اتلاف سرمایه ملی در پروژهای نیمه تمام هرمزگان/ سازه های مستهلکی که دیگر مزیت اقتصادی ندارند

پروژه های نیمه تمام در استان هرمزگان حکایتی عجیب و قابل تامل است که با وجود پیشرفت هایی قابل ملاحظه در مراحل پایانی ساخت متوقف و به بهانه هایی مختلف بلاتکلیف رها شده اند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از هرمز؛هرمزگان با برخوداری از ظرفیت های چشمگیر اقتصادی در زمینه های همچون برخورداری از مناطق آزاد، مجتمع های دریایی و کشتی سازی، نقش بسزای بندرعباس درتزانزیت بین المللی و بسیاری از ظرفیت های کوچک و بزرگ که باعث شد بالغ بر 60درصد از درآمد ملی را حاصل کند این روزها حکایت کوزگری را دارد که از کوزه شکسته آب می خورد و سهم حداقلی اش از درآمدزایی در بازی های سیاسی مقامات و مسئولان به فنا برده می شود.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, هرمز,

بسیاری از پروژهایی که در دولت های گذشته کلنگ احداث آن زده و با جذب اعتبارات به مراحل پایانی رسیده اند این روزها چشم انتظار تزریق آخرین بخش اعتبارات برای رسیدن به سرانجام هستند اما انگار مسئولان استانی و مقامات کشوری برای چشم های منتظر این دیار و میلیاردها هزینه ای که از ذخایر بیت المال صرف ساخت و ساز شده تره هم خورد نمی کند تا باشد همچنان ستون های نیمه تمامشان فرو ریزد یا در گرد زمان قابلیت خود را از دست دهند.

پروژه ملی پل خلیج فارس داستانی متفاوت دارد که بعد از ٧سال کار شبانه روزى ستون ها و پایه هاى این سازه منتظر تامین اعتبار است که فرسودگی های ناشی از توقف‌ چندساله این پروژه را به نابودی کشانده است چنانچه اگر تا چند ماه دیگر ۵۰۰ میلیارد ریال اعتبار به این پروژه اختصاص نیابد پایه‌های پل مستهلک‌شده و قابلیت استفاده در پل را از دست خواهند داد.

ساخت و تکمیل فرهنگسراهای روستایی در استان هرمزگان نیز چالش این روزهای حوزه فرهنگ است که بسیاری از اهالی فرهنگ را درگیر خود کرده تا به دلایلی همچون عدم جانمایی مناسب و عدم تخصیص اعتبار نیمه کاره و غیر فعال رها شود.

پروژه تالار مرکزی بندرعباس از جمله طرح های فرهنگی استان هرمزگان است که طرح آن در دولت اصلاحات کلید خورد و در سال ۱۳۸۶ جزء پروژه های سفر هیات دولت قرار گرفت و تاکنون حدود بالغ بر یکصد میلیارد ریال برای این پروژه هزینه شده است.

این پروژه نیز در مراحل ساخت به دلیل مشکلاتی مانند حریم ۶۰ متری دریا، نداشتن پروانه و سایر موارد با روند قانونی مواجه شده و سالها به صورت نیمه تمام رهاشده است.

ترمینال جدید بندرعباس واقع در بلوار راه آهن دیگر سازه نیمه کار پر هزینه هرمزگان است که با زیر بنای ۲۵ هکتار از سال ۹۰ در دست احداث است؛ پروژه ای که از آغاز عملیات احداث آن بیش از چهار سال می گذرد و مقرر بود تا ساختمان جدید پایانه در سال ۹۳ به بهره برداری برسد.

پروژه ای که بیش از میلیاردها ریال از خزانه دولت را به خود اختصاص داده اکنون وضعیت آن در هاله از ابهام است و وعده های چندین باره مسئولین برای بهره برداری از پروژه بی نتیجه مانده است.

با گذشت 28 سال از آغاز ساخت هتل پنج ستاره بندرلنگه تاکنون هنوز هتل سقفی به خود ندیده و بسیاری از پروژه های نیمه تمام شهرستان سالهاست به حال خود رهاشده است.

اسفند سال ۱۳۶۷ کلنگ‌ این ساختمان هتل با حضور جمعی از مسئولان در ساحل بندرلنگه برای احداث پنج ستاره بزرگ بندرلنگه زده شده که هم اکنون با گذشت بیش از ۲۷ سال تنها ستون های آن بنا شده و این طرح نیمه کاره رها شده است.

ساختمان ۶۰ اتاقه هتل بندرلنگه با هزینه ۷۵۰ میلیون ریال و مشارکت بانک ملت و شرکت جنوب مقرر بود ظرف مدت ۲۴ ماه به بهره بردای برسد که هم اکنون با گذشت ۲۷ سال متوقف و نیمه‌کاره رها شده‌ است .

بیمارستان ۱۶۰ تخت خوابی ام البنین میناب درجمله پروژه های حوزه های بهداشت در شرق هرمزگان است که در هشت طبقه، به مساحت ۴۲ هزار متر مربع ، زیر بنای ۱۳ هزار و ۵۳۱ متر احداث شود که تاکنون با گذشت دولت یازدهم هیچ اقدامی برای عملیاتی نمودن این پروژه انجام نشده است.

در پس وعده وعید های دولت که نوید بخش تحولی عظیم و گشایش در تسهیل روند بهداشتی در حوزه خدمات دهی و خدمات رسانی به مردم شهرستان و استان بود، این پروژه بزرگ شرق که نوید بخش تحول در حوزه درمان در اوج بی توجهی امید مردم این شهرستان را به یاس تبدیل کرده است.

با وجود پروژه احداث بیمارستان دوم میناب در دومین سفر هیت دولت، مردم شرق استان باید به خاطر نبود تخت خالی در بخش آی سی یو مجبور شوند بیماران خود را برای مداوا به مرکز استان انتقال دهند.

پروژه های نیمه تمام در استان جنوبی هرمزگان موضوعی است که در طول سالهای گذشته بارها با انتقاد مردم و مسئولان همراه بوده و با وجود پیگیری های جدی رسانه ها و مطبوعات محلی استان در تامین اعتبار و پیشگیری از فرسودگی سازه های نیمه تمام همراه بوده است.

تشدید تحریم های غرب علیه جمهوری اسلامی و فشارهای سیاسی در پرونده هسته ای موضوعی است که مقامات کشور در سال های نخست دولت یازدهم عامل تاخیر در تخصیص اعتبار و اجرای پروژه ها دانستند اما با گذشت دو سال از توافق هسته ای و اجرای میزان تحقق اعتبارات بسیار کمتر از اعتبارات مصوب بود و باعث شده تا مشکلاتی برای همسایگان این پروژه ها به بار آید.

انتهای پیام/

]