امداد قرار گرفته ام و هر ماه فقط 71 هزار تومان کمک ماهیانه دریافت کرده ام و حال در پرداخت اجاره خانه و قبض های آب، برق و گاز مانده ام.
وی یادآور شد: در حال حاضر 33 ساله هستم اما هم اکنون به خاطر بی پناهی و نگرانی از وضعیت بچه هایم رنج می کشم.
راضیه، دیگر بانوی بجنوردی، مادر سه فرزند ( کوچکترین فرزند شش ساله و بزرگترین فرزند 18 ساله ) است که شوهرش در سال گذشته به علت ورشکستگی به زندان افتاد، اظهار می کند: زندگی من و فرزندانم با یارانه می گذرد و اقوامم به ما پشت کردند و کمکم نکردند.
وی می گوید: پول نداریم که اجاره صاحبخانه را بدهیم و دو ماه قبل از کمیته امداد درخواست کمک کردم و آنان خانواده ام را مشمول دریافت کمک هزینه 70 هزار تومان در هر ماه کردند.
وی می افزاید: مگر با 70 هزار تومان می توان زندگی را چرخاند؟
راضیه یادآور می شود: حرفه قالی بافی را آموخته ام اما به علت بی پولی نمی توانم در این زمینه مشغول به کار شوم حتی دنبال کار بوده ام اما کار کجا است؟
وی خاطر نشان می کند: تمام تلاشم این است که شوهرم آزاد شود تا در آزادی اش بتواند کار کند و بدهی ها را بدهد اما مسئله این است که این بدهی باید تسویه شود، اما چگونه؟
وی می افزاید: خودم و فرزندانم در اضطراب و نگرانی به سر می بریم.
تحمل رفتارهای غیر محترمانه ادارات
لاله نیز اظهار می کند: زندانی بودن شوهر، بی پولی، فقر، اجاره نشینی، نگران احوال بچه ها بودن بسیار سخت و طاقت فرسا است اما رنج مضاعف تر این است که برای پیگیری پرونده همسر با رفتارهای سرد، غیر محترمانه، گاها بی ادبانه و آزار دهنده ادارات ذی ربط روبرو می شوی و این رفتارها را نیز باید در کنار سایر رنج ها تحمل کنی.
خانواده زندانیان نیازمند میان اداراتی که باید حامی باشند، پاسکاری می شوند.
فهیمه عباس خانیان، از اعضای سمن خادمان ولی نعمتان انقلاب اسلامی خراسان شمالی در گفت و گو با خبرنگار عصر اترک نیز می گوید: اعضای این سمن به طور مستمر به مناطق حاشیه نشین شهر بجنورد می روند و به شناسایی خانواده های مستضعف و آسیب دیده می پردازند تا بتوانند با کمک خیران باری حتی کوچک از دوش این خانواده بردارند.
عباس خانیان می افزاید: در این شناسایی ها با خانواده زندانیانی آشنا شده ایم که برخی از این خانواده ها با تنگنای شدید مالی روبرو هستند که با یارانه زندگی می گذرانند.
وی در ادامه توضیح می دهد: برخی از این خانواده ها اجاره نشین بودند و کارت یارانه آنان بابت پرداخت اجاره بها در دست صاحبخانه بود و آنها کاملا بی پول شده بودند.
وی همچنین اظهار می کند: این خانواده ها سوء تغذیه داشتند و حتی برخی از فرزندان آنها ترک تحصیل کرده بودند.
وی می افزاید: در میان آنها خانواده هایی را دیدم که مادر و یا دختر خانواده به علت فقر تن به ابتذال داده بودند و برخی از آنها گرفتار بیماری های عفونی شده بودند.
عباس خانیان در ادامه می گوید: از لحاظ روحی و روانی تحت فشار قرار داشتند و گرفتار افسردگی شده بودند.
وی تصریح کرد: این خانواده ها برای دریافت کمک، میان بهزیستی و کمیته امداد پاسکاری شده بودند و حتی شاهد بودم، زنی از میان این خانواده ها تعریف می کرد، نهاد کمیته امداد به او گفته بود برای اینکه تحت پوشش قرار بگیری یا باید از شوهرت طلاق بگیری و یا اینکه شوهرت بمیرد.
وی می افزاید: خانواده هایی را دیدم که مستمری ماهانه 70 تا 100 هزار تومان کمیته امداد به آنها به علت وام های یک میلیون تومان که کمیته امداد به آنها داده بودند، قطع شده بودند.
وی خاطر نشان کرد: بانوانی از میان خانواده زندانیان با ما صحبت کردند که مددکار یکی از نهادها به آنان پیشنهاد ابتذال داده بودند و این بانوان از این سمن درخواست کمک کرده بودند که برای گذر از این ناامنی به آنها کمک کنیم.
عباس خانیان با تصریح بر این مطلب که نهادهای حمایت کننده از این خانواده ها درخواب هستند، عنوان می کند: اگر آنان خواب نبودند چرا باید در محله کلاته کوره بجنورد زنی با سه فرزند خردسال و نوجوانش از فرط فقر و نداری در دورانی که مرد خانواده در زندان بود در طویله زندگی می کردند .
وی اظهار می کند: اگر این نهادها خواب نیستند چرا می بایست خانواده شش نفره اسفندیاری که یکی از فرزندانش به نام سیاوش بر اثر معلولیت دچار زخم بستر شده بود در فقر و نداری زندگی می کردند که در طول شبانه روز یک وعده بخور و نمیر هم نداشتند و زخم بستر به استخوان این پسر معلول رسیده بود.
وی خاطر نشان می کند: دادستان نسبت به این ماجرا در نقد عملکرد نهادهای ذی ربطی که باید حامی این خانواده می بودند، عنوان کرد چرا نهادهای حمایتی خواب بوده اند.
وی می افزاید: آیا قبل از اینکه وضعیت این خانواده ها رسانه ای شود، نمی شد این نهادها از خواب بیدار می شدند.!
عباس خانیان تصریح کرد: اشتغالزایی مهمترین کمک برای این خانواده ها است.
وی همچنین تاکید کرد: نهادهای حامی از جمله کمیته امداد و بهزیستی و اداره کل زندان ها باید کنار این خانواده ها باشند و در حد توانشان به آنان کمک کنند.
افزایش 20 برابری مراجعات خانواده زندانیان نیازمند به انجمن حمایت از زندانیان
عبدالله محمدی، مدیر انجمن حمایت از زندانیان شهرستان بجنورد در گفت و گو با خبرنگار عصر اترک اظهار کرد: این انجمن، موسسه ای غیر دولتی است که از وزارت کشور مجوز گرفته است و زیر نظر اداره کل امور زندان های استان فعالیت می کنند.
محمدی عنوان کرد: کمک های این موسسه به خانواده زندانیان در زمینه های ارائه کمک های عمومی، ارائه کمک ها در جهت آموزش های حرفه ای شغلی، مساعدت در بهبود وضعیت بهداشت و درمان، اجرای فعالیت های فرهنگی برای خانواده زندانیان همچنین استفاده از ظرفیت ادارات مختلف برای خدمت رسانی به این خانواده ها تعریف شده است که این موسسه در حد توان خود به مراجعات این خانواده ها پاسخ می دهد.
وی با بیان اینکه منابع داخلی این موسسه پاسخگوی تمامی درخواست این خانواده ها نیست، تصریح کرد: مهمترین گرفتاری خانواده های زندانیانی که به این موسسه مراجعه می کنند، گرفتاری های مالی است که درخواست کمک و حمایت دارند.
وی افزود: سالانه 250 خانواده به این موسسه برای دریافت کمک مراجعه می کنند که این موسسه در حد توانش به آنان کمک هایی را ارائه می دهد تا همسر خانواده از زندان آزاد شود.
وی خاطر نشان کرد: ازسال 93 تا کنون تعداد مراجعات این خانواده ها 20 برابر شده و در همین راستا، کمک های ارائه شده نیز تا 20 برابر افزایش یافته است.
محمدی همچنین عنوان کرد: اشتغال یکی دیگر از دغدغه های این خانواده است که تاکنون با حمایت این موسسه 25 درصد از مادران این خانواده حرفه آموخته اند و شاغل شده اند.
افزون بر این، وی گفت: این موسسه در دیگر زمینه ها از جمله ارائه سبد کالا، تامین نان، درمان، تحصیل، اجاره خانه، هزینه های آب و برق و گاز و پوشاک نیز به این خانواده ها، خدمت ارائه داده است و البته در حد توانش نیز کمک خواهد کرد.
وی افزود: این موسسه همچنین درباره این خانواده پیگیر اموری از جمله اعصار و اشتغال زندانیان، تسویه بدهی های زندانیان مالی نیز بوده است و ارائه این خدمت را ادامه می دهد.
وی خاطر نشان کرد: این موسسه از سال 93 تا کنون با هدف ارتقای اعتماد به نفس این خانواده ها و کاهش آسیب های اجتماعی برای آنان دوره های آموزشی رایگان شامل کارگاه های آموزشی سبک زندگی در قالب معنویت درمانی و مدیریت دانش و رفتار برگزار کرده است که ارائه این خدمات و روانشناسی و مشاوره ای ادامه خواهد داشت.
مدیر انجمن حمایت از زندانیان شهرستان بجنورد نصریح کرد: این خانواده ها به توانمند سازی های اقتصادی، اعتقادی، فرهنگی و اجتماعی نیاز دارند که باید مورد اهمیت جدی نهادهای ذی ربط قرار گیرد.
محمدی همچنین توصیه کرد: رسیدگی به این خانواده زندانیان باید در قالب تجمیع اعتبارات ادارات ذی ربط مدیریت شود و ادارات ذی ربط در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر این خانواده ها راشناسایی و تحت پوشش حمایتی خود قرار دهند.
اشتغال، مهمترین تقاضای حمایتی خانواده زندانیان
نعمتی، مسئول اداره حمایت و سلامت خانواده اداره کل کمیته امداد خراسان شمالی نیز در گفت و گو با خبرنگار عصر اترک درباره ارائه خدمات این نهاد به قشر از خانواده اظهار کرد: خانواده زندانیان نیازمند از جمله گروه های هدف این نهاد هستند.
نعمتی افزود: در حال حاضر از میان 52 هزار خانوار نیازمند استان که تحت پوشش کمیته امداد هستند 330 خانوار از آنان خانواده زندانیانی هستند که از این نهاد مستمری 50 تا 100 هزار تومان و 200 خانواده دیگر زندانی نیز کمک های چند خدمتی شامل خدمات درمانی، شهریه دانشگاه و تحصیل فرزندان خود را دریافت می کنند.
وی در ادامه با تاکید بر این نکته که این نهاد برای افزایش ارائه خدمات خود به این مددجویان، نیازمند همکاری خیران و سمن ها است، تصریح کرد: خیران خانواده زندانیان را نباید دست چین کنند و در ارائه کمک های نیکوکارانه خود، خانواده زندانیان غیر عمد را در اولویت قرار دهند و خانواده زندانیان عمد را مورد توجه قرار ندهند.
وی در ادامه درباره شناسایی خانواده زندانیان نیازمند نیز عنوان کرد: این خانواده ها یا از طریق خود معرفی به این نهاد معرفی می شوند و یا اینکه ادارات ذی ربط شامل قوه قضاییه، امور زندان ها، این خانواده را به این نهاد ها معرفی کنند تا مشمول دریافت خدمات حمایتی شوند.
نعمتی همچنین خاطر نشان کرد: هر ساله شماری از خانواده های مددجوی تحت پوشش این نهاد پس از اینکه توانمند می شوند از پوشش حمایتی این نهاد خارج می شوند و خانواده های نیازمند از جمله خانواده های زندانیانی که شرایط اضطراری دارند تحت پوشش قرار می گیرند.
وی افزود: در حال حاضر خانواده زندانی نیازمندی که قصد داشته باشد تحت پوشش این نهاد قرار گیرد در پشت نوبت نداریم.
وی افزود: در صورتیکه از سوی خانواده های زندانی نیازمندی که تقاضایی برای تحت پوشش قرار گرفتن آنها داشته باشیم که بلافاصله نمی توانیم به آنان مستمری بدهیم آنان تحت پوشش خدمات چند خدمتی این نهاد ( درمان، هزینه های تحصیلی فرزندان ) قرار می گیرند.
وی اشتغال زایی را مهمترین دغدغه این خانواده ها برشمرد و گفت: آنان برای آماده سازی یک فرصت اشتغال نیازمند تهیه تضامین بانکی هستند که در این زمینه بسیار مشکل دارند تا بتوانند تسهیلات بانکی دریافت کنند.
وی تصریح کرد: این نهاد برای کاهش این دغدغه مددجویان در تعامل با بانک ها تلاش کرده است تا آنان به این قشر از مددجویان همکاری داشته باشند.
مسئول اداره حمایت و سلامت خانواده اداره کل کمیته امداد خراسان شمالی اعلام کرد: در سال 95 به 80 خانواده زندانی وام اشتغال اعطا شد.
وی در بخشی دیگر از سخن خود یادآور شد: این نهاد، این خانواده ها را در زمینه راه اندازی مشاغل خانگی نیز حمایت می کند.
نعمتی همچنین عنوان کرد: این نهاد، این قشر از خانواده ها را در زمینه های اعطای ودیعه مسکن پنج میلیون تومانی و اعطای سبد غذایی و رسیدگی به موضوعات حقوقی پرونده مرد زندانی این خانواده ها را نیز حمایت می کند.
انتهای پیام/
شاید بسیاری از خانواده های زندانیان در زمانی که سایه مرد خانواده بر سر خانواده است با فقر و بدهکاری دست و پنجه نرم کنند اما از هنگامی که مرد خانواده به هر علتی در پشت میله های زندان در قفس می شود، رنج و مشقت زندگی بر دوش خانواده این زندانیان تا چندین برابر افزایش پیدا می کند.
,زنانی که تا دیروز چشم به دست مرد خانواده داشتند در دوران زندانی شدن مردانشان باید چشم بر دستان خود بدوزند که از کجا پولی را بدست آورند و شکم خود و فرزندانشان را سیر کنند.
,هر چند که پول، تنها دغدغه این زنان نیست، آنان باید نگران استرس ها و آینده فرزندان خود، نگران بی مهری های جامعه، نگران تهدیدهای اجتماعی در کمین، پرداخت بدهی های طلبکاران و ... باشند.
,علاوه بر آن، در این میان این خانواده ها که برای بدست آوردن ممری درآمد، به هر نهاد حمایتی رو می زنند که آیا جواب بگیرند و یا نگیرند در این میان باید پاسکاری میان ادارات ذی ربط را نیز به جان بخرند تا شاید فرجی حاصل شود و یک شب را از میان بسیاری از شب های پر اضطرابی که در پیش رو دارند، پشت سر بگذرانند.
,اینکه جامعه چقدر این زنان و فرزندان آنان را درک می کند که آنان چه رنج و محنتی را تحمل می کنند، این زنان نه در سکوتی کامل هستند نه روی فریاد شنیده شدن دردهایشان را دارند.
,به گزارش عصر اترک، در همین راستا، یک بانوی بجنوردی که حدود شش ماه است همسرش به علت مال خری و دزدی زندانی شده است، می گوید: به دوش کشیدن بار زندگی با سه بچه کوچک و نوجوان بدون دست خرجی و بی پولی خیلی سخت است.
,وی می افزاید: از لحاظ روحی حال خوبی ندارم و این شرایط سخت را تحمل می کنم.
,وی در ادامه عنوان می کند: وقتی شوهرم زندانی شد در محله ناظر آباد بجنورد مستاجر بودیم که از پس پرداخت اجاره خانه بر نیامدم و با کمک سمن خادمان ولی نعمتان انقلاب اسلامی خراسان شمالی توانستم در محله ای دیگر خانه اجاره کنم و از سوی صاحبخانه قبلی تحت فشار نباشم.
,وی می افزاید: در حال حاضر زندگی من و سه بچه با یارانه و دستمزد روزانه کارگری ام، روزگار می گذرانیم.
,,
پیشنهاد ابتذال به زن خانواده زندانی
,معصومه، زنی 25 ساله و مادر یک فرزند که شوهرش شش سال است به علت حمل مواد مخدر زندانی شد و خود معصومه هم به همین علت دو سال زندانی بوده است، می گوید: فرزندم با خانواده شوهرم زندگی می کند، وقتی چهار سال قبل از زندان آزاد شدم هفته ای یکبار به بهزیستی می رفتم و درخواست کمک می کردم که حمایتم کنند و حتی به آنان می گفتم که مدرک خیاطی و آرایشگری دارم، کمکم کنید تا کاری مستقل راه بیندازم اما این نهاد طی این چهار سال هیچ کمکی به من نکرد و جوابم را نداد حتی نامه دادستان را به آنان دادم تا به من کمک کنند، آنان به نامه ام رسیدگی نکردند.
,معصومه می افزاید: این چهار سال را با بدبختی و با کارکردن در این آرایشگاه و آن آرایشگاه و در یک اتاق کوچک زندگی ام را گذرانده ام.
,وی در ادامه توضیح می دهد: کارفرماهایم حقوقم را کامل نمی دادند و در حال حاضر بیکار هستم و حتی نتوانستم اجاره خانه ام را بدهم که صاحبخانه امروز وسایلم را به بیرون ریخت و الان بی خانمان شده ام.
,وی با بیان اینکه در سن 25 سالگی ناراحتی اعصاب و روان گرفته ام، عنوان می کند: در این شرایط بی خانمانی چه باید بکنم آیا چاره ای جز خودکشی دارم؟
,وی یادآور می شود: به رغم چهار سال دوندگی برای دریافت کمک از بهزیستی که به هیچ نتیجه ای هم نرسیدم، اخیرا به کمیته امداد رفتم و درخواست کمک کردم که آنها دو مرتبه سبد کالا به من دادند.
,علاوه بر این، معصومه تصریح می کند: بی پولی، رنج روحی و روانی، ندیدن فرزند بخشی از مشقت های زندگی ام بوده اند، اما رنج مهمتر زندگی ام این بوده که هنگامیکه از زندان آزاد می شدم، یکی از پرسنل زندان در هنگام آزادی ام درخواست کثیفش را به من پیشنهاد داد همینطور پس از آن، برخی از اراذل محله ای که در آن زندگی می کردم نیز دائم مزاحمم می شدند و تهدید می کردند که به امیال کثیف آنها تن بدهم که تا الان جان سالم به در برده ام.
,وی می افزاید: نهادهای حمایتی کجا هستند تا از زنان و خانواده های بی پناه زندانی حمایت کنند؟
,اعظم، دیگر بانوی بجنوردی، ساکن گلستان شهر و مادر دو فرزند خردسال که همسرش به علت سرقت اینترنتی سه سال است که در زندان به سر می برد، می گوید: در گلستان شهر اجاره نشین هستم تا اسفند ماه سال 95 با یارانه و کمک های موردی پدرم زندگی ام را گذراندم.
,وی می افزاید: آموزش حرفه قالی بافی را دیده ام اما به علت اینکه در آپارتمان زندگی می کنم، نمی توانم در این مجتمع قالی بافی کنم.
,,
, نگرانی های مادرانه از آینده فرزندان/گذران زندگی با کارت یارانه
,اعظم اظهار می کند: سه سال است که در راه دریافت کمک از اداره کل زندان ها، کمیته امداد، کفش ها پاره کرده ام نه برای خودم بلکه برای کمک به فرزندانم، اما این همه رفت و آمد هیچ ثمری نداشت و آنها به من و فرزندانم کمکی نکردند.
,وی می افزاید: طی سه ماه اخیر با بدبختی سرانجام تحت پوشش کمیته امداد قرار گرفته ام و هر ماه فقط 71 هزار تومان کمک ماهیانه دریافت کرده ام و حال در پرداخت اجاره خانه و قبض های آب، برق و گاز مانده ام.
,وی یادآور شد: در حال حاضر 33 ساله هستم اما هم اکنون به خاطر بی پناهی و نگرانی از وضعیت بچه هایم رنج می کشم.
,راضیه، دیگر بانوی بجنوردی، مادر سه فرزند ( کوچکترین فرزند شش ساله و بزرگترین فرزند 18 ساله ) است که شوهرش در سال گذشته به علت ورشکستگی به زندان افتاد، اظهار می کند: زندگی من و فرزندانم با یارانه می گذرد و اقوامم به ما پشت کردند و کمکم نکردند.
,وی می گوید: پول نداریم که اجاره صاحبخانه را بدهیم و دو ماه قبل از کمیته امداد درخواست کمک کردم و آنان خانواده ام را مشمول دریافت کمک هزینه 70 هزار تومان در هر ماه کردند.
,وی می افزاید: مگر با 70 هزار تومان می توان زندگی را چرخاند؟
,راضیه یادآور می شود: حرفه قالی بافی را آموخته ام اما به علت بی پولی نمی توانم در این زمینه مشغول به کار شوم حتی دنبال کار بوده ام اما کار کجا است؟
,وی خاطر نشان می کند: تمام تلاشم این است که شوهرم آزاد شود تا در آزادی اش بتواند کار کند و بدهی ها را بدهد اما مسئله این است که این بدهی باید تسویه شود، اما چگونه؟
,وی می افزاید: خودم و فرزندانم در اضطراب و نگرانی به سر می بریم.
,,
تحمل رفتارهای غیر محترمانه ادارات
,لاله نیز اظهار می کند: زندانی بودن شوهر، بی پولی، فقر، اجاره نشینی، نگران احوال بچه ها بودن بسیار سخت و طاقت فرسا است اما رنج مضاعف تر این است که برای پیگیری پرونده همسر با رفتارهای سرد، غیر محترمانه، گاها بی ادبانه و آزار دهنده ادارات ذی ربط روبرو می شوی و این رفتارها را نیز باید در کنار سایر رنج ها تحمل کنی.
,خانواده زندانیان نیازمند میان اداراتی که باید حامی باشند، پاسکاری می شوند.
,فهیمه عباس خانیان، از اعضای سمن خادمان ولی نعمتان انقلاب اسلامی خراسان شمالی در گفت و گو با خبرنگار عصر اترک نیز می گوید: اعضای این سمن به طور مستمر به مناطق حاشیه نشین شهر بجنورد می روند و به شناسایی خانواده های مستضعف و آسیب دیده می پردازند تا بتوانند با کمک خیران باری حتی کوچک از دوش این خانواده بردارند.
,عباس خانیان می افزاید: در این شناسایی ها با خانواده زندانیانی آشنا شده ایم که برخی از این خانواده ها با تنگنای شدید مالی روبرو هستند که با یارانه زندگی می گذرانند.
,وی در ادامه توضیح می دهد: برخی از این خانواده ها اجاره نشین بودند و کارت یارانه آنان بابت پرداخت اجاره بها در دست صاحبخانه بود و آنها کاملا بی پول شده بودند.
,وی همچنین اظهار می کند: این خانواده ها سوء تغذیه داشتند و حتی برخی از فرزندان آنها ترک تحصیل کرده بودند.
,وی می افزاید: در میان آنها خانواده هایی را دیدم که مادر و یا دختر خانواده به علت فقر تن به ابتذال داده بودند و برخی از آنها گرفتار بیماری های عفونی شده بودند.
,عباس خانیان در ادامه می گوید: از لحاظ روحی و روانی تحت فشار قرار داشتند و گرفتار افسردگی شده بودند.
,وی تصریح کرد: این خانواده ها برای دریافت کمک، میان بهزیستی و کمیته امداد پاسکاری شده بودند و حتی شاهد بودم، زنی از میان این خانواده ها تعریف می کرد، نهاد کمیته امداد به او گفته بود برای اینکه تحت پوشش قرار بگیری یا باید از شوهرت طلاق بگیری و یا اینکه شوهرت بمیرد.
,وی می افزاید: خانواده هایی را دیدم که مستمری ماهانه 70 تا 100 هزار تومان کمیته امداد به آنها به علت وام های یک میلیون تومان که کمیته امداد به آنها داده بودند، قطع شده بودند.
,وی خاطر نشان کرد: بانوانی از میان خانواده زندانیان با ما صحبت کردند که مددکار یکی از نهادها به آنان پیشنهاد ابتذال داده بودند و این بانوان از این سمن درخواست کمک کرده بودند که برای گذر از این ناامنی به آنها کمک کنیم.
,,
, عباس خانیان با تصریح بر این مطلب که نهادهای حمایت کننده از این خانواده ها درخواب هستند، عنوان می کند: اگر آنان خواب نبودند چرا باید در محله کلاته کوره بجنورد زنی با سه فرزند خردسال و نوجوانش از فرط فقر و نداری در دورانی که مرد خانواده در زندان بود در طویله زندگی می کردند .
,وی اظهار می کند: اگر این نهادها خواب نیستند چرا می بایست خانواده شش نفره اسفندیاری که یکی از فرزندانش به نام سیاوش بر اثر معلولیت دچار زخم بستر شده بود در فقر و نداری زندگی می کردند که در طول شبانه روز یک وعده بخور و نمیر هم نداشتند و زخم بستر به استخوان این پسر معلول رسیده بود.
,وی خاطر نشان می کند: دادستان نسبت به این ماجرا در نقد عملکرد نهادهای ذی ربطی که باید حامی این خانواده می بودند، عنوان کرد چرا نهادهای حمایتی خواب بوده اند.
,وی می افزاید: آیا قبل از اینکه وضعیت این خانواده ها رسانه ای شود، نمی شد این نهادها از خواب بیدار می شدند.!
,عباس خانیان تصریح کرد: اشتغالزایی مهمترین کمک برای این خانواده ها است.
,وی همچنین تاکید کرد: نهادهای حامی از جمله کمیته امداد و بهزیستی و اداره کل زندان ها باید کنار این خانواده ها باشند و در حد توانشان به آنان کمک کنند.
,,
افزایش 20 برابری مراجعات خانواده زندانیان نیازمند به انجمن حمایت از زندانیان
,عبدالله محمدی، مدیر انجمن حمایت از زندانیان شهرستان بجنورد در گفت و گو با خبرنگار عصر اترک اظهار کرد: این انجمن، موسسه ای غیر دولتی است که از وزارت کشور مجوز گرفته است و زیر نظر اداره کل امور زندان های استان فعالیت می کنند.
,محمدی عنوان کرد: کمک های این موسسه به خانواده زندانیان در زمینه های ارائه کمک های عمومی، ارائه کمک ها در جهت آموزش های حرفه ای شغلی، مساعدت در بهبود وضعیت بهداشت و درمان، اجرای فعالیت های فرهنگی برای خانواده زندانیان همچنین استفاده از ظرفیت ادارات مختلف برای خدمت رسانی به این خانواده ها تعریف شده است که این موسسه در حد توان خود به مراجعات این خانواده ها پاسخ می دهد.
,وی با بیان اینکه منابع داخلی این موسسه پاسخگوی تمامی درخواست این خانواده ها نیست، تصریح کرد: مهمترین گرفتاری خانواده های زندانیانی که به این موسسه مراجعه می کنند، گرفتاری های مالی است که درخواست کمک و حمایت دارند.
,وی افزود: سالانه 250 خانواده به این موسسه برای دریافت کمک مراجعه می کنند که این موسسه در حد توانش به آنان کمک هایی را ارائه می دهد تا همسر خانواده از زندان آزاد شود.
,وی خاطر نشان کرد: ازسال 93 تا کنون تعداد مراجعات این خانواده ها 20 برابر شده و در همین راستا، کمک های ارائه شده نیز تا 20 برابر افزایش یافته است.
,محمدی همچنین عنوان کرد: اشتغال یکی دیگر از دغدغه های این خانواده است که تاکنون با حمایت این موسسه 25 درصد از مادران این خانواده حرفه آموخته اند و شاغل شده اند.
,افزون بر این، وی گفت: این موسسه در دیگر زمینه ها از جمله ارائه سبد کالا، تامین نان، درمان، تحصیل، اجاره خانه، هزینه های آب و برق و گاز و پوشاک نیز به این خانواده ها، خدمت ارائه داده است و البته در حد توانش نیز کمک خواهد کرد.
,وی افزود: این موسسه همچنین درباره این خانواده پیگیر اموری از جمله اعصار و اشتغال زندانیان، تسویه بدهی های زندانیان مالی نیز بوده است و ارائه این خدمت را ادامه می دهد.
,وی خاطر نشان کرد: این موسسه از سال 93 تا کنون با هدف ارتقای اعتماد به نفس این خانواده ها و کاهش آسیب های اجتماعی برای آنان دوره های آموزشی رایگان شامل کارگاه های آموزشی سبک زندگی در قالب معنویت درمانی و مدیریت دانش و رفتار برگزار کرده است که ارائه این خدمات و روانشناسی و مشاوره ای ادامه خواهد داشت.
,مدیر انجمن حمایت از زندانیان شهرستان بجنورد نصریح کرد: این خانواده ها به توانمند سازی های اقتصادی، اعتقادی، فرهنگی و اجتماعی نیاز دارند که باید مورد اهمیت جدی نهادهای ذی ربط قرار گیرد.
,محمدی همچنین توصیه کرد: رسیدگی به این خانواده زندانیان باید در قالب تجمیع اعتبارات ادارات ذی ربط مدیریت شود و ادارات ذی ربط در ارتباط تنگاتنگ با یکدیگر این خانواده ها راشناسایی و تحت پوشش حمایتی خود قرار دهند.
,,
اشتغال، مهمترین تقاضای حمایتی خانواده زندانیان
,نعمتی، مسئول اداره حمایت و سلامت خانواده اداره کل کمیته امداد خراسان شمالی نیز در گفت و گو با خبرنگار عصر اترک درباره ارائه خدمات این نهاد به قشر از خانواده اظهار کرد: خانواده زندانیان نیازمند از جمله گروه های هدف این نهاد هستند.
,نعمتی افزود: در حال حاضر از میان 52 هزار خانوار نیازمند استان که تحت پوشش کمیته امداد هستند 330 خانوار از آنان خانواده زندانیانی هستند که از این نهاد مستمری 50 تا 100 هزار تومان و 200 خانواده دیگر زندانی نیز کمک های چند خدمتی شامل خدمات درمانی، شهریه دانشگاه و تحصیل فرزندان خود را دریافت می کنند.
,وی در ادامه با تاکید بر این نکته که این نهاد برای افزایش ارائه خدمات خود به این مددجویان، نیازمند همکاری خیران و سمن ها است، تصریح کرد: خیران خانواده زندانیان را نباید دست چین کنند و در ارائه کمک های نیکوکارانه خود، خانواده زندانیان غیر عمد را در اولویت قرار دهند و خانواده زندانیان عمد را مورد توجه قرار ندهند.
,وی در ادامه درباره شناسایی خانواده زندانیان نیازمند نیز عنوان کرد: این خانواده ها یا از طریق خود معرفی به این نهاد معرفی می شوند و یا اینکه ادارات ذی ربط شامل قوه قضاییه، امور زندان ها، این خانواده را به این نهاد ها معرفی کنند تا مشمول دریافت خدمات حمایتی شوند.
,نعمتی همچنین خاطر نشان کرد: هر ساله شماری از خانواده های مددجوی تحت پوشش این نهاد پس از اینکه توانمند می شوند از پوشش حمایتی این نهاد خارج می شوند و خانواده های نیازمند از جمله خانواده های زندانیانی که شرایط اضطراری دارند تحت پوشش قرار می گیرند.
,وی افزود: در حال حاضر خانواده زندانی نیازمندی که قصد داشته باشد تحت پوشش این نهاد قرار گیرد در پشت نوبت نداریم.
,وی افزود: در صورتیکه از سوی خانواده های زندانی نیازمندی که تقاضایی برای تحت پوشش قرار گرفتن آنها داشته باشیم که بلافاصله نمی توانیم به آنان مستمری بدهیم آنان تحت پوشش خدمات چند خدمتی این نهاد ( درمان، هزینه های تحصیلی فرزندان ) قرار می گیرند.
,وی اشتغال زایی را مهمترین دغدغه این خانواده ها برشمرد و گفت: آنان برای آماده سازی یک فرصت اشتغال نیازمند تهیه تضامین بانکی هستند که در این زمینه بسیار مشکل دارند تا بتوانند تسهیلات بانکی دریافت کنند.
,وی تصریح کرد: این نهاد برای کاهش این دغدغه مددجویان در تعامل با بانک ها تلاش کرده است تا آنان به این قشر از مددجویان همکاری داشته باشند.
,مسئول اداره حمایت و سلامت خانواده اداره کل کمیته امداد خراسان شمالی اعلام کرد: در سال 95 به 80 خانواده زندانی وام اشتغال اعطا شد.
,وی در بخشی دیگر از سخن خود یادآور شد: این نهاد، این خانواده ها را در زمینه راه اندازی مشاغل خانگی نیز حمایت می کند.
,نعمتی همچنین عنوان کرد: این نهاد، این قشر از خانواده ها را در زمینه های اعطای ودیعه مسکن پنج میلیون تومانی و اعطای سبد غذایی و رسیدگی به موضوعات حقوقی پرونده مرد زندانی این خانواده ها را نیز حمایت می کند.
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه