• دوشنبه ۳۰ مرداد ۱۳۹۶ ۱۲:۱۷
• کد خبر : 1174988

• اخبار
• سایر رسانه ها

در رویکرد علمی، چگونه خودت را گمراه میکنی تا دیگران را فریب بدهی؟ رفع مشکلات شهروندان بستگی به کیفیت ارزیابی و طرز تفکر و برداشت آنها از نحوه یک انتخاب و از سوی دیگر منوط به حجم مسئولیت پذیری و تعهد منتخبین یا یک منتخب پس از برگزاری انتخابات دارد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل کوگانا،در رویکرد علمی، چگونه خودت را گمراه میکنی تا دیگران را فریب بدهی؟ رفع مشکلات شهروندان بستگی به کیفیت ارزیابی و طرز تفکر و برداشت آنها از نحوه یک انتخاب و از سوی دیگر منوط به حجم مسئولیت پذیری و تعهد منتخبین یا یک منتخب پس از برگزاری انتخابات دارد در زمانی که همه ما بنوعی در حال تلاش برای به زانو در آوردن موانع ، معضلات و تحرک پاسخگویی به منظور پیگیری توسعه ی ابعاد مختلف ضرورتها در جامعه هستیم ناگهان ابرتیره برداشت اشتباه فضای موضوعات محیطی را پس از یک انتخاب دوره ی ، شبکه ی ذهنی جامعه را بخود مشغول می کند تا عملاً بعمد یا بسهو اتفاق شعار انتخاباتی محقق نشود.

یکباره یادمان می آید که چرا مراقبت از انتخاب و ارزش انتخاباتی را که جدی تر نگرفته ایم عدم انحراف از خط ترسیمی اجتماعی برای تثبیت یک موقعیت در مقابل آنچه از تشطط فکری و بد اخلاقی و ندانم کاری اجتماعی حاصل از طبقه بندی در یک گفتمان سیاسی است به عنوان « خود بزرگ بینی بعد از انتخاب » که یک ضد ارزش محکوم شده با هر توجیهی است تبدیل  به یک "ابر پُز "سیاسی می شود تا جایی که بزرگترین وسعت دامنه رنگرزی های این پروسه، تنها محدود یک دایره و حلقه ی اول پیرامون خود را در برمیگیرد هر چند برخی از آنها ترجیح می دهند برای رفتن به مداری وسیع تر در قالب شعارها، دستیابی به نسبت درصدی بالا از منافع همان حلقه ی اول را تضمین کنند و در این مرحله ی در مقابل دیگران با شکل دهی یک ائتلاف و یا باز کردن لیست اشخاص حقیقی قبل از هرگونه اقدامی و کاری عام المنفعه به نشان دادن چنگ دندان دست می یازند و فراموش می کنند که تا همین دیروز  و روز انتخابات برای جذب یک رای از فردی عادی به چه خواهش ها و التماس ها و ابزارها متوسل شدند.

پیش طراحی های نخ نمای سابق و دور هم نشینی های شتابزده و نتایج بدست آمده نشانگر این است که عده ی واقعاً آماده نیستند که به شهروندان خدمت کنند. و آنقدر بدهی و دین پس از انتخابات در فهرست مشترک با بزرگترین لیست بانک اهداف خاص گروهی و فردی دارند که چهار سال برای پوشش آن بسیار کم است علیهذا نه وقت پاسخگویی به توده انتخابگر دارند و نه زمان باز کردن عناوین شعارهای انتخاباتی و نه حتی بازکردن گوشی خود در مقابل تماس همکاران و همراهان قدیمی و پاسخ به پیام دوستان صمیمی گذشته،البته این روند مسبوق به سابقه است و دلایل متنوع علمی دارد که باز خوانی علمی آن بشرح زیر تقدیم می دارم:
برخی معمولا در طول روز به خودگمراهی مبتلا می شوند. و به خودشان می گویند که ما دقیق تر و بهتر از بقیه هستیم. و چنین اظهار می کنند که ائتلاف ،گروه ،حزب سیاسی ما اشتباه  نمیکند و ما خیلی مشغول هستیم که نمی توانیم به حرف کسی گوش دهیم.

 در سال 1976 پس از کتاب "ژن خود خواهی" ریچارد دیکنز، تفسیر جدیدی توسط زیست شناسی بنام "رابرت تریورس" از چنین تعصبات خودخواهانه ی ارائه شد "برای ایجاد مزیت اجتماعی مورد نظر ما خودمان را فریب می دهیم تا بتوانیم دیگران را فریب دهیم" اکنون بعد از چهار دهه پس از انتشارآن کتاب تریورس و همکارانش اولین تحقیق را در حمایت از این ایده منتشر کرده اند.

چگونه خودمان را گول می زنیم؟
روانشناسان چندین راه را که در "ما " برای فریب دادن خودمان وجود دارد شناسایی کرده اند جمع آوری اطلاعات و داده های مستقل، تفکر متعصبانه و یادآوری های تعصبی، تحقیق جدید منتشر شده در مجله روانشناسی اقتصادی نشاندهنده این نکته است هنگامی که پیگیر اولین شیوه که ما به دنبال اطلاعاتی بی طرفانه هستیم شامل آنچیزی که ما میخواهیم باور کنیم متمرکز می شویم و از اطلاعاتی که باورهای ما را پشتیبانی نمی کند دور می شویم.

در یک آزمایش کارگاهی که در این مطالعه صورت گرفته "رابرت تریورس زیست شناس تکاملی" و تیم او از 306 شرکت کننده آنلاین درخواست کردند تا یک نظر قانع کننده درباره یک مرد داستانی به نام "مارک" بنویسند.به آنها گفته شد که درازای ارائه نظر دقیق پاداش دریافت می کنند ولی به این شرط که مشخص کنند این گفتمان چقدر موثر بوده است نیز باید توجه داشته باشند. در واقع از بعضی از آنها خواسته شدتا "مارک" را به عنوان یک فرد مطلوب نا آشنا نشان دهند و اینگونه او را به دیگران معرفی کنند در حالی که بقیه جامعه ی آماری به ارزیابی اعتقادات شخصی خود از این گزارش ارجاع داده شدند.

برای جمع آوری اطلاعات در مورد شخصیت فرضی بنام "مارک" شرکت کنندگان یک سری فیلم کلیپ کوتاه تماشا می کردند که در هر زمانی می توانستند تماشا ی آن را متوقف کنند. برای برخی از بینندگان در قسمت اولیه کلیپ مارک به عنوان یک شخص خوب (درگیر بازیافت زباله و بازگرداندن کیف پول به صاحب خود) نشان داده می شد. اما با گذشت زمان فیلم های ویدئویی نشان داد که چگونه "مارک" به تدریج بدتر می شود (یک گربه را می کشد و پای یک دوست را لگد می کند). برای دیگر شرکت کنندگان، این ویدیو به عقب بازگردانده شد، شخصیت بد و شخصیت بهتر،ما همیشه تمایل داریم خودمان را فریب دهیم.
برای گروهی که از آنها خواسته شده بود تا" مارک" را به عنوان یک فرد دوست داشتنی نشان دهند، شرکت کنندگان ویدیوهایی را که نشان دهنده "مارک "خوب بود تماشا می کردند، در ابتدای مشاهده و تماشای  قسمت  بعدی از بخش های شخصیت بد تماشگران در حالی که کسانی که شخصیت منفی "مارک "به تماشا نشسته بودند فیلم را متوقف کردند در ادامه آنهایی که شخصیت منفی مارک را تماشا می کردند بار دیگر ویژگی های خوب او ظاهر شد به تماشا ادامه دادند.
 

گروه اول صبر نکردند تا کل تصویر در حال پخش را ببینند و اطلاعات کامل را دریافت کنند و اینگونه بود که می خواستند خود و دیگران را متقاعد کنند که "مارک "شخص خوبی است . در واقع، دیدگاه آنها در مورد "مارک "بیشتر مثبت بود در نتیجه این برداشت آنها از طبیعت خوب "مارک" گفتگویی متقاعد کننده تر می ساخت کما اینکه این استنباط توسط شرکت کنندگان گروه دوم بشکل دیگری ارزیابی شد بنابر این تحلیل کل ماجرا در قضاوت نهائی ارزشمند است.

"ویلیام فون هبل"روان شناس دانشگاه دانشگاه کوئینزلند می نویسد:"آنچه که بسیار جالب است این است که برای ما قابل درک است اگر در ابتدا بتوانیم خودمان چیزی را باور داشته باشیم، این مهم در قانع کردن دیگران موثرتر خواهد بود. و آنها همچنان به آن ایمان خواهند داشت. بنابراین ما با اطلاعات گردآوری شده به شیوه ای منحصر به فرد پردازش و برخورد می کنیم پس اول ما خودمان را متقاعد کرده و سپس دیگران را متقاعد می کنیم. نکات برجسته ی این مراحل که توسط "تریورس" شناسایی شده اند در یک مطالعه تکمیلی آشکار شده است.

متقاعد کردن دیگران

در زندگی واقعی پول برای صحبت شما در مورد" مارک" پرداخت نمی شود اما شما ممکن است برای فروش یک ماشین دست دوم به بحث در مورد سیاست مالیاتی، بحث در مورد یک آگهی خاص، یا مخالفت با ارتقاء یک همکار بپردازید همه ی این اتفاقات برای این است که شما از بدست دادن تصویر دقیقی از واقعیت که به نفع شما نیست روگردانید. ولی شما برای متقاعد کردن کسی که بدانید از این دیدگاه مصلحتی از منافع خاصی بهره مند خواهید شد تلاش خواهید کرد.

یکی از رایج ترین انواع خود فریبی "خود بزرگ بینی" است. روانشناسان به طور سنتی ادعا می کنند که "ما پیشرفت کرده ایم تا کیفیت های خوب اغراق آمیز خود را بیش از پیش افزایش دهیم زیرا ما از این روند احساس خوبی داریم. اما احساس خوب به تنهایی بر بقا و تولید و تکثیر(که مهمترین کارکرد همه موجودات زنده است) تاثیر نمی گذارد.
انگیزه دیگری وجود دارد که خود موجب ارتقاء تقویت انگیزه بوده و منجر به موفقیت بیشتر می شود. اما اگر انگیزه هدف باشد شخصیت توسعه یافته ما به انگیزه نسبت به هدف ها بیشتر رغبت نشان می دهد و باعث می شود بدون در نظر داشت هزینه به تحریف واقعیت بیاندیشیم.

 تریورس می گوید: تصور درخشان از خود باعث می شود که دیگران به اندازه ای که لازم است به همان اندازه ما را هیجان انگیز ببینند که منجر به ترکیب و امتزاج و فرصت های همکاری می شود.
"کامرون اندرسون" روانشناس دانشگاه کالیفرنیا در برکلی ایالات متحده آمریکا در سال 2012 در حمایت از این استدلال نشان داد که افراد برتر از این حیث در منظر اجتماعی کارآیی بیشتر و وضعیت اجتماعی بالاتری دارند. او گفت: من فکر می کنم که خود فریبی شانس خوبی است که عرصه ی فریب دادن دیگران را توسعه می دهد.

افزایش اعتماد به نفس و محبوبیت

در یکی دیگر از مطالعات سلسله وارکه در مجله روانشناسی اجتماعی و علوم فردی منتشر می شود "فون هبل "و تیم تحقیقاتی او همه ی این سه استدلال را با هم در یک جریان دراز مدت آزمایش کردند. آیا افزایش اعتماد به نفس باعث افزایش سلامت روانی، انگیزه و محبوبیت فرد می شود؟
این تحقیق نزدیک به 1000 پسر دبیرستانی استرالیا را طی چند سال اخیر دنبال کرد. محققان دریافتند که با گذشت زمان، اعتماد بیش از حد به هوش و توانایی های فیزیکی فرد، نه سلامت روان شناختی بهتر و یا عملکرد ورزشی برتر یا بهبود اوضاع تحصیلی مطلوب را برای دانش آموزان محقق نکرده است. با این حال اعتماد به نفس بیش از حد تنها در طول زمان باعث افزایش محبوبیت ورزشکاران شده است این ایده نشان داد که خود فریبی موثر در تولید مزیت اجتماعی شخص از نظر خود او ست. ولی در ارتقاء ذهنی و افزایش محبوبیت تاثیر خود را نشان نداده است بخصوص اینکه در میان نوجوانان، هوش ممکن است کمتر از ورزش اهمیت داشته باشد.

"هوگو مرسیر" محقق در موسسه دانش شناختی فرانسه که در مطالعات جدید شرکت نکرده است و با این نظریه آشنا است بر این اعتقاد است که در بلند مدت اعتماد بیش از حد ممکن است تشدید شود. او و همفکران بحث می کنند که این تعصبات التهاب گونه می تواند به عنوان "خود فریبی" شناخته شود.
 

"فون هیپول" دو قطعه از خرد را در رابطه با خود فریبی ارائه می کند: توصیه های  "ماکیاولیستی" من یک ابزار است که به خوبی کار می کند. اگر فردی نیاز به متقاعد کردن کسی داشته باشید، اگر حرفه شما یا موفقیت اجتماعی شما به اقناع کردن دیگران بستگی دارد اولین فرد که باید متقاعد شود این است که خود را متقاعد کنید. اما در سمت دفاعی موضوع ، فرد بیشتر تلاش می کند شما را به چیزی متقاعد کند، اما در مورد آنچه که ممکن است شخصی صرفاً انگیزه فردی را در نظر بگیرد. حتی اگر او به شما دروغ نگوید، ممکن است شما و خود را با هم فریب دهد.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #