کارشناس ارشد روانشناس بالینی مطرح کرد؛
رفتارهای پرخطر نوجوانان و جوانان در مرز هشدار/ علت فرار نوجوانان از خانواده
یک کارشناس ارشد روانشناس بالینی در اردبیل، معتقد است سیر صعودی آمارهای تکان دهنده و رو به رشد طلاق، کودک آزاری، همسر آزاری، فقر بزهکاری، اعتیاد، خودکشی، فرار و... همگی حکایت از عدم رعایت حقوق و حریم خانواده توسط اعضای آن دارد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا نوش آفرین علی اکبری کارشناس ارشد روانشناس بالینی در گفتگو با خبرنگار "سبلان‌ما"، در خصوص تاثیر آموزش مهارتهای زندگی در پیشگیری از آسیبهای اجتماعی نوجوانان و جوانان، گفت: خانواده به عنوان کوچکترین واحد اجتماعی و با این حال بزرگ ترین و تأثیرگذارترین واحد تربیتی منشاء تحولات عظیم فردی، اجتماعی و رشد ارزش های انسانی در میان اعضای آن است، اما متاسفانه امروزه نسبت به گذشته به این نهاد کوچک اجتماعی کمتر بها داده می شود.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, سبلان‌ما,وی افزود: جایگاه ارزشمند و حیاتی نهاد مقدس خانواده، در میان نسل جوان نیز رنگ باخته است؛ از همین روست که همه روزه به ویژه در کلان شهرها، بیش از پیش شاهد افزایش مشکلات و نابسامانی های خانوادگی و سیر صعودی آمارهای تکان دهنده و رو به رشد طلاق، کودک آزاری، همسر آزاری، فقر بزهکاری، اعتیاد، خودکشی، فرار و ... هستیم که همگی حکایت از عدم رعایت حقوق و حریم خانواده توسط اعضای آن دارد.
علی اکبری با بیان اینکه، خانواده های آسیب دیده، افزون بر این که خود با مشکل رو به رو می‌شوند، جامعه را نیز به نوعی تحت تاثیر قرار می دهند، گفت: به تبع بروز این آسیبهای اجتماعی، جامعه نیز از وضعیت پدید آمده برای این خانواده، زیان دیده و زمینه توسعه آسیبهای اجتماعی را از محیط خانه به اجتماع فراهم می آورد.
کارشناس ارشد روانشناس بالینی تصریح کرد: یکی از مشکلات خانواده‌های آسیب دیده، ناکارآمدی و تطبیق ناپذیری آنهاست، به گونه ای که این خانواده ها به خوبی وظایف خود را به لحاظ اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تربیتی ایفا نمی‌کنند که همین امر باعث می شود، فرزندان این نوع خانواده ها به دلیل کمرنگ شدن جایگاه خانواده در میان خود، به دوستان و اجتماعی روی آورند که مشوق و زمینه ساز عامل های آسیب زای فردی و اجتماعی هستند.
وی با اشاره به تاثیر مداخله های درمانی مناسب در کاهش رفتارهای پرخطر، اظهار داشت: در سال‌های اخیر رفتارهای پرخطر از جمله خودکشی، سوء مصرف مواد و ... در نوجوانان به مرزهشدار رسیده و همه گیر شده است با این حال هنوز درصد کمی از این افراد تحت درمان قرار می گیرند و همچنین به دلیل ماهیت خطر ساز بودن این افراد، پژوهش های اندکی در مورد درمان های مناسب و مدون با چهارچوب کنترل شده برای کاهش خطر خودکشی، فرار و سوء مصرف مواد انجام شده است.
این روانشناس بالینی اردبیلی ادامه داد: جهت تدوین مداخلات درمانی مناسب، بررسی های زیادی در مورد شناخت ویژگی های شخصیتی و شناختی این گونه افراد و نیز عامل های خطر ساز محیطی انجام شده که در بیشتر این مطالعات مشخص شده است که این افراد به ویژه خصوصیات شناختی دارند که می تواند عامل خطر سازی مهم برای اقدام های آنان باشد Tاز جمله ی این ویژگی ها می توان از عدم مهارت های رویارویی ، عدم مهارت های حل مسئله، تحجر شناختی، ناامیدی، سبک اسنادی منفی، نظر منفی نسبت به خود و محیط، عدم ارتباط صحیح با دیگران و ... را نام برد.
علی اکبری، تصریح کرد: روانشناسان بر این باورند که ویژگی های شخصیتی و شناختی ، باعث می شود فردی که نظر منفی نسبت به خود دارد، به علت تحجر فکری که بدان دچار است، نتواند راه حل های جانشینی مناسب برای حل مشکلات خود بیابد، چرا که با دیگران ارتباط ندارد و از راهنمایی آنان بهره نمی گیرد، مشکل را حل نشدنی می داند، هیچ روزنه امیدی برای آینده نمی بیند و در نهایت به این نتیجه می رسد که خودکشی، فرار و اعتیاد مناسب ترین راه حل برای این مشکلات است؛ از این رو در درمان شناختی – رفتاری با تمرکز بر آموزش مهارت های مورد نیاز ( مهارتهای زندگی ) می‌تواند برای نوجوانان مفید باشد.
وی گفت: مراجعان از راه درمان و آموزش مهارت های زندگی، می آموزند که چگونه در رابطه با سایر انسان ها، جامعه، فرهنگ و محیط خود مثبت و سازگارانه عمل کنند و سلامت روانی خود را تامین کنند. چگونه با مشکلات فعلی که آنها را احاطه کرده، رویارویی کنند. پژوهشگران، درمان آموزش مهارت ها را بدین دلیل که کوتاه مدت و موثر بوده و مراجع می تواند به راحتی آن را فرا گیرد و نیز به این دلیل که عوارض سوء ندارد و به گونه مستقیم متوجه مشکلات بیمار می شود، توصیه می کنند .
این روانشناس بالینی اردبیلی تصریح کرد: مهارت های زندگی در واقع به توانایی هایی که منجر به ارتقای بهداشت روانی افراد جامعه، غنای روابط انسانی، افزایش سلامت و رفتارهای سالم در سطح جامعه می شود، گفته می‌شود؛ که به عنوان یک راهکار ارتقای سلامت روانی و ابزاری برای پیشگیری از آسیب های روانی- اجتماعی مبتلا به جامه نظیر اعتیاد، خشونت های خانگی و اجتماعی، آزار کودکان ، خود کشی، ایدز و موارد مشابه قابل استفاده است.
وی گفت: مهارتهای زندگی ابزاری قوی در دست متولیان سلامت روانی جامعه در جهت توانمند سازی جوانان در ابعاد روانی –اجتماعی است؛ این مهارت‌ها به افراد کمک می کنند تا مـثبت عمل کرده ، هم خودشان و هم جامعه را از آسیب های روانی –اجتماعی حفظ کرده وسطح بهداشت روانی خویش و جامعه را ارتقاء بخشند.
انتهای پیام/وی افزود: جایگاه ارزشمند و حیاتی نهاد مقدس خانواده، در میان نسل جوان نیز رنگ باخته است؛ از همین روست که همه روزه به ویژه در کلان شهرها، بیش از پیش شاهد افزایش مشکلات و نابسامانی های خانوادگی و سیر صعودی آمارهای تکان دهنده و رو به رشد طلاق، کودک آزاری، همسر آزاری، فقر بزهکاری، اعتیاد، خودکشی، فرار و ... هستیم که همگی حکایت از عدم رعایت حقوق و حریم خانواده توسط اعضای آن دارد.
علی اکبری با بیان اینکه، خانواده های آسیب دیده، افزون بر این که خود با مشکل رو به رو می‌شوند، جامعه را نیز به نوعی تحت تاثیر قرار می دهند، گفت: به تبع بروز این آسیبهای اجتماعی، جامعه نیز از وضعیت پدید آمده برای این خانواده، زیان دیده و زمینه توسعه آسیبهای اجتماعی را از محیط خانه به اجتماع فراهم می آورد.
کارشناس ارشد روانشناس بالینی تصریح کرد: یکی از مشکلات خانواده‌های آسیب دیده، ناکارآمدی و تطبیق ناپذیری آنهاست، به گونه ای که این خانواده ها به خوبی وظایف خود را به لحاظ اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تربیتی ایفا نمی‌کنند که همین امر باعث می شود، فرزندان این نوع خانواده ها به دلیل کمرنگ شدن جایگاه خانواده در میان خود، به دوستان و اجتماعی روی آورند که مشوق و زمینه ساز عامل های آسیب زای فردی و اجتماعی هستند.
وی با اشاره به تاثیر مداخله های درمانی مناسب در کاهش رفتارهای پرخطر، اظهار داشت: در سال‌های اخیر رفتارهای پرخطر از جمله خودکشی، سوء مصرف مواد و ... در نوجوانان به مرزهشدار رسیده و همه گیر شده است با این حال هنوز درصد کمی از این افراد تحت درمان قرار می گیرند و همچنین به دلیل ماهیت خطر ساز بودن این افراد، پژوهش های اندکی در مورد درمان های مناسب و مدون با چهارچوب کنترل شده برای کاهش خطر خودکشی، فرار و سوء مصرف مواد انجام شده است.
این روانشناس بالینی اردبیلی ادامه داد: جهت تدوین مداخلات درمانی مناسب، بررسی های زیادی در مورد شناخت ویژگی های شخصیتی و شناختی این گونه افراد و نیز عامل های خطر ساز محیطی انجام شده که در بیشتر این مطالعات مشخص شده است که این افراد به ویژه خصوصیات شناختی دارند که می تواند عامل خطر سازی مهم برای اقدام های آنان باشد Tاز جمله ی این ویژگی ها می توان از عدم مهارت های رویارویی ، عدم مهارت های حل مسئله، تحجر شناختی، ناامیدی، سبک اسنادی منفی، نظر منفی نسبت به خود و محیط، عدم ارتباط صحیح با دیگران و ... را نام برد.
علی اکبری، تصریح کرد: روانشناسان بر این باورند که ویژگی های شخصیتی و شناختی ، باعث می شود فردی که نظر منفی نسبت به خود دارد، به علت تحجر فکری که بدان دچار است، نتواند راه حل های جانشینی مناسب برای حل مشکلات خود بیابد، چرا که با دیگران ارتباط ندارد و از راهنمایی آنان بهره نمی گیرد، مشکل را حل نشدنی می داند، هیچ روزنه امیدی برای آینده نمی بیند و در نهایت به این نتیجه می رسد که خودکشی، فرار و اعتیاد مناسب ترین راه حل برای این مشکلات است؛ از این رو در درمان شناختی – رفتاری با تمرکز بر آموزش مهارت های مورد نیاز ( مهارتهای زندگی ) می‌تواند برای نوجوانان مفید باشد.
وی گفت: مراجعان از راه درمان و آموزش مهارت های زندگی، می آموزند که چگونه در رابطه با سایر انسان ها، جامعه، فرهنگ و محیط خود مثبت و سازگارانه عمل کنند و سلامت روانی خود را تامین کنند. چگونه با مشکلات فعلی که آنها را احاطه کرده، رویارویی کنند. پژوهشگران، درمان آموزش مهارت ها را بدین دلیل که کوتاه مدت و موثر بوده و مراجع می تواند به راحتی آن را فرا گیرد و نیز به این دلیل که عوارض سوء ندارد و به گونه مستقیم متوجه مشکلات بیمار می شود، توصیه می کنند .
این روانشناس بالینی اردبیلی تصریح کرد: مهارت های زندگی در واقع به توانایی هایی که منجر به ارتقای بهداشت روانی افراد جامعه، غنای روابط انسانی، افزایش سلامت و رفتارهای سالم در سطح جامعه می شود، گفته می‌شود؛ که به عنوان یک راهکار ارتقای سلامت روانی و ابزاری برای پیشگیری از آسیب های روانی- اجتماعی مبتلا به جامه نظیر اعتیاد، خشونت های خانگی و اجتماعی، آزار کودکان ، خود کشی، ایدز و موارد مشابه قابل استفاده است.
وی گفت: مهارتهای زندگی ابزاری قوی در دست متولیان سلامت روانی جامعه در جهت توانمند سازی جوانان در ابعاد روانی –اجتماعی است؛ این مهارت‌ها به افراد کمک می کنند تا مـثبت عمل کرده ، هم خودشان و هم جامعه را از آسیب های روانی –اجتماعی حفظ کرده وسطح بهداشت روانی خویش و جامعه را ارتقاء بخشند.
انتهای پیام/وی افزود: جایگاه ارزشمند و حیاتی نهاد مقدس خانواده، در میان نسل جوان نیز رنگ باخته است؛ از همین روست که همه روزه به ویژه در کلان شهرها، بیش از پیش شاهد افزایش مشکلات و نابسامانی های خانوادگی و سیر صعودی آمارهای تکان دهنده و رو به رشد طلاق، کودک آزاری، همسر آزاری، فقر بزهکاری، اعتیاد، خودکشی، فرار و ... هستیم که همگی حکایت از عدم رعایت حقوق و حریم خانواده توسط اعضای آن دارد.
علی اکبری با بیان اینکه، خانواده های آسیب دیده، افزون بر این که خود با مشکل رو به رو می‌شوند، جامعه را نیز به نوعی تحت تاثیر قرار می دهند، گفت: به تبع بروز این آسیبهای اجتماعی، جامعه نیز از وضعیت پدید آمده برای این خانواده، زیان دیده و زمینه توسعه آسیبهای اجتماعی را از محیط خانه به اجتماع فراهم می آورد.
کارشناس ارشد روانشناس بالینی تصریح کرد: یکی از مشکلات خانواده‌های آسیب دیده، ناکارآمدی و تطبیق ناپذیری آنهاست، به گونه ای که این خانواده ها به خوبی وظایف خود را به لحاظ اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تربیتی ایفا نمی‌کنند که همین امر باعث می شود، فرزندان این نوع خانواده ها به دلیل کمرنگ شدن جایگاه خانواده در میان خود، به دوستان و اجتماعی روی آورند که مشوق و زمینه ساز عامل های آسیب زای فردی و اجتماعی هستند.
وی با اشاره به تاثیر مداخله های درمانی مناسب در کاهش رفتارهای پرخطر، اظهار داشت: در سال‌های اخیر رفتارهای پرخطر از جمله خودکشی، سوء مصرف مواد و ... در نوجوانان به مرزهشدار رسیده و همه گیر شده است با این حال هنوز درصد کمی از این افراد تحت درمان قرار می گیرند و همچنین به دلیل ماهیت خطر ساز بودن این افراد، پژوهش های اندکی در مورد درمان های مناسب و مدون با چهارچوب کنترل شده برای کاهش خطر خودکشی، فرار و سوء مصرف مواد انجام شده است.
این روانشناس بالینی اردبیلی ادامه داد: جهت تدوین مداخلات درمانی مناسب، بررسی های زیادی در مورد شناخت ویژگی های شخصیتی و شناختی این گونه افراد و نیز عامل های خطر ساز محیطی انجام شده که در بیشتر این مطالعات مشخص شده است که این افراد به ویژه خصوصیات شناختی دارند که می تواند عامل خطر سازی مهم برای اقدام های آنان باشد Tاز جمله ی این ویژگی ها می توان از عدم مهارت های رویارویی ، عدم مهارت های حل مسئله، تحجر شناختی، ناامیدی، سبک اسنادی منفی، نظر منفی نسبت به خود و محیط، عدم ارتباط صحیح با دیگران و ... را نام برد.
علی اکبری، تصریح کرد: روانشناسان بر این باورند که ویژگی های شخصیتی و شناختی ، باعث می شود فردی که نظر منفی نسبت به خود دارد، به علت تحجر فکری که بدان دچار است، نتواند راه حل های جانشینی مناسب برای حل مشکلات خود بیابد، چرا که با دیگران ارتباط ندارد و از راهنمایی آنان بهره نمی گیرد، مشکل را حل نشدنی می داند، هیچ روزنه امیدی برای آینده نمی بیند و در نهایت به این نتیجه می رسد که خودکشی، فرار و اعتیاد مناسب ترین راه حل برای این مشکلات است؛ از این رو در درمان شناختی – رفتاری با تمرکز بر آموزش مهارت های مورد نیاز ( مهارتهای زندگی ) می‌تواند برای نوجوانان مفید باشد.
وی گفت: مراجعان از راه درمان و آموزش مهارت های زندگی، می آموزند که چگونه در رابطه با سایر انسان ها، جامعه، فرهنگ و محیط خود مثبت و سازگارانه عمل کنند و سلامت روانی خود را تامین کنند. چگونه با مشکلات فعلی که آنها را احاطه کرده، رویارویی کنند. پژوهشگران، درمان آموزش مهارت ها را بدین دلیل که کوتاه مدت و موثر بوده و مراجع می تواند به راحتی آن را فرا گیرد و نیز به این دلیل که عوارض سوء ندارد و به گونه مستقیم متوجه مشکلات بیمار می شود، توصیه می کنند .
این روانشناس بالینی اردبیلی تصریح کرد: مهارت های زندگی در واقع به توانایی هایی که منجر به ارتقای بهداشت روانی افراد جامعه، غنای روابط انسانی، افزایش سلامت و رفتارهای سالم در سطح جامعه می شود، گفته می‌شود؛ که به عنوان یک راهکار ارتقای سلامت روانی و ابزاری برای پیشگیری از آسیب های روانی- اجتماعی مبتلا به جامه نظیر اعتیاد، خشونت های خانگی و اجتماعی، آزار کودکان ، خود کشی، ایدز و موارد مشابه قابل استفاده است.
وی گفت: مهارتهای زندگی ابزاری قوی در دست متولیان سلامت روانی جامعه در جهت توانمند سازی جوانان در ابعاد روانی –اجتماعی است؛ این مهارت‌ها به افراد کمک می کنند تا مـثبت عمل کرده ، هم خودشان و هم جامعه را از آسیب های روانی –اجتماعی حفظ کرده وسطح بهداشت روانی خویش و جامعه را ارتقاء بخشند.
انتهای پیام/وی افزود: جایگاه ارزشمند و حیاتی نهاد مقدس خانواده، در میان نسل جوان نیز رنگ باخته است؛ از همین روست که همه روزه به ویژه در کلان شهرها، بیش از پیش شاهد افزایش مشکلات و نابسامانی های خانوادگی و سیر صعودی آمارهای تکان دهنده و رو به رشد طلاق، کودک آزاری، همسر آزاری، فقر بزهکاری، اعتیاد، خودکشی، فرار و ... هستیم که همگی حکایت از عدم رعایت حقوق و حریم خانواده توسط اعضای آن دارد.
علی اکبری با بیان اینکه، خانواده های آسیب دیده، افزون بر این که خود با مشکل رو به رو می‌شوند، جامعه را نیز به نوعی تحت تاثیر قرار می دهند، گفت: به تبع بروز این آسیبهای اجتماعی، جامعه نیز از وضعیت پدید آمده برای این خانواده، زیان دیده و زمینه توسعه آسیبهای اجتماعی را از محیط خانه به اجتماع فراهم می آورد.
کارشناس ارشد روانشناس بالینی تصریح کرد: یکی از مشکلات خانواده‌های آسیب دیده، ناکارآمدی و تطبیق ناپذیری آنهاست، به گونه ای که این خانواده ها به خوبی وظایف خود را به لحاظ اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تربیتی ایفا نمی‌کنند که همین امر باعث می شود، فرزندان این نوع خانواده ها به دلیل کمرنگ شدن جایگاه خانواده در میان خود، به دوستان و اجتماعی روی آورند که مشوق و زمینه ساز عامل های آسیب زای فردی و اجتماعی هستند.
وی با اشاره به تاثیر مداخله های درمانی مناسب در کاهش رفتارهای پرخطر، اظهار داشت: در سال‌های اخیر رفتارهای پرخطر از جمله خودکشی، سوء مصرف مواد و ... در نوجوانان به مرزهشدار رسیده و همه گیر شده است با این حال هنوز درصد کمی از این افراد تحت درمان قرار می گیرند و همچنین به دلیل ماهیت خطر ساز بودن این افراد، پژوهش های اندکی در مورد درمان های مناسب و مدون با چهارچوب کنترل شده برای کاهش خطر خودکشی، فرار و سوء مصرف مواد انجام شده است.
این روانشناس بالینی اردبیلی ادامه داد: جهت تدوین مداخلات درمانی مناسب، بررسی های زیادی در مورد شناخت ویژگی های شخصیتی و شناختی این گونه افراد و نیز عامل های خطر ساز محیطی انجام شده که در بیشتر این مطالعات مشخص شده است که این افراد به ویژه خصوصیات شناختی دارند که می تواند عامل خطر سازی مهم برای اقدام های آنان باشد Tاز جمله ی این ویژگی ها می توان از عدم مهارت های رویارویی ، عدم مهارت های حل مسئله، تحجر شناختی، ناامیدی، سبک اسنادی منفی، نظر منفی نسبت به خود و محیط، عدم ارتباط صحیح با دیگران و ... را نام برد.
علی اکبری، تصریح کرد: روانشناسان بر این باورند که ویژگی های شخصیتی و شناختی ، باعث می شود فردی که نظر منفی نسبت به خود دارد، به علت تحجر فکری که بدان دچار است، نتواند راه حل های جانشینی مناسب برای حل مشکلات خود بیابد، چرا که با دیگران ارتباط ندارد و از راهنمایی آنان بهره نمی گیرد، مشکل را حل نشدنی می داند، هیچ روزنه امیدی برای آینده نمی بیند و در نهایت به این نتیجه می رسد که خودکشی، فرار و اعتیاد مناسب ترین راه حل برای این مشکلات است؛ از این رو در درمان شناختی – رفتاری با تمرکز بر آموزش مهارت های مورد نیاز ( مهارتهای زندگی ) می‌تواند برای نوجوانان مفید باشد.
وی گفت: مراجعان از راه درمان و آموزش مهارت های زندگی، می آموزند که چگونه در رابطه با سایر انسان ها، جامعه، فرهنگ و محیط خود مثبت و سازگارانه عمل کنند و سلامت روانی خود را تامین کنند. چگونه با مشکلات فعلی که آنها را احاطه کرده، رویارویی کنند. پژوهشگران، درمان آموزش مهارت ها را بدین دلیل که کوتاه مدت و موثر بوده و مراجع می تواند به راحتی آن را فرا گیرد و نیز به این دلیل که عوارض سوء ندارد و به گونه مستقیم متوجه مشکلات بیمار می شود، توصیه می کنند .
این روانشناس بالینی اردبیلی تصریح کرد: مهارت های زندگی در واقع به توانایی هایی که منجر به ارتقای بهداشت روانی افراد جامعه، غنای روابط انسانی، افزایش سلامت و رفتارهای سالم در سطح جامعه می شود، گفته می‌شود؛ که به عنوان یک راهکار ارتقای سلامت روانی و ابزاری برای پیشگیری از آسیب های روانی- اجتماعی مبتلا به جامه نظیر اعتیاد، خشونت های خانگی و اجتماعی، آزار کودکان ، خود کشی، ایدز و موارد مشابه قابل استفاده است.
وی گفت: مهارتهای زندگی ابزاری قوی در دست متولیان سلامت روانی جامعه در جهت توانمند سازی جوانان در ابعاد روانی –اجتماعی است؛ این مهارت‌ها به افراد کمک می کنند تا مـثبت عمل کرده ، هم خودشان و هم جامعه را از آسیب های روانی –اجتماعی حفظ کرده وسطح بهداشت روانی خویش و جامعه را ارتقاء بخشند.
انتهای پیام/وی افزود: جایگاه ارزشمند و حیاتی نهاد مقدس خانواده، در میان نسل جوان نیز رنگ باخته است؛ از همین روست که همه روزه به ویژه در کلان شهرها، بیش از پیش شاهد افزایش مشکلات و نابسامانی های خانوادگی و سیر صعودی آمارهای تکان دهنده و رو به رشد طلاق، کودک آزاری، همسر آزاری، فقر بزهکاری، اعتیاد، خودکشی، فرار و ... هستیم که همگی حکایت از عدم رعایت حقوق و حریم خانواده توسط اعضای آن دارد.
,علی اکبری با بیان اینکه، خانواده های آسیب دیده، افزون بر این که خود با مشکل رو به رو می‌شوند، جامعه را نیز به نوعی تحت تاثیر قرار می دهند، گفت: به تبع بروز این آسیبهای اجتماعی، جامعه نیز از وضعیت پدید آمده برای این خانواده، زیان دیده و زمینه توسعه آسیبهای اجتماعی را از محیط خانه به اجتماع فراهم می آورد.
,کارشناس ارشد روانشناس بالینی تصریح کرد: یکی از مشکلات خانواده‌های آسیب دیده، ناکارآمدی و تطبیق ناپذیری آنهاست، به گونه ای که این خانواده ها به خوبی وظایف خود را به لحاظ اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تربیتی ایفا نمی‌کنند که همین امر باعث می شود، فرزندان این نوع خانواده ها به دلیل کمرنگ شدن جایگاه خانواده در میان خود، به دوستان و اجتماعی روی آورند که مشوق و زمینه ساز عامل های آسیب زای فردی و اجتماعی هستند.
,وی با اشاره به تاثیر مداخله های درمانی مناسب در کاهش رفتارهای پرخطر، اظهار داشت: در سال‌های اخیر رفتارهای پرخطر از جمله خودکشی، سوء مصرف مواد و ... در نوجوانان به مرزهشدار رسیده و همه گیر شده است با این حال هنوز درصد کمی از این افراد تحت درمان قرار می گیرند و همچنین به دلیل ماهیت خطر ساز بودن این افراد، پژوهش های اندکی در مورد درمان های مناسب و مدون با چهارچوب کنترل شده برای کاهش خطر خودکشی، فرار و سوء مصرف مواد انجام شده است.
,این روانشناس بالینی اردبیلی ادامه داد: جهت تدوین مداخلات درمانی مناسب، بررسی های زیادی در مورد شناخت ویژگی های شخصیتی و شناختی این گونه افراد و نیز عامل های خطر ساز محیطی انجام شده که در بیشتر این مطالعات مشخص شده است که این افراد به ویژه خصوصیات شناختی دارند که می تواند عامل خطر سازی مهم برای اقدام های آنان باشد Tاز جمله ی این ویژگی ها می توان از عدم مهارت های رویارویی ، عدم مهارت های حل مسئله، تحجر شناختی، ناامیدی، سبک اسنادی منفی، نظر منفی نسبت به خود و محیط، عدم ارتباط صحیح با دیگران و ... را نام برد.
,علی اکبری، تصریح کرد: روانشناسان بر این باورند که ویژگی های شخصیتی و شناختی ، باعث می شود فردی که نظر منفی نسبت به خود دارد، به علت تحجر فکری که بدان دچار است، نتواند راه حل های جانشینی مناسب برای حل مشکلات خود بیابد، چرا که با دیگران ارتباط ندارد و از راهنمایی آنان بهره نمی گیرد، مشکل را حل نشدنی می داند، هیچ روزنه امیدی برای آینده نمی بیند و در نهایت به این نتیجه می رسد که خودکشی، فرار و اعتیاد مناسب ترین راه حل برای این مشکلات است؛ از این رو در درمان شناختی – رفتاری با تمرکز بر آموزش مهارت های مورد نیاز ( مهارتهای زندگی ) می‌تواند برای نوجوانان مفید باشد.
,وی گفت: مراجعان از راه درمان و آموزش مهارت های زندگی، می آموزند که چگونه در رابطه با سایر انسان ها، جامعه، فرهنگ و محیط خود مثبت و سازگارانه عمل کنند و سلامت روانی خود را تامین کنند. چگونه با مشکلات فعلی که آنها را احاطه کرده، رویارویی کنند. پژوهشگران، درمان آموزش مهارت ها را بدین دلیل که کوتاه مدت و موثر بوده و مراجع می تواند به راحتی آن را فرا گیرد و نیز به این دلیل که عوارض سوء ندارد و به گونه مستقیم متوجه مشکلات بیمار می شود، توصیه می کنند .
,این روانشناس بالینی اردبیلی تصریح کرد: مهارت های زندگی در واقع به توانایی هایی که منجر به ارتقای بهداشت روانی افراد جامعه، غنای روابط انسانی، افزایش سلامت و رفتارهای سالم در سطح جامعه می شود، گفته می‌شود؛ که به عنوان یک راهکار ارتقای سلامت روانی و ابزاری برای پیشگیری از آسیب های روانی- اجتماعی مبتلا به جامه نظیر اعتیاد، خشونت های خانگی و اجتماعی، آزار کودکان ، خود کشی، ایدز و موارد مشابه قابل استفاده است.
,وی گفت: مهارتهای زندگی ابزاری قوی در دست متولیان سلامت روانی جامعه در جهت توانمند سازی جوانان در ابعاد روانی –اجتماعی است؛ این مهارت‌ها به افراد کمک می کنند تا مـثبت عمل کرده ، هم خودشان و هم جامعه را از آسیب های روانی –اجتماعی حفظ کرده وسطح بهداشت روانی خویش و جامعه را ارتقاء بخشند.
,]
ارسال دیدگاه