عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین(ع):
دوران دبستان موثرترین زمان تربیت/ والدین مسئول تربیت دینی فرزندان هستند
محمدرضا ابن الدین حمیدی گفت: کودک در هفت سال دبستان، باید محبت به ولایت را یاد بگیرد و تمام تبعیت پذیری در ولایت در این سال ها شکل می گیرد و در این مدت با شرکت والدین و فرزندان در مراسم های مختلف ولایت پذیری اتفاق می افتد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از «بسیج زنان کشور»؛ زهرا باقری؛ محمدرضا ابن الدین حمیدی، عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین(ع) در همایش تخصصی «نقش تربیتی بانوان در تربیت فرزندان اربعینی» گفت: جنس اربعین از جنس انقلاب اسلامی است و انقلاب اسلامی انقلاب زمینه ساز ظهور است و اربعین هم دقیقا همین است و در متن انقلاب اسلامی عبودیت یعنی پرستش خدا وجود دارد اینجا هم هست، در متن انقلاب اسلامی ولایت مداری، حب ولی و انتظار ظهور وجود دارد آنجا هم همین است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, «بسیج زنان کشور»؛, «بسیج زنان کشور»؛, «بسیج زنان کشور, «بسیج زنان کشور, «بسیج زنان کشور, «بسیج زنان کشور, «بسیج زنان کشور, «بسیج زنان کشور, «, بسیج زنان کشور, بسیج زنان کشور, بسیج زنان کشور, بسیج زنان کشور, »؛, »؛, »؛, زهرا باقری, محمدرضا ابن الدین حمیدی, محمدرضا ابن الدین حمیدی,وی ادامه داد: در متن انقلاب اسلامی عدالت خواهی وجود دارد، همه کسانی که محب امام حسین(ع) هستند، رفتار عدالت خواهانه امام حسین(ع) را تبعیت می کنند، امام حسین(ع) سال 61 هجری و پس از مرگ معاویه در مورد یزید خواستند با امام بیعت بگیرند و امام فرمود من با کسی که سگ باز و میمون باز است بیعت نمی کنم و پای این عدم بیعتش ماند و این ایستادن ویژگی ای است که تمام شهدای ما، جنگ تحمیلی، قبل از انقلاب از 1330 تا انقلاب، جنگ تحمیلی و امروز شهدایی همچون حججی که این ویژگی عدالت خواهی در انقلاب اسلامی بود و در راهپیمایان اربعین حسینی(ع) هم هست.
این عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به مطالبه رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص رفتار پیاده روی اربعین اظهار کرد: به قول فرمایش آقا باید کاری کنید کسانی که در اربعین شرکت می کنند وقتی برگشتند در سبک زندگی و روال جاری زندگیشان آن ارزش ها نقش پیدا کند، زیرا جنس راهپیمایی اربعین حسینی، جنس انتظار و عبادت است، اکثر کسانی که در راهپیمایی شرکت می کنند موقع اذان، به نماز می ایستند و این اخلاق باید در وقتی که زائر به ایران برگشت هم در او باقی بماند.
وی ادامه داد: همه رفتارها در طول روز ممکن است تکرار نشود، اما برخی تکرار می شود آن ها نهادی است، مثلا اگر موقع صحبت با من صدای اذان بلند شود همه بی قرار می شوند و فکر می کنید بایدسخنرانی قطع شود و یا ماه رمضان به مسافرت بروید موقع ناهار غذا خوردن عذاب وجدان می گیرید، چون روزه گرفتن نهادی است.
ابن الدین تصریح کرد: اگر قرار است رفتار اربعینی نهادی شود، اول باید محبت امام حسین(ع) در دل ما ایجاد شود، گسترش پیدا کند، شعله ور بشود و بعد اربعین متجلی شود و برای نهادی شدن یک رفتار باید در دوران خودش نهادی شود
وی با طرح این سوال که چطور می توان این ارزش را به نسل بعد منتقل کرد؟ ادامه داد: پیامبر(ص) می فرمایند که در چرخه زندگی برای تکامل شخصیت سه تا 7 سال وجود دارد، 7 سال اول پادشاهی آدم هاست، امیری است و بچه ها در این 7 سال بیشتر تماسشان با دنیای خارج با حواس است، یعنی حسی هستند یک وسیله را ببیند می خواهد، اگر پنهان کنید، دیگر نمی خواهد و احساساتش بر او غلبه دارند و بهترین شرایط رشد برای او این است که 7 سال اول را فقط بازی کند که اگر خوب بازی کند این مرحله را به خوبی طی کرد، عاطفی می شود و موقعیت یادگیری پیدا می کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: هفت سال دوم، همان دوران ابتدایی مدارس است که باید محبت ولایت را آن زمان یاد بگیرد. در دوران حسی کودک چیز زیادی یاد نمی گیرد، آموزش هایش تلقینی است، وقتی به دنیا آمد به گوشش اذان و اقامه می گوید، اما تلقینی است و اگر صدای اذان بلند شود و پدرش به نماز بروند اهمیت این کار برای کودک ایجاد می شود و ما در دوران 7 سال اول کودک می توانیم در شرکت دادن بچه ها در مراسم (حتی در حد بازی کردن با مهر و جانمازها) با روش تلقینی محبت اهل بیت(ع) را آموزش می دهیم
وی افزود: در 7 سال دوم بچه مفاهیم انتزاعی را می تواند درک کند، مانند درک سال آینده، مفهوم دیروز و فردا، نمی بیند را می تواند فکر کند و این 7 سال بهترین زمان برای یادگیری محبت ولایت است و در همین دوران است که پسرها و دخترها به سن تکلیف می رسند، هفت سال دوم هفت سال بندگی است، تمام تبعیت پذیری ما در ولایت در هفت سال دوم شکل گرفته است پس سعی شود در این هفت سال با شرکت والدین و خودتان در مراسم ها ایجاد شود.
ابن الدین با بیان اینکه هفت سال سوم، هفت سال وزیری است، گفت: بچه از نظر رشد و بلوغ فکری به اندازه ای رسیده است که مانند یک وزیر می تواند به مملکت خانه که پدر و مادر مسئولش هستند مشورت بدهد، یعنی مسئولیت پذیری یعنی فراگرفتن مسئولیت ها، هفت سال سوم وقتی است که بچه ها را باید به اربعین ببرید، حتی اگر خواستند با دوستانشان بروند با نظارت بزرگترها، به این سفر بروند.
وی تاکید کرد: اگر این محبت در دل بچه ها نشست اربعینی می شوند، علاقه به پیاده روی اربعین در همان 10-15روز نیست و باید در همین جا در همین خانه ها و مدارس خودمان اینجا ها باید اربعینی شویم که ثمره اش بشود راهپیمایی اربعین که اگر قرار است که رفتاری نهادی شود، اول باید در بینشش اثر کند و اطلاعات را بگیرد که در همان هفت سال دوم اتفاق می افتد و بعد این اطلاعات وارد نگرشش شود تا گرایش و میل پیدا کند.
این عضو هیات علمی دانشگاه در خصوص میل پیدا کردن کسی به جذب اطلاعات نیز گفت: این علاقمندی از طریق اقناع امکان پذیر است و اقناع کردن 3 سطح دارد، بعضی ها در مرحله احساسی هستند و بعضی ها هنوز عاطفی اند و برخی عقلانی اند و با توجه به ویژگی هر یک باید اقناع متفاوتی انجام داد.
وی در پایان نیز گفت: در مجموع بچه ها احساسی اند، خانم ها عاطفی و آقایون معمولا عقلانی اند و باید با هر کسی بر اساس زبان خودش صحبت کرد و اگر قرار است بچه ها اربعینی بشوند باید متناسب با موقعیت اقناع شوند و این کار وظیفه بزرگترهای آن هاست.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: در متن انقلاب اسلامی عدالت خواهی وجود دارد، همه کسانی که محب امام حسین(ع) هستند، رفتار عدالت خواهانه امام حسین(ع) را تبعیت می کنند، امام حسین(ع) سال 61 هجری و پس از مرگ معاویه در مورد یزید خواستند با امام بیعت بگیرند و امام فرمود من با کسی که سگ باز و میمون باز است بیعت نمی کنم و پای این عدم بیعتش ماند و این ایستادن ویژگی ای است که تمام شهدای ما، جنگ تحمیلی، قبل از انقلاب از 1330 تا انقلاب، جنگ تحمیلی و امروز شهدایی همچون حججی که این ویژگی عدالت خواهی در انقلاب اسلامی بود و در راهپیمایان اربعین حسینی(ع) هم هست.
این عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به مطالبه رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص رفتار پیاده روی اربعین اظهار کرد: به قول فرمایش آقا باید کاری کنید کسانی که در اربعین شرکت می کنند وقتی برگشتند در سبک زندگی و روال جاری زندگیشان آن ارزش ها نقش پیدا کند، زیرا جنس راهپیمایی اربعین حسینی، جنس انتظار و عبادت است، اکثر کسانی که در راهپیمایی شرکت می کنند موقع اذان، به نماز می ایستند و این اخلاق باید در وقتی که زائر به ایران برگشت هم در او باقی بماند.
وی ادامه داد: همه رفتارها در طول روز ممکن است تکرار نشود، اما برخی تکرار می شود آن ها نهادی است، مثلا اگر موقع صحبت با من صدای اذان بلند شود همه بی قرار می شوند و فکر می کنید بایدسخنرانی قطع شود و یا ماه رمضان به مسافرت بروید موقع ناهار غذا خوردن عذاب وجدان می گیرید، چون روزه گرفتن نهادی است.
ابن الدین تصریح کرد: اگر قرار است رفتار اربعینی نهادی شود، اول باید محبت امام حسین(ع) در دل ما ایجاد شود، گسترش پیدا کند، شعله ور بشود و بعد اربعین متجلی شود و برای نهادی شدن یک رفتار باید در دوران خودش نهادی شود
وی با طرح این سوال که چطور می توان این ارزش را به نسل بعد منتقل کرد؟ ادامه داد: پیامبر(ص) می فرمایند که در چرخه زندگی برای تکامل شخصیت سه تا 7 سال وجود دارد، 7 سال اول پادشاهی آدم هاست، امیری است و بچه ها در این 7 سال بیشتر تماسشان با دنیای خارج با حواس است، یعنی حسی هستند یک وسیله را ببیند می خواهد، اگر پنهان کنید، دیگر نمی خواهد و احساساتش بر او غلبه دارند و بهترین شرایط رشد برای او این است که 7 سال اول را فقط بازی کند که اگر خوب بازی کند این مرحله را به خوبی طی کرد، عاطفی می شود و موقعیت یادگیری پیدا می کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: هفت سال دوم، همان دوران ابتدایی مدارس است که باید محبت ولایت را آن زمان یاد بگیرد. در دوران حسی کودک چیز زیادی یاد نمی گیرد، آموزش هایش تلقینی است، وقتی به دنیا آمد به گوشش اذان و اقامه می گوید، اما تلقینی است و اگر صدای اذان بلند شود و پدرش به نماز بروند اهمیت این کار برای کودک ایجاد می شود و ما در دوران 7 سال اول کودک می توانیم در شرکت دادن بچه ها در مراسم (حتی در حد بازی کردن با مهر و جانمازها) با روش تلقینی محبت اهل بیت(ع) را آموزش می دهیم
وی افزود: در 7 سال دوم بچه مفاهیم انتزاعی را می تواند درک کند، مانند درک سال آینده، مفهوم دیروز و فردا، نمی بیند را می تواند فکر کند و این 7 سال بهترین زمان برای یادگیری محبت ولایت است و در همین دوران است که پسرها و دخترها به سن تکلیف می رسند، هفت سال دوم هفت سال بندگی است، تمام تبعیت پذیری ما در ولایت در هفت سال دوم شکل گرفته است پس سعی شود در این هفت سال با شرکت والدین و خودتان در مراسم ها ایجاد شود.
ابن الدین با بیان اینکه هفت سال سوم، هفت سال وزیری است، گفت: بچه از نظر رشد و بلوغ فکری به اندازه ای رسیده است که مانند یک وزیر می تواند به مملکت خانه که پدر و مادر مسئولش هستند مشورت بدهد، یعنی مسئولیت پذیری یعنی فراگرفتن مسئولیت ها، هفت سال سوم وقتی است که بچه ها را باید به اربعین ببرید، حتی اگر خواستند با دوستانشان بروند با نظارت بزرگترها، به این سفر بروند.
وی تاکید کرد: اگر این محبت در دل بچه ها نشست اربعینی می شوند، علاقه به پیاده روی اربعین در همان 10-15روز نیست و باید در همین جا در همین خانه ها و مدارس خودمان اینجا ها باید اربعینی شویم که ثمره اش بشود راهپیمایی اربعین که اگر قرار است که رفتاری نهادی شود، اول باید در بینشش اثر کند و اطلاعات را بگیرد که در همان هفت سال دوم اتفاق می افتد و بعد این اطلاعات وارد نگرشش شود تا گرایش و میل پیدا کند.
این عضو هیات علمی دانشگاه در خصوص میل پیدا کردن کسی به جذب اطلاعات نیز گفت: این علاقمندی از طریق اقناع امکان پذیر است و اقناع کردن 3 سطح دارد، بعضی ها در مرحله احساسی هستند و بعضی ها هنوز عاطفی اند و برخی عقلانی اند و با توجه به ویژگی هر یک باید اقناع متفاوتی انجام داد.
وی در پایان نیز گفت: در مجموع بچه ها احساسی اند، خانم ها عاطفی و آقایون معمولا عقلانی اند و باید با هر کسی بر اساس زبان خودش صحبت کرد و اگر قرار است بچه ها اربعینی بشوند باید متناسب با موقعیت اقناع شوند و این کار وظیفه بزرگترهای آن هاست.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: در متن انقلاب اسلامی عدالت خواهی وجود دارد، همه کسانی که محب امام حسین(ع) هستند، رفتار عدالت خواهانه امام حسین(ع) را تبعیت می کنند، امام حسین(ع) سال 61 هجری و پس از مرگ معاویه در مورد یزید خواستند با امام بیعت بگیرند و امام فرمود من با کسی که سگ باز و میمون باز است بیعت نمی کنم و پای این عدم بیعتش ماند و این ایستادن ویژگی ای است که تمام شهدای ما، جنگ تحمیلی، قبل از انقلاب از 1330 تا انقلاب، جنگ تحمیلی و امروز شهدایی همچون حججی که این ویژگی عدالت خواهی در انقلاب اسلامی بود و در راهپیمایان اربعین حسینی(ع) هم هست.
این عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به مطالبه رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص رفتار پیاده روی اربعین اظهار کرد: به قول فرمایش آقا باید کاری کنید کسانی که در اربعین شرکت می کنند وقتی برگشتند در سبک زندگی و روال جاری زندگیشان آن ارزش ها نقش پیدا کند، زیرا جنس راهپیمایی اربعین حسینی، جنس انتظار و عبادت است، اکثر کسانی که در راهپیمایی شرکت می کنند موقع اذان، به نماز می ایستند و این اخلاق باید در وقتی که زائر به ایران برگشت هم در او باقی بماند.
وی ادامه داد: همه رفتارها در طول روز ممکن است تکرار نشود، اما برخی تکرار می شود آن ها نهادی است، مثلا اگر موقع صحبت با من صدای اذان بلند شود همه بی قرار می شوند و فکر می کنید بایدسخنرانی قطع شود و یا ماه رمضان به مسافرت بروید موقع ناهار غذا خوردن عذاب وجدان می گیرید، چون روزه گرفتن نهادی است.
ابن الدین تصریح کرد: اگر قرار است رفتار اربعینی نهادی شود، اول باید محبت امام حسین(ع) در دل ما ایجاد شود، گسترش پیدا کند، شعله ور بشود و بعد اربعین متجلی شود و برای نهادی شدن یک رفتار باید در دوران خودش نهادی شود
وی با طرح این سوال که چطور می توان این ارزش را به نسل بعد منتقل کرد؟ ادامه داد: پیامبر(ص) می فرمایند که در چرخه زندگی برای تکامل شخصیت سه تا 7 سال وجود دارد، 7 سال اول پادشاهی آدم هاست، امیری است و بچه ها در این 7 سال بیشتر تماسشان با دنیای خارج با حواس است، یعنی حسی هستند یک وسیله را ببیند می خواهد، اگر پنهان کنید، دیگر نمی خواهد و احساساتش بر او غلبه دارند و بهترین شرایط رشد برای او این است که 7 سال اول را فقط بازی کند که اگر خوب بازی کند این مرحله را به خوبی طی کرد، عاطفی می شود و موقعیت یادگیری پیدا می کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: هفت سال دوم، همان دوران ابتدایی مدارس است که باید محبت ولایت را آن زمان یاد بگیرد. در دوران حسی کودک چیز زیادی یاد نمی گیرد، آموزش هایش تلقینی است، وقتی به دنیا آمد به گوشش اذان و اقامه می گوید، اما تلقینی است و اگر صدای اذان بلند شود و پدرش به نماز بروند اهمیت این کار برای کودک ایجاد می شود و ما در دوران 7 سال اول کودک می توانیم در شرکت دادن بچه ها در مراسم (حتی در حد بازی کردن با مهر و جانمازها) با روش تلقینی محبت اهل بیت(ع) را آموزش می دهیم
وی افزود: در 7 سال دوم بچه مفاهیم انتزاعی را می تواند درک کند، مانند درک سال آینده، مفهوم دیروز و فردا، نمی بیند را می تواند فکر کند و این 7 سال بهترین زمان برای یادگیری محبت ولایت است و در همین دوران است که پسرها و دخترها به سن تکلیف می رسند، هفت سال دوم هفت سال بندگی است، تمام تبعیت پذیری ما در ولایت در هفت سال دوم شکل گرفته است پس سعی شود در این هفت سال با شرکت والدین و خودتان در مراسم ها ایجاد شود.
ابن الدین با بیان اینکه هفت سال سوم، هفت سال وزیری است، گفت: بچه از نظر رشد و بلوغ فکری به اندازه ای رسیده است که مانند یک وزیر می تواند به مملکت خانه که پدر و مادر مسئولش هستند مشورت بدهد، یعنی مسئولیت پذیری یعنی فراگرفتن مسئولیت ها، هفت سال سوم وقتی است که بچه ها را باید به اربعین ببرید، حتی اگر خواستند با دوستانشان بروند با نظارت بزرگترها، به این سفر بروند.
وی تاکید کرد: اگر این محبت در دل بچه ها نشست اربعینی می شوند، علاقه به پیاده روی اربعین در همان 10-15روز نیست و باید در همین جا در همین خانه ها و مدارس خودمان اینجا ها باید اربعینی شویم که ثمره اش بشود راهپیمایی اربعین که اگر قرار است که رفتاری نهادی شود، اول باید در بینشش اثر کند و اطلاعات را بگیرد که در همان هفت سال دوم اتفاق می افتد و بعد این اطلاعات وارد نگرشش شود تا گرایش و میل پیدا کند.
این عضو هیات علمی دانشگاه در خصوص میل پیدا کردن کسی به جذب اطلاعات نیز گفت: این علاقمندی از طریق اقناع امکان پذیر است و اقناع کردن 3 سطح دارد، بعضی ها در مرحله احساسی هستند و بعضی ها هنوز عاطفی اند و برخی عقلانی اند و با توجه به ویژگی هر یک باید اقناع متفاوتی انجام داد.
وی در پایان نیز گفت: در مجموع بچه ها احساسی اند، خانم ها عاطفی و آقایون معمولا عقلانی اند و باید با هر کسی بر اساس زبان خودش صحبت کرد و اگر قرار است بچه ها اربعینی بشوند باید متناسب با موقعیت اقناع شوند و این کار وظیفه بزرگترهای آن هاست.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: در متن انقلاب اسلامی عدالت خواهی وجود دارد، همه کسانی که محب امام حسین(ع) هستند، رفتار عدالت خواهانه امام حسین(ع) را تبعیت می کنند، امام حسین(ع) سال 61 هجری و پس از مرگ معاویه در مورد یزید خواستند با امام بیعت بگیرند و امام فرمود من با کسی که سگ باز و میمون باز است بیعت نمی کنم و پای این عدم بیعتش ماند و این ایستادن ویژگی ای است که تمام شهدای ما، جنگ تحمیلی، قبل از انقلاب از 1330 تا انقلاب، جنگ تحمیلی و امروز شهدایی همچون حججی که این ویژگی عدالت خواهی در انقلاب اسلامی بود و در راهپیمایان اربعین حسینی(ع) هم هست.
این عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به مطالبه رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص رفتار پیاده روی اربعین اظهار کرد: به قول فرمایش آقا باید کاری کنید کسانی که در اربعین شرکت می کنند وقتی برگشتند در سبک زندگی و روال جاری زندگیشان آن ارزش ها نقش پیدا کند، زیرا جنس راهپیمایی اربعین حسینی، جنس انتظار و عبادت است، اکثر کسانی که در راهپیمایی شرکت می کنند موقع اذان، به نماز می ایستند و این اخلاق باید در وقتی که زائر به ایران برگشت هم در او باقی بماند.
وی ادامه داد: همه رفتارها در طول روز ممکن است تکرار نشود، اما برخی تکرار می شود آن ها نهادی است، مثلا اگر موقع صحبت با من صدای اذان بلند شود همه بی قرار می شوند و فکر می کنید بایدسخنرانی قطع شود و یا ماه رمضان به مسافرت بروید موقع ناهار غذا خوردن عذاب وجدان می گیرید، چون روزه گرفتن نهادی است.
ابن الدین تصریح کرد: اگر قرار است رفتار اربعینی نهادی شود، اول باید محبت امام حسین(ع) در دل ما ایجاد شود، گسترش پیدا کند، شعله ور بشود و بعد اربعین متجلی شود و برای نهادی شدن یک رفتار باید در دوران خودش نهادی شود
وی با طرح این سوال که چطور می توان این ارزش را به نسل بعد منتقل کرد؟ ادامه داد: پیامبر(ص) می فرمایند که در چرخه زندگی برای تکامل شخصیت سه تا 7 سال وجود دارد، 7 سال اول پادشاهی آدم هاست، امیری است و بچه ها در این 7 سال بیشتر تماسشان با دنیای خارج با حواس است، یعنی حسی هستند یک وسیله را ببیند می خواهد، اگر پنهان کنید، دیگر نمی خواهد و احساساتش بر او غلبه دارند و بهترین شرایط رشد برای او این است که 7 سال اول را فقط بازی کند که اگر خوب بازی کند این مرحله را به خوبی طی کرد، عاطفی می شود و موقعیت یادگیری پیدا می کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: هفت سال دوم، همان دوران ابتدایی مدارس است که باید محبت ولایت را آن زمان یاد بگیرد. در دوران حسی کودک چیز زیادی یاد نمی گیرد، آموزش هایش تلقینی است، وقتی به دنیا آمد به گوشش اذان و اقامه می گوید، اما تلقینی است و اگر صدای اذان بلند شود و پدرش به نماز بروند اهمیت این کار برای کودک ایجاد می شود و ما در دوران 7 سال اول کودک می توانیم در شرکت دادن بچه ها در مراسم (حتی در حد بازی کردن با مهر و جانمازها) با روش تلقینی محبت اهل بیت(ع) را آموزش می دهیم
وی افزود: در 7 سال دوم بچه مفاهیم انتزاعی را می تواند درک کند، مانند درک سال آینده، مفهوم دیروز و فردا، نمی بیند را می تواند فکر کند و این 7 سال بهترین زمان برای یادگیری محبت ولایت است و در همین دوران است که پسرها و دخترها به سن تکلیف می رسند، هفت سال دوم هفت سال بندگی است، تمام تبعیت پذیری ما در ولایت در هفت سال دوم شکل گرفته است پس سعی شود در این هفت سال با شرکت والدین و خودتان در مراسم ها ایجاد شود.
ابن الدین با بیان اینکه هفت سال سوم، هفت سال وزیری است، گفت: بچه از نظر رشد و بلوغ فکری به اندازه ای رسیده است که مانند یک وزیر می تواند به مملکت خانه که پدر و مادر مسئولش هستند مشورت بدهد، یعنی مسئولیت پذیری یعنی فراگرفتن مسئولیت ها، هفت سال سوم وقتی است که بچه ها را باید به اربعین ببرید، حتی اگر خواستند با دوستانشان بروند با نظارت بزرگترها، به این سفر بروند.
وی تاکید کرد: اگر این محبت در دل بچه ها نشست اربعینی می شوند، علاقه به پیاده روی اربعین در همان 10-15روز نیست و باید در همین جا در همین خانه ها و مدارس خودمان اینجا ها باید اربعینی شویم که ثمره اش بشود راهپیمایی اربعین که اگر قرار است که رفتاری نهادی شود، اول باید در بینشش اثر کند و اطلاعات را بگیرد که در همان هفت سال دوم اتفاق می افتد و بعد این اطلاعات وارد نگرشش شود تا گرایش و میل پیدا کند.
این عضو هیات علمی دانشگاه در خصوص میل پیدا کردن کسی به جذب اطلاعات نیز گفت: این علاقمندی از طریق اقناع امکان پذیر است و اقناع کردن 3 سطح دارد، بعضی ها در مرحله احساسی هستند و بعضی ها هنوز عاطفی اند و برخی عقلانی اند و با توجه به ویژگی هر یک باید اقناع متفاوتی انجام داد.
وی در پایان نیز گفت: در مجموع بچه ها احساسی اند، خانم ها عاطفی و آقایون معمولا عقلانی اند و باید با هر کسی بر اساس زبان خودش صحبت کرد و اگر قرار است بچه ها اربعینی بشوند باید متناسب با موقعیت اقناع شوند و این کار وظیفه بزرگترهای آن هاست.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: در متن انقلاب اسلامی عدالت خواهی وجود دارد، همه کسانی که محب امام حسین(ع) هستند، رفتار عدالت خواهانه امام حسین(ع) را تبعیت می کنند، امام حسین(ع) سال 61 هجری و پس از مرگ معاویه در مورد یزید خواستند با امام بیعت بگیرند و امام فرمود من با کسی که سگ باز و میمون باز است بیعت نمی کنم و پای این عدم بیعتش ماند و این ایستادن ویژگی ای است که تمام شهدای ما، جنگ تحمیلی، قبل از انقلاب از 1330 تا انقلاب، جنگ تحمیلی و امروز شهدایی همچون حججی که این ویژگی عدالت خواهی در انقلاب اسلامی بود و در راهپیمایان اربعین حسینی(ع) هم هست.
,این عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین(ع) با اشاره به مطالبه رهبر معظم انقلاب اسلامی در خصوص رفتار پیاده روی اربعین اظهار کرد: به قول فرمایش آقا باید کاری کنید کسانی که در اربعین شرکت می کنند وقتی برگشتند در سبک زندگی و روال جاری زندگیشان آن ارزش ها نقش پیدا کند، زیرا جنس راهپیمایی اربعین حسینی، جنس انتظار و عبادت است، اکثر کسانی که در راهپیمایی شرکت می کنند موقع اذان، به نماز می ایستند و این اخلاق باید در وقتی که زائر به ایران برگشت هم در او باقی بماند.
,وی ادامه داد: همه رفتارها در طول روز ممکن است تکرار نشود، اما برخی تکرار می شود آن ها نهادی است، مثلا اگر موقع صحبت با من صدای اذان بلند شود همه بی قرار می شوند و فکر می کنید بایدسخنرانی قطع شود و یا ماه رمضان به مسافرت بروید موقع ناهار غذا خوردن عذاب وجدان می گیرید، چون روزه گرفتن نهادی است.
,ابن الدین تصریح کرد: اگر قرار است رفتار اربعینی نهادی شود، اول باید محبت امام حسین(ع) در دل ما ایجاد شود، گسترش پیدا کند، شعله ور بشود و بعد اربعین متجلی شود و برای نهادی شدن یک رفتار باید در دوران خودش نهادی شود
,وی با طرح این سوال که چطور می توان این ارزش را به نسل بعد منتقل کرد؟ ادامه داد: پیامبر(ص) می فرمایند که در چرخه زندگی برای تکامل شخصیت سه تا 7 سال وجود دارد، 7 سال اول پادشاهی آدم هاست، امیری است و بچه ها در این 7 سال بیشتر تماسشان با دنیای خارج با حواس است، یعنی حسی هستند یک وسیله را ببیند می خواهد، اگر پنهان کنید، دیگر نمی خواهد و احساساتش بر او غلبه دارند و بهترین شرایط رشد برای او این است که 7 سال اول را فقط بازی کند که اگر خوب بازی کند این مرحله را به خوبی طی کرد، عاطفی می شود و موقعیت یادگیری پیدا می کند.
,این استاد دانشگاه ادامه داد: هفت سال دوم، همان دوران ابتدایی مدارس است که باید محبت ولایت را آن زمان یاد بگیرد. در دوران حسی کودک چیز زیادی یاد نمی گیرد، آموزش هایش تلقینی است، وقتی به دنیا آمد به گوشش اذان و اقامه می گوید، اما تلقینی است و اگر صدای اذان بلند شود و پدرش به نماز بروند اهمیت این کار برای کودک ایجاد می شود و ما در دوران 7 سال اول کودک می توانیم در شرکت دادن بچه ها در مراسم (حتی در حد بازی کردن با مهر و جانمازها) با روش تلقینی محبت اهل بیت(ع) را آموزش می دهیم
,وی افزود: در 7 سال دوم بچه مفاهیم انتزاعی را می تواند درک کند، مانند درک سال آینده، مفهوم دیروز و فردا، نمی بیند را می تواند فکر کند و این 7 سال بهترین زمان برای یادگیری محبت ولایت است و در همین دوران است که پسرها و دخترها به سن تکلیف می رسند، هفت سال دوم هفت سال بندگی است، تمام تبعیت پذیری ما در ولایت در هفت سال دوم شکل گرفته است پس سعی شود در این هفت سال با شرکت والدین و خودتان در مراسم ها ایجاد شود.
,ابن الدین با بیان اینکه هفت سال سوم، هفت سال وزیری است، گفت: بچه از نظر رشد و بلوغ فکری به اندازه ای رسیده است که مانند یک وزیر می تواند به مملکت خانه که پدر و مادر مسئولش هستند مشورت بدهد، یعنی مسئولیت پذیری یعنی فراگرفتن مسئولیت ها، هفت سال سوم وقتی است که بچه ها را باید به اربعین ببرید، حتی اگر خواستند با دوستانشان بروند با نظارت بزرگترها، به این سفر بروند.
,وی تاکید کرد: اگر این محبت در دل بچه ها نشست اربعینی می شوند، علاقه به پیاده روی اربعین در همان 10-15روز نیست و باید در همین جا در همین خانه ها و مدارس خودمان اینجا ها باید اربعینی شویم که ثمره اش بشود راهپیمایی اربعین که اگر قرار است که رفتاری نهادی شود، اول باید در بینشش اثر کند و اطلاعات را بگیرد که در همان هفت سال دوم اتفاق می افتد و بعد این اطلاعات وارد نگرشش شود تا گرایش و میل پیدا کند.
,این عضو هیات علمی دانشگاه در خصوص میل پیدا کردن کسی به جذب اطلاعات نیز گفت: این علاقمندی از طریق اقناع امکان پذیر است و اقناع کردن 3 سطح دارد، بعضی ها در مرحله احساسی هستند و بعضی ها هنوز عاطفی اند و برخی عقلانی اند و با توجه به ویژگی هر یک باید اقناع متفاوتی انجام داد.
,وی در پایان نیز گفت: در مجموع بچه ها احساسی اند، خانم ها عاطفی و آقایون معمولا عقلانی اند و باید با هر کسی بر اساس زبان خودش صحبت کرد و اگر قرار است بچه ها اربعینی بشوند باید متناسب با موقعیت اقناع شوند و این کار وظیفه بزرگترهای آن هاست.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه