چرا دیپلماسی انقلابی؟!
در متون تخصصی روابط بین‌الملل و سیاست خارجی می‌توان تعاریف متعددی را برای دیپلماسی سراغ گرفت. سیاست خارجی روشی است که دولت‌ها در برخـورد با امور و مسائل خارج از کشور برای حفظ حاکمیت و دفاع از موجودیت و منافع حیاتی خود اتخاذ می‌کنند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مرتضی سویلمی نوشت: با گذشت نزدیک به دو سال از اجرای برجام و انجام کامل تعهدات ایران، مسئولان کشورمان ازجمله وزیر امور خارجه از کارشکنی‌های متعدد و نقض عهدهای فراوان طرف آمریکایی خبر می‌دهند. می‌توان گفت. به بازتعریف الگوی اصیل دیپلماسی ایرانی‌ـ اسلامی نیاز است تا تاریخ تکرار نشود. در متون تخصصی روابط بین‌الملل و سیاست خارجی می‌توان تعاریف متعددی را برای دیپلماسی سراغ گرفت. سیاست خارجی روشی است که دولت‌ها در برخـورد با امور و مسائل خارج از کشور برای حفظ حاکمیت و دفاع از موجودیت و منافع حیاتی خود اتخاذ می‌کنند؛ از این رو دیپلماسی فرآیندی بسیار مهم برای برقراری ارتباط و انجام مذاکرات در نظام بین‌الملل و همچنین ابزاری خاص در اختیار سیاست خارجی هر دولت است که با آن می‌تواند اهداف و منافع ملی و حیاتی خود را پیش ببرد. در حقیقت دیپلماسی، یک جنگ است، مانند جنگ‌های نظامی و اقتصادی که تاکتیک‌ها، تکنیک‌ها و شیوه‌های مختلفی دارد. پس از گذار از دوران دیپلماسی سنتی وارد رویکرد جدیدی با عنوان دیپلماسی نوین می‌شویم که در آن فن مدیریت روابط کشورها با یکدیگر و میان کشورها با دیگر بازیگران بین‌المللی با ابزارهای مکمل مانند اقتدار نظامی و رسانه‌ای، بازیگر بین‌المللی را قادر می‌سازد به اهداف خود در دو حوزه «کلان» و «خرد» برسد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,رهبر معظم انقلاب در مقابل مفاهیم غربی دیپلماسی به چهار نظریه ۱ـ «مانور هنرمندانه و قهرمانانه»، ۲ـ «برخورد مبتکرانه»، ۳ـ «عزت، حکمت و مصلحت» و ۴ـ «دیپلماسی انقلابی» اشاره کرده‌اند: مانور هنرمندانه و قهرمانانه معنای واضحی دارد که نمونه آن در مسابقه کشتی نمایان است. معظم‌له در تعریف دیپلماسی فعال و دیپلماسی می‌فرمایند: «عرصه دیپلماسی، عرصه شیطنت است؛ یک چنین عرصه‌ای است؛ هوشمندی لازم است، ابتکار عمل لازم است، نوع برخورد مبتکرانه لازم است؛ اینها ناشی از همین روحیه انقلابی‌ای است که ما از آن تعبیر می‌کنیم به روحیه بسیجی، روحیه جوان، مبتکر، پیشرو، دارای اعتمادبه‌نفس. دیپلماسی ما باید با روحیه انقلاب همراه باشد و می‌توان با صراحت، مبانی خود و اصول خود را گفت و پیش هم رفت. در همه جا بایست در دیپلماسی موضع فعال داشته باشیم. بایستی انسان به خصوص در مسائل شبیه مسائل منطقه، خیلی لازم است که با دقّت و هوشیاری و قدرت فعل، فعال بودن و اثرگذار بودن، وارد میدان بشود، عمل انقلابی همراه با تشکیلاتی منطقی و دقیق و حساب شده، قابل جمع نیست. ما مشاهده می‌کنیم که اینها می‌تواند با هم جمع شود، انقلابی‌گری به این نیست که ما آن جایی که نباید پرخاش کنیم، بی‌خودی پرخاش کنیم. انقلابی‌گری به آن است که ما مواضع اسلامی و انقلابی را قاطعانه و بدون رودربایستی و مرعوب شدن و خام شدن در مقابل برخی از چهره‌های امیدبخش کاذب، حفظ کنیم. البتّه این مانور هنرمندانه نبایستی به معنای عبور از خطوط قرمز، یا برگشتن از راهبردهای اساسی، یا عدم توجه به آرمان‌ها باشد؛ اینها را باید رعایت کرد.»
,رهبر حکیم انقلاب با اشاره به عزت و حکمت و مصلحت، که یک مثلث الزامی برای چارچوب ارتباطات بین‌المللی است، تأکید می‌کنند: «حکمت این است که شما بتوانید مواضع طرف مقابل را حکیمانه به مواضع خودتان نزدیک کنید؛ اینها در تضاد با هم نیستند. حکمت و عزت و مصلحت مکمل همند؛ باید در جهت مصالح ملی باشند و در درجه اول باید با حفظ عزت ملی و عزت هویتی همراه باشند. حکمت یعنی با منطق، متین در عرصه دیپلماسی وارد شدن.»
,نگارنده در صدد نادیده گرفتن زحمات دولت و رئیس‌جمهور محترم در حوزه سیاست خارجی نیست، لیکن خواستار اتخاذ هوشمندی انقلاب‌گرایانه و تک‌صدایی در شرایطی است که دشمنان مشغول به توطئه علیه توفیقات ایران اسلامی در منطقه غرب آسیا و در حال بازمهندسی با راهبرد آمریکا و سرمایه عربستان در قالب ناتوی فرهنگی و امنیتی حتی با تابلوهای مختلف اکنون کنار هم نشسته‌اند که نمونه تلاش‌های آنها در نشست‌های پاریس، قاهره، بروکسل و ریاض دیده می‌شود.
,*کارشناس ارشد روابط بین الملل
]
ارسال دیدگاه