گزارشی از چماق داران عرصه قلم؛

• شنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۶ ۱۴:۴۴
• کد خبر : 1154732

• اخبار
• سایر رسانه ها

روزنامه یِ اصلاح طلبِ آفتاب یزد همانطور که از لحن نوشتاریش معلوم است، فرسخ ها از تحلیل فنیِ اظهارات ظریف دور بوده و صرفا با یک نگاه نازلِ سیاسی سعی در تحت فشار قرار دادن وزیر خارجه ایران برآمده است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از زیتون، روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد با چرخشی صدوهشتاد درجه، وزیر خارجه ایران را از عرش امیرکبیر به فرش دلواپس نازل کرد. این روزنامه در تحلیل اظهارات محمد جواد ظریف می نویسد:

«وزیری که برای برجام، تمام حیثیتش را گذاشت و تا آخرین نفس پای توافق هسته‌ای ایستاد، ظاهرا آب و هوای ایالات متحده به جای آنکه ادبیات او را با دولت این کشور همسان‌تر و همخوان تر بکند، برعکس، خوی ضد آمریکایی وی را تشدید کرده است.»

روزنامه یِ اصلاح طلبِ آفتاب یزد همانطور که از لحن نوشتاریش معلوم است، فرسخ ها از تحلیل فنیِ اظهارات ظریف دور بوده و صرفا با یک نگاه نازلِ سیاسی سعی در تحت فشار قرار دادن وزیر خارجه ایران برآمده است.

تهدید ظریف به خروج از برجام را نمی توان دلیلی بر تغییر جهان بینیِ سیاسیِ وی تلقی کرد؛ اما چنین برآیندی از سوی «مدافع و آغازکننده برجام» فارغ از نگاه های جناحی نشان می دهد که واقعیات میدانی بر محاسبات شخصی ظریف تاثیرگذار بوده است.

با پشتوانه تئوری و روحیاتی که از محمد جواد ظریف سراغ داریم در خوشبینانه ترین حالت، وزیر خارجه ایران تنها راه حفظ برجام را تهدید به خروج از برجام یافته است. اما روزنامه اصلاح طلب آفتاب کما فی السابق این محاسبه از ظریف را برنتابیده و چماق همیشگی تخریب را علیه وی بکار برده است.

این جماعت به دلیل ناتوانی در تحلیل واقعی و فنیِ اتفاقات، با تخریب شخصیتی افراد قلم فرسایی می کنند ؛ طوری که ژنرال ترین وزیر روحانی را با چنین لحنی مواجه ساخته و تلویحا وی را به همسانی با دولت فعلی آمریکا دعوت کرده است.

بوی تعفنِ تمامیت خواهیِ لیبرال ها، صدای اعلمی را هم درآورد

نقاب آزادیِ بیان مدتهاست که از صورتِ اصلاح طلبانِ لیبرال مسلک برکشیده و چهره ی خشن و دیکتاتور آنها را نمایان کرده است؛ رویکردی که بر هنرمندان جامعه هم رحم نمی کند. رسم معمول همه دوران هاست که هنرمندان با روسای دولت ها دیدارهای کوتاهی می کنند.

اما یک دیدار کوتاه با رئیس دولت سابق را با چنان بلا و هجمه ای پاسخ می دهند که فرد مورد نظر از شدت فشار روحی و روانی مصاحبه کرده و اظهار ندامت کند. بوی تعفن تمامیت خواهی لیبرال ها صدای بخشی از اصلاح طلبان را هم درآورده است.

اکبر اعلمی در اینباره می نویسد: «اگر بجای آقای افتخاری بودم و از روی اعتقاد و علاقه احمدی نژاد یا هر شخص دیگری را در آغوش گرفته بودم، با بی تفاوتی از کنار همه شماتت ها، فضاسازی و جوسازی های افراد و گروه های خاص عبور کرده و با قدرت و سربلندی از عمل خود دفاع می کردم و زیر بار این قبیل اهانت ها و بازی های مزمن کسانی که بعضا خود مانند بوقلمون هرروز به رنگی در می آیند، نمی رفتم.

مگر افتخاری عزیز مرتکب کدام جنایت و ذنب لایغفر شده است که هنوز با تحقیر شدن، باید تاوان آنرا بدهد!؟ اساسا مگر بقیه کسانی که در راس آنها سیاست پیشگان شناخته شده هم قرار دارند و از برخی شخصیت ها بت ساخته و هر روز به پرستش آنها اشتغال دارند و دیگران را هم به این امر مذموم تشویق می کنند، توبه کرده اند که از افتخاری و امثال او انتظار توبه دارند!؟ لطفا به این شامورتی بازی های سیاسی بچه گانه پایان داده و با شخصیت یک هنرمند خوب و محجوب این چنین بازی نکنید!»

روح الله رشیدی فعال فرهنگی تبریز می نویسد: «خصلت قرون‌وسطاییِ متحجرانِ متجددنما، هیچ‌گاه پشت ادا و اطوارِ متظاهرانه‌شان پنهان نخواهد شد. قوچانی و رفقایش، لابد الان در پوست خود نمی‌گنجند که توانسته‌اند با تهدید و بی‌آبروسازی، برای چندمین بار علیرضا افتخاری را به دادگاه  تفتیش عقاید ببرند و او را وادار به اعلام برائت از احمدی‌نژاد کنند!

آری؛ ذاتِ شبه‌روشنفکری پرمدعای ایرانی همین است؛ چاقو را می‌گذارد روی شاهرگت و می‌گوید اگر جرأت داری جور دیگری فکر کن! فقط در آیینِ قرون‌وسطا‌ست که حیثیت دختران یک هنرمند را به خاطر کنشِ متفاوت پدر، گروگان می‌گیرند تا پدر از واهمه‌ی آبرو، از کرده‌ی خود نادم شود. چماق‌دارانه، پس از هشت سال می‌خواهند مطمئن شوند که افتخاری همچنان از آنها می‌ترسد یا نه! و او چرا نباید بترسد از این هیولاها!»

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #