اهمیت شناسایی و پرورش استعداد در کودکان

• دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۶ ۱۶:۴۵
• کد خبر : 1174348

• اخبار
• اجتماعی

استعدادیابی را می تواند نوعی سرمایه‌گذاری طولانی مدت دانست که در طول مسیر زندگی با صرف انرژی کمتری بچه‌ها را به بازدهی بیشتر می‌رساند. متأسفانه جامعه‌ ما بسیاری از افراد دیده می شوند که در یک سال، چندین شغل عوض می کنند در حالی که این کارها هیچ ربطی به رشته تحصیلی یا علاقمندی آنها ندارد! در حقیقت، خانواده ها در دوران کودکی با عدم شناخت درست از استعداد و توامندی کودک، نتوانستند او را در مسیر درست انتخاب گری قرار بدهند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، روژان زندیه - یکی از دغدغه های اصلی والدین کشف استعدادها و توانمندی های فرزندان شان از دوران کودکی است.  این دغدغه زمانی می تواند به عنوان یک رویکرد مثبت در زندگی فرزندان ما نقش ایفا کند که به احساس مسئولیت تبدیل شود. یعنی پدر و مادر خو را مسئول کشف استعدادهای کودکان شان بدانند و در این مسیر با نگاهی چند بُعدی به توانمندی، علاقه و موقعیت کودک شان بتوانند تأثیر مهمی در تعیین مسیر زندگی آنان بگذارند.

بنابر گفته کارشناسان، استعدادیابی در بچه‌ها در حقیقت فقط یافتن توانایی آنها نیست بلکه کمک به پیدا کردن مسیر زندگی آنهاست. والدین بهترین کاشف فرزندان خود هستند پس بهترین افراد برای راهنمایی درست جهت انتخاب مسیر زندگی آنها هم می باشند.

استعدادیابی را می تواند نوعی سرمایه‌گذاری طولانی مدت دانست که در طول مسیر زندگی فرد با صرف انرژی کمتری بچه‌ها را به بازدهی بیشتر می‌رساند. متأسفانه جامعه‌ ما بسیاری از افراد دیده می شوند که در کمتر از یک دهه چندین شغل عوض کرده یا در جایگاه های مختلفی مشغول به کار می شوند در حالی که این کارها هیچ ربطی به رشته تحصیلی یا علاقمندی آنها ندارد! یعنی حقیقت یعنی؛ خانواده ها در دوران کودکی با عدم شناخت درست از استعداد و توامندی کودک، نتوانستند او را در مسیر درست انتخاب گری قرار بدهند.

اما به راستی استعداد چیست و چگونه می توان آن را کشف کرد، میترا خسروبیک کارشناس مسائل اجتماعی و مشاور در گفت وگو با خبرنگار طنین یاس می گوید: برخی به اشتباه استعداد را همان IQ یا قدرت یادگیری افراد می دانند و پیرو همین باور  غلط عده ای داشتن هوش را فقط به افراد خاصی محدود می دانند.

وی با بیان اینکه برای استعدادیابی باید به دنبال هوش های جداگانه باشیم، می گوید: هوش های چندگانه، به هوش هایی گفته می شود که دربرگیرنده استعدادها، خصوصیات شخصیتی و همچنین توانایی های افراد است که اگر به درستی شناسایی و در مسیر صحیح قرار گیرند، می توانند کمک بزرگی برای فرد محسوب شوند .

این کارشناس مسائل اجتماعی در پاسخ به این سؤال که والدین چگونه می توانند هوش های جداگانه فرزندان خود را شناسایی کنند، می گوید: صحبت کردن با فرزندان و شناختن علاقمندی های آنها با توجه به کارهایی که انجام می دهد یا دوست دارد که آنها را انجام دهد بهترین راه برای کشف استعدادهای فرزندان است.

این مشاور خانواده با تأکید بر اینکه والدین برای شناخت استعدادهای فرزندان خود بر دیگران ارجع هستند، اظهار می کند: با توجه به اینکه پدر و مادر زمان بیشتری را با فرزند خود سپری می کنند در شناخت روحیات، افکار و علایق و آرزوهای او، نسبت به سایر موفق تر بوده و احتمال خطای آنها کمتر است!

خسروبیک بیان می کند: اگر پدر و مادری بگوید در شناخت استعداد یا انتخاب مسیر زندگی فرزندش دچار اشتباه شده است باید گفت که یا زمان کافی برای شناخت فرزندش صرف نکرده است یا اینکه با خودخواهی و تک نگری غیرقابل توجیهی فرزندش را به سمت خواسته ها و آرزوهای خودش برده است!.

وی ادامه می دهد: البته والدین در این مسیر – شناخت استعدادها و علاقمندی های کودک – صبر و دقت زیادی داشته باشند و در این مسیر با دلسوزی توآم با واقع نگری و دادن حق انتخاب گری به فرزندان شان آنها را راهنمایی کرده و راه را برای موفقیت او هموار کنند.

این مشاور خانواده، بی تفاوتی افراد خانواده نسبت به هم دیگر را بزرگترین مانع در راه شناخت استعدادها و خواسته های افراد می داند و می گوید: کودک خود را برای کارهای خوبش تشویق کنید و با این کار او را در مسیر پیشرفت انواع مختلف استعداد‌ها و هوش‌هایش قرار دهید.

این کارشناس مسائل اجتماعی با بیان اینکه هیچ یک از هوش‌ها برتر از دیگری نیست گفت:  هر هوشی در صورتی که در کودک شناخته و پذیرفته شود و برای رشد و پیشرفت آن تلاش شود قطعاً مسیر پیشرفت فرد را ترسیم خواهد کرد.

خسروبیک ادامه می دهد: برای سنجش هوش و توانایی و استعداد کودک وجود دارد. به خاطر داشته باشید برای سنجش استعدادهای کودک خود هیچ روشی را نباید به صورت مطلق و انحصاری به کار ببرید.

" مهدیه شیخ حسینی مقتدر" هنرمند کوچک 8 ساله

مهدیه شیخ حسینی مقتدر، کودکی 8 ساله است که در زمینه های هنری در اندازه های قابل توجهی علاقمندی و تلاش فردی دارد. او در گفت وگو با خبرنگار خودش را اینگونه معرفی می کند: « من مهدیه شیخ حسینی مقتدر هستم، کلاس دوم دبستان را در مدرسه " شهید یوسفی" منطقه 15 تهران تمام کرده ام.

این خانم کوچولو که به زیبایی و اعتماد به نفس بالایی صبحت می کند، در خصوص علاقه اش به هنر و کارهای هنری می گوید: من نقاشی می کشم و سعی می کنم با وسایلی که جلوی دستم هست بتوانم کاردستی های زیبا و قابل استفاده درست کنم . "کُلاژ" را هم دوست دارم و طرح هایی را که بیشتر آنها برگرفته از طبیعت است، درست می کنم.

مهدیه خانم، شاعر هم هست و در این زمینه سعی می کند که با کلمات هر چند ساده و در قالبی هر چند شکسته تر از آن چیزی که بتوان شعرش نامید، شعر بگوید. او درباره علاقمندی اش به شعر نیز می گوید: در مدرسه یکی از بچه ها شعر می گفت و من دیدم که دوست دارم در این زمینه هم کار کنم.

این دانش آموز سال سوم دبستان، با شناخت درست از توانمندی هایش و به کارگیری تمام تلاشش برای رسیدن به نقطه کمال می گویدک « دوست دارم در آینده شاعر شوم و در موضوعات " طبیعت" و " خدا" شعر بگویم.

آن چیزی که من از گفت وگو با مهدیه حسینی مقتدر درک کردم او در خانواده ای مذهبی بزرگ شده و شناخت درستی از خدا و واجبات دینی مانند نماز، روزه، حجاب و مناسبت های مذهبی مخصوصا ایام عزاداری امام حسین علیه السلام و مهدویت به اندازه های یک کودک هشت ساله دارد. از این رو وقتی مهدیه صحبت از شعر گفتن برای خدا می کند هر یک از این موارد که وجهی از شناخت دین و خدا را در بر می گیرد می تواند منظور نظرش باشد.

نقاشی های مهدیه خانم، از بهترین کارهایی است که به ما نشان می دهد. او در این رشته نیز توجه خاصی به طبیعت دارد ، او می گوید: من نقاشی را از 4 سالگی آغاز کردم، اما با کمی تفاوت! معمولا در ذهنم قصه ای می گفتم، بعد برای آن قصه که بیشتر برگرفته از خاطرات یا آرزوهایم – تخیلات – بود نقاشی می کشیدم ؛ وقتی کارم تمام می شد از مامان می خواستم که کنارم بنشیند و این قصه ها را زیر نقاشی ام بنویسند.

مهدیه می گوید: من امام حسین علیه السلام را خیلی دوست دارم و بزرگترین آرزویم ظهور امام زمان(عج) است، از خداوند می خواهم که ظهور امام زمان را نزدیک کند، چرا که از نبودن ایشان خسته شدم ام !.

این دانش آموز مدرسه شهید بوسفی که درس های ریاضی و فارسی را بیش از سایر درس هایش دوست دارد، در پاسخ به این سؤال من که چه آرزویی برای کودکانی – یمن- که بخاطر جنگ نمی توانند به مدرسه بروند دارد، می گوید: آروز می کنم زودتر جنگ در کشور آنها تمام شود. خانواده به من اجازه نمی دهند که تصاویر این جنگ ها و خشونت ها را ببینم اما من از تلویزیون متوجه جنگ در شهرهای آنها می شوم. به دوستانم در کشور یمن می گویم که صبرداشته باشند و به خدا توکل کنند و مطئن باشند که آنها پیروز می شوند.

محبوبه رینه ای مادر، مهدیه شیخ حسینی مقتدر است او درباره شناخت استعداد هنری فرزندش می گوید: مهدیه  فرزند چهار ما و متولد بهمن 1387 است. او بسیار زودتر از سایر بچه ها صحبت کرد و حافظ قوی برای یادگیری اشعاری داشت که برایش می خواندیم.

با توجه به تجربه قبلی که از فرزندانم داشتم متوجه این تفاوت در مهدیه شدم، کودکی که هنوز نمی توانست راه برود در 7 ماهگی صحبت می کرد و زیر یک سال بود که شعرهای کودکانه را از بر می خواند.

وی با بیان اینکه وقتی مهدیه نقاشی می کشید هر طوری که بود وقتی برای نوشتن داستان هایش کنار نقاشی ها می گذاشتم ادامه می دهد: حتی این نقاشی ها را به کارشناسی نشان دادم و به من گفتند که او به دختر بودنش بسیار افتخار می کند.

خانم رینه ای با بیان اینکه برای شناخت بیشتر و بهتر از استعدادهای مهدیه تلاش کردم اما جایی به درستی پاسخ گوی ما نبود، گفت: حتی در مدرسه هم این استعدادها و توانمندی ها  نه تنها شکوفا نمی شود بلکه دیده هم نمی شود!

رفتارمان با کودکان با استعداد چگونه باشد، آیا مدارس به تنهایی می توانند بار استعدادیابی و شکوفایی این استعداد را بر دوش بکشند؟

بیشتر مدارس شیوه های آموزشی خود را بر مبنای معیارهای رشدی قرار می دهند که متناسب با میانگین سنی کودکان است. باید درک کنید که مدرسه فرزندتان خود را برای آموزش فرزند با استعداد شما آماده نمی کند. مدرسه ممکن است قبلا با کودک با استعداد برخورد نداشته باشد، بنابراین همیشه نمی داند چگونه از عهده موقعیت برآید. دوستان، خانواده و والدین دیگر وقتی می فهمند که فرزندتان با استعداد و استثنایی است ممکن است واکنش های متفاوتی نشان دهند، برخی با خوشحالی و برخی با حسادت رفتار می کنند. کودکان با استعداد و استثنایی دو نیاز اولیه دارند:

• نیاز دارند تا با خودشان و با تفاوت های خود در مقایسه با کودکان همسن شان احساس راحتی کنند.
• نیاز دارند که استعدادشان را پرورش دهند.

هدف شما باید این باشد که فرزندتان تا حد ممکن احساس راحتی و آرامش کند و موفقیت هایش را به طور طبیعی بپذیرد. توصیه های اجتماعی و احساسی زیر را برای تربیت یک کودک با استعداد و استثنایی به خاطر بسپارید:

• از ابتدا با استعداد بودن را تشخیص دهید و شناسایی کنید. کودکان مستعد میل شدیدی به دانش دارند و شما باید این میل را تا حد امکان زود تشخیص دهید. بدین ترتیب هر کسی می تواند فرصت های زیادی به فرزندتان بدهد تا استعدادهایش را پرورش دهد.
• یک مربی برای پرورش استعدادهای فرزندتان بیابید. این مربی ممکن است خودتان باشید یا یک دوست خانوادگی یا یک معلم باشد.
• امور را در منزل متعادل نگه دارید. مطمئن شوید که کودکان دیگر به زمان و انرژی ای که شما به فرزند مستعد خود اختصاص می دهید احساس حسادت نکنند.
• یک مدرسه خوب، دانش آموزان ممتاز خود را شناسایی کرده، توقعات و نیازهای آن ها را تامین می کند. با معلم فرزندتان صحبت کنید و دریابید که چگونه موجب رشد و پیشرفت کودکان با استعداد می شوند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #